Site and services schemeNew approac

Site and services scheme
New approaches to housing provisions and methods to reduce the
financial costs borne by the public sector were sought. One such policy
discussion, held in Malaysia in the early 1970s, resulted in a request to the World
Bank for assistance to provide shelter and services for the urban poor who were
displaced from squatter areas in Kuala Lumpur.
A site and services programme was proposed as the 'solution' to resettle
these squatters. The project comprised three major components:
 New sites and services;
 Squatter area upgrading; and
 Sites and services units.
Unfortunately, earlier lessons from similar programmes in rural areas in
the 1950s and 1960s were ignored by both local planners and foreign consultants
was only partly successful because the concept of core housing was alien to local
authorities and only a few states implemented it.
For example, a number of problems emerged in implementing the sites
and services programme in Kuala Lumpur such as :
 It took a full four years to construct these houses - there were no
consultations between the Urban Development Authority, Kuala Lumpur
City Hall and other participating agencies in matters such as land
acquisition, planning standards and financial assistance to squatters
 UDA could not meet the new requirement of selling the houses to Malay
squatters many land plots reserved for Malay squatters were left vacant.
The Ministry of Housing and Local Government had, since the 4th
Malaysia Plan to supervised and monitored the implementation of the Site and
9
Services Scheme and aimed at providing housing for households with incomes of
less than RM500 per month.
In order to ensure the private sector to construct low cost housing,
government through the local authority also imposes 30% quota provision of low
cost housing in every residential development. In ensuring that these houses are
secured by targeted group, the government also imposed an open registration
system (refer to Table 2.0). There are no specific quotas or registered purchaser
required for other housing categories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เว็บไซต์และบริการรูปแบบ
วิธีการใหม่ในการบทบัญญัติที่อยู่อาศัยและวิธีการที่จะลด
ค่าใช้จ่ายทางการเงินที่ตกเป็นภาระของภาครัฐกำลังแสวงหา หนึ่งในนโยบายดังกล่าว
การอภิปรายที่จัดขึ้นในประเทศมาเลเซียในช่วงต้นปี 1970 ส่งผลให้ความต้องการของโลก
ธนาคารเพื่อขอความช่วยเหลือในการให้ที่พักพิงและบริการสำหรับคนยากจนในเมืองที่ถูก
ย้ายออกจากพื้นที่บุกรุกในกัวลาลัมเปอร์.
โปรแกรมเว็บไซต์และบริการได้รับการเสนอชื่อเป็น 'แก้ปัญหา' ให้ย้าย
ไพน์วูดเหล่านี้ โครงการประกอบด้วยสามส่วนหลัก:
เว็บไซต์ใหม่และบริการ
การอัพเกรดพื้นที่แออัด; และ
ไซต์และหน่วยบริการ.
แต่น่าเสียดายที่ก่อนหน้านี้บทเรียนจากโปรแกรมที่คล้ายกันในพื้นที่ชนบทใน
ปี 1950 และ 1960 ได้รับการปฏิเสธโดยวางแผนทั้งในระดับท้องถิ่นและที่ปรึกษาต่างประเทศ
เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จเพราะแนวคิดของที่อยู่อาศัยหลักที่เป็นคนต่างด้าวท้องถิ่น
เจ้าหน้าที่และเพียงไม่กี่ รัฐดำเนินการมัน.
ตัวอย่างเช่นจำนวนของปัญหาเกิดขึ้นในการดำเนินการเว็บไซต์
โปรแกรมและบริการในกัวลาลัมเปอร์เช่น
มันต้องใช้เวลาสี่ปีเต็มในการสร้างบ้านเหล่านี้ - ไม่พบว่ามี
การปรึกษาหารือระหว่างการพัฒนาเมือง, กัวลาลัมเปอร์
ซิตี้ ฮอลล์และหน่วยงานที่มีส่วนร่วมในเรื่องดังกล่าวเป็นที่ดิน
การซื้อกิจการมาตรฐานการวางแผนและการช่วยเหลือทางการเงินแก่ไพน์วูด
 UDA ไม่สามารถตอบสนองความต้องการใหม่ของขายบ้านเพื่อมาเลย์
ไพน์วูดที่ดินหลายสงวนไว้สำหรับไพน์วูดมาเลย์ถูกทิ้งว่าง.
กระทรวงการเคหะและ รัฐบาลท้องถิ่นได้ตั้งแต่ 4
แผนมาเลเซียภายใต้การดูแลและตรวจสอบการดำเนินงานของเว็บไซต์และ
9
โครงการและบริการที่มุ่งให้ที่อยู่อาศัยสำหรับครัวเรือนที่มีรายได้
น้อยกว่า RM500 ต่อเดือน.
เพื่อให้มั่นใจว่าภาคเอกชนในการสร้างที่อยู่อาศัยต้นทุนต่ำ ,
รัฐบาลที่ผ่านมามีอำนาจในท้องถิ่นนอกจากนี้ยังมีประเด็นการให้โควต้า 30% ของต่ำ
ที่อยู่อาศัยค่าใช้จ่ายในการพัฒนาที่อยู่อาศัยทุก ในการสร้างความมั่นใจว่าบ้านเหล่านี้มีการ
รักษาความปลอดภัยโดยกลุ่มเป้าหมายที่รัฐบาลยังกำหนดลงทะเบียนเปิด
ระบบ (โปรดดูตารางที่ 2.0) ไม่มีโควต้าที่เฉพาะเจาะจงหรือซื้อจดทะเบียนเป็น
ที่จำเป็นสำหรับการอยู่อาศัยประเภทอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เว็บไซต์และบริการรูปแบบใหม่ แนวทางบทบัญญัติ

