I. Need for Studies on Teaching Sch

I. Need for Studies on Teaching Schoolchildren with Intellectual Disability Class studies have been defined as follows: “Studies of actual classes for devising contrivances and improvements in conducting classes.”1 If a class study is viewed along a time axis, a progression from the preparation and review of curriculum guidance plan to conduct a class with class observation followed by holding a discussion at a review meeting after the class seems to be the most common pattern. The objective of class studies is to obtain information for class improvement. The information obtained is fed back to each teacher who participated in the class study. This raises the teacher’s skill at guidance and ability to understand the schoolchildren and hence leads to lesson improvement.
If classes are considered a purposeful activity conducted as part of the overall school life, however, the essence of class studies for schoolchildren with intellectual disability is not to obtain information for class improvement but to “provide daily classes and school life better suited to the children.” 2
In education for schoolchildren with intellectual disability, it can be said that the principles of guidance are learning through natural and necessary concrete experience with learning focused on practical and specific activities linked to daily life. To put it plainly, providing daily classes and school life better suited to the children suggests a need to validate whether the classes indeed improve the quality of school life and truly nurture life skills by questioning “whether there is practical and specific activity” and “whether the children are learning through natural and necessary concrete experience.”
II. Domestic Studies on Teaching Schoolchildren with Intellectual Disability Oota3 indicated that class studies have been conducted in the education of schoolchildren with intellectual disability by many schools but that few research papers have been written by academic and other investigators. The following reasons for this situation were given. 1) Investigators lack interest in the classes 2) Since the actual status of the children varies, it is difficult to apply knowledge obtained from one class to other classes (class study results lack generality and applicability)
The following presents an overview of the trends
ORIGINAL ARTICLE A study on teaching schoolchildren with intellectual disability
CHIKURINJI Takeshi* Hiroshima Prefectural Board of Education, Hiroshima, Japan
Abstract: The purpose of studies of classes for schoolchildren with intellectual disability is not only to improve such classes but also to enhance the quality of the children’s school life. To explore a new approach to studies of classes for schoolchildren with intellectual disability, first, previous relevant studies were reviewed. Next, the methodology used in the author’s study of the class for schoolchildren with intellectual disability that he taught was organized. Of previous related studies, “analytical studies” focused on the quantitative and qualitative assessments of classes by considering classes as a communication process and “Pedagogic studies” focused on the learning process in view of information on the psychology of learning or on the assessment involving the examination of the guidance plan before the class, class observation and a review of the class after class. It was considered difficult for teachers working for the school to conduct class studies by the same approach as those used by researchers. A methodology of class studies that is easy to employ in schools and to achieve improvements in classes was expected to be realized by devising and improving appropriate means of examining the guidance plan before the class and of reviewing the class after class. Key Words: Intellectual disability, Studies of classes, Analytical studies, Pedagogic studies of studies on teaching schoolchildren with intellectual disability.
1. Initiation of studies on teaching schoolchildren with intellectual disability Komiyama, the former principal of Seichyou School for the Handicapped,4 commented, “The education guidelines indicate only the contents and teaching objectives appropriate for the education of children with intellectual disability, with little reference to the teaching method,” because of the limitations of the original education guidelines, and remonstrated against perfunctory teaching in the name of merely providing life-unit learning. He raised the issue of the importance of analyzing classes and reflecting on analytical results, saying “It is necessary to reflect carefully on what, when, and how schoolchildren acquire experience, have it take root and help themselves, instead of falling back on a general life-unit plan.” He reiterated the importance of schoolchildren-centered classes and of studies of the classes themselves, although studies of educational contents and the teaching plan are also necessary. He stated that a class study should pursue “the true profile of children acquiring effective experience” and proposed that the progress of classes should be recorded from the following viewpoints over a long period. 1) What could children learn or not learn? 2) What changes appeared in their learning following what was done at the beginning of or during the class? 3) What was easy or difficult for them to learn? 4) How were the lesson contents maintained or how did they take root to exert a useful effect on the children’s activities?
Oonishi et al.5 & Murakami et al.6 investigated the teaching styles of teachers by class analysis.
