Chapter 1130: Muddling the Dao!In t

Chapter 1130: Muddling the Dao!

In the instant that the bald cultivator entered the central temple region, Meng Hao opened his eyes and looked over his shoulder at the man.

The man’s gaze also came to fall upon Meng Hao, and he smiled.

It was a gentle smile, filled with seemingly boundless warmth. It caused the wounds of all the mortals down below to begin to heal. Even the cultivators trembled as they felt their qi and blood flourishing.

The man proceeded forward, smiling, to appear directly in front of Meng Hao.

“Meng Hao,” he said, “you managed to commandeer the blood crystal and flee the Third Nation. It seems you have the qualifications to be awakened. There’s no need for you to remain in this fabricated world. Come with me to see the true Heaven and Earth. Then you will understand… the truth.”

The mastiff halted in midair, growling and glaring vigilantly at the bald cultivator. There was something familiar about this man’s aura, and something terrifying and stifling.

Meng Hao’s eyes widened as he looked back silently at the man. He seemed to possess no killing intent whatsoever, and the words he had just spoken were so strange that Meng Hao was somewhat befuddled.

Down below, the mortals had ceased combat, and were looking up at the black-robed man floating there in the sky. All of sudden, people began to drop to their knees and kowtow. Soon all of the soldiers of the various Nations were on their knees.

The cultivators from the various Mountains looked on with flickering expressions. This bald cultivator filled their hearts with fear, and they could sense that he overflowed with the violence of a raging sea.

However, that ferocity also seemed to be under control. The only thing he revealed was calm.

Fan Dong’er and Bei Yu felt their hearts trembling. The exchanged a vigilant glance, and then began to back up slowly.

“I don’t want to fight with you again,” the man said, looking at Meng Hao with a sincere expression. “Therefore… just come with me. What do you say? Follow, and you will face no danger to your life. In fact, you’ll even be able to acquire some good fortune.

“Because of the matter of the blood crystal, your Dao and our Dao are now similar. What is yours, is ours. There is no difference between the two. You have no reason to fear.”

Meng Hao’s eyes widened. As soon as the man used the word ‘again,’ he realized what was going on. After looking at the man closely, his heart began to pound.

“You’re… Zong Wuya!” Meng Hao said slowly.

“What you fought before was simply my clone,” Zong Wuya said softly. “This is the real me, Junior Brother Meng Hao.”

A complex expression appeared on Meng Hao’s face. He could sense the incredible pressure of the man’s cultivation base, and knew that he couldn’t fight him. Even in the Allheaven Immortal Realm, it would still be difficult for him to contend with a Quasi-Dao expert.

Meng Hao remembered seeing Zong Wuya’s name on the golden gate stone stele in the Nine Seas God World. Before he had gained enlightenment of the third body cultivation fist strike, Zong Wuya’s name had been listed in 1st place.

Later, he had investigated a bit, only to find out that there was no Zong Wuya anywhere in the Nine Seas God World.

After a moment silence, Meng Hao said, “You came to the Windswept Realm, but never left. You decided to stay behind, just like all the other black-robed cultivators. All of you are Mountain and Sea Realm cultivators who came here throughout the years but chose to remain. Obviously you didn’t succumb to your desires. Why did you stay?”

“Some people choose to stay because they get lost in their desires,” Zong Wuya said calmly. “Others stay to pursue their obsessions. As for me, I chose to stay… because of the true Dao.”

“True Dao?” Meng Hao asked.

Zong Wuya looked at him and smiled. Then he waved his hand, causing a gentle wind to spring up. It carefully picked up everyone down on the ground below, even Fan Dong’er and Bei Yu. “I’d like to discuss the Dao with my young friend here. Ladies and gentlemen, please give us some privacy. Many thanks to you.” The wind then carried them all to a location off in the distance.

With that, Zong Wuya floated down to the ground and sat down cross-legged, then looked up at Meng Hao.

Meng Hao frowned. After a moment of thought, he floated down to sit across from Zong Wuya.

