FEARFear is a term loosely used in

FEAR
Fear is a term loosely used in common parlance and also to certain extent in psychology in referring to a gamut of related feelings. Most fears are focused on objects that threaten life, like dangerous animals, unfamiliar places and situations. These are rational fears necessary for survival. There are also other fears or phobias which are irrational in nature, like excessive fear of insects, cockroaches, etc. These we can call death fear. Why are we afraid of snakes? We are afraid that if the snake bites us, we will die. Why are we afraid of dangerous animals, accidents, thunder, lightening, height, sickness etc.? Because we believe that these situations can cause us to die.
We also fear certain situations which we think might bring us undesired consequences, or cause some negative evaluation of self. We fear rejection from a significant person, we fear failure in an exam, we fear going on the stage and giving a public speech, we fear authority figures, and we fear any kind of belittling of the ego. These fears can be labelled "shame-guilt fear." Though the term fear is used for all these experiences, in actuality the emotion is not fear but shame-guilt. Why do we have stage fear? It is not that someone from the audience is coming to attack and kill us. It is simply that we are afraid of the negative evaluation of us from others. Why are we afraid of authority figures? It is not that the authority figures are going to attack and kill us. We are afraid of being negatively perceived by the authority figures. It is tantamount to shame.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลัว
กลัวคือ คำซึ่งใช้ร่วม parlance และยังให้บางขอบเขตในด้านจิตวิทยาในการอ้างอิงถึงช่วงของความรู้สึกที่เกี่ยวข้อง ความกลัวส่วนใหญ่จะเน้นวัตถุที่คุกคามชีวิต สัตว์อันตราย ไม่คุ้นเคยสถานที่ และสถานการณ์ นี่คือความกลัวเหตุผลจำเป็นเพื่อความอยู่รอด ยังมีความกลัวอื่น ๆ หรือ phobias ซึ่งเป็นจำนวนอตรรกยะในธรรมชาติ เช่นความกลัวที่มากเกินไปของแมลง แมลงสาบ ฯลฯ เหล่านี้เราสามารถเรียกความตายกลัวการ เหตุใดเรากลัวงู กลัวว่า ถ้างูกัดเรา เราจะตายได้ ทำไมมีเรากลัวสัตว์อันตราย อุบัติเหตุ ฟ้าร้อง เด้ง ความสูง โรคอื่น ๆ หรือไม่ เพราะเราเชื่อว่า สถานการณ์เหล่านี้สามารถทำให้เราตาย
นอกจากนี้เรายังกลัวสถานการณ์บางอย่างที่เราคิดว่า อาจนำเราผลไม่ หรือทำให้เกิดการประเมินบางลบของตนเอง เรากลัวการปฏิเสธจากบุคคลสำคัญ เรากลัวความล้มเหลวในสอบ เรากลัวไปบนเวที และให้การพูดสาธารณะ เรากลัวอำนาจตัวเลข และเรากลัวใด ๆ belittling ของอาตมา ความกลัวเหล่านี้สามารถ labelled "ผิดอับอายกลัว"แม้ว่าประสบการณ์เหล่านี้ใช้กลัวคำ ใน actuality อารมณ์ไม่ได้กลัวแต่ผิดอับอาย ทำไมเราจึงต้องมีความกลัวขั้น ไม่ว่า คนจากผู้ชมมาโจมตี และฆ่าเรา ก็คือว่า เราจะกลัวการประเมินค่าลบเราจากคนอื่น เหตุใดเรากลัวตัวเลขหน่วยงาน ไม่ว่า ตัวเลขผู้กำลังจะโจมตี และฆ่าเรา กลัวถูกมองเห็นโดยตัวเลขผู้ส่งได้ เป็น tantamount to ความอัปยศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลัว
