MRS. AMWORTHE. F. BENSONThe village

MRS. AMWORTH
E. F. BENSON
The village of Maxley, where last summer and autumn, these strange events took place, lies on a
heathery and pine-clad upland of Sussex. In all England you could not find a sweeter and saner situation.
Should the wind blow from the south, it comes laden with the spices of the sea; to the east high downs
protect it from the inclemencies of March; and from the west and north the breezes which reach it travel
over miles of aromatic forest and heather. The village itself is insignificant enough in point of
population, but rich in amenities and beauty. Half-way down the single street, with its road and spacious
areas of grass on each side, stands the little Norman Church and the antique graveyard long disused: for
the zest there are a dozen small, sedate Georgian houses, red-bricked and long-windowed, each with a
square of flower-garden in front, and an ampler strip behind; a score of shops, and a couple of score of
thatched cottages belonging to laborers on neighboring estates, complete the entire cluster of its peaceful
habitations. The general peace, however, is sadly broken on Saturdays and Sundays, for we lie on one of
the main roads between London and Brighton and our quiet street becomes a racecourse for flying motorcars
and bicycles. A notice just outside the village begging them to go slowly only seems to encourage
them to accelerate their speed, for the road lies open and straight, and there is really no reason why they
should do otherwise. By way of protest, therefore, the ladies of Maxley cover their noses and mouths
with their handkerchiefs as they see a motor-car approaching, though, as the street is asphalted, they
need not really take these precautions against dust. But late on Sunday night the horde of scorchers has
passed, and we settle down again to five days of cheerful and leisurely seclusion. Railway strikes which
agitate the country so much leave us undisturbed because most of the inhabitants of Maxley never leave
it at all.
I am the fortunate possessor of one of these small Georgian houses, and consider myself no less
fortunate in having so interesting and stimulating a neighbor as Francis Urcombe, who, the most
confirmed of Maxleyites, has not slept away from his house, which stands just opposite to mine in the
village street, for nearly two years, at which date, though still in middle life, he resigned his
Physiological Professorship at Cambridge University and devoted himself to the study of those occult
and curious phenomena which seem equally to concern the physical and the psychical sides of human
nature. Indeed his retirement was not unconnected with his passion for the strange uncharted places that
lie on the confines and borders of science, the existence of which is so stoutly denied by the more
materialistic minds, for he advocated that all medical students should be obliged to pass some sort of
examination in mesmerism, and that one of the tripos papers should be designed to test their knowledge
in such subjects as appearances at time of death, haunted houses, vampirism, automatic writing, and
possession.
"Of course they wouldn't listen to me," ran his account of the matter, "for there is nothing that these
seats of learning are so frightened of as knowledge, and the road to knowledge lies in the study of things
like these. The functions of the human frame are, broadly speaking, known. They are a country, anyhow,
file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt (1 of 11)10/26/2006 5:42:11 AM
file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt
that has been charted and mapped out. But outside that lie huge tracts of undiscovered country, which
certainly exist, and the real pioneers of knowledge are those who, at the cost of being derided as
credulous and superstitious, want to push on into those misty and probably perilous places. I felt that I
could be of more use by setting out without compass or knapsack into the mists than by sitting in a cage
like a canary and chirping about what was known. Besides, teaching is very bad for a man who knows
himself only to be a learner; you only need to be a self-conceited ass to teach."
Here, then, in Francis Urcombe, was a delightful neighbor to one who, like myself, has an uneasy and
burning curiosity about what he called the "misty and perilous places"; and this last spring we had a
further and most welcome addition to our pleasant little community, in the person of Mrs. Amworth,
widow of an Indian civil servant. Her husband had been a judge in the North-West Provinces, and after
his death at Peshawar she came back to England, and after a year in London found herself starving for
the ampler air and sunshine of the country to take the place of the fogs and griminess of town. She had,
too, a special reason for settling in Maxley, since her ancestors up till a hundred years ago had long been
native to the place, and in the old churchyard, now disused, are many gravestones bearing her maiden
name of Chaston. Big and energetic, her vigorous and genial personality speedily woke Maxley up to a
higher degree of sociality than it had ever known. Most of us were bachelors or spinsters or elderly folk
not much inclined to exert ourselves in the expense and effort of hospitality, and hitherto the gaiety of a
small tea-party, with bridge afterwards and galoshes (when it was wet) to trip home in again for a
solitary dinner, was about the climax of our festivities. But Mrs. Amworth showed us a more gregarious
way, and set an example of luncheon parties and little dinners, which we began to follow. On other
nights when no such hospitality was on foot, a lone man like myself found it pleasant to know that a call
on the telephone to Mrs. Amworth's house not a hundred yards off, and an inquiry as to whether I might
come over after dinner for a game of piquet before bedtime, would probably evoke a response of
welcome. There she would be, with a comrade-like eagerness for companionship, and there was a glass
of port and cup of coffee and a cigarette and game of piquet. She played the piano, too, in a free and
exuberant manner, and had a charming voice and sang to her own accompaniment; and as the days grew
long and the light lingered late, we played our game in her garden, which in the course of a few months
she had turned from being a nursery for slugs and snails into a glowing patch of luxuriant blossoming.
She was always cheery and jolly; she was interested in everything, and in music, in gardening, in games
of all sorts was a competent performer. Everybody (with one exception) liked her, everybody felt her to
bring with her the tonic of a sunny day. That one exception was Francis Urcombe; he, though he
confessed he did not like her, acknowledged that he was vastly interested in her. This always seemed
strange to me, for pleasant and jovial as she was, I could see nothing in her that could call forth
conjecture or intrigued surmise, so healthy and unmysterious a figure did she present. But of the
genuineness of Urcombe's interest there could be no doubt; one could see him watching and scrutinizing
her. In matter of age, she frankly volunteered the information that she was forty-five; but her briskness,
her activity, her unravaged skin, her coal-black hair, made it difficult to believe that she was not
adopting an unusual device, and adding ten years on to her age instead of subtracting them.
