Theatrical BeginningsBy 1592, there

Theatrical Beginnings
By 1592, there is evidence William Shakespeare earned a living as an actor and a playwright in London and possibly had several plays produced. The September 20, 1592 edition of the Stationers' Register (a guild publication) includes an article by London playwright Robert Greene that takes a few jabs at William Shakespeare: "...There is an upstart Crow, beautified with our feathers, that with his Tiger's heart wrapped in a Player's hide, supposes he is as well able to bombast out a blank verse as the best of you: and being an absolute Johannes factotum, is in his own conceit the only Shake-scene in a country," Greene wrote of Shakespeare.
Scholars differ on the interpretation of this criticism, but most agree that it was Greene's way of saying Shakespeare was reaching above his rank, trying to match better known and educated playwrights like Christopher Marlowe, Thomas Nashe or Greene himself.
By the early 1590s, documents show William Shakespeare was a managing partner in the Lord Chamberlain's Men, an acting company in London. After the crowning of King James I, in 1603, the company changed its name to the King's Men. From all accounts, the King's Men company was very popular, and records show that Shakespeare had works published and sold as popular literature. The theater culture in 16th century England was not highly admired by people of high rank. However, many of the nobility were good patrons of the performing arts and friends of the actors. Early in his career, Shakespeare was able to attract the attention of Henry Wriothesley, the Earl of Southampton, to whom he dedicated his first- and second-published poems: "Venus and Adonis" (1593) and "The Rape of Lucrece" (1594).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละครชิ้นโดย 1592 มีหลักฐานที่เชกสเปียร์ William ได้ใช้ชีวิตเป็นนักแสดงและคุณเองในลอนดอน และอาจมีบทละครหลายผลิต 20 กันยายน 1592 รุ่น Stationers' ทะเบียน (สิ่งพิมพ์สมาคม) รวมบทความ โดยคุณลอนดอนโรเบิร์ต Greene ที่ jabs กี่ที่เชกสเปียร์ William: "...มีการ upstart ขัน beautified กับขนนกของเรา ว่า กับเขาเสือหัวใจห่อเครื่องเล่นซ่อน supposes เขาเป็นเช่นสามารถ bombast ออกข้อว่างเป็นดีที่สุดของคุณ: และการ factotum โยฮันเนสสัมบูรณ์ หยิ่งของตัวเอง ปั่นฉากเดียวในประเทศ, " Greene เขียนของเชกสเปียร์นักวิชาการต่างในการตีความวิจารณ์นี้ แต่ส่วนใหญ่ยอมรับว่า เป็นวิธี Greene บอกว่าเชกสเปียร์ได้เข้าถึงด้านบนการจัดอันดับของเขา พยายามรู้จัก และศึกษา playwrights เช่นคริสโตเฟอร์มาร์โลว์ Thomas Nashe หรือ Greene ตัวเองตรงกับโดย 1590s ต้น เอกสารแสดงเชกสเปียร์ William ได้เป็นหุ้นส่วนผู้จัดการในของแชมเบอร์เลนพระผู้ชาย บริษัทการรักษาการในลอนดอน หลังจากผ่อนของ King James ในค.