Commercialization of Electricité du

Commercialization of Electricité du Laos (EdL)

EdL was corporatized in 1997 but remains wholly-owned by the government of Lao PDR (GoL). While cost/profit centers within EdL have been established, financial relations between EdL and GoL are still intertwined. In January, 2005, EdL’s receivables from government customers were at 20 months of sales. In addition, the average tariff level is 17 percent below cost-recovery and substantial distortions exist across consumer categories. A rational basis for determining government subsidies for rural electrification has yet to be defined. While improvements have been recorded in loss reduction but there is further scope for financial gains with transmission and distribution losses at 16 percent. Another area for improvement is the integration of operations through further development of information systems.
There is consensus between GoL and donors that the following steps need to be undertaken: (a) the complete separation of GoL and EdL finances; (b) establishment of an appropriate tariff structure for EdL and mechanisms for regulating tariff on an ongoing basis; (c) loss reduction and demand-side management in the EdL system; and (d) establishment of transparent subsidy and cross subsidy mechanisms where necessary to achieve GoL social objectives. IDA and ADB have played a leading role in achievements to date and will continue to stress the objective of financial separation.

Back to top

Increasing Electricity Access

Rural electrification is one of the major achievements in Lao PDR with the connection rate increasing from approximately 16 percent of all households in 1995 to 38 percent of all households by the end of 2003. EdL’s planning and implementation capacities have markedly improved through the implementation of five projects funded by the IDA and the Asian Development Bank (ADB). However, as electrification moves to increasingly remote areas, grid connection becomes less viable. In response, GoL has promoted off-grid delivery models, favoring renewable technologies. GoL’s goal is to connect 90 percent of households by 2020 with intermediate targets of 60 percent in 2005 and 70 percent in 2010.

The need for further electrification remains high. The average cost for non-electrified households (on diesel, gasoline and candles) is ten times higher than what electrified households pay for lighting services. Electrified households enjoy lighting quality which is 100 times higher in terms of kilo-lumen hours.

GoL has recognized the need for a broad review of options for rural electrification to examine other implementation models for off-grid and grid extension. With IDA assistance, rural electrification studies have been conducted in the context of the government’s Power Sector Policy Implementation Strategy, as part of preparation studies for the proposed Southern Provinces Rural Electrification 2 (SPRE2) Project.

IDA’s SPRE 2 project will support the development of a rural electrification master-plan and the establishment of a rural electrification fund. These two activities will provide the rationale and mechanism for further investment for rural electrification by donor, private or government sources.

Back to top

Financing Network Expansion and Export Developments

Lao PDRs’ exports of power to Thailand are a foreign currency earner (10 percent of GDP). Power plays an important role in a country still heavily reliant on external support: in 2002/03, donor funded programs accounted for 7 percent of GDP, 39 percent of total public expenditure, and 61 percent of the capital budget. The energy sector is identified as one of the strategic growth sectors by the government including both rural electrification and strengthening of the central network with a view to power generation for exports.

Peak domestic demand at the end of 2003 was about 250 MW. Over 97 percent of total generating capacity in Lao PDR is based on hydropower resources. Surplus (partly seasonal) energy from the plants is exported to Thailand while imports cover peak hour shortages. As domestic power demand grows, exports from these plants are steadily declining. Four separate transmission systems supply the four regional centers. There is therefore no “National Grid” in Lao PDR.

Lao PDR has prodigious hydropower resources. Hydropower is the main indigenous energy resource in the country (Lao PDR has no confirmed oil or gas resources). Technical potential is estimated at 18,000MW. Only a small proportion has been developed, providing substantial exports and most of the generation needs of the country. The Nam Theun 2 hydropower project (supported by the World Bank through a partial risk guarantee) is intended to enable Lao PDR to export 995MW to Thailand in addition to 75MW for domestic use in Lao PDR.

A significant financing gap is a critical obstacle to system expansion. Capital requirements for meeting domestic demand, estimated at $66 million per year, are increasing at a time when the power sector’s traditional lenders—multilateral and bilateral agencies—are re-focusing their programs on other sectors. With IDA support, Lao PDR is conducting studies of options for mobilizing funding from both traditional and non-traditional sources including through public-private partnerships. It is expected that the uncertainty surrounding the country’s IPP program will also need to be removed before further private investment can be attracted.

