Clang!The cherished sword which he

Clang!

The cherished sword which he would usually treat as though it was his life, was directly thrown onto the ground. He fell flat on his butt, and shouted out as though he had been broken. “I’m not fighting anymore… I quit, I quit, I quit! I surrender! Aaaaaahh… I, Ling Jie, will never, ever, ever, ever… ever fight with a monster like you ever again!!”

After saying the two words “I surrender”, Ling Jie momentarily felt his body relaxing, as though the heavy boulder that had been pressing on his body had been removed. In this battle, he had used his full strength, and yet, he still lost. He should have felt a great sense of gratification and satisfaction, but to that earlier battle, Ling Jie’s strongest feeling was nothing but “unbearable”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Clangดาบหัวแก้วหัวแหวนซึ่งเขามักจะถือว่ามันเป็นชีวิตของเขา ก็ตรงลงบนพื้นดิน เขาล้มลงบนก้นของเขา และตะโกนออกมาว่าเขาได้เสีย "ฉัน:ไม่ได้ต่อสู้อีกต่อไป... เลิก เลิก เลิก ฉันยอมแพ้ Aaaaaahh ... ลิง Jie จะไม่เคย เคย เคย เคย...เคยต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเหมือนคุณอีก!! "หลังจากพูดคำสองคำ "ฉันยอมจำนน" ลิงช๊อบชั่วขณะรู้สึกว่าเขาร่างกายผ่อนคลาย ว่าหินหนักที่มีการกดบนร่างกายของเขาถูกลบออก ในการต่อสู้ เขาได้ใช้พลังของเขาเต็ม และยัง เขายังคงสูญเสียไป เขาควรรู้สึกพึงพอใจและความรู้สึก แต่การต่อสู้นั้นก่อนหน้า หลิงจี้ความรู้สึกที่แข็งแกร่งเป็นอะไรแต่ "เหลือทน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงดังกราว! ดาบหัวแก้วหัวแหวนซึ่งเขามักจะปฏิบัติราวกับว่ามันเป็นชีวิตของเขาถูกโยนลงบนพื้นดิน เขาตกแบนบนก้นของเขาและตะโกนออกมาราวกับว่าเขาได้ถูกทำลายลง "ผมไม่ได้ต่อสู้อีกต่อไป ... ผมเลิกผมเลิกผมเลิก! ฉันยอมแพ้! Aaaaaahh ... ฉันหลิง Jie จะไม่เคยเคยเคยเคย ... เคยต่อสู้กับมอนสเตอร์เหมือนที่คุณเคยอีกครั้ง !! " หลังจากกล่าวคำสองคำ" ฉันยอมจำนน "หลิง Jie ชั่วขณะรู้สึกว่าร่างกายของเขาผ่อนคลายราวกับว่าหนัก ก้อนหินที่ได้รับการกดบนร่างของเขาถูกถอดออก ในสงครามครั้งนี้เขาได้ใช้เต็มแรงของเขาและยังเขายังคงสูญหาย เขาควรจะมีความรู้สึกความรู้สึกที่ดีของความพึงพอใจและความพึงพอใจ แต่ที่การสู้รบก่อนหน้านี้ความรู้สึกที่แข็งแกร่งหลิง Jie เป็นอะไร แต่ "เหลือทน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เคร้ง !หัวแก้วหัวแหวน ดาบที่เขามักจะทำเหมือนมันเป็นชีวิตของเขา อยู่ตรงโยนลงบนพื้นดิน เขาตกแบนบนก้นของเขาและตะโกนออกมาว่าเขาได้รับการหัก " ฉันไม่สู้อีกแล้ว . . . . . . . ผมเลิก ผมเลิก ผมเลิก ผมยอมแพ้แล้ว aaaaaahh . . . . . . . ผม เจ๊หลิง จะไม่เคย เคย เคย เคย เคยต่อสู้กับปีศาจอย่างแกอีก ! "หลังจากพูดคำว่า " ยอมแพ้ " Ling Jie ชั่วขณะ รู้สึกว่าร่างกายของเขาผ่อนคลาย เหมือนก้อนหินหนักที่ถูกกดทับร่างกายของเขาได้ถูกลบออก ในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาได้ใช้พลังเต็มของเขาแต่เขาก็ยังแพ้ เขาควรจะรู้สึกความรู้สึกที่ดีของความพึงพอใจและความพึงพอใจ แต่ก่อนหน้านี้การต่อสู้ของเจ๊หลิงรู้สึกแข็งแกร่งอะไร แต่ " เหลือทน "