A gleam of reminiscence appeared in Zong Wuya’s eyes as he slowly said, “Meng Hao, in your opinion, what is true, and what is false?”

“True and false are like inside and out,” Meng Hao replied calmly. “Without what is true, that which is false cannot exist. However, as I mentioned to you earlier, when it comes to Daos… there is no such thing as true and false!”

“Well then, in your opinion, what is a Dao?” Zong Wuya’s expression was placid, but the reminiscence in his eyes grew even stronger as they continued to discuss the Dao.

Meng Hao didn’t need to think about th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 1130: Muddling Daoทันทีว่า เกษตรกรหัวล้านใส่วัดกลางภูมิภาค เมงเฮาเปิดตาของเขา และมองข้ามไหล่ของเขาที่คนสายตาของชายคนนั้นยังมาปรกเฮาเมง และยิ้มมันเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน เต็มไป ด้วยความอบอุ่นที่ดูเหมือนไร้ขีดจำกัด มันเกิดจากบาดแผลของปุถุชนทั้งหมดลงด้านล่างเพื่อเริ่มต้นการรักษา แม้เครื่องพรวนดิน trembled พวกเขารู้สึกว่าชี่และเลือดความรุ่งเรืองของพวกเขาคนที่ดำเนินไปข้างหน้า รอยยิ้ม จะปรากฏตรงด้านหน้าของเฮาเมง"เฮา เมง เขากล่าวว่า "คุณ จัดการคริสตัลเลือดมาก และหนีไปประเทศที่สาม ดูเหมือนว่าคุณมีคุณสมบัติการเป็น ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในโลกนี้ประดิษฐ์ มากับฉันไปดูสวรรค์และโลกจริง แล้ว คุณจะเข้าใจ...จริงด้วย"กาแฟที่หยุดกลางเวหา คำราม และแกลริงอินเตอร์วิตกที่เกษตรกรหัวล้าน สิ่งที่คุ้นเคยกับกลิ่นอายของผู้ชายคนนี้ และสิ่งที่น่ากลัว และยับยั้งได้เมงเฮาตาถึงเวลาเขามองกลับเงียบคน เขาดูเหมือนจะมีเจตนาไม่ฆ่าใด ๆ ทั้งสิ้น และพระองค์เพียงตรัสคำแปลกว่า เฮาเมงเป็นการสับสนค่อนข้างนี้ลงด้านล่าง ปุถุชนที่ได้หยุดต่อสู้ และกำลังค่าที่มีชายจีวรดำลอยในท้องฟ้า ทั้งหมดฉับพลัน คนเริ่มปล่อยเข่าของพวกเขา และ kowtow เร็ว ๆ นี้ ทั้งหมดของการทหารของประเทศต่าง ๆ อยู่บนเข่าเครื่องพรวนดินจากภูเขาต่าง ๆ มอง ด้วยริบหรี่นิพจน์ เกษตรกรหัวล้านนี้หัวใจของพวกเขาที่เต็มไป ด้วยความกลัว และพวกเขาอาจรู้สึกว่า เขา overflowed กับความรุนแรงของน้ำทะเลที่บ้าคลั่งอย่างไรก็ตาม ความดุร้ายที่ยังดูเหมือนจะ อยู่ภายใต้การควบคุม สิ่งเดียวที่เขาเปิดเผยคือสงบDong'er พัดลมและ Bei Yu รู้สึกสั่นหัวใจของพวกเขา การแลกเปลี่ยนทันทีระมัดระวัง และจากนั้น เริ่มการสำรองข้อมูลช้า"ฉันไม่ต้องการต่อสู้กับคุณอีก คนกล่าวว่า กำลังดูเมงเฮากับนิพจน์ที่มีความจริงใจ "ดังนั้น...