2. Trends of studies on class studies Hirose7 systemized the trends of class studies in the in the education of schoolchildren with intellectual disability and pointed out the following. A. Practical and theoretical studies are necessary, and the pedagogic perspective is important. The pedagogic perspective involves the theoretical grounds that are used to clarify the educational direction (relational theory, including educational content theory, methodology, teleology, subject theory, and assessment theory). B. In a practical class study at school, one problem is the difficulty for teachers to carry out research activities (difficulty in securing time because of work conditions and lack of motivation toward the study). C. A small number of theoretical quantitative (analytical) and pedagogic studies have been reported, but assessments of the role of and methodology for theoretical studies on the education of schoolchildren with intellectual disability are insufficient. D. Very few reports on class studies appear among papers published in the Japanese Journal of Special Education (1980 – 1990). Studies on teaching schoolchildren with intellectual disability include a study on observation learning, 8 a study focused on the distance between teachers and students, 9 and a class analysis study in which the utterances and behaviors of teachers and children were analyzed categorically.10 E. At the Congress of the Japanese Association of Special Education, only the intellectual disability sector and the delicate health and weakness sector have made presentations on class studies.
He also pointed out the following issues that need to be resolved.
A. It should be understood that there is naturally a limit to the benefit of class analysis by means of quantifying teaching in which too much importance is placed on technical aspects. B. Emphasis should be placed on lesson creation. C. The subject principle and linguistic principle of merely having students recite answers should be improved. D. The joy of learning together should be valued highly. The meaning of tutorial counseling should be confirmed, and incautious tutorial counseling should be avoided. E. The pedagogic perspective should be given more consideration in class studies.
Oota11 reviewed prior reports on class studies of schoolchildren with intellectual disability and provided the following summary. Class studies by class analysis were started in the mid-1960s; teaching styles have been assessed; and studies using communication analysis began to be conducted in the 1980s. He pointed out the importance of studies on teaching performance.
3. Analytical studies Studies have been carried out in which analytical systems involving the classification and quantification of students’ utterances and behaviors during class according to categories devised from a specific point of view were deliberated.
Nakayama10 modified Flanders’s12 mutual analytical categories to prepare class analysis categories and conducted class analyses of schools and special classes for schoolchildren with intellectual disability using the class analysis categories. He reported that teacher-centered
classes were often the norm, where the number of teachers’ utterances was much higher than the very few voluntary utterances of the children. Another study of class analysis using similar class analysis categories was reported by Yanagimoto and Tsuzuki.13 These reports indicate that not only quantitative analysis but also qualitative analysis is necessary.
In a study aimed at qualitative analysis, Tsuge et al.14 developed an analytical system for analyzing not the frequency of categorized behaviors but the relationship between the progress of the class and the exchanges between teachers and students to clarify their interaction.
Musashi et al.15 conducted a continuous analysis of classes over two terms at a school for schoolchildren with intellectual disability using the analytical system described by Tsuge. They reported that there were patterns of interactions between teachers and students and indicated that the development of a new system to facilitate the monitoring of teaching activities and its use in subsequent classes should be addressed.
Nagoya16, 17 reported practical methods and recommended their application. To qual

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

I. ต้องศึกษาใน Schoolchildren สอนกับระดับความพิการทางปัญญา การศึกษากำหนดไว้ดังนี้: "ศึกษาของจริงเรียนสำหรับทบทวน contrivances และปรับปรุงในการจัดชั้นเรียน" 1 ถ้าเรียนศึกษา ดูแกนเวลา ความก้าวหน้าจากการจัดทำและทบทวนแผนการแนะนำหลักสูตรการเรียนกับชั้นสังเกตตาม ด้วยการอภิปรายเป็นการประชุมทบทวนหลังจากเรียนน่าจะ เป็นรูปแบบทั่ว วัตถุประสงค์ของการศึกษาระดับชั้นจะได้รับข้อมูลปรับปรุงการเรียน ข้อมูลที่ได้รับถูกป้อนไปแต่ละครูที่เข้าร่วมในการศึกษาระดับ นี้เพิ่มทักษะของครูในคำแนะนำและความสามารถในการเข้าใจ schoolchildren และจึง นำไปปรับปรุงบทเรียน ถ้าเรียนถือเป็นกิจกรรม purposeful การดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของโดยรวมโรงเรียนชีวิต ไร สาระสำคัญของการศึกษาคลาสำหรับ schoolchildren พิการทางปัญญาจะไม่ได้รับข้อมูลปรับปรุงคลาส แต่ จะ "ให้เรียนทุกวัน และโรงเรียนชีวิตที่เหมาะกับเด็ก" 2 ในศึกษา schoolchildren พิการทางปัญญา มันสามารถจะกล่าวว่า เป็นการเรียนหลักการคำแนะนำผ่านประสบการณ์คอนกรีตธรรมชาติ และจำเป็นกับการเรียนรู้ที่เน้นกิจกรรมการปฏิบัติ และการเชื่อมโยงกับชีวิตประจำวัน ใส่อุปมา ให้ชีวิตชั้นเรียนและโรงเรียนที่เหมาะกับเด็กทุกวันแนะนำจำเป็นต้องตรวจสอบ ว่าคลาจริงปรับปรุงคุณภาพของโรงเรียน และรักษาทักษะชีวิตอย่างแท้จริง โดยตั้งคำถาม "ว่า มีจริง และระบุกิจกรรม" และ "ไม่ ว่าเด็กจะเรียนผ่านประสบการณ์คอนกรีตธรรมชาติ และจำเป็น"การศึกษาสอน Schoolchildren กับ Oota3 พิการทางปัญญาครั้งที่สองในประเทศระบุระดับการศึกษาได้ดำเนินในการศึกษาของ schoolchildren พิการทางปัญญาโดยโรงเรียนมากแต่ว่ามีการเขียนรายงานการวิจัยน้อย โดยนักศึกษา และอื่น ๆ สาเหตุนี้สถานการณ์ต่อไปนี้ที่ได้รับ 1) สืบสวนขาดสนใจในชั้น 2) เนื่องจากสถานะที่แท้จริงของเด็กแตกต่างกันไป มันเป็นเรื่องยากเพื่อนำความรู้ที่ได้รับจากชั้นหนึ่งกับชั้นเรียนอื่น ๆ (ผลการศึกษาชั้นเรียนขาด generality และความเกี่ยวข้องของ)ต่อไปนี้แสดงภาพรวมของแนวโน้ม บทความต้นฉบับ A ศึกษาสอน schoolchildren พิการทางปัญญาCHIKURINJI ทาเคชิ * ฮิเขตการศึกษา ฮิโรชิมา ญี่ปุ่น Abstract: The purpose of studies of classes for schoolchildren with intellectual disability is not only to improve such classes but also to enhance the quality of the children’s school life. To explore a new approach to studies of classes for schoolchildren with intellectual disability, first, previous relevant studies were reviewed. Next, the methodology used in the author’s study of the class for schoolchildren with intellectual disability that he taught was organized. Of previous related studies, “analytical studies” focused on the quantitative and qualitative assessments of classes by considering classes as a communication process and “Pedagogic studies” focused on the learning process in view of information on the psychology of learning or on the assessment involving the examination of the guidance plan before the class, class observation and a review of the class after class. It was considered difficult for teachers working for the school to conduct class studies by the same approach as those used by researchers. A methodology of class studies that is easy to employ in schools and to achieve improvements in classes was expected to be realized by devising and