Back to top


Heavy Use of Wood Fuel

Accurate, up-to-date analysis of biomass use is scarce but the dominance of wood fuel in the energy balance is visible. According to the Food and Agriculture Organization, wood fuel is the main source of energy in Laos and accounted for 89 percent of the country’s total energy consumption in 1994. Almost 93 percent of all households use wood fuel as their primary source of energy for cooking. Almost all rural households use wood fuel for cooking compared to about 68 percent of urban households. Wood fuel production has remained at roughly the same level since 1995.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Commercialization ของ Electricité ดูลาว (รอบ)รอบที่ corporatized ในปี 1997 แต่ยังคงเป็นเจ้าของทั้งหมด โดยรัฐบาลลาว (โกล) ในขณะที่มีการก่อตั้งศูนย์ต้นทุน/กำไรในรอบ ความสัมพันธ์ทางการเงินระหว่างรอบและโกลจะยังเจอ ในเดือนมกราคม 2005 รอบของลูกหนี้จากลูกค้ารัฐบาลอยู่ใน 20 เดือนขาย นอกจากนี้ ระดับอัตราภาษีเฉลี่ยคือ 17 เปอร์เซ็นต์ต่ำกว่าทุนกู้ และบิดเบือนการพบมีผู้บริโภคประเภท เหตุผลพื้นฐานสำหรับกำหนดเงินอุดหนุนรัฐบาลสำหรับไฟฟ้าชนบทยังต้องกำหนด ในขณะที่ปรับปรุงได้รับการบันทึกในการลดความสูญเสีย แต่มีขอบเขตต่อไปสำหรับเงินกำไรกับขาดทุนจากการส่งและการกระจายที่ 16 เปอร์เซ็นต์ ที่ตั้งอื่นสำหรับการปรับปรุงคือ การบูรณาการการพัฒนาเพิ่มเติมระบบข้อมูลมีมติระหว่างโกลและผู้บริจาคที่ต้องจะดำเนินการขั้นตอนต่อไปนี้: (a) แบ่งแยกเงินโกลและรอบ สมบูรณ์ (ข) จัดเป็นโครงสร้างภาษีที่เหมาะสมสำหรับรอบและกลไกภาษีศุลกากรที่กำกับดูแลอย่างสม่ำเสมอ (c) ลดความสูญเสียและการจัดการด้านความต้องการในระบบรอบ และสถานประกอบการ (d) ของเงินสมทบที่โปร่งใส และข้ามจำเป็นเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ทางสังคมโกลกลไกเงินสมทบ IDA และ ADB มีบทบาทนำในความสำเร็จวัน และยังคงเน้นวัตถุประสงค์ของการแยกทางการเงินกลับไปด้านบนไฟฟ้าเข้าถึงที่เพิ่มขึ้นไฟฟ้าชนบทเป็นหนึ่งของความสำเร็จที่สำคัญในประเทศลาวมีอัตราการเชื่อมต่อที่เพิ่มขึ้นจากประมาณร้อยละ 16 ของครัวเรือนทั้งหมดใน 1995 38 ร้อยละของครัวเรือนทั้งหมด โดย 2003 รอบของการวางแผนและดำเนินการผลิตได้ปรับปรุงได้อย่างเด่นชัดผ่านนำ 5 โครงการที่ได้รับการสนับสนุน โดย IDA และธนาคารพัฒนาเอเชีย (ADB) อย่างไรก็ตาม เป็นประจุหรือย้ายไปพื้นที่ห่างไกลมาก ตารางเชื่อมต่อจะทำงานได้น้อย ตอบ โกลได้ส่งเสริมส่งออกตารางรุ่น นความเทคโนโลยีทดแทน เป้าหมายของโกลจะเชื่อมต่อร้อยละ 90 ของครัวเรือน โดย 2020 กับกลุ่มเป้าหมายระดับกลางร้อยละ 60 ในปี 2548 และร้อยละ 70 ในปี 2553ต้องการเพิ่มเติมตลอดจนยังคงสูง ราคาไม่ใช่ electrified ครัวเรือน (ในเครื่องยนต์ดีเซล เบนซิน และเทียน) เป็นสิบครั้งสูงกว่าค่าจ้างใดครัวเรือน electrified สำหรับแสงสว่างบริการ ครัวเรือน electrified เพลิดเพลินกับคุณภาพของแสงที่สูง 100 ครั้งในชั่วโมง lumen กิโลโกลได้ยอมรับว่าต้องการตรวจทานตัวเลือกสำหรับชนบทตลอดจนการตรวจสอบรุ่นอื่น ๆ นำไปใช้สำหรับส่วนขยายปิดเส้นตารางและเส้นกว้าง ด้วยความช่วยเหลือของ IDA ศึกษาไฟฟ้าชนบทได้ดำเนินในบริบทของรัฐบาลอำนาจภาคนโยบายดำเนินกลยุทธ์ เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาเตรียมความพร้อมสำหรับโครงการภาคใต้จังหวัดชนบทไฟฟ้า 2 (SPRE2) เสนอโครงการ SPRE 2 ของ IDA จะสนับสนุนการพัฒนาไฟฟ้าชนบทแผนหลักและการจัดตั้งกองทุนไฟฟ้าชนบท สองกิจกรรมเหล่านี้จะให้เหตุผล และกลไกสำหรับการลงทุนเพิ่มเติมสำหรับไฟฟ้าชนบทโดยผู้บริจาค เอกชน หรือรัฐบาลแหล่งกลับไปด้านบนขยายเครือข่ายทางการเงินและพัฒนาส่งออกส่งออกของลาว PDRs พลังงานไทยมี earner สกุลเงินต่างประเทศ (ร้อยละ 10 ของ GDP) พลังงานมีบทบาทสำคัญในประเทศยังคงหนักพึ่งพาการสนับสนุนจากภายนอก: ใน 2002/03 ผู้บริจาคสนับสนุนโปรแกรมคิดเป็นร้อย ละ 7 ของ GDP, 39 ร้อยละของรายจ่ายสาธารณะรวม และร้อย ละ 61 ของทุนงบประมาณ ระบุภาคพลังงานเป็นภาคกลยุทธ์การเจริญเติบโต โดยรัฐบาลรวมทั้งไฟฟ้าชนบท และเสริมสร้างเครือข่ายศูนย์กลางมุมมองพลังงานไฟฟ้าเพื่อการส่งออกความต้องการในประเทศสูงสุดรอบ 2003 ถูกประมาณ 250 MW กว่าร้อยละ 97 ของกำลังผลิตที่สร้างทั้งหมดในลาวจะขึ้นอยู่กับทรัพยากรพลังงานน้ำ พลังงานส่วนเกิน (บางส่วนตามฤดูกาล) จากพืชถูกส่งออกไปประเทศไทยในขณะนำเข้าครอบคลุมสูงสุดชั่วโมงขาดแคลน เป็นความต้องการพลังงานในประเทศเติบโต การส่งออกจากพืชเหล่านี้มีอย่างต่อเนื่องลง สี่แยกส่งจัดหาศูนย์ภูมิภาค 4 ดังนั้นจึงมีไม่ "กริดแห่งชาติ" ในลาวลาวมีทรัพยากรพลังงานน้ำมหัศจรรย์ ไฟฟ้าเป็นแหล่งพลังงานหลักพื้นเมืองในประเทศ (ลาวมีทรัพยากรน้ำมันหรือแก๊สไม่ยืนยัน) มีประเมินศักยภาพด้านเทคนิคที่ 18, 000MW เพียงสัดส่วนเล็กได้รับการพัฒนา ส่งออกพบและส่วนใหญ่ของการสร้างความต้องการของประเทศ โครงการพลังงานน้ำ Nam Theun 2 (สนับสนุน โดยธนาคารโลกผ่านการรับประกันความเสี่ยงบางส่วน) มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ลาวส่งออก 995MW ในประเทศไทยนอกจาก 75MW สำหรับการใช้ภายในประเทศในประเทศลาวช่องว่างทางการเงินที่สำคัญเป็นอุปสรรคสำคัญในการขยายระบบ ความต้องการทุนสำหรับบริโภคภายในประเทศ ประมาณที่ $66 ล้านบาทต่อปี การประชุมกำลังเพิ่มในภาคพลังงานของดั้งเดิมเมื่อผู้ให้กู้ซึ่งหน่วยงานพหุภาคี และทวิภาคี — ใหม่เน้นของโปรแกรมอื่น ๆ ด้วยการสนับสนุนไอดา ลาวกำลังดำเนินการศึกษาของฟเวอร์เงินทุนจากแหล่งที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิม และแบบดั้งเดิมรวมทั้งผ่านความร่วมมือรัฐเอกชน ที่คาดไว้ว่า ความไม่แน่นอนรอบโปรแกรม IPP ของประเทศจะต้องถูกเอาออกก่อนสามารถจะดึงดูดลงทุนภาคเอกชนต่อไปกลับไปด้านบน การใช้ไม้เชื้อเพลิงหนักแม่นยำ ทันสมัยวิเคราะห์การใช้ชีวมวลเป็นสิ่งที่หายาก แต่ครอบงำของฟืนในพลังอยู่ ตามองค์กรเกษตรและอาหาร เชื้อเพลิงไม้เป็นแหล่งที่มาหลักของพลังงานในลาว และคิดเป็นร้อยละ 89 ของปริมาณการใช้พลังงานของประเทศในปี 1994 เกือบร้อยละ 93 ของครัวเรือนทั้งหมดใช้ฟืนเป็นแหล่งที่มาหลักของพลังงานสำหรับทำอาหาร ครัวเรือนชนบทเกือบทั้งหมดใช้ฟืนสำหรับทำอาหารเมื่อเทียบกับประมาณร้อยละ 68 ของครัวเรือนที่เมือง ฟืนผลิตได้ยังคงอยู่ในระดับเดียวกันประมาณตั้งแต่ 1995

