Effects of the probiotic, Bacillus

Effects of the probiotic, Bacillus subtilis E20, on the survival, development, stress tolerance, and immune status of white shrimp, Litopenaeus vannamei larvae


In this study, the probiotic, Bacillus subtilis E20, isolated from the human health food, natto, was used for white shrimp, Litopenaeus vannamei, larvae breeding to improve the larval survival rate and development by adding probiotic to the rearing water at (control), 108, and 109 cfu L−1 salt water once every 3 days during the 14 days of breeding experiment. Thereafter, stress tolerance and immune status of postlarvae were evaluated. Shrimp larval development was significantly accelerated after adding the probiotic to the larval rearing water at a level of 109 cfu L−1. The survival rate of larvae was significantly higher in the treatment with 109 cfu L−1 compared to the control and the treatment with 108 cfu L−1 after all larvae had metamorphosed to postlarvae. Adding the probiotic to the shrimp larvae rearing water produced a weak inhibition of bacterial growth by an analysis of the total bacterial count and presumptive Vibrio count. For stress tests, no postlarvae died when they were reared in water in which the temperature was decreased from 30 to 2 °C at a rate of 0.1 °C min−1. Postlarvae had significantly lower cumulate mortality in the treatments with 108 and 109 cfu L−1 compared to the control when they were suddenly exposed to fresh water and 60‰ salt water. A significant decrease in the cumulative mortality of postlarvae treated with the probiotic at a level of 109 cfu L−1 was recorded after the sudden transfer to 300 mg L−1 nitrite-N compared to the control and treatment with 108 cfu L−1. The analysis of immune-related gene expressions showed that the gene expression of prophenoloxidase I, prophenoloxidase II, and lysozyme of larvae were significantly increased after being reared in probiotic-containing water at the levels of 108 and 109 cfu L−1. However, no significant difference in serine proteinase or glutathione peroxidase gene expressions was recorded in this study. It is therefore suggested that 109 cfu L−1 of probiotic, B. subtilis E20 adding to rearing water for shrimp larva breeding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะพิเศษของโปรไบโอติกส์ คัด subtilis E20 รอดตาย พัฒนา การยอมรับความเครียด และสถานะภูมิคุ้มกันของกุ้งขาว Litopenaeus vannamei ตัวอ่อนในการศึกษานี้ โปรไบโอติกส์ คัด subtilis E20 แยกต่างหากจากอาหารสุขภาพมนุษย์ natto ใช้สำหรับกุ้งขาว Litopenaeus vannamei ตัวอ่อนที่ผสมพันธุ์เพื่อปรับปรุงอัตรา larval อยู่รอดและการพัฒนา โดยการเพิ่มโปรไบโอติกส์น้ำ rearing ที่ (ควบคุม) 108, 109 cfu L−1 เกลือน้ำครั้งทุก 3 วันในระหว่างวันที่ 14 ทดลองการผสมพันธุ์ หลังจากนั้น ยอมรับความเครียดและภูมิคุ้มกันสถานะของ postlarvae ถูกประเมิน พัฒนา larval กุ้งถูกเร่งรัดอย่างมากหลังจากเพิ่มโปรไบโอติกส์ที่น้ำ rearing larval ระดับ 109 cfu L−1 อัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนที่มีสูงมากในการบำบัดรักษาด้วย 109 cfu L−1 เปรียบเทียบกับการควบคุมและการบำบัด ด้วย 108 cfu L−1 หลังจากที่ตัวอ่อนทั้งหมดมี metamorphosed กับ postlarvae เพิ่มโปรไบโอติกส์ตัวอ่อนของกุ้งแม่น้ำผลิตยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่อ่อนแอ โดยการวิเคราะห์แบคทีเรียรวมและ presumptive ต่อนับ การทดสอบความตึงเครียด postlarvae ไม่มีเสียชีวิตเมื่อพวกเขามีผลิตภัณฑ์ในน้ำที่อุณหภูมิลดลงจาก 30 ถึง 2 ° C ในอัตรา 0.1 ° C min−1 Postlarvae มี cumulate ตายลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการรักษากับ 108 และ 109 cfu L−1 เปรียบเทียบกับตัวควบคุมเมื่อพวกเขาก็ได้สัมผัสกับน้ำจืดและน้ำเค็ม 60‰ ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการตายสะสมของรักษา ด้วยโปรไบโอติกส์ที่ระดับ 109 cfu L−1 ถูกบันทึกหลังจากถ่ายโอนทันทีไป 300 mg L−1 ไนไตรต์-N เมื่อเทียบกับการควบคุมและการบำบัด ด้วย 108 cfu L−1 postlarvae การวิเคราะห์ยีนภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้องกับนิพจน์พบว่ายีนของฉัน prophenoloxidase II และ lysozyme ของตัวอ่อนได้เพิ่มหลังจากที่ผลิตภัณฑ์ในน้ำที่ประกอบด้วยโปรไบโอติกส์ระดับ 108 และ 109 cfu L−1 prophenoloxidase อย่างไรก็ตาม ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในนิพจน์แถ proteinase หรือไธ peroxidase ยีนถูกบันทึกไว้ในการศึกษานี้ ดังนั้นแนะนำ cfu ที่ 109 L−1 ของโปรไบโอติกส์ เกิด subtilis E20 เพิ่มแม่น้ำกุ้งหนอนพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของโปรไบโอติก, เชื้อ Bacillus subtilis E20, การอยู่รอดการพัฒนาความทนทานต่อความเครียดและสถานะของระบบภูมิคุ้มกันของกุ้งขาวตัวอ่อนแวนนาไมในการศึกษานี้โปรไบโอติก, เชื้อ Bacillus subtilis E20 ที่แยกได้จากอาหารสุขภาพของมนุษย์นัตโตะถูกนำมาใช้ กุ้งขาวแวนนาไมพันธุ์ตัวอ่อนในการปรับปรุงอัตราการรอดตายของตัวอ่อนและการพัฒนาโดยการเพิ่มโปรไบโอติกกับน้ำที่เลี้ยงที่ (ควบคุม), 108, และ 109 cfu L-1 น้ำเกลือทุกๆ 3 วันในช่วง 14 วันของการทดลองเพาะพันธุ์ . หลังจากนั้นเป็นต้นมาความทนทานต่อความเครียดและสถานะของระบบภูมิคุ้มกันของระยะโพสท์ลาวาได้รับการประเมิน กุ้งพัฒนาตัวอ่อนถูกเร่งอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่เพิ่มโปรไบโอติกที่จะน้ำอนุบาลที่ระดับ 109 cfu L-1 อัตราการรอดตายของตัวอ่อนอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในการรักษาด้วย 109 cfu L-1 เมื่อเทียบกับการควบคุมและการรักษาด้วย 108 cfu L-1 หลังจากที่ตัวอ่อนทั้งหมดได้ metamorphosed ไประยะโพสท์ลาวา การเพิ่มโปรไบโอติกลงไปในน้ำลูกกุ้งเลี้ยงยับยั้งผลิตที่อ่อนแอของเจริญเติบโตของแบคทีเรียโดยการวิเคราะห์ของปริมาณแบคทีเรียรวมและนับ Vibrio สันนิษฐาน สำหรับการทดสอบความเครียดไม่มีระยะโพสท์ลาวาเสียชีวิตเมื่อพวกเขาถูกเลี้ยงในน้ำที่มีอุณหภูมิลดลง 30-2 ° C ที่อัตรา 0.1 ° C-1 นาที ระยะโพสท์ลาวามีอัตราการตายสะสมต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญในการรักษาที่มี 