The old man looked at Wang Lin and

The old man looked at Wang Lin and casually said, “Like planet Suzaku, all of the surrounding planets will form Rain Dings as well after a certain amount of time.”

Wang Lin’s eyes were calm as he slowly asked, “When do the Celestial Doors open?”

The old man laughed and asked, “What? Are you tempted? In truth, with your cultivation level, although it will be dangerous, as long as you’re careful, you don’t have to worry too much. After all, the stronger your cultivation is, the greater the restriction placed on you is.”

Wang Lin raised his head and asked the old man, “Why is it like that?”

The old man picked up the gourd and drank the last bit of wine. He licked his lips and said, “The ancient celestial realm has already shattered and only exists in fragments, so the laws of heaven and earth are chaotic inside. This is key because if spiritual energy fluctuations of late stage Soul Formation or later cultivators appear, then that fragment will collapse. Of course, depending on the size of the fragment, some can support stronger spiritual energy fluctuations. Thus, as long as the person entering doesn’t want to commit suicide, then they would keep their power at the Soul Formation level.”

As Wang Lin pondered a bit, a dozen thoughts entered his head. After a long time, he raised his head and said, “Senior came to visit junior this late at night. I’m afraid you aren’t here just to talk to me about this.”

The old man let out a mischievous laugh and said, “Young man, this old man came to tell you that I am leaving. Before I leave, I want you to make me a carving of myself so I can give it to Xiao Cui from the Pink Pavilion so that when she thinks of me, she will have something to remind her. Alas, someone as handsome as me, who only appears in legends, has countless people thinking of me.” With that, he revealed a very regretful expression, but within that expression, there was a lot of pride. He kept looking toward Wang Lin, obviously waiting for Wang Lin to praise him.

Wang Lin pondered for a while. After a long time, he picked up a piece of wood and, using his finger as a knife, began to carve.

However, just as he made a rough outline, the old man let out a dissatisfied snort and said, “No clothes!”

Wang Lin’s finger paused. He let out a bitter smile. After pondering for a while, he wiped the carving with his right hand and began carving again. This time, his finger didn’t stop; it moved like the wind. Soon, a skinny old man who looked almost like a monkey was carved out.

Aside from the violent domain, the wood carving looked exactly like the old man himself. It was very lifelike, as if it were alive. Even the wrinkles on his face were clearly detailed.

The old man quickly grabbed the carving and carefully examined it. The more he looked at it, the tighter his brow furrowed, until he finally looked at Wang Lin and said, “What is this? It doesn’t look like me! It doesn’t look like me at all! Is this how you see this old man? What you carved here is a monkey, a monkey! Do you understand?”