improving appropriate means of examining the guidance plan before the class and of reviewing the class after class. Key Words: Intellectual disability, Studies of classes, Analytical studies, Pedagogic studies of studies on teaching schoolchildren with intellectual disability.1. เริ่มต้นของการศึกษาสอน schoolchildren พิการทางปัญญา Komiyama อดีตครูใหญ่ของโรงเรียน Seichyou อำนวย 4 ความ เห็น "แนวทางการศึกษาระบุเฉพาะเนื้อหาและวัตถุประสงค์ที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาของเด็กพิการทางปัญญา มีการอ้างอิงน้อยวิธีสอน สอน" เนื่องจากข้อจำกัดของแนวทางการศึกษาเดิม และ remonstrated กับการสอนในห้องให้เรียนรู้ชีวิตหน่วยขอไปที เขายกประเด็นความสำคัญของการเรียนวิเคราะห์ และสะท้อนผลวิเคราะห์ พูด "จำเป็นต้องสะท้อนถึงการระมัดระวังเกี่ยวกับสิ่งที่ เวลา และ schoolchildren ได้รับประสบการณ์ จะใช้ราก และช่วยตัวเอง แทนที่จะล้มกลับวางแผนชีวิตหน่วยทั่วไป" เขาย้ำความสำคัญ ของแปลก schoolchildren เรียน และศึกษาเรียนด้วยตนเอง แม้ว่ายังจำเป็นต้องศึกษาเนื้อหาบทเรียนและแผนการสอนมี เขากล่าวว่า ระดับการศึกษาควรติดตาม "ประวัติจริงของเด็กได้รับประสบการณ์ที่มีประสิทธิภาพ" และเสนอว่า ความคืบหน้าของชั้นเรียนควรบันทึกจากมุมมองดังต่อไปนี้ระยะยาว 1) อะไรจะเด็กเรียน หรือไม่เรียน 2) เปลี่ยนแปลงปรากฏขึ้นในการเรียนรู้ต่อถึงสิ่งที่ทำที่จุดเริ่มต้นของ หรือ ตอนที่เรียนหรือไม่ 3) ง่าย หรือยากที่จะเรียนรู้ที่ 4 วิธีมีเนื้อหาบทเรียนรักษา หรือว่าพวกเขาจะรากจะมีผลประโยชน์ในกิจกรรมของเด็กOonishi et al.5 & Murakami et al.6 investigated the teaching styles of teachers by class analysis. 2. Trends of studies on class studies Hirose7 systemized the trends of class studies in the in the education of schoolchildren with intellectual disability and pointed out the following. A. Practical and theoretical studies are necessary, and the pedagogic perspective is important. The pedagogic perspective involves the theoretical grounds that are used to clarify the educational direction (relational theory, including educational content theory, methodology, teleology, subject theory, and assessment theory). B. In a practical class study at school, one problem is the difficulty for teachers to carry out research activities (difficulty in securing time because of work conditions and lack of motivation toward the study). C. A small number of theoretical quantitative (analytical) and pedagogic studies have been reported, but assessments of the role of and methodology for theoretical studies on the education of schoolchildren with intellectual disability are insufficient. D. Very few reports on class studies appear among papers published in the Japanese Journal of Special Education (1980 – 1990). Studies on teaching schoolchildren with intellectual disability include a study on observation learning, 8 a study focused on the distance between teachers and students, 9 and a class analysis study in which the utterances and behaviors of teachers and children were analyzed categorically.10 E. At the Congress of the Japanese Association of Special Education, only the intellectual disability sector and the delicate health and weakness sector have made presentations on class studies.He also pointed out the following issues that need to be resolved.A. It should be understood that there is naturally a limit to the benefit of class analysis by means of quantifying teaching in which too much importance is placed on technical aspects. B. Emphasis should be placed on lesson creation. C. The subject principle and linguistic principle of merely having students recite answers should be improved. D. The joy of learning together should be valued highly. The meaning of tutorial counseling should be confirmed, and incautious tutorial counseling should be avoided. E. The pedagogic perspective should be given more consideration in class studies.Oota11 reviewed prior reports on class studies of schoolchildren with intellectual disability and provided the following summary. Class studies by class analysis were started in the mid-1960s; teaching styles have been assessed; and studies using communication analysis began to be conducted in the 1980s. He pointed out the importance of studies on teaching performance. 