108 และ 109 cfu L-1 เมื่อเทียบกับการควบคุมเมื่อพวกเขาได้สัมผัสอย่างฉับพลันน้ำจืดและ 60 ‰น้ำเกลือ ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการตายสะสมของระยะโพสท์ลาวารับการรักษาด้วยโปรไบโอติกที่ระดับ 109 cfu L-1 ที่ถูกบันทึกไว้หลังจากการถ่ายโอนทันทีถึง 300 มก. L-1-N ไนไตรท์เมื่อเทียบกับการควบคุมและการรักษาด้วย 108 cfu L-1 การวิเคราะห์ภูมิคุ้มกันที่เกี่ยวข้องกับการแสดงออกของยีนที่แสดงให้เห็นว่าการแสดงออกของยีนของ prophenoloxidase ผม prophenoloxidase ครั้งที่สองและไลโซไซม์ของตัวอ่อนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่ถูกเลี้ยงในน้ำที่มีโปรไบโอติกที่ระดับ 108 และ 109 cfu L-1 แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในโปรซีรีนกลูตาไธโอนหรือการแสดงออกของยีน peroxidase ถูกบันทึกไว้ในการศึกษาครั้งนี้ ดังนั้นจึงชี้ให้เห็นว่า 109 cfu L-1 จากโปรไบโอติก, B. subtilis E20 เพิ่มลงไปในน้ำที่เลี้ยงกุ้งพันธุ์ตัวอ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของโปรไบโอติก , Bacillus subtilis เมื่อในการอยู่รอด การพัฒนา การต้านทานความเครียดและภาวะภูมิคุ้มกันในกุ้งขาว vannamei วัยอ่อนง

, ในการศึกษานี้ , โปรไบโอติก , Bacillus subtilis เมื่อแยกจากมนุษย์ สุขภาพ อาหาร ถั่วหมัก ใช้กุ้ง vannamei ขาวง ,หนอน ดักแด้ การผสมพันธุ์เพื่อปรับปรุงอัตราการอยู่รอดและการพัฒนา โดยการเพิ่มโปรไบโอติกเพื่อเลี้ยงน้ำ ( ควบคุม ) , 108 และ 109 CFU L − 1 เกลือน้ำทุก 3 วัน ระหว่าง 14 วันของการทดลอง หลังจากนั้น การต้านทานความเครียดและภาวะภูมิคุ้มกัน ? โดยศึกษาถึงการพัฒนาตัวอ่อนกุ้งอย่างมีนัยสำคัญเร่งหลังจากเพิ่มโปรไบโอติกเพื่อน้ำการเลี้ยงตัวอ่อนที่ระดับ 109 CFU L − 1 อัตราการอยู่รอดของตัวอ่อนสูงกว่าในการรักษากับ 109 CFU L − 1 เมื่อเทียบกับการควบคุมและการรักษาด้วย 108 CFU L − 1 ตัวอ่อนลงเกาะ หลังจากทั้งหมดมีการวา .เพิ่มโปรไบโอติกเพื่อการเลี้ยงกุ้งวัยอ่อนที่อ่อนแอของแบคทีเรียน้ำยับยั้งการเจริญเติบโต โดยการวิเคราะห์ปริมาณจุลินทรีย์ทั้งหมดและจำนวน Vibrio ให้ผล . สำหรับการทดสอบความเครียด ไม่มีอัตราตายเมื่อพวกเขาถูกเลี้ยงในน้ำที่อุณหภูมิลดลงจาก 30 ถึง 2 องศา C ในอัตรา 0.1 องศา C มิน− 1? มีอัตราการตายลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการรักษาด้วย 2 L − 1 108 และ 109 CFU เมื่อเทียบกับการควบคุมเมื่อพวกเขาก็สัมผัสกับน้ำ และ 60 ‰เกลือน้ำลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการตายสะสม ? รักษาด้วยโปรไบโอติกที่ระดับ 109 CFU L − 1 คือบันทึกหลังโอนทันที 300 mg L − 1 nitrite-n เมื่อเทียบกับการควบคุมและการรักษาด้วย 108 CFU L − 1 การวิเคราะห์การแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกัน พบว่า การแสดงออกของยีนภูมิชั้นภูมิ 2ไลโซไซม์ของตัวอ่อนและเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ หลังถูกกลุ่มโพรไบโอติกผสมในน้ำที่ระดับ 108 และ 109 CFU L − 1 อย่างไรก็ตาม ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในโปรตีนหรือเอนไซม์กลูตาไธโอนเปอร์ออกซิเดสยีนนิพจน์ถูกบันทึกไว้ในการศึกษานี้ จึงแนะนำว่า 109 CFU L − 1 โปรไบโอติก , B . subtilis เมื่อเพิ่มน้ำและเลี้ยงกุ้งผสมพันธุ์