มากับฉัน คุณพูดอะไร ติดตาม และคุณจะต้องเผชิญกับอันตรายไม่ให้ชีวิตของคุณ ในความเป็นจริง คุณจะยังสามารถได้รับบางโชคดี"เนื่องจากเรื่องของคริสตัลเลือด Dao ของคุณและดาวของเราก็คล้ายกัน คือ เป็นของเรา มีไม่มีความแตกต่างระหว่างสอง คุณมีเหตุผลที่จะกลัว"ถึงเวลาตาเมงเฮา เป็นคนที่ใช้คำว่า 'อีก' เขาตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากมองที่คนใกล้ชิด หัวใจของเขาเริ่มกระหน่ำ"คุณ... Zong Wuya " เมงเฮากล่าวว่า ช้า"ต่อสู้ก่อนเป็นเพียงโคลนของฉัน Zong Wuya พูดเบา ๆ "นี้เป็นตัวจริงฉัน พี่ชายจูเนียร์เมงเฮา"นิพจน์ที่ซับซ้อนปรากฏบนใบหน้าเมงเฮา เขาอาจรู้สึกดันฐานเพาะปลูกของมนุษย์น่าทึ่ง และรู้ว่า เขาไม่สามารถต่อสู้กับเขา แม้ในดินแดนอมตะ Allheaven มันจะยังคงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะต่อสู้กับผู้เชี่ยวชาญ Quasi-ดาวเมงเฮาจำเห็นชื่อ Zong Wuya บน stele หินประตูทองในเก้าทะเลพระเจ้าโลก ก่อนที่พระองค์ได้ตรัสรู้ของสามร่างกายปลูกกำปั้นนัดหยุดงาน ชื่อ Zong Wuya ได้ถูกแสดงในตำแหน่ง 1ต่อมา เขาได้ตรวจสอบบิต เพียงเพื่อจะพบว่า มันมีไม่ Zong Wuya ที่ใดก็ได้ในเก้าทะเลพระเจ้าโลกหลังจากช่วงเวลาที่เงียบ เมงเฮากล่าวว่า "คุณมาถึงดินแดนลมพัดแรง แต่ไม่ คุณตัดสินใจที่จะอยู่เบื้องหลัง เหมือนทุกที่จีวรดำคราดอื่น ๆ เครื่องพรวนดินแดนทะเลและภูเขาที่มาที่นี่ตลอดทั้งปี แต่เลือกอยู่ ทั้งหมดของคุณได้ เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ได้จะต้องการของคุณ ทำไมไม่คุณพัก""บางคนเลือกที่จะอยู่ เพราะพวกเขาได้หายไปในความปรารถนาของพวกเขา Zong Wuya กล่าวอย่างสงบ "คนอื่นพักไล่ค๊ที่พูดของพวกเขา สำหรับฉัน ฉันเลือกที่จะพัก... เพราะดาวจริง""จริงดาว เมงเฮาถามZong Wuya มองที่เขา และยิ้ม แล้ว เขาโบกมือ ก่อให้เกิดลมอ่อนโยนทะลึ่ง ก็ระมัดระวังหยิบขึ้นมาทุกคนลงบนพื้นดินด้านล่าง แม้ Dong'er พัดลมและหยูเป่ย "อยากจะคุยดาวกับเพื่อนหนุ่มของฉันที่นี่ สุภาพ ชน กรุณาให้เราความเป็นส่วนตัว ขอบคุณมากคุณ" ลมแล้วดำเนินการพวกเขาทั้งหมดไปยังตำแหน่งปิดในระยะทางกับที่ Zong Wuya ลอยลงไปพื้น และนั่งไขว่ห้าง แล้วดูห้าวเมงMeng Hao frowned. After a moment of thought, he floated down to sit across from Zong Wuya.A gleam of reminiscence appeared in Zong Wuya’s eyes as he slowly said, “Meng Hao, in your opinion, what is true, and what is false?”“True and false are like inside and out,” Meng Hao replied calmly. “Without what is true, that which is false cannot exist. However, as I mentioned to you earlier, when it comes to Daos… there is no such thing as true and false!”“Well then, in your opinion, what is a Dao?” Zong Wuya’s expression was placid, but the reminiscence in his eyes grew even stronger as they continued to discuss the Dao.Meng Hao didn’t need to think about th

