Historically, applied mathematics c

Historically, applied mathematics consisted principally of applied analysis, most notably differential equations; approximation theory (broadly construed, to include representations, asymptotic methods, variational methods, and numerical analysis); and applied probability. These areas of mathematics related directly to the development of Newtonian physics, and in fact, the distinction between mathematicians and physicists was not sharply drawn before the mid-19th century. This history left a pedagogical legacy in the United States: until the early 20th century, subjects such as classical mechanics were often taught in applied mathematics departments at American universities rather than in physics departments, and fluid mechanics may still be taught in applied mathematics departments.[1] Quantitative finance is now taught in mathematics departments across universities and mathematical finance is considered a full branch of applied mathematics.[2] Engineering and computer science departments have traditionally made use of applied mathematics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ คณิตศาสตร์ประยุกต์ประกอบด้วยหลักการวิเคราะห์ประยุกต์ ที่สุดยวดสมการเชิงอนุพันธ์สามัญ ทฤษฎีการประมาณ (ทั่วไปตีความ นำเสนอ วิธี asymptotic วิธี variational และการวิเคราะห์เชิงตัวเลข), และความน่าเป็นใช้ พื้นที่เหล่านี้ของคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการพัฒนาของทฤษฎีฟิสิกส์ และในความเป็นจริง ความแตกต่างระหว่าง mathematicians physicists ไม่อย่างรวดเร็วออกก่อนที่กลางศตวรรษที่ 19 ประวัตินี้ทิ้งมรดกสอนในสหรัฐอเมริกา: จนกว่าช่วงศตวรรษ หัวข้อ เช่นกลศาสตร์คลาสสิกมักจะถูกสอน ในแผนกวิชาคณิตศาสตร์ที่ใช้ในมหาวิทยาลัยอเมริกัน แทน ในแผนกฟิสิกส์ กลศาสตร์ของไหลอาจยังคงได้รับการสอนในแผนกคณิตศาสตร์ประยุกต์ [1] ตอนนี้จึงสอนในแผนกวิชาคณิตศาสตร์เชิงปริมาณทางการเงินทั่วมหาวิทยาลัย และคณิตศาสตร์การเงินถือเป็นสาขาเต็มรูปแบบของคณิตศาสตร์ประยุกต์ [2] วิศวกรรม และใช้ประเพณีทำแผนกวิทยาการคอมพิวเตอร์คณิตศาสตร์ประยุกต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติศาสตร์คณิตศาสตร์ประยุกต์ประกอบด้วยการวิเคราะห์ประยุกต์สมการเชิงอนุพันธ์ที่สะดุดตามากที่สุด; ทฤษฎีการประมาณ (ตีความในวงกว้างรวมถึงการแสดงวิธีการเชิงวิธีการแปรผันและการวิเคราะห์เชิงตัวเลข); และความน่าจะนำไปใช้ พื้นที่เหล่านี้ของคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการพัฒนาของฟิสิกส์ของนิวตันและในความเป็นจริงความแตกต่างระหว่างนักคณิตศาสตร์และนักฟิสิกส์ไม่ได้ถูกดึงออกมาอย่างรวดเร็วก่อนที่ช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ประวัติศาสตร์นี้ทิ้งมรดกการสอนในประเทศสหรัฐอเมริกา: จนถึงต้นศตวรรษที่ 20, วิชาเช่นกลศาสตร์คลาสสิกมักจะได้รับการสอนในแผนกวิชาคณิตศาสตร์ประยุกต์ที่มหาวิทยาลัยอเมริกันมากกว่าในแผนกฟิสิกส์และกลศาสตร์ของไหลอาจจะยังไม่นำไปใช้สอนในแผนกวิชาคณิตศาสตร์ [1] ทางการเงินเชิงปริมาณการเรียนการสอนในขณะนี้หน่วยงานคณิตศาสตร์ทั่วมหาวิทยาลัยและการเงินทางคณิตศาสตร์ถือเป็นสาขาเต็มรูปแบบของคณิตศาสตร์ประยุกต์. [2] วิศวกรรมและหน่วยงานด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ได้ทำแบบดั้งเดิมที่ใช้คณิตศาสตร์ประยุกต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีต คณิตศาสตร์ประยุกต์ ประกอบด้วย หลักของการวิเคราะห์ที่ใช้ส่วนใหญ่ยวดสมการเชิงอนุพันธ์ ; ทฤษฎีการประมาณค่า ( ซึ่งตีความรวมถึงเป็นตัวแทน วิธีการ แหล่งวิธีการแปรผันและการวิเคราะห์เชิงตัวเลข ) ; และความน่าจะเป็นประยุกต์ พื้นที่เหล่านี้ของคณิตศาสตร์ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการพัฒนาฟิสิกส์นิวตัน และในความเป็นจริงความแตกต่างระหว่างนักคณิตศาสตร์และนักฟิสิกส์ได้อย่างรวดเร็ววาดก่อนกลางศตวรรษที่ 19 ประวัติศาสตร์นี้ทิ้งมรดกสอนในสหรัฐอเมริกา : จนถึงต้นศตวรรษที่ 20 วิชาเช่นกลศาสตร์คลาสสิกมักจะสอนคณิตศาสตร์ประยุกต์ภาควิชาที่มหาวิทยาลัยอเมริกันมากกว่าในแผนกฟิสิกส์และกลศาสตร์ของไหลอาจยังคงถูกสอนในแผนกคณิตศาสตร์ประยุกต์ [ 1 ] เชิงปริมาณทางการเงินตอนนี้สอนคณิตศาสตร์ในมหาวิทยาลัยและภาควิชาคณิตศาสตร์ การเงินถือว่าเป็นสาขาเต็มรูปแบบของคณิตศาสตร์ประยุกต์ [ 2 ] แผนกวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมคอมพิวเตอร์มีประเพณีที่ใช้คณิตศาสตร์ประยุกต์