Often, also, as our quite unsentimental friendship ripened, Mrs. Amworth would ring me up and propose
her advent. If I was busy writing, I was to give her, so we definitely bargained, a frank negative, and in
answer I could hear her jolly laugh and her wishes for a successful evening of work. Sometimes, before
file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt (2 of 11)10/26/2006 5:42:11 AM
file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt
her proposal arrived, Urcombe would already have stepped across from
his house opposite for a smoke and a chat, and he, hearing who my intending visitor was, always urged
me to beg her to come. She and I should play our piquet, said he, and he would look on, if we did not
object, and learn something of the game. But I doubt whether he paid much attention to it, for nothing
could be clearer than that, under that penthouse of forehead and thick eyebrows, his attention was fixed
not on the cards, but on one of the players. But he seemed to enjoy an hour spent thus, and often, until
one particular evening in July, he would watch her with the air of a man who has some deep problem in
front of him. She, enthusiastically keen about our game, seemed not to notice his scrutiny. Then came
that evening, when, as I see in the light of subsequent events, began the first twitching of the veil that hid
the secret horror from my eyes. I did not know it then, though I noticed that thereafter, if she rang up to
propose coining round, she always asked not only if I was at leisure, but whether Mr. Urcombe was with
me. If so, she said, she would not spoil the chat of two old bachelors, and laughingly wished me good
night.
Urcombe, on this occasion, had been with me for some half-hour before Mrs. Amworth's appearance,
and had been talking to me about the medieval beliefs concerning vampirism, one of those borderland
subjects which he declared had not been sufficiently studied before it had been consigned by the medical
profession to the dust-heap of exploded superstitions. There he sat, grim and eager, tracing, with that
pellucid clearness which had made him in his Cambridge days so admirable a lecturer, the history of
those mysterious visitations. In them all there were the same general features; one of those ghoulish
spirits took up its abode in a living man or woman, conferring supernatural powers of bat-like flight and
glutting itself with nocturnal blood-feasts. When its host died it continued to dwell in the corpse, which
remained undecayed. By day it rested, by night it left the grave and went

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาง AMWORTHอีเอฟเบนสันหมู่บ้านของ Maxley ซึ่งล่าสุดฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง เหตุการณ์ประหลาดเหล่านี้เกิดขึ้น ตั้งอยู่บนการheathery และ ห่มสนค่อยของ Sussex ในอังกฤษทั้งหมด คุณอาจไม่พบสถานการณ์ saner และหวานกว่าลมจะพัดจากทิศใต้ มาลาเดนกับเครื่องเทศของทะเล การลงของสูงของตะวันออกป้องกัน inclemencies มีนาคม และจากตะวันตกและทิศเหนือ ลมซึ่งแหล่งท่องเที่ยวกว่าไมล์ป่าหอมและเฮ เป็นหมู่บ้านตัวเองไม่สำคัญพอที่ point ของประชากร แต่อุดมไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกและความสวยงาม ครึ่งทางลงถนนเดียว มีถนนกว้างขวาง และพื้นที่หญ้าด้าน ยืนน้อยนอร์แมนโบสถ์และสุสานโบราณยาว disused: สำหรับเซสท์มีโหลเล็ก ขรึมจอร์เจียบ้าน bricked แดง และยาว เรียง มีการสแควร์สวนดอกไม้หน้า และมีแถบ ampler ด้านหลัง คะแนน และคู่ของคะแนนของแรงของการบุกเบิกบ้านใกล้เคียง กระท่อมมุงจากทำคลัสเตอร์ทั้งหมดของความสงบhabitations ความสงบสุขทั่วไป อย่างไรก็ตาม จะเศร้าเสียวันเสาร์และอาทิตย์ สำหรับเรานอนบนถนนสายหลักระหว่างลอนดอนไบรตัน และแย่ของเรากลายเป็น งานการบิน motorcarsและรถจักรยาน หนังสือภายนอกหมู่บ้านขอทานให้ช้าลงไปเท่านั้นน่าจะ ส่งเสริมให้เขาเร่งความเร็วของพวกเขา อยู่ถนนตรง และเปิด และมีจริง ๆ ไม่มีเหตุผลว่าทำไมพวกเขาควรทำอย่างอื่น โดยวิธีการประท้วง ดังนั้น ฝ่าย Maxley ครอบคลุม noses และปากของพวกเขามีผ้าเช็ดหน้าของพวกเขาพวกเขาดูมอเตอร์รถใกล้ แต่ เป็นถนนเป็น asphalted พวกเขาต้องไม่จริง ๆ มาตรการเหล่านี้กับฝุ่น แต่ดึกในคืนวันอาทิตย์ มีฝูงชนของ scorchersผ่าน และเราลงหลักปักฐานอีกครั้งเพื่อสงบร่าเริง และสบาย ๆ 5 วัน รถไฟนัดที่ก่อกวนประเทศมากฝากอีกเนื่องจากส่วนใหญ่ของประชากรของ Maxley อยู่ไม่มันทั้งหมดฉัน possessor โชคดีของบ้านจอร์เจียเล็ก ๆ เหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง และพิจารณาตนเองไม่น้อยโชคดีที่มีให้ น่าสนใจ และกระตุ้นเพื่อนบ้านเป็น Francis Urcombe ที่ สุดยืนยันของ Maxleyites ไม่ได้ไปไหนอยู่บ้าน ที่ยืนเพียงตรงข้ามกับฉันในการถนน เกือบสองปี วันที่ ที่ว่ายังอยู่ในชีวิตกลาง หมู่บ้านเขาลาออกจากตำแหน่งของเขาProfessorship สรีรวิทยาที่มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ และทุ่มเทตัวเองเพื่อการศึกษาของรหัสญาณและปรากฏการณ์ที่อยากรู้อยากเห็นซึ่งดูเหมือนเกี่ยวจริงและด้าน psychical มนุษย์เท่า ๆ กันธรรมชาติ แน่นอนเขาเกษียณไม่กับเขาหลงแปลก uncharted สถานที่อยู่ในขอบเขตและเส้นขอบของวิทยาศาสตร์ การดำรงอยู่ซึ่งถูกปฏิเสธอย่างแข็งขันดังนั้น โดยยิ่งเป็นรูปธรรมจิต สำหรับเขา advocated ว่า นักเรียนแพทย์ทุกคนควรมีหน้าที่ต้องผ่านบางจัดเรียงของexamination in mesmerism, and that one of the tripos papers should be designed to test their knowledgein such subjects as appearances at time of death, haunted houses, vampirism, automatic writing, andpossession."Of course they wouldn't listen to me," ran his account of the matter, "for there is nothing that theseseats of learning are so frightened of as knowledge, and the road to knowledge lies in the study of thingslike these. The functions of the human frame are, broadly speaking, known. They are a country, anyhow,file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt (1 of 11)10/26/2006 5:42:11 