3. Analytical studies Studies have been carried out in which analytical systems involving the classification and quantification of students’ utterances and behaviors during class according to categories devised from a specific point of view were deliberated. Nakayama10 modified Flanders’s12 mutual analytical categories to prepare class analysis categories and conducted class analyses of schools and special classes for schoolchildren with intellectual disability using the class analysis categories. He reported that teacher-centered classes were often the norm, where the number of teachers’ utterances was much higher than the very few voluntary utterances of the children. Another study of class analysis using similar class analysis categories was reported by Yanagimoto and Tsuzuki.13 These reports indicate that not only quantitative analysis but also qualitative analysis is necessary. In a study aimed at qualitative analysis, Tsuge et al.14 developed an analytical system for analyzing not the frequency of categorized behaviors but the relationship between the progress of the class and the exchanges between teachers and students to clarify their interaction. Musashi et al.15 conducted a continuous analysis of classes over two terms at a school for schoolchildren with intellectual disability using the analytical system described by Tsuge. They reported that there were patterns of interactions between teachers and students and indicated that the development of a new system to facilitate the monitoring of teaching activities and its use in subsequent classes should be addressed.Nagoya16, 17 reported practical methods and recommended their application. To qual

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันต้องการเพื่อการศึกษาการเรียนการสอนเด็กนักเรียนในการศึกษาคนพิการทางปัญญาชั้นได้รับการกำหนดดังนี้: ". การศึกษาในชั้นเรียนจริงการณ์ประดิษฐ์และการปรับปรุงในการดำเนินการเรียน" 1 หากการศึกษาชั้นถูกมองตามแกนเวลาความคืบหน้าจากการที่ การเตรียมความพร้อมและการทบทวนแผนคำแนะนำในการดำเนินการหลักสูตรการเรียนกับการเรียนการสังเกตตามด้วยการถือครองการอภิปรายในที่ประชุมทบทวนหลังเลิกเรียนน่าจะเป็นรูปแบบที่พบมากที่สุด วัตถุประสงค์ของการศึกษาระดับคือการได้รับข้อมูลในการปรับปรุงระดับ ข้อมูลที่ได้จะถูกป้อนกลับไปที่ครูแต่ละคนที่มีส่วนร่วมในการศึกษาในชั้นเรียน นี้ทำให้เกิดทักษะของครูที่ให้คำแนะนำและความสามารถที่จะเข้าใจเด็กนักเรียนและจึงนำไปสู่การปรับปรุงบทเรียน.
ถ้าเรียนได้รับการพิจารณาเป็นกิจกรรมที่มุ่งดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตในโรงเรียนโดยรวม แต่สาระสำคัญของการศึกษาชั้นเรียนสำหรับนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาไม่ได้ เพื่อให้ได้ข้อมูลในการปรับปรุงระดับ แต่เพื่อ "ให้เรียนทุกวันและชีวิตในโรงเรียนดีเหมาะกับเด็ก." 2
ในการศึกษาสำหรับนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาก็อาจกล่าวได้ว่าหลักการของแนวทางที่มีการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์คอนกรีตธรรมชาติและสิ่งที่จำเป็นกับการเรียนรู้ มุ่งเน้นไปที่กิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงในทางปฏิบัติและเชื่อมโยงกับชีวิตประจำวัน ที่จะนำมันชัดถ้อยชัดคำให้การในชั้นเรียนทุกวันและชีวิตในโรงเรียนที่เหมาะกับเด็ก ๆ ที่แสดงให้เห็นความจำเป็นในการตรวจสอบว่าการเรียนแน่นอนปรับปรุงคุณภาพของชีวิตในโรงเรียนอย่างแท้จริงและรักษาทักษะชีวิตโดยการสอบถาม "ไม่ว่าจะมีกิจกรรมในทางปฏิบัติและเฉพาะเจาะจง" และ "ไม่ว่าจะเป็น เด็กจะเรียนรู้ผ่านธรรมชาติและประสบการณ์ที่จำเป็นคอนกรีต.