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 879 : เหล้าดาว !ในทันทีที่ผู้อบรมสั่งสอนหัวล้านเข้าเขตวัดกลาง เมิ่งฮ่าวเปิดตาและมองผ่านไหล่ของเขาที่เขาสายตาของผู้ชายก็มาตกอยู่บนเมิงเฮา เขายิ้มมันเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุดที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น มันเกิดจากแผลทุกปุถุชนลงมาด้านล่างเพื่อเริ่มต้นการรักษา แม้เกษตรกรก็เป็นพวกเขารู้สึกของพวกเขาฉีและเลือดเฟื่องฟูผู้ชายก็ส่งยิ้มให้ปรากฏโดยตรงในด้านหน้าของเมิ่งเฮ่า" เมิ่งฮ่าว " เขากล่าว " คุณสามารถควบคุมเลือดและคริสตัลหนีไปประเทศที่ 3 ดูเหมือนคุณจะมีคุณสมบัติที่จะต้องตื่นแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องอยู่ในนี้สร้างโลก มากับฉันไปเห็นสวรรค์ที่แท้จริง และโลก แล้วคุณจะเข้าใจ . . . . . . . ความจริง”จาก Mastiff หยุดอยู่กลางอากาศ เสียงคำราม และการจ้องคุมเชิงที่กสิกรหัวล้าน มีอะไรบางอย่างที่คุ้นเคยเกี่ยวกับออร่าของชายผู้นี้ และสิ่งที่น่ากลัวและน่าอึดอัดเหม็ง เฮาตาเบิกกว้าง เขาเหลียวกลับมามองอย่างเงียบ ๆในมนุษย์ ดูเหมือนเขาจะไม่มีเจตนาฆ่าเลย และคำที่เขาพูดก็แปลก ที่เมิ่งฮ่าวก็ค่อนข้างสับสนข้างล่าง ปุถุชนได้หยุดการต่อสู้ และถูกมองผู้ชาย robed สีดำลอยอยู่ในท้องฟ้า จู่ๆ คนเริ่มลดลงไปที่หัวเข่าของพวกเขาและหมอบ . อีกไม่นาน เหล่าทหารแห่งประชาชาติต่าง ๆบนหัวเข่าของพวกเขาการปลูกจากภูเขาต่าง ๆระยิบระยับมองด้วยสีหน้า มีหัวล้านคนนี้เต็มหัวใจของพวกเขาด้วยความกลัว และเขาก็รู้สึกได้ว่าเขาสัมผัสกับความรุนแรงของทะเลที่บ้าคลั่งอย่างไรก็ตาม ที่ดุร้ายยังดูเหมือนจะควบคุมได้ สิ่งที่เขาพบคือความสงบพัดลม dong'er เบยูรู้สึกหัวใจสั่นและของพวกเขา การแลกเปลี่ยนได้อย่างระมัดระวังและจากนั้นเริ่มที่จะกลับขึ้นช้าๆ" ฉันไม่อยากทะเลาะกับนายอีก " ชายกล่าวว่า เมิ่งฮ่าวมองด้วยสีหน้าจริงใจ " เพราะฉะนั้น . . . . . . แค่มากับฉัน อะไรที่คุณพูด ? ติดตาม และคุณจะเผชิญกับอันตรายถึงชีวิต ในความเป็นจริง , คุณจะสามารถที่จะได้รับบางโชคดี" เพราะเรื่องของเลือดและคริสตัล ของคุณดาว ดาวของเราตอนนี้ที่คล้ายคลึงกัน อะไรที่เป็นของเรา ไม่มีความแตกต่างระหว่างสอง คุณไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องกลัว .