AMfile:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txtthat has been charted and mapped out. But outside that lie huge tracts of undiscovered country, whichcertainly exist, and the real pioneers of knowledge are those who, at the cost of being derided ascredulous and superstitious, want to push on into those misty and probably perilous places. I felt that Icould be of more use by setting out without compass or knapsack into the mists than by sitting in a cagelike a canary and chirping about what was known. Besides, teaching is very bad for a man who knowshimself only to be a learner; you only need to be a self-conceited ass to teach."Here, then, in Francis Urcombe, was a delightful neighbor to one who, like myself, has an uneasy andburning curiosity about what he called the "misty and perilous places"; and this last spring we had afurther and most welcome addition to our pleasant little community, in the person of Mrs. Amworth,
widow of an Indian civil servant. Her husband had been a judge in the North-West Provinces, and after
his death at Peshawar she came back to England, and after a year in London found herself starving for
the ampler air and sunshine of the country to take the place of the fogs and griminess of town. She had,
too, a special reason for settling in Maxley, since her ancestors up till a hundred years ago had long been
native to the place, and in the old churchyard, now disused, are many gravestones bearing her maiden
name of Chaston. Big and energetic, her vigorous and genial personality speedily woke Maxley up to a
higher degree of sociality than it had ever known. Most of us were bachelors or spinsters or elderly folk
not much inclined to exert ourselves in the expense and effort of hospitality, and hitherto the gaiety of a
small tea-party, with bridge afterwards and galoshes (when it was wet) to trip home in again for a
solitary dinner, was about the climax of our festivities. But Mrs. Amworth showed us a more gregarious
way, and set an example of luncheon parties and little dinners, which we began to follow. On other
nights when no such hospitality was on foot, a lone man like myself found it pleasant to know that a call
on the telephone to Mrs. Amworth's house not a hundred yards off, and an inquiry as to whether I might
come over after dinner for a game of piquet before bedtime, would probably evoke a response of
welcome. There she would be, with a comrade-like eagerness for companionship, and there was a glass
of port and cup of coffee and a cigarette and game of piquet. She played the piano, too, in a free and
exuberant manner, and had a charming voice and sang to her own accompaniment; and as the days grew
long and the light lingered late, we played our game in her garden, which in the course of a few months
she had turned from being a nursery for slugs and snails into a glowing patch of luxuriant blossoming.
She was always cheery and jolly; she was interested in everything, and in music, in gardening, in games
of all sorts was a competent performer. Everybody (with one exception) liked her, everybody felt her to
bring with her the tonic of a sunny day. That one exception was Francis Urcombe; he, though he
confessed he did not like her, acknowledged that he was vastly interested in her. This always seemed
strange to me, for pleasant and jovial as she was, I could see nothing in her that could call forth
conjecture or intrigued surmise, so healthy and unmysterious a figure did she present. But of the
genuineness of Urcombe's interest there could be no doubt; one could see him watching and scrutinizing
her. In matter of age, she frankly volunteered the information that she was forty-five; but her briskness,
her activity, her unravaged skin, her coal-black hair, made it difficult to believe that she was not
adopting an unusual device, and adding ten years on to her age instead of subtracting them.
Often, also, as our quite unsentimental friendship ripened, Mrs. Amworth would ring me up and propose
her advent. If I was busy writing, I was to give her, so we definitely bargained, a frank negative, and in
answer I could hear her jolly laugh and her wishes for a successful evening of work. Sometimes, before
file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt (2 of 11)10/26/2006 5:42:11 AM
file:///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt
her proposal arrived, Urcombe would already have stepped across from
his house opposite for a smoke and a chat, and he, hearing who my intending visitor was, always urged
me to beg her to come. She and I should play our piquet, said he, and he would look on, if we did not
object, and learn something of the game. But I doubt whether he paid much attention to it, for nothing
could be clearer than that, under that penthouse of forehead and thick eyebrows, his attention was fixed
not on the cards, but on one of the players. But he seemed to enjoy an hour spent thus, and often, until
one particular evening in July, he would watch her with the air of a man who has some deep problem in
front of him. She, enthusiastically keen about our game, seemed not to notice his scrutiny. Then came
that evening, when, as I see in the light of subsequent events, began the first twitching of the veil that hid
the secret horror from my eyes. I did not know it then, though I noticed that thereafter, if she rang up to
propose coining round, she always asked not only if I was at leisure, but whether Mr. Urcombe was with
me. If so, she said, she would not spoil the chat of two old bachelors, and laughingly wished me good
night.