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หรือ electricit é du สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ( EDL )

สนับสนุนคือที่แปลงสภาพจากรัฐวิสาหกิจในปี 1997 แต่ยังคงถือหุ้นทั้งหมดโดยรัฐบาลของลาว ( โกล ) ในขณะที่ต้นทุน / กำไรภายในศูนย์สนับสนุนได้ถูกก่อตั้งขึ้น ความสัมพันธ์ทางการเงินระหว่าง EDL และ Gol ยังคงประสานกัน ในเดือนมกราคม 2005 EDL เป็นลูกหนี้จากลูกค้ากลุ่มข้าราชการที่ 20 เดือนของการขาย นอกจากนี้ระดับอัตราเฉลี่ยอยู่ที่ 17 เปอร์เซ็นต์ด้านล่างการกู้คืนค่าใช้จ่ายและการบิดเบือนอย่างมากอยู่ในประเภทผู้บริโภค พื้นฐานการกำหนดเงินอุดหนุนรัฐบาลเพื่อผลิตไฟฟ้าในชนบทยังไม่ได้กำหนด ในขณะที่การปรับปรุงที่ได้รับการบันทึกไว้ในการลดการสูญเสีย แต่มีขอบเขตเพิ่มเติมเพื่อผลประโยชน์ทางการเงินกับการส่งและขาดทุนกระจายที่ 16 เปอร์เซ็นต์อีกหนึ่งพื้นที่สำหรับการปรับปรุงคือการบูรณาการการดำเนินงานที่ผ่านการพัฒนาระบบข้อมูล .
มีความสอดคล้องกันระหว่างโกลและผู้บริจาคที่ขั้นตอนต่อไปต้องดำเนินการ : ( ) แยกโกลและสนับสนุนการเงิน ; ( b ) การจัดตั้งโครงสร้างภาษีที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนและกลไกสำหรับควบคุมภาษีบนพื้นฐานอย่างต่อเนื่อง ;( ค ) การลดการสูญเสียและการจัดการด้านอุปสงค์ในระบบสนับสนุน และ ( d ) การอุดหนุนที่โปร่งใสและกลไกที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุเงินอุดหนุนข้ามโกลวัตถุประสงค์ทางสังคม ไอด้า และ ADB ได้เล่นบทนำในผลงานเสมอ และจะยังคงเน้นวัตถุประสงค์ของการแยกทางการเงิน .