With that, the old man threw the carving to the side and said to Wang Lin, word for word, “It doesn’t look like me!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชายชรามองหลินวัง และตั้งใจ กล่าว "เช่นดาวเคราะห์ที่ปรับเปลี่ยนง่ายดาย ดาวเคราะห์โดยรอบทั้งหมดจะฟอร์มฝนส่งเสียงเป็นอย่างดีหลังจากระยะเวลา"Lin วังตาสงบขณะที่เขาค่อย ๆ ถาม "เมื่อทำประตูสวรรค์ เปิด"ชายชราหัวเราะ และ ถาม "อะไร คุณจะถูกหลอกได้ ในความเป็นจริง มีการเพาะปลูก แม้ว่ามันจะเป็นอันตราย ตราบใดที่คุณไม่ระมัดระวัง คุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป หลังจากที่ทุก แข็งเพาะปลูกของคุณ เป็นข้อจำกัดที่วางบนคุณยิ่ง"Lin วังยกศีรษะของเขา และถามชายชรา "จึง เป็นเช่นนั้น"คนหยิบตำลึง และบิตสุดท้ายของไวน์ดื่ม เขาเลียริมฝีปากของเขา และกล่าว ว่า "ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่โบราณได้ทำลายแล้ว และมีอยู่ในเศษ ดังนั้นกฎหมายของสวรรค์และโลกมีความวุ่นวายภายใน นี้เป็นสำคัญ เพราะหากความผันผวนของพลังงานทางจิตวิญญาณของสายระยะก่อตัวจิตวิญญาณ หรือปรากฏภายหลังเครื่องพรวนดิน แล้วส่วนที่จะยุบ แน่นอน ขึ้นอยู่กับขนาดของส่วน บางสามารถรองรับความผันผวนของพลังงานทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง ดังนั้น ตราบเท่าที่ผู้ที่ป้อนไม่อยากฆ่าตัวตาย แล้วพวกเขาจะเก็บพลังในระดับจิตวิญญาณก่อ"เป็นวัง Lin pondered บิต โหลคิดใส่หัวของเขา หลังจากเวลานาน เขายกศีรษะของเขา และกล่าว ว่า "อาวุโสมาเยี่ยมห้องนี้ตอนกลางคืน "ผมกลัวคุณไม่ที่นี่เพื่อพูดคุยกับผมเกี่ยวกับเรื่องนี้"ชายชราให้ออกซุกซนหัวเราะ และกล่าวว่า "คนหนุ่ม นี้มาคนเก่าบอกว่า จะออก ก่อนออกจาก ฉันต้องการให้สลักของตัวเองดังนั้นฉันสามารถให้ Xiao Cui จากศาลาสีชมพูเพื่อที่เมื่อเธอคิดว่า ของฉัน เธอจะมีสิ่งที่จะเตือนเธอ อนิจจา คนหล่อที่เป็นฉัน ที่ปรากฏเฉพาะ ในตำนาน มีคนนับไม่ถ้วนที่ความคิดของฉัน" กับที่ เขาเปิดเผยเป็นนิพจน์ที่เศร้าเสียใจต่อมาก แต่ภายในที่แสดงออก มีจำนวนมากของความภาคภูมิใจ เขาเก็บไว้มองไปทางวัง Lin รอหลินวังสรรเสริญเขาเห็นได้ชัดLin วัง pondered ในขณะ หลังจากเวลานาน เขาหยิบแผ่นไม้ แล้ว เริ่มใช้นิ้วเป็นมีด แกะสลักอย่างไรก็ตาม เหมือนอย่างที่เขาทำเป็นเค้าร่างหยาบ ชราให้ออก snort ไม่พอใจ และกล่าว ว่า "ไม่มีเสื้อผ้า"Wang Lin นิ้วหยุดชั่วคราว เขาให้ออกรอยยิ้มขม หลังจากขบคิดครู่ เขาเช็ดที่แกะสลัก ด้วยมือขวาของเขา และเริ่มแกะสลักอีกครั้ง เวลานี้ นิ้วของเขาไม่ได้หยุด ก็ย้ายไปเหมือนลม เร็ว ๆ นี้ คนเก่าผอมที่เกือบเหมือนลิงถูกแกะออกนอกเหนือจากโดเมนมีความรุนแรง ไม้แกะสลักมองเหมือนคนเก่าตัวเอง มันก็เหมือนจริงมาก ราวกับว่ามันมีชีวิต แม้ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจนมีรายละเอียดชายชราได้อย่างรวดเร็วคว้าการแกะสลัก และระมัดระวังตรวจสอบมัน ยิ่งเขาดู ที่แน่นตางุ่นง่าน จนเขามองหลินวังในที่สุด และกล่าว ว่า คืออะไรนี่ มันไม่เหมือนฉัน มันไม่เหมือนฉันเลย นี่คือวิธีมองนี้ชรา แกะที่นี่เป็นลิง ลิง เข้าใจไหม"กับที่ คนโยนแกะสลักด้านข้าง และกล่าวกับหลินวัง word word ตัว "มันไม่เหมือนฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชายชรามองไปที่วังหลินและลวกกล่าวว่า "เช่นเดียวกับดาวเคราะห์ Suzaku ทั้งหมดของดาวเคราะห์รอบจะฟอร์ม Dings ฝนเช่นกันหลังจากที่จำนวนหนึ่งของเวลา."

ตาวังหลินมีความสงบในขณะที่เขาถามอย่างช้าๆ "เมื่อทำสวรรค์ ประตูเปิด? "

ชายชราหัวเราะและถามว่า" อะไร? คุณกำลังล่อลวง? ในความเป็นจริงที่มีระดับการเพาะปลูกของคุณแม้ว่ามันจะเป็นอันตรายตราบเท่าที่คุณระวังคุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป หลังจากที่ทุกคนที่แข็งแกร่งการเพาะปลูกของคุณมีมากขึ้นข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนคุณ. "

วังหลินยกศีรษะของเขาและถามชายชรา" ทำไมมันจึงเป็นเช่นนั้น? "

ชายชราหยิบขึ้นมามะระและดื่มบิตสุดท้าย ไวน์ เขาเลียริมฝีปากของเขาและกล่าวว่า "สวรรค์ดินแดนโบราณได้ทำลายแล้วและมีเพียงที่มีอยู่ในเศษเล็กเศษน้อย ดังนั้นกฎหมายของสวรรค์และโลกมีความวุ่นวายภายใน นี่คือกุญแจสำคัญเพราะถ้าความผันผวนของพลังทางจิตวิญญาณของสายการจัดตั้งเวทีวิญญาณหรือเครื่องคราดภายหลังปรากฏแล้วชิ้นส่วนที่จะยุบ แน่นอนขึ้นอยู่กับขนาดของชิ้นส่วนบางส่วนสามารถรองรับความผันผวนแข็งแกร่งพลังทางจิตวิญญาณ