Urcombe, on this occasion, had been with me for some half-hour before Mrs. Amworth's appearance,
and had been talking to me about the medieval beliefs concerning vampirism, one of those borderland
subjects which he declared had not been sufficiently studied before it had been consigned by the medical
profession to the dust-heap of exploded superstitions. There he sat, grim and eager, tracing, with that
pellucid clearness which had made him in his Cambridge days so admirable a lecturer, the history of
those mysterious visitations. In them all there were the same general features; one of those ghoulish
spirits took up its abode in a living man or woman, conferring supernatural powers of bat-like flight and
glutting itself with nocturnal blood-feasts. When its host died it continued to dwell in the corpse, which
remained undecayed. By day it rested, by night it left the grave and went

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาง. AMWORTH
อี เอฟ BENSON
หมู่บ้าน Maxley ที่ฤดูร้อนครั้งล่าสุดและฤดูใบไม้ร่วงเหล่านี้เหตุการณ์ที่แปลกประหลาดที่เกิดขึ้นอยู่บน
heathery และสนหุ้มดอนซัสเซ็กซ์ ในทุกประเทศอังกฤษที่คุณไม่สามารถหาสถานการณ์หวานและมั่นคง.
ควรลมพัดมาจากทางใต้ก็มาเต็มไปด้วยเครื่องเทศของทะเล ไปทางทิศตะวันออกดาวน์สูงปกป้องมันจาก inclemencies มีนาคม;
และจากตะวันตกและทิศเหนือลมที่เข้าถึงได้เดินทางมากกว่าไมล์ของป่าและทุ่งหญ้าที่มีกลิ่นหอม
หมู่บ้านตัวเองเป็นที่ไม่มีนัยสำคัญเพียงพอในจุดของประชากร แต่อุดมไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกและความงาม
ครึ่งทางลงถนนเดียวกับถนนและกว้างขวางของพื้นที่หญ้าในแต่ละด้านที่ยืนเล็ก ๆ น้อย ๆ โบสถ์นอร์แมนและสุสานโบราณร้างนานสำหรับสนุกมีโหลเล็กบ้านจอร์เจียสงบ, สีแดงอิฐและระยะยาว -windowed แต่ละคนมีตารางของสวนดอกไม้ในด้านหน้าและแถบที่อยู่เบื้องหลัง ampler; คะแนนร้านค้า, และคู่ของคะแนนของกระท่อมมุงจากที่เป็นคนงานในนิคมอุตสาหกรรมใกล้เคียงดำเนินการทั้งหมดของกลุ่มที่เงียบสงบของที่อยู่อาศัย สันติภาพทั่วไป แต่เสียเศร้าในวันเสาร์และวันอาทิตย์เพราะเราอยู่บนหนึ่งในถนนสายหลักระหว่างกรุงลอนดอนและไบรตันและถนนที่เงียบสงบของเราจะกลายเป็นสนามแข่งสำหรับMotorcars บินและจักรยาน แจ้งนอกหมู่บ้านขอทานพวกเขาไปอย่างช้า ๆ แต่ดูเหมือนว่าจะส่งเสริมให้พวกเขาที่จะเร่งความเร็วของพวกเขาสำหรับถนนที่เปิดกว้างและอยู่ตรงและมีจริงๆเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาไม่ควรทำอย่างอื่น โดยวิธีการของการประท้วงจึงผู้หญิง Maxley ครอบคลุมจมูกของพวกเขาและปากด้วยผ้าเช็ดหน้าของพวกเขาเป็นพวกเขาเห็นรถยนต์ที่ใกล้เข้ามาแต่เป็นสถานที่ที่มีการลาดยางพวกเขาไม่จำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังเป็นจริงเหล่านี้กับฝุ่น แต่ช่วงปลายปีในคืนวันอาทิตย์ฝูงชนของ scorchers ได้ผ่านไปและเราปักหลักอีกครั้งถึงห้าวันของความสันโดษร่าเริงและสบาย การนัดหยุดงานรถไฟซึ่งรณรงค์ประเทศมากปล่อยให้เราสงบเพราะส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ใน Maxley ไม่เคยออกจากมันเลย. ผมเป็นผู้ครอบครองโชคดีคนหนึ่งของบ้านจอร์เจียเล็ก ๆ เหล่านี้และคิดว่าตัวเองไม่น้อยที่โชคดีในการมีเพื่อให้น่าสนใจและกระตุ้นเพื่อนบ้านของฟรานซิส Urcombe ที่ส่วนใหญ่ได้รับการยืนยันของMaxleyites