The older one also iced up as she t

The older one also iced up as she tiredly asked, “Where do you think we are? Why would you need the zither?”

Chen Rong slowly turned around, staring at the two of them.

They gave a start and involuntarily faltered back.

Chen Rong lifted her soles and joined the beautiful women, again gliding forward.

Only then did the maids exhale in relief.

Chen Rong walked as she looked around, but in the large hall, besides a large number of musicians and beautiful women, there was only a handful of men sitting in the main seats. It seemed these were prince’s favorite subordinates.
Chen Rong carefully observed her surroundings, her hands wringing under her sleeves.

At this time, the beautiful women entering ahead of Chen Rong had each found a place to sit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อันเก่ายัง เย็นขึ้นที่เธอ tiredly ถาม "คุณคิดว่า เราเป็นอย่างไร ทำไมจะต้อง zither "เฉินร่องช้า ๆ เปิดรอบ จ้องมองเขาทั้งสองเขาให้เริ่มต้นและหลังพูดตะกุกตะกักในสถานเฉินโรงยกพื้นรองเท้าของเธอ และรวมผู้หญิงสวย อีก แหวกไปข้างหน้าแม่บ้านไม่ได้หายใจออกเท่านั้นแล้ว ในการบรรเทารองเฉินเดิน ตามเธอมองไปรอบ ๆ แต่ในห้องโถงใหญ่ นอกจากตัวของนักดนตรีและผู้หญิงสวย มีเพียงไม่กี่คนนั่งในนั่งหลัก ดูเหมือนเหล่านี้ถูกผู้ใต้บังคับบัญชาโปรดของเจ้าชาย รองเฉินอย่างสังเกตสภาพแวดล้อมของเธอ มือของเธอบิดภายใต้แขนของเธอในเวลานี้ ผู้หญิงสวยที่เข้าก่อนเฉินร้องได้ละพบนั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งเก่ายังเย็นขึ้นขณะที่เธอถามอย่างเหน็ดเหนื่อย "คุณคิดว่าเราอยู่ที่ไหน? ทำไมคุณจะต้องจะเข้หรือไม่ " เฉินร่องช้าหันไปรอบ ๆ จ้องมองที่สองของพวกเขา. พวกเขาให้เริ่มต้นและไม่ได้ตั้งใจสะดุดกลับ. เฉินร่องยกฝ่าเท้าของเธอและเข้าร่วมในผู้หญิงที่สวยอีกครั้งร่อนไปข้างหน้า. ไม่เพียงแล้วแม่บ้าน หายใจออกในการบรรเทา. เฉินร่องเดินขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ แต่ในห้องโถงขนาดใหญ่นอกจากนี้ยังมีจำนวนมากของนักดนตรีและผู้หญิงที่สวยมีเพียงไม่กี่คนนั่งอยู่ในที่นั่งหลัก มันลำบากเหล่านี้เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเจ้าชายที่ชื่นชอบ. เฉินร่องระมัดระวังสังเกตสภาพแวดล้อมของเธอ, มือของเธอภายใต้บิดแขนของเธอ. ในเวลานี้ผู้หญิงที่สวยเข้ามาข้างหน้าของเฉินร่องได้แต่ละพบสถานที่ที่จะนั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนเก่ายังเย็นขึ้นขณะที่เธอตับแลบถามว่า " เธอคิดว่าพวกเราอยู่ที่ไหน ทำไมคุณต้องมา ? "Chen ร่องค่อยๆ หันไปมองพวกเขาสองคนพวกเขาได้เริ่มต้นและรัวสะดุดกลับเฉินหยงยกฝ่าเท้าของเธอ และเป็นผู้หญิงที่สวยงามอีกครั้งเลื้อยไปข้างหน้าเพียงแล้วแม่บ้านหายใจออกในที่โล่งเฉินหยงเดินตามที่เธอมองไปรอบๆ แต่ในห้องโถงขนาดใหญ่ นอกจากนี้ตัวเลขขนาดใหญ่ของนักดนตรี และผู้หญิงที่สวย มีเพียงหยิบของคนนั่งอยู่ในที่นั่งหลัก มันดูเหมือนเป็นลูกน้องคนโปรดของเจ้าชายเฉินหยงอย่างระมัดระวังสังเกตสภาพแวดล้อมของเธอ มือของเธอกุมมือภายใต้แขนของเธอในเวลานี้ ผู้หญิงสวยใส่หน้าเฉินหยงแต่ละพบสถานที่ที่จะนั่ง