ที่อยู่อาศัยและวิธีการเพื่อลดต้นทุนทางการเงินที่เกิดจากภาครัฐได้ขอ เช่นนโยบาย
การอภิปรายที่จัดขึ้นในมาเลเซียในต้นปี 1970 ทำให้การร้องขอไปยังโลก
ธนาคารเพื่อช่วยเหลือให้ที่พักพิงและบริการสำหรับคนจนเมืองที่ถูกย้ายจากพื้นที่บ้าน

ในกัวลาลัมเปอร์เว็บไซต์และบริการหลักสูตร เพื่อเป็นแนวทางในการ ' แก้ปัญหา ' ที่จะตั้งรกราก
เหล่านี้เหล่านี้ โครงการประกอบด้วยสามองค์ประกอบหลัก :
ใหม่เว็บไซต์และบริการ ; การอัพเกรดพื้นที่อยู่อาศัยและ

 ; เว็บไซต์และบริการหน่วย
น่าเสียดาย ก่อนหน้านี้ บทเรียนจากโปรแกรมที่คล้ายกันในชนบท
ปี 1950 และ 1960 ถูกปฏิเสธจากทั้งในประเทศและต่างประเทศ
วางแผนที่ปรึกษาเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จ เพราะแนวคิดหลักของที่อยู่อาศัยเป็นคนต่างด้าวท้องถิ่น
และเพียงไม่กี่รัฐดำเนินการนั้น .
ตัวอย่างเช่นจำนวนของปัญหาที่เกิดขึ้นในการใช้บริการเว็บไซต์
สาขาวิชากัวลาลัมเปอร์เช่น :
เอาเต็มสี่ปีเพื่อสร้างบ้านเหล่านี้ไม่มี
การหารือระหว่างอำนาจการพัฒนาเมืองกัวลาลัมเปอร์
ศาลากลางจังหวัดและหน่วยงานอื่น ๆมีส่วนร่วมในเรื่องต่างๆ เช่น การซื้อที่ดิน
, การวางแผนมาตรฐานและความช่วยเหลือทางการเงินกับ Squatters
สหรัฐอเมริกาไม่สามารถตอบสนองความต้องการใหม่ของการขายบ้านให้มาเลย์
เหล่านี้หลายแปลงที่ดินที่สงวนไว้สำหรับ Squatters มาเลย์ ถูกทิ้งร้าง
กระทรวงการเคหะ และการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นมีตั้งแต่ 4
,มาเลเซียมีแผนที่จะดูแลและตรวจสอบการดำเนินงานของเว็บไซต์และ
9
บริการโครงการและมุ่งให้ที่อยู่อาศัยของครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำกว่าเดือนละ rm500
.
เพื่อให้ภาคเอกชนเพื่อสร้างที่อยู่อาศัยต้นทุนต่ำ
รัฐบาลผ่านหน่วยงานท้องถิ่นเก็บภาษี 30% โควต้าการให้ที่อยู่อาศัยต้นทุนต่ำ
ในทุกที่อยู่อาศัยการพัฒนาในการสร้างความมั่นใจว่าบ้านนี้
ที่มีกลุ่มเป้าหมาย รัฐบาลยังกำหนดเปิดระบบลงทะเบียน
( อ้างถึงตาราง 2.0 ) ไม่มีเฉพาะโควต้าหรือลงทะเบียนผู้ซื้อ
ที่จําเป็นสําหรับประเภทที่อยู่อาศัยอื่น ๆ