ได้ไม่ได้นอนอยู่ห่างจากบ้านของเขาซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับระเบิดในถนนหมู่บ้านเป็นเวลาเกือบสองปีที่ผ่านมาซึ่งวันที่แม้ว่าจะยังคงในชีวิตกลางเขาลาออกของเขาศาสตราจารย์สรีรวิทยามหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และอุทิศตัวเองเพื่อการศึกษาของผู้ที่ลึกลับปรากฏการณ์และอยากรู้อยากเห็นที่ดูเหมือนอย่างเท่าเทียมกันเพื่อความกังวลทางกายภาพและทางด้านวิญญาณของมนุษย์กับธรรมชาติ อันที่จริงการเกษียณอายุของเขาก็ไม่ได้เกี่ยวกับความรักของเขาสำหรับสถานที่ที่ไม่จดที่แผนที่แปลกที่อยู่ในขอบเขตและเส้นขอบของวิทยาศาสตร์การดำรงอยู่ของการที่ถูกปฏิเสธดังนั้นอย่างกล้าหาญโดยเพิ่มเติมความคิดวัตถุนิยมสำหรับเขาสนับสนุนว่านักศึกษาแพทย์ทุกคนควรจะมีภาระผูกพันที่จะผ่านการจัดเรียงบางส่วนของการตรวจสอบในการสะกดจิตและว่าหนึ่งในเอกสาร Tripos ควรได้รับการออกแบบมาเพื่อทดสอบความรู้ในเรื่องต่างๆ เช่นที่ปรากฏในช่วงเวลาของการเสียชีวิต, บ้านผีสิง, vampirism เขียนอัตโนมัติและมีไว้ในครอบครอง. "แน่นอนพวกเขาจะไม่ฟัง กับผมว่า "วิ่งบัญชีของเขาในเรื่อง" เพราะมีอะไรที่เหล่านี้ที่นั่งของการเรียนรู้มีความกลัวเป็นความรู้และถนนเพื่อความรู้ที่อยู่ในการศึกษาสิ่งที่เช่นนี้. ฟังก์ชั่นของกรอบของมนุษย์มี . พูดกว้างเป็นที่รู้จักพวกเขาเป็นประเทศ แต่อย่างใดไฟล์: ///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt (1 of 11) 2006/10/26 05:42:11 file: /// ผู้ใช้ / carolynsigler /Desktop/benson_mrsamworth.txt ที่ได้รับสถานที่เกิดเหตุและแมปออก แต่อยู่นอกที่อยู่ในสถานที่ขนาดใหญ่ของประเทศยังไม่ได้เปิดที่แน่นอนอยู่และผู้บุกเบิกความรู้ที่แท้จริงของผู้ที่ค่าใช้จ่ายของการถูกเยาะหยันเป็นหูเบาเชื่อโชคลางและต้องการที่จะผลักดันเข้าไปในสถานที่มีหมอกและอาจจะเต็มไปด้วยอันตรายเหล่านั้น ผมรู้สึกว่าผมอาจจะมีการใช้มากขึ้นโดยการออกโดยไม่ต้องเข็มทิศหรือเป้เข้าไปในหมอกกว่าโดยการนั่งอยู่ในกรงเหมือนนกขมิ้นและร้องเจี๊ยกๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เป็นที่รู้จัก นอกจากนี้การเรียนการสอนที่ดีมากสำหรับคนที่รู้ว่าตัวเองเท่านั้นที่จะเรียน; คุณจะต้องเป็นตูดตัวเองหยิ่งที่จะสอน. "ที่นี่แล้วในฟรานซิสUrcombe เป็นเพื่อนบ้านที่น่ายินดีอย่างใดอย่างหนึ่งที่เหมือนตัวเองมีความไม่สบายใจและอยากรู้อยากเห็นการเผาไหม้เกี่ยวกับสิ่งที่เขาเรียกว่า" หมอกและสถานที่ที่เต็มไปด้วยอันตราย " และฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมานี้เรามีนอกจากนี้ต่อไปและการต้อนรับมากที่สุดให้กับชุมชนเล็กๆ ของเราที่น่าพอใจในคนของนาง Amworth ที่ภรรยาม่ายของข้าราชการพลเรือนอินเดียสามีของเธอได้รับการพิพากษาในจังหวัดทางตะวันตกเฉียงเหนือและหลังจาก. ของเขา เสียชีวิตที่เพชาวาร์เธอกลับมาที่อังกฤษและหลังจากปีในกรุงลอนดอนพบว่าตัวเองหิวสำหรับอากาศampler และแสงแดดของประเทศที่จะใช้สถานที่ของหมอกและ griminess ของเมือง. เธอมีมากเกินไปเหตุผลพิเศษสำหรับปักหลักอยู่Maxley ตั้งแต่บรรพบุรุษของเธอขึ้นจนถึงร้อยปีที่ผ่านมานานพื้นเมืองไปยังสถานที่และในสุสานเก่าร้างตอนนี้มีชาวบ้านหลายคนแบกครั้งแรกของเธอชื่อของChaston. ขนาดใหญ่และมีพลังบุคลิกภาพแข็งแรงและใจดีของเธออย่างรวดเร็วตื่น Maxley ถึงระดับที่สูงขึ้นของสังคมกว่าที่เคยเป็นเคยรู้จัก ส่วนมากของเรามีปริญญาตรีหรือ spinsters หรือชาวบ้านผู้สูงอายุไม่ได้มีแนวโน้มมากที่จะออกแรงตัวเองในค่าใช้จ่ายและความพยายามของการต้อนรับและบัดนี้ความงามของที่ชาบุคคลขนาดเล็กที่มีสะพานและหลังจากนั้นgaloshes (เมื่อมันเป็นเปียก) ที่จะเดินทางกลับบ้าน อีกครั้งสำหรับอาหารค่ำโดดเดี่ยวเป็นเรื่องเกี่ยวกับจุดสุดยอดของการฉลองของเรา แต่นาง Amworth แสดงให้เห็นว่าเรามีสังคมมากขึ้นวิธีและเป็นตัวอย่างของบุคคลที่เลี้ยงอาหารกลางวันและอาหารเย็นเล็กๆ น้อย ๆ ที่เราเริ่มที่จะทำตาม อีกคืนเมื่อไม่มีการต้อนรับดังกล่าวด้วยการเดินเท้าเป็นคนคนเดียวเหมือนตัวเองพบว่ามันน่าจะรู้ว่าสายโทรศัพท์ไปที่บ้านของนางAmworth ไม่ร้อยหลาออกและสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมเป็นไปได้ว่าผมอาจจะมาหลังอาหารเย็นสำหรับเกมไพ่ก่อนนอนที่อาจจะทำให้เกิดการตอบสนองของการต้อนรับ เธอจะมีความกระตือรือร้นเหมือนสหายสำหรับมิตรภาพและมีแก้วของพอร์ตและถ้วยกาแฟและบุหรี่และการเล่นไพ่ เธอเล่นเปียโนมากเกินไปในฟรีและลักษณะที่อุดมสมบูรณ์และมีเสน่ห์เสียงและร้องเพลงคลอไปของเธอเอง และเป็นวันที่มีการเติบโตระยะยาวและแสงอ้อยอิ่งสายที่เราเล่นเกมของเราในสวนของเธอซึ่งในหลักสูตรของไม่กี่เดือนเธอได้หันกลับมาจากการเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กสำหรับทากและหอยเป็นแพทช์ที่เร่าร้อนของบานงอกงาม. เธออยู่เสมอ ชื่นบานและครึกครื้น; เธอมีความสนใจในทุกอย่างและในเพลงในสวนในเกมของทุกชนิดเป็นนักดนตรีที่มีความสามารถ ทุกคน (ด้วยการยกเว้น) ชอบเธอทุกคนรู้สึกของเธอที่จะนำมากับเธอยาชูกำลังของวันที่แดด นั่นเป็นข้อยกเว้น Urcombe ฟรานซิส; เขาแม้ว่าเขาสารภาพว่าเขาไม่ได้ชอบเธอยอมรับว่าเขามีความสนใจในตัวเธออย่างมากมาย นี้ก็ดูเหมือนแปลกฉันสำหรับที่พักที่ถูกใจและร่าเริงขณะที่เธอกำลังฉันจะได้เห็นอะไรในตัวเธอที่สามารถโทรติดต่อมาคาดเดาหรือคาดการณ์ทึ่งเพื่อให้มีสุขภาพดีและunmysterious ร่างเธอไม่นำเสนอ แต่ในความจริงแท้ที่น่าสนใจของ Urcombe อาจจะมีข้อสงสัยใด ๆ ; หนึ่งจะได้เห็นเขาดูและวิเคราะห์ของเธอ ในเรื่องของอายุเธอตรงไปตรงมาอาสาข้อมูลที่ว่าเธอเป็นสี่สิบห้า; แต่ความกระตือรือร้นของเธอกิจกรรมของเธอผิว unravaged เธอผมถ่านหินสีดำของเธอทำให้มันยากที่จะเชื่อว่าเธอไม่ได้มีการนำอุปกรณ์ที่ผิดปกติและการเพิ่มสิบปีที่ผ่านไปอายุของเธอแทนการลบพวกเขา. บ่อยครั้งที่ยังเป็นของเรา ค่อนข้างอ่อนไหวมิตรภาพสุกนาง Amworth จะแหวนฉันขึ้นและนำเสนอการปรากฎตัวของเธอ ถ้าผมเขียนไม่ว่างผมก็จะให้เธอดังนั้นเราจึงต่อรองแน่นอนตรงไปตรงมาในเชิงลบและในคำตอบที่ฉันได้ยินเธอหัวเราะครึกครื้นและความปรารถนาของเธอสำหรับช่วงเย็นที่ประสบความสำเร็จในการทำงาน บางครั้งก่อนที่ไฟล์: ///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt (2 of 11) 2006/10/26 05:42:11 ไฟล์: ///Users/carolynsigler/Desktop/benson_mrsamworth.txt ข้อเสนอของเธอมาถึง , Urcombe แล้วจะได้ก้าวข้ามจากฝั่งตรงข้ามกับบ้านของเขาสำหรับควันและการแชทและเขาได้ยินที่ผู้เข้าชมตั้งใจของฉันคือการกระตุ้นให้เสมอผมที่จะขอเธอมา เธอและฉันควรจะเล่นไพ่ของเรากล่าวว่าเขาและเขาจะมีลักษณะที่ถ้าเราไม่ได้คัดค้านและเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างของเกม แต่ผมสงสัยว่าเขาให้ความสนใจมากกับมันเพื่ออะไรอาจจะชัดเจนกว่าว่าภายใต้เพิงหน้าผากและคิ้วหนาที่ความสนใจของเขาก็คงไม่ได้อยู่บนบัตรแต่หนึ่งในผู้เล่น แต่ดูเหมือนว่าเขาจะสนุกกับการใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงจึงและบ่อยครั้งจนกระทั่งเย็นวันหนึ่งในเดือนกรกฎาคมเขาจะดูเธอกับอากาศของชายคนหนึ่งที่มีปัญหาบางอย่างที่ลึกลงไปในด้านหน้าของเขา