Lao belongs to the Southwestern bra

Lao belongs to the Southwestern branch of the Tai family. It is an isolating, analytic tone language with no inflectional morphology and little productive derivational morphology. Most words have one stressed syllable, and many have a non-stressed presyllable in addition. There are five lexical tones (level, high rising, low rising, high falling, low falling). Two major open class lexical categories are noun and verb.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลาวเป็นสมาชิกของตระกูลไทสาขาตะวันตกเฉียงใต้ เป็นภาษามีเสียงแยก คู่สัณฐานวิทยาไม่ inflectional และสัณฐานวิทยา derivational มีประสิทธิภาพน้อย คำส่วนใหญ่มีพยางค์เดียวเครียด และมี presyllable ที่ไม่เน้นแห่ง มีห้าเกี่ยวกับคำศัพท์เสียง (ระดับ ไรซิ่งสูง ไรซิ่งต่ำ สูงล้ม ตกต่ำ) เปิดคลาสหลักสองประเภทเกี่ยวกับคำศัพท์เป็นคำนามและกริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาวเป็นสาขาทิศตะวันตกเฉียงใต้ของตระกูลไท มันเป็น Isolating ภาษาเสียงที่ไม่มีการวิเคราะห์ลักษณะทางสัณฐานวิทยาและ inflectional น้อยสัณฐาน derivati​​onal ผลิต ส่วนใหญ่จะมีคำพูดหนึ่งที่เน้นพยางค์และมีหลายที่ไม่ได้เน้น presyllable นอกเหนือ มีห้าเสียงคำศัพท์คือ (ระดับสูงที่เพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้นต่ำตกที่สูงลงต่ำ) สองชั้นเปิดหมวดหมู่คำศัพท์ที่สำคัญมีคำนามและคำกริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลาวเป็นของบริษัทสาขาของไท ครอบครัว มันเป็นเสียงแบบแยกภาษาไม่มีการผันคำสัณฐานวิทยาและลักษณะน้อย ผลผลิต derivational . คำส่วนใหญ่มีหนึ่งเน้นพยางค์ และหลายคนที่ไม่เครียด คือนอกจาก มีห้าโทนศัพท์ ( ระดับ ปรับสูงต่ำขึ้นสูง ลงต่ำลง )สองหลักเปิดเรียนศัพท์ประเภทคำนามและคำกริยา