กลับไปด้านบน



การเข้าถึงไฟฟ้าผลิตไฟฟ้าในชนบทเป็นหนึ่งในความสำเร็จที่สำคัญในลาว ด้วยการเชื่อมต่ออัตราที่เพิ่มขึ้นจากประมาณร้อยละ 16 ของครัวเรือนทั้งหมดใน 1995 38 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนทั้งหมด โดยจุดสิ้นสุดของปี 2003 สนับสนุนการวางแผนและความสามารถปฏิบัติได้เด่นชัดขึ้น ผ่านการจัดทำโครงการสนับสนุนโดยไอด้า และธนาคารพัฒนาเอเชีย ( ADB ) อย่างไรก็ตามขณะที่การผลิตไฟฟ้าย้ายไปพื้นที่ห่างไกลมากขึ้น ตารางการเชื่อมต่อจะได้น้อยลง ในการตอบสนอง , โกลได้เลื่อนปิดแบบจัดส่งตาราง , ส่งเสริมเทคโนโลยีพลังงานทดแทน โกล เป้าหมายคือเพื่อเชื่อมต่อ 90 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนโดย 2020 กับกลางเป้าหมายร้อยละ 60 ในปี 2548 และร้อยละ 70 ในปี 2010

ต้องผลิตไฟฟ้าเพิ่มเติม ยังคงสูงค่าใช้จ่ายเฉลี่ยสำหรับที่ไม่ใช่ไฟฟ้าครัวเรือน ( ดีเซล เบนซิน และเทียน ) สูงกว่าที่ไฟฟ้าครัวเรือนจ่ายบริการแสงสิบครั้ง เพลิดเพลินกับคุณภาพไฟฟ้าครัวเรือนซึ่งเป็น 100 เท่าสูงกว่าในแง่ของกิโลลูเมนไฟชั่วโมง

โกลที่ได้รับต้องรีวิวกว้างของตัวเลือกสำหรับการตรวจสอบการใช้ไฟฟ้าในรูปแบบอื่น ๆเพื่อปิดเส้นตารางและตารางการ ด้วยความช่วยเหลือของไอด้า การศึกษาผลิตไฟฟ้าในชนบทได้ดำเนินการในบริบทของภาคพลังงานของรัฐบาล นโยบาย กลยุทธ์เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาเพื่อเตรียมเสนอจังหวัดภาคใต้ในชนบทไฟฟ้า 2 ( spre2 ) โครงการ

ไอด้าก็ไปบ้าน 2 โครงการจะสนับสนุนการพัฒนาชนบทการพัฒนาไฟฟ้าแผนแม่บทและสถานประกอบการของชนบทไฟฟ้าฯ สองกิจกรรมนี้จะให้เหตุผล และกลไกสำหรับการลงทุนเพิ่มเติมในชนบทไฟฟ้าโดยผู้บริจาคแหล่งที่มาของเอกชน หรือรัฐบาล กลับไปด้านบน



การขยายเครือข่ายและพัฒนา

ลาวส่งออกสามารถส่งออกพลังงาน ' ประเทศไทยเป็นเงินตราต่างประเทศรายได้ ( ร้อยละ 10 ของ GDP ) อำนาจ มีบทบาทสำคัญในประเทศยังคงหนักพึ่งพาการสนับสนุนจากภายนอก : ในปี 2002 / 03 , ผู้บริจาคโปรแกรมกองทุน คิดเป็นร้อยละ 7 ของ GDP , 39 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด สาธารณะ ค่าใช้จ่ายและ 61 เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณเงินทุน ภาคพลังงานระบุเป็นหนึ่งในภาคการเจริญเติบโตเชิงกลยุทธ์โดยรัฐบาลรวมทั้งผลิตไฟฟ้าในชนบทและสร้างความเข้มแข็งของเครือข่ายกลางที่มีมุมมองที่จะผลิตกระแสไฟฟ้าเพื่อการส่งออก .