เธอกระตือรือร้นกระตือรือร้นเกี่ยวกับเกมของเราดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นการตรวจสอบข้อเท็จจริงของเขา จากนั้นก็มาในเย็นวันนั้นเมื่อไหร่ที่ผมเห็นในแง่ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามมาเริ่มกระตุกแรกของม่านที่ซ่อนสยองขวัญลับจากสายตาของฉัน ผมไม่ทราบว่ามันแล้ว แต่ผมสังเกตเห็นว่าหลังจากนั้นถ้าเธอดังขึ้นที่จะนำเสนอการสร้างรอบเธอมักจะถามไม่ได้เฉพาะในกรณีที่ผมเป็นที่พักผ่อนแต่ไม่ว่านาย Urcombe อยู่กับฉัน ถ้าเป็นเช่นนั้นเธอบอกว่าเธอจะไม่ทำให้เสียการสนทนาของทั้งสองตรีเก่าและหัวเราะอยากให้ฉันดีคืน. Urcombe ในโอกาสนี้ได้อยู่กับเราสำหรับบางครึ่งชั่วโมงก่อนที่จะปรากฏตัวนาง Amworth ของและได้รับการพูดคุยกับฉันเกี่ยวกับความเชื่อในยุคกลางที่เกี่ยวข้องกับการดูดเลือดซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ที่ชายแดนวิชาที่เขาประกาศไม่ได้รับการศึกษาอย่างเพียงพอก่อนที่จะได้รับการส่งมอบโดยทางการแพทย์อาชีพเพื่อฝุ่นกองของไสยศาสตร์ระเบิด ที่นั่นเขาได้นั่งที่น่ากลัวและความกระตือรือร้นที่ติดตามด้วยที่ชัดเจนใสซึ่งได้ทำให้เขาในวันที่เคมบริดจ์ของเขาที่น่าชื่นชมเพื่อให้วิทยากรประวัติศาสตร์ของภูตผีปิศาจลึกลับเหล่านั้น ในพวกเขาทั้งหมดมีคุณสมบัติทั่วไปเดียวกัน หนึ่งในผู้ที่ปอบวิญญาณหยิบขึ้นมาพำนักในผู้ชายคนหนึ่งที่อาศัยอยู่หรือหญิงหารือพลังเหนือธรรมชาติของเที่ยวบินค้างคาวเหมือนและglutting เลี้ยงตัวเองด้วยเลือดออกหากินเวลากลางคืน เมื่อเจ้าภาพเสียชีวิตมันยังคงอาศัยอยู่ในศพซึ่งยังคง undecayed โดยวันที่มันพักผ่อนในเวลากลางคืนมันทิ้งหลุมฝังศพและไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาง amworth
E . F . เบนสัน
หมู่บ้าน maxley ที่ฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้น ตั้งอยู่บนที่ดอนและ
heathery สนเกราะของ Sussex . ในอังกฤษ คุณไม่สามารถหาหวานและสุขภาพจิตที่ดี . .
ควรลมเป่าจากใต้ มาบรรทุกเครื่องเทศของทะเล ทิศตะวันออกสูงดาวน์
ปกป้องมันจาก inclemencies ของเดือนมีนาคมและจากทิศตะวันตกและทิศเหนือลมพัดซึ่งมาถึงเดินทาง
กว่าไมล์ของเฮหอมป่าและ หมู่บ้านตัวเองไม่มีความสำคัญเพียงพอในจุดของ
ประชากร แต่อุดมไปด้วยสิ่งอํานวยความสะดวกและความสวยงาม ครึ่งทางลงถนนเดียว กับถนนและพื้นที่กว้างขวาง
หญ้าในแต่ละด้าน , ยืนน้อยนอร์แมนโบสถ์และสุสานร้าง :
ยาวโบราณZest มีโหลเล็ก บ้านเมืองสงบ แดง bricked และหน้าต่างแต่ละคนด้วย
ตารางของสวนดอกไม้ในด้านหน้า และ ampler แถบหลัง ; คะแนนของร้านค้าและคู่ของคะแนน
มุงกระท่อมของคนงานในนิคมอุตสาหกรรมใกล้เคียง สมบูรณ์ กลุ่มทั้งหมดของสันติ
ที่อาศัย . โดยทั่วไปสงบ แต่มันเศร้าเสียในวันเสาร์และวันอาทิตย์เรานอนบนหนึ่งของ
ถนนสายหลักระหว่างลอนดอนและไบรท์ตั้น และถนนที่เงียบสงบของเรากลายเป็นแข่งบิน
รถยนต์และจักรยาน ประกาศเพียงนอกหมู่บ้าน ขอร้องให้พวกเขาไปอย่างช้าๆ แต่ดูเหมือนจะกระตุ้น
พวกเขาเพื่อเร่งความเร็วของพวกเขา สำหรับถนน อยู่ เปิด และ ตรง และมีจริงๆไม่มีเหตุผลทำไมพวกเขา
ควรทำอย่างอื่น โดยวิธีการประท้วง ดังนั้นสาวๆ maxley ครอบคลุมจมูกและปาก
กับผ้าเช็ดหน้าของพวกเขาที่พวกเขาเห็นรถมอเตอร์แล้ว แม้ว่าจะเป็นถนนฟัลติกพวกเขา
ต้องการไม่ได้จริงๆใช้มาตรการป้องกันเหล่านี้กับฝุ่น แต่แล้วในคืนวันอาทิตย์ ฝูงชนของ scorchers ได้
ผ่านไปและเราลงหลักปักฐานอีก 5 วัน สบายๆ ร่าเริง และสันโดษ รถไฟสไตรค์ซึ่ง
ก่อกวนประเทศมาก ทิ้งเราคงสภาพ เพราะส่วนใหญ่ของประชากรของ maxley ไม่เคยทิ้งมันเลย
.