ดังนั้นตราบใดที่เข้ามาคนที่ไม่ต้องการที่จะฆ่าตัวตายแล้วพวกเขาจะให้อำนาจของพวกเขาในระดับจิตวิญญาณของการก่อตัว. " ในฐานะที่เป็นวังหลินครุ่นคิดเล็กน้อยโหลคิดเข้ามาในหัวของเขา หลังจากที่เวลานานเขายกศีรษะของเขาและกล่าวว่า "อาวุโสมาเยี่ยมจูเนียร์ในช่วงดึก ผมเกรงว่าคุณไม่ได้อยู่ที่นี่เพียงเพื่อพูดคุยกับผมเกี่ยวกับเรื่องนี้. "

ชายชราให้ออกหัวเราะซุกซนและกล่าวว่า" ชายหนุ่มคนเก่ามานี้จะบอกคุณว่าฉันจะกลับไป ก่อนที่ผมจะออก ฉันต้องการให้คุณทำให้ฉันแกะสลักของตัวเองเพื่อให้สามารถให้มันไปให้เสี่ยว Cui จากสีชมพูพาวิลเลี่ยนเพื่อที่ว่าเมื่อเธอคิดว่าฉันเธอจะมีสิ่งที่จะเตือนเธอ อนิจจาคนหล่อเหมือนฉันคนเดียวที่ปรากฏอยู่ในตำนานที่มีผู้คนมากมายคิดของฉัน. "กับที่เขาเปิดเผยแสดงออกเสียใจมาก แต่ภายในแสดงออกว่ามีความภาคภูมิใจมาก เขายังคงมองไปวังหลินเห็นได้ชัดว่าการรอคอยสำหรับวังหลินสรรเสริญพระองค์

วังหลินครุ่นคิดในขณะที่ หลังจากที่เวลานานเขาหยิบขึ้นมาชิ้นส่วนของไม้และใช้นิ้วของเขาเป็นมีดเริ่มที่จะแกะสลัก

แต่เช่นเดียวกับที่เขาทำร่างหยาบชายชราให้ออก Snort ไม่พอใจและกล่าวว่า "ไม่มีเสื้อผ้า!"

นิ้ววังหลินหยุดชั่วคราว เขาปล่อยให้ออกมาเป็นรอยยิ้มที่มีรสขม หลังจากขบคิดในขณะที่ เขาเช็ดแกะสลักด้วยมือข้างขวาของเขาและเริ่มแกะสลักอีกครั้ง เวลานี้นิ้วของเขาก็ไม่ได้หยุด; มันเคลื่อนไปเหมือนลม เร็ว ๆ นี้ชายชราผอมที่มองเหมือนลิงได้รับการแกะสลักออกมา

นอกเหนือจากโดเมนรุนแรงไม้แกะสลักมองเหมือนคนเก่าตัวเอง มันเป็นเหมือนจริงมากราวกับว่ามันยังมีชีวิตอยู่ แม้ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาได้รับรายละเอียดอย่างชัดเจน

ชายชราอย่างรวดเร็วคว้าแกะสลักและระมัดระวังการตรวจสอบมัน ยิ่งเขามองมันที่เข้มงวดมากขึ้นคิ้วของเขาขมวดจนในที่สุดเขาก็มองไปที่วังหลินและกล่าวว่า "นี้คืออะไร? มันดูไม่เหมือนฉัน! มันดูไม่เหมือนฉันเลย! นี่คือวิธีที่คุณเห็นชายชราคนนี้หรือไม่? สิ่งที่คุณแกะสลักที่นี่เป็นลิงลิง! คุณเข้าใจไหม? "