"ครั้งที่สอง การศึกษาในประเทศการสอนเด็กนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญา Oota3 ชี้ให้เห็นว่าการศึกษาระดับได้รับการดำเนินการในการศึกษาของเด็กนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาหลายโรงเรียน แต่ที่เอกสารงานวิจัยที่ไม่กี่คนที่ได้รับการเขียนโดยนักวิจัยนักวิชาการและอื่น ๆ เหตุผลต่อไปนี้สำหรับสถานการณ์เช่นนี้ได้รับ 1) นักวิจัยขาดความสนใจในการเรียน 2) เนื่องจากสถานะที่แท้จริงของเด็กที่แตกต่างกันไปมันเป็นเรื่องยากที่จะนำความรู้ที่ได้รับจากการเรียนในชั้นเรียนอื่น ๆ (ระดับผลการศึกษาขาดทั่วไปและการบังคับใช้)
ต่อไปนี้นำเสนอภาพรวมของแนวโน้มเดิม
บทความการศึกษานักเรียนเรียนการสอนที่มีความพิการทางปัญญา
CHIKURINJI ทาเคชิ *
ฮิโรชิมาคณะกรรมการการศึกษาจังหวัดฮิโรชิมาญี่ปุ่นบทคัดย่อ: วัตถุประสงค์ของการศึกษาของการเรียนสำหรับนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาไม่ได้เป็นเพียงการปรับปรุงการเรียนดังกล่าว แต่ยังเพื่อเพิ่มคุณภาพของเด็ก ชีวิตในโรงเรียน. เพื่อสำรวจแนวทางใหม่ในการศึกษาชั้นเรียนสำหรับนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาครั้งแรกที่การศึกษาก่อนหน้านี้ที่เกี่ยวข้องทาน ถัดไปวิธีการที่ใช้ในการศึกษาของผู้เขียนของการเรียนสำหรับนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาที่เขาสอนจัด การศึกษาที่เกี่ยวข้องก่อนหน้านี้ "การศึกษาวิเคราะห์" มุ่งเน้นไปที่การประเมินผลเชิงปริมาณและคุณภาพของการเรียนโดยพิจารณาในชั้นเรียนเป็นกระบวนการสื่อสารและ "การศึกษาสอน" ที่มุ่งเน้นกระบวนการเรียนรู้ในมุมมองของข้อมูลเกี่ยวกับจิตวิทยาของการเรียนรู้หรือการประเมินที่เกี่ยวข้องกับการที่ การตรวจสอบของแผนคำแนะนำก่อนการเรียนการสังเกตและตรวจสอบระดับของการเรียนหลังเลิกเรียนที่ ก็ถือว่าเป็นเรื่องยากสำหรับครูที่ทำงานให้กับโรงเรียนเพื่อดำเนินการศึกษาระดับโดยวิธีการเดียวกันกับที่ใช้โดยนักวิจัย กรรมวิธีของการศึกษาระดับที่เป็นเรื่องง่ายที่จะจ้างงานในโรงเรียนและเพื่อให้บรรลุการปรับปรุงในการเรียนที่คาดว่าจะรับรู้โดยการณ์และการปรับปรุงวิธีการที่เหมาะสมในการตรวจสอบแผนคำแนะนำก่อนที่ชั้นและระดับของการตรวจสอบหลังเลิกเรียน คำสำคัญ: ความพิการทางปัญญา, การศึกษาของการเรียนการศึกษาวิเคราะห์การศึกษาสอนการศึกษาเกี่ยวกับการเรียนการสอนนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญา.
1 การเริ่มต้นของการศึกษาเกี่ยวกับการเรียนการสอนนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญา Komiyama อดีตครูใหญ่ของโรงเรียน Seichyou สำหรับคนพิการ 4 ความเห็นว่า "แนวทางการศึกษาแสดงให้เห็นเฉพาะเนื้อหาและวัตถุประสงค์ของการเรียนการสอนที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาของเด็กที่มีความพิการทางปัญญาที่มีการอ้างอิงเล็ก ๆ น้อย ๆ ไป วิธีการเรียนการสอน "เพราะข้อ จำกัด ของแนวทางการศึกษาเดิมและทัดทานกับการเรียนการสอนทำลวก ๆ ในชื่อของเพียงให้เรียนรู้ตลอดชีวิตหน่วย เขายกประเด็นความสำคัญของการวิเคราะห์ชั้นเรียนและสะท้อนให้เห็นถึงผลการวิเคราะห์บอกว่า "มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความระมัดระวังในการทำอะไรเมื่อไหร่และวิธีการที่นักเรียนได้รับประสบการณ์ที่มีมันหยั่งรากและช่วยตัวเองแทนที่จะลดลงกลับในการทั่วไป แผนชีวิตหน่วย. "เขากล่าวย้ำถึงความสำคัญของการเรียนเด็กนักเรียนเป็นศูนย์กลางของการศึกษาและการเรียนของตัวเองถึงแม้ว่าการศึกษาของเนื้อหาการศึกษาและการเรียนการสอนแผนนอกจากนี้ยังมีความจำเป็น เขาระบุว่าการศึกษาในชั้นเรียนควรติดตาม "รายละเอียดที่แท้จริงของเด็กที่ได้รับประสบการณ์ที่มีประสิทธิภาพ" และเสนอว่าความคืบหน้าของการเรียนควรได้รับการบันทึกจากมุมมองต่อไปนี้เป็นระยะเวลานาน 1) สิ่งที่เด็กสามารถเรียนรู้หรือไม่เรียนรู้? 2) การเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ปรากฏในการเรียนรู้ของพวกเขาต่อไปนี้สิ่งที่ได้กระทำในช่วงต้นหรือในชั้นเรียนหรือไม่ 3) สิ่งที่เป็นเรื่องง่ายหรือยากสำหรับพวกเขาที่จะเรียนรู้? 4) การได้รับเนื้อหาบทเรียนการบำรุงรักษาหรือวิธีการที่พวกเขาใช้รากออกแรงผลประโยชน์ในกิจกรรมของเด็กหรือไม่
Oonishi et al.5 และ Murakami และ al.6 การตรวจสอบรูปแบบการเรียนการสอนของครูผู้สอนโดยการวิเคราะห์ระดับ.