ฉันครอบครองโชคดีของหนึ่งของเหล่านี้เล็กเยี่ยมบ้าน และพิจารณาตัวเองไม่น้อย
โชคดีในการมีเพื่อให้น่าสนใจและกระตุ้นเพื่อนบ้านอย่าง ฟรานซิส urcombe ใคร มากที่สุด
maxleyites ยืนยัน , ยังไม่นอนห่างจากบ้านเขาซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเหมืองใน
หมู่บ้านถนน เกือบสองปี ในวันที่ ซึ่งแม้ว่ายังคงอยู่ในชีวิตกลางเขาลาออกของเขาเป็นศาสตราจารย์ทางสรีรวิทยาที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และ
อุทิศตัวเองเพื่อการศึกษาผู้ลึกลับ
สงสัยปรากฏการณ์ที่ดูเหมือนกันกับปัญหาทางกายภาพและทางด้านจิตใจของมนุษย์
ธรรมชาติ ด้าน .แน่นอนเขาเกษียณไม่วุ่นวายกับความรักของเขาสำหรับแปลกที่สถานที่
อยู่ในขอบเขตและพรมแดนของวิทยาศาสตร์ การมีอยู่ของที่ดังนั้น stoutly ปฏิเสธโดยเพิ่มเติม
วัตถุนิยมจิตใจ เขาสนับสนุนที่นักศึกษาแพทย์จะต้องผ่านบางจัดเรียงของ
/ การสะกดจิต ,และหนึ่งใน tripos เอกสารควรออกแบบเพื่อทดสอบ
ความรู้ในวิชาเช่นที่ปรากฏในช่วงเวลาแห่งความตายผีสิง , บ้าน , ความเป็นแวมไพร์ เขียนโดยอัตโนมัติและ

" ไว้ครอบครอง แน่นอนพวกเขาจะไม่ฟังผม " รันบัญชีของเขาเรื่อง " ไม่มีอะไรที่เหล่านี้
นั่งเรียนด้วยความหวาดกลัวของความรู้และถนนเพื่อความรู้อยู่ในการศึกษาสิ่งที่
ชอบเหล่านี้ การทำงานของกรอบของมนุษย์เป็นกว้างพูดที่รู้จักกัน พวกเขาเป็นประเทศยังไง
file : / / / ผู้ใช้ / carolynsigler / Desktop / benson_mrsamworth.txt ( 1 ใน 11 ) 10 / 26 / 2549 5:42:11 am
file : / / / ผู้ใช้ / carolynsigler / Desktop / benson_mrsamworth . txt
ที่ถูกชาร์ตและแผนที่ออกแต่ข้างนอกนั่นโกหก tracts มาก Undiscovered Country ซึ่ง
มีอยู่อย่างแน่นอน และผู้บุกเบิกที่แท้จริงของความรู้เป็นผู้ที่ต้นทุนถูก derided โดย
หูเบาเชื่อและต้องการผลักดันในหมอกและอาจอันตรายที่ ฉันรู้สึกว่าฉัน
อาจเป็นการใช้มากขึ้นโดยการตั้งค่าออกโดยไม่มีเข็มทิศ หรือเป้เข้าไปในหมอกมากกว่า โดยนั่งอยู่ในกรง
เหมือนนกขมิ้น เจี๊ยบ และเกี่ยวกับสิ่งที่ถูกรู้ นอกจากนี้ การสอนที่ไม่ดีมากสำหรับคนที่รู้
ตัวเองเท่านั้นที่จะเรียนรู้ คุณเพียง แต่ต้องมีก้นตัวเองอวดดีสอน "
ที่นี่แล้ว , ฟรานซิส urcombe , เพื่อนบ้านที่น่ารื่นรมย์กับคนที่เหมือนตัวเองมีไม่สบายใจและ
เขียนความอยากรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เขาเรียกมันว่า " หมอกและสถานที่อันตราย " และนี้ฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมาเรามี
เพิ่มเติมและยินดีต้อนรับมากที่สุด นอกจากนี้ ชุมชนเล็ก ๆของเราพอใจในบุคคลของนาง amworth
ม่ายของข้าราชการ , อินเดีย สามีเคยเป็นผู้พิพากษาในทางตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัด และหลัง
ตายของเขาที่ Peshawar เธอกลับมาที่อังกฤษ และหลังจากปีในลอนดอนพบว่าตัวเองหิวสำหรับ
ampler อากาศและแสงแดดของประเทศที่จะใช้สถานที่ของหมอก และเต็มไปด้วยฝุ่นของเมืองเธอเคย
ด้วยเหตุผลพิเศษสำหรับการจ่ายเงินใน maxley ตั้งแต่เธอบรรพบุรุษจนถึงร้อยปีที่ผ่านมามีนานแล้ว
พื้นเมืองสถานที่และในธรณีสงฆ์เก่า ตอนนี้ไม่ใช้แล้ว มีหลายเรือง ชื่อของเธอบนหลุมฝังศพของ chaston
. ใหญ่และมีพลัง เธอเข้มแข็งและร่าเริงบุคลิกภาพอย่างรวดเร็วทำให้ maxley ถึง
ระดับสูงของสังคมมากกว่าที่เคยรู้จักพวกเราส่วนใหญ่เป็นสาวแก่หรือปริญญาตรี หรือผู้สูงอายุชาว
ไม่มากอยากออกแรงเองในค่าใช้จ่ายและความพยายามของการบริการ และจนบัดนี้ความสนุกสนานของพรรคชา
ขนาดเล็ก มีสะพาน และหลังจากนั้น บูต ( เมื่อมันเป็นเปียก ) เพื่อเดินทางกลับบ้านอีกครั้งสำหรับ
เย็นโดดเดี่ยวเป็นจุดสุดยอดของเทศกาลของเรา แต่คุณนาย amworth แสดงเราวิธีชอบ
เพิ่มเติม