ความกลัวเป็นคำที่ใช้อย่างอิสระในสำนวนที่พบบ่อยและยังมีในระดับหนึ่งในด้านจิตวิทยาในการหมายถึงช่วงของความรู้สึกที่เกี่ยวข้อง ความกลัวส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นไปที่วัตถุที่คุกคามชีวิตเช่นสัตว์อันตราย, สถานที่ที่ไม่คุ้นเคยและสถานการณ์ เหล่านี้เป็นความกลัวที่มีเหตุผลความจำเป็นเพื่อความอยู่รอด นอกจากนี้ยังมีความกลัวหรือโรคอื่น ๆ ที่ไม่มีเหตุผลในธรรมชาติเช่นเดียวกับความกลัวที่มากเกินไปของแมลงแมลงสาบ ฯลฯ เหล่านี้เราสามารถเรียกความกลัวตาย ทำไมเรากลัวงู? เรากลัวว่าถ้างูกัดเราจะตาย ทำไมเรากลัวอันตรายสัตว์อุบัติเหตุฟ้าร้อง, ลดน้ำหนัก, ส่วนสูง, ความเจ็บป่วยอื่น ๆ ? เพราะเราเชื่อว่าสถานการณ์เหล่านี้สามารถทำให้เราตาย
เรายังกลัวบางสถานการณ์ที่เราคิดว่าอาจจะนำเราผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์หรือทำให้บางการประเมินผลเชิงลบของตัวเอง เรากลัวการปฏิเสธจากคนที่สำคัญเรากลัวความล้มเหลวในการสอบเรากลัวไปบนเวทีและให้คำพูดที่สาธารณะเรากลัวผู้มีอำนาจและเรากลัวชนิดของการทับถมของอัตตาใด ๆ ความกลัวเหล่านี้สามารถระบุ "ความกลัวความอัปยศ-ผิด". แต่กลัวคำที่ใช้สำหรับประสบการณ์เหล่านี้ทั้งหมดในความเป็นจริงความรู้สึกไม่ได้กลัว แต่ความอัปยศ-ความรู้สึกผิด ทำไมเรามีความกลัวเวที? มันเป็นเรื่องที่ไม่ว่าใครบางคนจากผู้ชมจะมาโจมตีและฆ่าเรา มันเป็นเพียงการที่เรามีความกลัวของการประเมินผลเชิงลบของเราจากคนอื่น ๆ ทำไมเรากลัวผู้มีอำนาจ? มันก็ไม่ได้ว่าผู้มีอำนาจกำลังจะโจมตีและฆ่าเรา เรามีความกลัวว่าจะถูกรับรู้เชิงลบจากผู้มีอำนาจ มันเป็นประหนึ่งการความอัปยศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกลัว
กลัวเป็นคำใช้อย่างอิสระในสํานวนที่พบบ่อยและยังเพื่อขอบเขตบางอย่างในจิตวิทยาหมายถึงขอบเขตที่เกี่ยวข้องกับความรู้สึก ความกลัวส่วนใหญ่จะเน้นวัตถุที่คุกคามชีวิต เช่น สัตว์อันตราย สถานที่ ที่ไม่คุ้นเคยกับสถานการณ์ เหล่านี้มีความกลัวที่มีเหตุผลที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอด นอกจากนี้ยังมีความกลัวที่ไม่มีเหตุผลหรือ phobias อื่น ๆในธรรมชาติชอบที่มากเกินไป กลัวแมลง แมลงสาบ ฯลฯ เหล่านี้ เราสามารถเรียกความกลัวความตาย . ทำไมเราถึงกลัวงู เรากลัวว่า ถ้างูกัดเรา เราก็จะตาย ทำไมเราถึงกลัวสัตว์อันตราย , อุบัติเหตุ , ฟ้าร้อง , ฟ้าแลบ , ความสูง , โรคฯลฯ เพราะเราเชื่อว่า สถานการณ์เหล่านี้สามารถทำให้เราตาย
เรายังกลัวสถานการณ์บางอย่างที่เราคิดว่าอาจจะเอาผลที่ไม่พึงปรารถนา หรือให้มีการประเมินผลเชิงลบของตนเอง เรากลัวการปฏิเสธจากบุคคลสำคัญ เรากลัวความล้มเหลวในการสอบ เรากลัวขึ้นเวทีแสดงสุนทรพจน์ต่อสาธารณะ เรากลัวตัวเลขของหน่วยงาน และเรากลัวน้อยใจ ชนิดใด ๆของอาตมา กลัวเหล่านี้สามารถติดป้าย " ความรู้สึกผิด ความละอายเกรงกลัว" แม้ว่าคำว่ากลัว ใช้ ประสบการณ์ทั้งหมดเหล่านี้ ในความเป็นจริง อารมณ์ ไม่ใช่กลัว แต่ความรู้สึกผิด ความละอาย ทำไมเราถึงมีเวทีกลัว ? มันไม่ใช่ว่าใครบางคนจากผู้ชมมาโจมตีและฆ่าเรา มันเป็นเพียงว่าเรากลัวลบประเมินเราจากคนอื่น ๆ ทำไมเราถึงกลัวตัวเลขของหน่วยงาน ?มันไม่ได้อยู่ที่อำนาจตัวเลขจะโจมตีและฆ่าเรา เรากลัวที่จะถูกรับรู้โดยอำนาจตัวเลข มันก็น่าอาย