2 แนวโน้มของการศึกษาเกี่ยวกับการศึกษาระดับ Hirose7 systemized แนวโน้มของการศึกษาชั้นในในการศึกษาของเด็กนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาและชี้ให้เห็นต่อไปนี้ A. การศึกษาปฏิบัติและทฤษฎีเป็นสิ่งที่จำเป็นและมุมมองการสอนที่มีความสำคัญ มุมมองการสอนที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ทางทฤษฎีที่ใช้ในการชี้แจงทิศทางการศึกษา (ทฤษฎีสัมพันธ์รวมทั้งทฤษฎีการศึกษาเนื้อหาวิธีการต้นเหตุทฤษฎีเรื่องและทฤษฎีการประเมิน) บีในการศึกษาระดับการปฏิบัติที่โรงเรียนหนึ่งปัญหาคือความยากลำบากสำหรับครูที่จะดำเนินกิจกรรมการวิจัย (ความยากลำบากในการรักษาเวลาเนื่องจากสภาพการทำงานและการขาดแรงจูงใจที่มีต่อการศึกษา) ซีขนาดเล็กจำนวนเชิงปริมาณทางทฤษฎี (วิเคราะห์) และการศึกษาการสอนที่ได้รับรายงาน แต่การประเมินบทบาทของและวิธีการสำหรับการศึกษาทางทฤษฎีเกี่ยวกับการศึกษาของเด็กนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาที่มีไม่เพียงพอ D. รายงานน้อยมากเกี่ยวกับการศึกษาระดับปรากฏในหมู่เผยแพร่เอกสารในวารสารญี่ปุ่นศึกษาพิเศษ (1980 - 1990) การศึกษาเกี่ยวกับการเรียนการสอนนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญารวมถึงการศึกษาเกี่ยวกับการเรียนรู้การสังเกต, 8 การศึกษามุ่งเน้นไปที่ระยะห่างระหว่างครูและนักเรียนที่ 9 และการศึกษาการวิเคราะห์ระดับที่คำพูดและพฤติกรรมของครูและเด็กถูกนำมาวิเคราะห์ categorically.10 อีที่ สภาคองเกรสของสมาคมญี่ปุ่นศึกษาพิเศษเฉพาะภาคความพิการทางปัญญาและสุขภาพที่ละเอียดอ่อนและความอ่อนแอของภาคได้ทำการนำเสนอเกี่ยวกับการศึกษาระดับ.
นอกจากนี้เขายังชี้ให้เห็นปัญหาต่อไปนี้ที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข.
เอ มันควรจะเข้าใจว่ามีขีด จำกัด ของธรรมชาติเพื่อประโยชน์ของการวิเคราะห์ชั้นเรียนโดยใช้วิธีการเชิงปริมาณการเรียนการสอนที่มีความสำคัญมากเกินไปจะวางอยู่บนด้านเทคนิค บีเน้นควรจะอยู่ในการสร้างบทเรียน ซีหลักการเรื่องภาษาและหลักการเพียงมีนักเรียนอ่านคำตอบที่ควรมีการปรับปรุง D. ความสุขของการเรียนรู้ร่วมกันควรจะมีมูลค่าอย่างมาก ความหมายของการให้คำปรึกษาการสอนควรจะได้รับการยืนยันและให้คำปรึกษาการกวดวิชาสุกเอาเผากินควรหลีกเลี่ยง อีมุมมองการสอนควรจะได้รับการพิจารณามากขึ้นในการศึกษาระดับ.