กับที่ชายชราโยนแกะสลักไปด้านข้างและกล่าวว่าวังหลินสำหรับคำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชายชรามองหวังหลินไปว่า " เหมือนโลกซาคุ ทั้งหมดรอบดาวเคราะห์จะฟอร์มตกเสียงเช่นกันหลังจากจำนวนหนึ่งของเวลา . "หวังหลินดวงตาสงบเขาช้า ๆถามว่า " เมื่อไหร่ที่ประตูสวรรค์เปิด "ชายชราหัวเราะและถามว่า " อะไร ? คุณหลงเสน่ห์เหรอ ? ในความจริงที่มีระดับการปลูกของคุณ แม้ว่ามันจะอันตราย ตราบใดที่คุณระวังคุณไม่ต้องกังวลมากเกินไป หลังจากทั้งหมด , แข็งแกร่งการเพาะปลูกของคุณ ยิ่งคุณมีข้อ จำกัด ที่วางอยู่บน "หวังหลินเงยหน้าขึ้นถามชายชรา " ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ? "ชายชราหยิบน้ำเต้าและดื่มบิตสุดท้ายของไวน์ เขาเลียริมฝีปากของเขาและกล่าวว่า " อาณาจักรสวรรค์โบราณได้แตกเป็นเสี่ยง ๆ และมีอยู่ในเศษ ดังนั้นกฎสวรรค์และโลกที่วุ่นวายอยู่ข้างใน นี้เป็นหลักเพราะถ้าพลังงานมโนมัยของการพัฒนาจิตวิญญาณเวทีสาย หรือ ภายหลังเกษตรกรปรากฏแล้วว่า ส่วนจะยุบ แน่นอน ขึ้นอยู่กับขนาดของชิ้นส่วนบางอย่างสามารถรองรับความผันผวนของพลังงานที่แข็งแกร่งทางจิตวิญญาณ . ดังนั้น ถ้าใครเข้าไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย แล้วพวกเขาก็จะให้พลังที่การ " วิญญาณระดับตามที่หวังหลินครุ่นคิดเล็กน้อย คิดเป็นโหลใส่ศีรษะของเขา หลังจากที่เวลานาน เขายกศีรษะของเขาและกล่าวว่า " รุ่นพี่มาเยี่ยมรุ่นน้อง นี่มันดึกแล้วนะ ผมเกรงว่า คุณไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อคุยกับฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ . "ชายชราปล่อยหัวเราะออกมาซนและพูดว่า " ชายหนุ่ม ชายแก่คนนี้มาเพื่อบอกคุณว่า ฉันกำลังจะไปแล้ว ก่อนที่ฉันจะไป ฉันต้องการคุณเพื่อให้ฉันลิขิตเองดังนั้นฉันสามารถให้เสี่ยวชุ่ยจากศาลาสีชมพูดังนั้นเมื่อเธอคิดว่าฉัน เธอจะได้มีอะไรจะเตือนเธอ อนิจจา , ใครหล่อเท่าผมที่ปรากฏในตำนาน มีคนนับไม่ถ้วนคิดถึงฉัน " กับที่เขาเปิดเผยความรู้สึกเสียใจ แต่ภายในที่แสดงออกมีความภาคภูมิใจ เขาเอาแต่มองไปทาง หวัง หลิน ก็ รอ หวัง หลิน เพื่อสรรเสริญพระองค์หวังหลินครุ่นคิดสักพัก หลังจากที่เวลานาน เขาหยิบชิ้นส่วนของไม้และใช้นิ้วของเขาเป็นมีด เริ่มแกะสลักอย่างไรก็ตาม อย่างที่เค้าทำเค้าร่างหยาบ ชายชราปล่อยออกมาสูดไม่พอใจและกล่าวว่า " ไม่มีเสื้อผ้า "นิ้วหวังหลินชะงัก เขาปล่อยออกมา รอยยิ้มที่ขมขื่น หลังจากครุ่นคิดสักพัก เขาเช็ดแกะสลักด้วยมือขวาของเขาและเริ่มแกะอีก คราวนี้ นิ้วของเขาก็ไม่ได้หยุด มันย้ายไปเหมือนกับสายลม ผอมเร็ว , ชายชราที่ดูเกือบเหมือนลิงที่ถูกแกะสลักออกมานอกเหนือจากโดเมนของความรุนแรง แกะสลักไม้เหมือนชายชราเอง มันเหมือนจริงมาก เหมือนกับว่ามันยังมีชีวิตอยู่ แม้แต่ริ้วรอยบนใบหน้าของเขามีรายละเอียดชัดเจนชายชรารีบคว้าแกะสลัก และพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว ยิ่งเขาจ้องมัน สัด หน้าผากมีรอยย่น จนในที่สุดเขาก็มองหวังหลินกล่าวว่า " นี่คืออะไร ? มันไม่เหมือนฉัน มันไม่เหมือนฉันเลย นี้เป็นวิธีการที่คุณเห็นชายคนนี้ ? สิ่งที่คุณแกะสลักที่นี่เป็นลิง , ลิง คุณเข้าใจมั้ย "กับ ชายชราโยนไม้ข้างๆและพูดกับ หวัง หลิน , คำ , " มันไม่เหมือนฉัน "