เหม็ง เฮาตากว้างขึ้น ทันทีที่เขาใช้คำว่า ' อีกแล้ว ' เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากดูเขาอย่างใกล้ชิด หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรง" เธอ . . . . . . ซองวู่หยา ! " เมิ่งฮ่าวกล่าวช้าๆ" สิ่งที่คุณต่อสู้ก่อนเป็นเพียงโคลนของผม " ซ้งวู่หยากล่าวเบาๆ " นี่คือตัวตนที่แท้จริงของฉัน จูเนียร์พี่ชายเมิงเฮา "การแสดงออกที่ซับซ้อนปรากฏบนใบหน้าของเมิ่งเฮ่า เขาอาจรู้สึกกดดันอย่างไม่น่าเชื่อของฐานการเพาะปลูกของมนุษย์ และรู้ว่าเขาไม่ได้สู้กับเขา แม้ในดินแดนอมตะ allheaven , มันคงยากสำหรับเขาที่จะต่อสู้กับกึ่งดาวผู้เชี่ยวชาญเมงเฮาจำได้ว่า เห็นชื่อซ้งวู่หยาในประตูสีทองหินศิลาจารึกในทะเลพระเจ้าเก้าโลก ก่อนที่จะได้ตรัสรู้ที่สามของร่างกายการหมัดตี ชื่อซ้งวู่หยาเคยอยู่ในอันดับ 1ต่อมา เขาได้ตรวจสอบบิต เท่านั้นเพื่อค้นหาว่า ไม่มีซองวู่หยาที่ใดก็ได้ในเก้าทะเลพระเจ้าโลกหลังจากนั้นความเงียบ เมิ่งฮ่าวกล่าวว่า " เธอมาสู่ดินแดน้น แต่ไม่เคยไป คุณได้ตัดสินใจเลือกที่จะอยู่ข้างหลัง เหมือนทั้งหมดอื่น ๆสีดำ robed cultivators . พวกคุณทั้งหมดเป็นภูเขาและทะเลแดนเกษตรกรที่มาที่นี่ตลอดทั้งปี แต่เลือกที่จะยังคงอยู่ คุณไม่ได้ทำตามความปรารถนาของคุณ ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ ? "" บางคนเลือกที่จะอยู่ต่อ เพราะพวกเขาได้สูญหายไปในความปรารถนาของพวกเขา , " ซ้งวู่หยากล่าวอย่างใจเย็น " คนอื่น ๆอยู่ตามความต้องการของพวกเขา สำหรับฉันแล้ว ฉันเลือกที่จะอยู่ . . . . . . . เพราะของดาวที่แท้จริง”" ที่แท้จริงของดาว " เมิ่งเฮ่าถามซ้งวู่หยามองเขาและยิ้ม แล้วเขาก็โบกมือ ก่อให้เกิดสายลมอ่อนโยนในฤดูใบไม้ผลิขึ้น ให้ดีขึ้น ทุกคนหมอบลงบนพื้นด้านล่าง แม้พัดลมและ dong'er เบยู " ฉันต้องการเพื่อหารือเกี่ยวกับดาวกับเพื่อนสาวของฉันที่นี่ ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี กรุณาให้ความเป็นส่วนตัว ขอบคุณคุณ " สายลมนั้นพัดพาทุกสถานที่ปิดในระยะทางกับ ซง วู่หยาลอยลงกับพื้นและนั่งไขว้ขาแล้วเงยหน้าขึ้นมอง เมิ่งฮ่าวเมิ่งเฮ่าขมวดคิ้ว . หลังจากช่วงเวลาของความคิด เขาลอยลงไปนั่งตรงข้ามซ้งวู่หยา .ประกายแห่งความปรากฏในสายตาเป็นซองวู่หยาเขาช้า บอกว่า " เมิงเฮา ในความเห็นของคุณ อะไรคือจริง อะไรคือเท็จ ? "" จริงและเท็จ เหมือน ภายในและนอก " เมิ่งฮ่าวตอบอย่างใจเย็น " ถ้าเป็นจริง ซึ่งเป็นเท็จ ไม่มีตัวตน อย่างที่ผมบอกก่อนหน้านี้ , เมื่อมันมาถึง daos . . . ไม่มีสิ่งเช่นจริงและเท็จ ! "" งั้นในความคิดของคุณอะไรคือดาว " สีหน้าของซองวู่หยาเคยสงบเงียบ แต่ความทรงจำในดวงตาของเขาเช่นที่พวกเขายังคงเติบโตมากขึ้น