Oota11 รายงานการตรวจสอบก่อนที่เกี่ยวกับการศึกษาของเด็กนักเรียนระดับที่มีความพิการทางปัญญาและให้สรุปดังต่อไปนี้ ระดับการศึกษาโดยการวิเคราะห์ระดับได้เริ่มต้นในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960; รูปแบบการสอนได้รับการประเมิน; และการศึกษาโดยใช้การวิเคราะห์การสื่อสารที่จะเริ่มดำเนินการในปี 1980 เขาชี้ให้เห็นความสำคัญของการศึกษาเกี่ยวกับผลการดำเนินงานการเรียนการสอน.
3 การศึกษาวิเคราะห์การศึกษาได้รับการดำเนินการในการที่ระบบการวิเคราะห์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดหมวดหมู่และการหาปริมาณของคำพูดของนักเรียนและพฤติกรรมในชั้นเรียนตามประเภทคิดค้นจากจุดที่เฉพาะเจาะจงของมุมมองได้รับการพิจารณา.
Nakayama10 Flanders's12 ปรับเปลี่ยนประเภทการวิเคราะห์ร่วมกันเพื่อเตรียมความพร้อมการวิเคราะห์ประเภทระดับ และดำเนินการวิเคราะห์ระดับโรงเรียนและชั้นเรียนพิเศษสำหรับนักเรียนที่มีความพิการทางปัญญาประเภทโดยใช้การวิเคราะห์ชั้นเรียน เขารายงานว่าครูเป็นศูนย์กลางการเรียนมักจะเป็นบรรทัดฐานที่จำนวนคำพูดของครูก็สูงกว่าคำพูดน้อยมากความสมัครใจของเด็ก
การศึกษาระดับการวิเคราะห์โดยใช้การวิเคราะห์ระดับประเภทอื่นที่คล้ายกันถูกรายงานโดย Yanagimoto และ Tsuzuki.13 รายงานเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าไม่เพียง แต่การวิเคราะห์เชิงปริมาณ แต่ยังวิเคราะห์เชิงคุณภาพเป็นสิ่งที่จำเป็น.
ในการศึกษามุ่งเป้าไปที่การวิเคราะห์เชิงคุณภาพที่ Tsuge et al.14 พัฒนาระบบการวิเคราะห์ สำหรับการวิเคราะห์ไม่ความถี่ของพฤติกรรมการแบ่งประเภท แต่ความสัมพันธ์ระหว่างความคืบหน้าของการเรียนและการแลกเปลี่ยนระหว่างครูและนักเรียนเพื่อชี้แจงปฏิสัมพันธ์.
มูซาชิ et al.15 ดำเนินการวิเคราะห์อย่างต่อเนื่องของการเรียนมากกว่าสองคำที่โรงเรียนสำหรับนักเรียนที่มีปัญญา ความพิการโดยใช้ระบบการวิเคราะห์อธิบายโดย Tsuge พวกเขาได้รายงานว่ามีรูปแบบของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างครูและนักเรียนและชี้ให้เห็นว่าการพัฒนาระบบใหม่เพื่ออำนวยความสะดวกการตรวจสอบของกิจกรรมการเรียนการสอนและการใช้งานในชั้นเรียนที่ตามมาควรได้รับการแก้ไข.
Nagoya16 17 รายงานวิธีการปฏิบัติและแนะนำโปรแกรมของพวกเขา เพื่อ qual

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้องการฉันเพื่อการศึกษาในการสอนเด็กนักเรียนที่เรียนคลาสความพิการทางสติปัญญามีดังนี้ : " การศึกษาชั้นเรียนจริงอีกอย่างหนึ่ง contrivances และการปรับปรุงในการเรียน " 1 ถ้าชั้นเรียนดูด้วยเวลาที่แกนก้าวหน้าจากการเตรียมการและทบทวนแผนการแนะแนวหลักสูตรการเรียนกับห้องสังเกตการณ์ตามโดยถือการอภิปรายในการประชุมทบทวนหลังเรียน ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบทั่วไปมากที่สุด วัตถุประสงค์ของการศึกษา คือ ระดับ เพื่อให้ได้ข้อมูลสำหรับการปรับปรุงห้อง ข้อมูลที่ได้จะถูกป้อนกลับไปที่อาจารย์แต่ละท่านที่เข้าร่วมในชั้นเรียนการศึกษา