State practice establishes this rul

State practice establishes this rule as a norm of customary international law applicable in both international and non-international armed conflicts. The three components of this rule are interrelated and the practice pertaining to each of them reinforces the validity of the others. The term combatant in this rule is used in its generic meaning, indicating persons who do not enjoy the protection against attack accorded to civilians, but does not imply a right to combatant status or prisoner-of-war status (see Chapter 33).This rule has to be read in conjunction with the prohibition to attack persons recognized to be hors de combat (see Rule 47) and with the rule that civilians are protected against attack unless and for such time as they take a direct part in hostilities (see Rule 6). Belligerent reprisals against civilians are discussed in Chapter 41.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติรัฐสร้างกฎนี้เป็นบรรทัดฐานของกฎหมายระหว่างประเทศจารีตประเพณีใช้ทั้งประเทศ และนานา ชาติไม่ใช่ความขัดแย้งติดอาวุธ ส่วนประกอบสามของกฎนี้จะสัมพันธ์กัน และการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับแต่ละ reinforces ตั้งแต่คน Combatant เงื่อนไขในกฎนี้ใช้ในความหมายทั่วไป แสดงทรัพย์ผู้ที่เพลิดเพลินกับการป้องกันการโจมตีพลเรือน แต่ได้เป็นขวาสถานะยังดำเนินอยู่หรือสถานะนักโทษสงคราม (ดูบทที่ 33) กฎนี้มีให้อ่านร่วม กับ prohibition โจมตีคนที่รู้จักจะ ต่อสู้ hors เดอ (ดูกฎ 47) และ มีกฎว่า พลเรือนจะคุ้มครองจากการถูกโจมตีและเวลาดังกล่าวเท่าที่จะเป็นส่วนหนึ่งที่โดยตรงในการสู้รบ (ดูกฎ 6) Reprisals belligerent ต่อพลเรือนกล่าวถึงในบทที่ 41

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิบัติของรัฐกำหนดกฎเป็นกฎเกณฑ์ของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศที่ใช้บังคับในการสู้รบทั้งระหว่างประเทศและที่ไม่ใช่ระหว่างประเทศนี้ สามองค์ประกอบของกฎนี้มีความสัมพันธ์กันและการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับแต่ละของพวกเขาตอกย้ำความถูกต้องของคนอื่น ๆ สู้ยาวในกฎนี้ถูกนำมาใช้ในความหมายทั่วไปที่แสดงให้เห็นคนที่ไม่ได้รับความคุ้มครองจากการโจมตีให้แก่พลเรือน แต่ไม่ได้หมายความถึงสิทธิที่จะสู้หรือสถานะนักโทษของสงครามสถานะ (ดูบทที่ 33) โดยง่าย กฎจะต้องมีการอ่านควบคู่กับข้อห้ามในการโจมตีบุคคลที่ได้รับการยอมรับให้เป็นไม่อาจสู้รบ (ดูกฎข้อ 47) และกฎที่พลเรือนได้รับความคุ้มครองจากการโจมตีเว้นแต่และเวลาที่พวกเขาใช้เวลาส่วนร่วมโดยตรงในการสู้รบ (ดูกฎข้อ 6) ตอบโต้สงครามกับพลเรือนที่จะกล่าวถึงในบทที่ 41

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สภาพการปฏิบัติสร้างกฎนี้เป็นบรรทัดฐานของกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศที่ใช้บังคับในต่างประเทศและไม่มีความขัดแย้งระหว่างประเทศ สามองค์ประกอบของกฎนี้มีปฏิสัมพันธ์และการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับแต่ละของพวกเขาก็ตาม ความถูกต้องของผู้อื่น ระยะต่อสู้ในกฎนี้ถูกใช้โดยทั่วไปความหมายระบุผู้ที่ไม่เพลิดเพลินกับการป้องกันการโจมตีเพียงพลเรือน แต่ไม่ได้หมายความถึงสิทธิ สถานะ นักรบ หรือ นักโทษของสถานะสงคราม ( ดูบทที่ 33 )กฎนี้จะต้องอ่านควบคู่กับการห้ามโจมตีคนรู้เป็นครึ่ง เดอ ต่อสู้ ( ดูกฎข้อที่ 47 ) และมีกฎว่า พลเรือนป้องกันการโจมตี ถ้า และเวลาเช่นที่พวกเขามีส่วนร่วมโดยตรงในการสู้รบ ( ดูข้อ 6 ) การเป็นปฏิปักษ์ต่อพลเรือน จะกล่าวถึงในบทที่ 41 .