ยอดความต้องการในประเทศที่ส่วนท้ายของปี 2546 ประมาณ 250 เมกะวัตต์ กว่า 97 เปอร์เซ็นต์ของความจุทั้งหมดที่ผลิตใน สปป.ลาว ขึ้นอยู่กับทรัพยากร พลังน้ำส่วนเกิน ( ฝนตามฤดูกาล ) พลังงานจากพืชที่ส่งออกไปยังประเทศไทย ในขณะที่การนำเข้าครอบคลุมชั่วโมงสูงสุดปี ขณะที่ความต้องการใช้ไฟฟ้าในประเทศเติบโต การส่งออกจากพืชเหล่านี้จะลดลงอย่างต่อเนื่อง สี่ระบบส่งแยกจัดหาสี่ภูมิภาคศูนย์ ดังนั้นจึงไม่มี " กริดแห่งชาติ " ในลาว

ลาวมีพลังมหาศาล ทรัพยากรพลังน้ำเป็นหลักพื้นเมืองแหล่งพลังงานในประเทศ ( ลาวมีการยืนยันไม่มีน้ำมันหรือทรัพยากรก๊าซ ) ศักยภาพทางเทคนิคประมาณ 18000mw . มีส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้รับการพัฒนาให้ส่งออกที่สำคัญและมากที่สุดของการสร้างความต้องการของประเทศโรงไฟฟ้าพลังน้ำโครงการน้ำ 2 ( ได้รับการสนับสนุนจากธนาคารโลกผ่านรับประกันความเสี่ยงบางส่วน ) มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ สปป.ลาว เพื่อส่งออก 995mw ประเทศไทยนอกจาก 75mw สำหรับใช้ในประเทศในลาว

ช่องว่างทางการเงินที่สําคัญคืออุปสรรคสำคัญในการขยายระบบ ความต้องการเงินทุนสำหรับการประชุมความต้องการภายในประเทศ ประมาณ 66 ล้านเหรียญต่อปีจะเพิ่มขึ้นในเวลาที่พลังแบบพหุภาคีและทวิภาคี ตลอดจนภาคหน่วยงานใหม่เน้นโปรแกรมของพวกเขาในภาคอื่น ๆ ด้วยการสนับสนุนไอด้า ลาวกำลังดำเนินการศึกษาของตัวเลือกสำหรับการระดมทุนจากทั้งแบบดั้งเดิมและที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิมแหล่งรวมทั้งความร่วมมือภาครัฐและเอกชน .คาดว่าความไม่แน่นอนโดยรอบโครงการดังกล่าวของประเทศ จะต้องถูกลบออกก่อนการลงทุนภาคเอกชนเพิ่มเติม สามารถดึงดูด

กลับไปด้านบน




หนักใช้ไม้เชื้อเพลิงที่ถูกต้อง การวิเคราะห์ที่ทันสมัยของชีวมวลใช้ยาก แต่ความเด่นของฟืนในสมดุลพลังงานที่มองเห็นได้ ตามอาหารและการเกษตรองค์กรไม้เชื้อเพลิงเป็นแหล่งที่มาหลักของพลังงานในประเทศลาว และคิดเป็นร้อยละ 89 ของการใช้พลังงานทั้งหมดของประเทศในปี เกือบร้อยละ 93 ของทุกครัวเรือนที่ใช้ไม้ฟืนเป็นแหล่งหลักของพลังงานสำหรับการปรุงอาหาร เกือบทุกบ้านในชนบทใช้ไม้เชื้อเพลิงสำหรับการปรุงอาหารเมื่อเทียบกับ 68 เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนในเขตเมืองไม้เชื้อเพลิงผลิตได้อยู่ที่ประมาณระดับเดียวกันตั้งแต่ปี 1995