ศ. 1603 บริษัทเปลี่ยนชื่อเป็นพระชาย จากทั้งหมด accounts บริษัทคนของพระราชาเป็นที่นิยมมาก และแสดงระเบียนที่เชกสเปียร์มีผลงานเผยแพร่ และจำหน่ายเป็นวรรณกรรมยอดนิยม หมักในศตวรรษที่ 16 อังกฤษถูกไม่ขอชื่นชมคนสูงศักดิ์ อย่างไรก็ตาม ขุนนางมากมายมีสมาชิกที่ดีของศิลปะและเพื่อนของผู้แสดง ในช่วงอาชีพของเขา เชกสเปียร์ก็สามารถดึงดูดความสนใจของ Henry Wriothesley เอิร์ลของเซาท์แธมป์ตัน เขาทุ่มเทบทกวีของเขาประกาศแรก และสอง: "วีนัสและอโดนิส" (1593) และ "เดอะข่มขืนของ Lucrece" (1594)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นจุดเริ่มต้นการแสดงละคร
โดย 1592 มีหลักฐานวิลเลียมเช็คสเปียร์ที่ได้รับการใช้ชีวิตในฐานะนักแสดงและนักเขียนบทละครในลอนดอนและอาจจะมีหลายบทละครที่ผลิต 20 กันยายน 1592 ฉบับที่ Stationers ของสมาชิก (สิ่งพิมพ์กิลด์) รวมถึงบทความโดยนักเขียนบทละครลอนดอนโรเบิร์ตกรีนที่ใช้เวลา jabs ไม่กี่ที่วิลเลียมเช็คสเปียร์ "... มีคนธรรมดากาเชิดชูด้วยขนนกของเราที่มีอยู่ หัวใจเสือของเขาห่อในผู้เล่นซ่อนซึมเขาเป็นเช่นเดียวกับความสามารถในการโวออกกลอนเปล่าเป็นที่ดีที่สุดของคุณและเป็นก้นกุฏิโยฮันเนแน่นอนอยู่ในความคิดของตัวเองเพียง แต่สั่นที่เกิดเหตุในประเทศที่ "กรีน เขียนของเช็คสเปียร์
นักวิชาการแตกต่างกันในการตีความของการวิจารณ์นี้ แต่ส่วนใหญ่ยอมรับว่ามันเป็นวิธีการของกรีนพูดว่าเช็คสเปียร์ได้ถึงด้านบนตำแหน่งของเขาพยายามที่จะตรงกับที่รู้จักกันดีและมีการศึกษาพันธุ์เช่นริสโตเฟอร์มาร์โลว์, โทมัส Nashe หรือกรีนตัวเอง
โดย ยุค 1590 ต้นเอกสารแสดงวิลเลียมเช็คสเปียร์เป็นหุ้นส่วนผู้จัดการในพระแชมเบอร์เลนชายซึ่งเป็น บริษัท ที่ทำหน้าที่ในกรุงลอนดอน หลังจากที่ยอดของพระเจ้าเจมส์ที่หนึ่งใน 1603 บริษัท เปลี่ยนชื่อเป็นทหารของพระราชา จากบัญชีทุก บริษัท ทหารของพระราชาเป็นที่นิยมมากและมีการบันทึกแสดงให้เห็นว่าเชคสเปียได้ตีพิมพ์ผลงานและขายเป็นวรรณกรรมที่เป็นที่นิยม วัฒนธรรมโรงละครในศตวรรษที่ 16 อังกฤษก็ไม่ได้รับการยกย่องอย่างสูงจากผู้คนในตำแหน่งระดับสูง แต่หลายของขุนนางเป็นลูกค้าที่ดีของศิลปะการแสดงและเพื่อน ๆ ของนักแสดง ในช่วงต้นอาชีพของเขาเชคสเปียก็สามารถที่จะดึงดูดความสนใจของเฮนรี่ Wriothesley เอิร์ลแห่งเซาแธมป์ตันซึ่งเขาทุ่มเทบทกวีของเขาครั้งแรกและตีพิมพ์ครั้งที่สอง: "ดาวศุกร์และอิเหนา" (1593) และ "การข่มขืน Lucrece" ( 1594)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มต้นละครโดย 1205 , มีหลักฐานของวิลเลียมเชกสเปียร์ประกอบอาชีพเป็นนักแสดง และนักเขียนบทละคร ในลอนดอน และอาจจะมีหลายเล่นที่ผลิต กันยายน 20 , 1205 ฉบับคนขายเครื่องเขียน ' ลงทะเบียน ( สำนักพิมพ์สมาคม ) รวมถึงบทความโดยนักเขียนบทละครลอนดอน โรเบิร์ต กรีน ที่ใช้เวลาไม่กี่ jabs ที่ วิลเลียม เช็คสเปียร์ : " . . . . . . . มีคนหลงอำนาจ กาตกแต่งด้วยขนนกของเรา หัวใจเสือ อยู่ในห่อซ่อนของผู้เล่น สมมติเขาเป็นอย่างดีสามารถคนที่คุยโวเป็นกลอนเปล่าที่ดีที่สุดของคุณ และเป็น สัมบูรณ์ โยฮันเนส นักการ คือคิดว่าตัวเองฉากเขย่าเพียงในประเทศ " กรีนเขียน
นักวิชาการของเชคสเปียร์ แตกต่างในความหมายของการวิจารณ์นี้แต่ส่วนใหญ่ยอมรับว่ามันเป็นวิธีการพูดของกรีนชื่อดังถึงข้างบนอันดับของเขาพยายามที่จะตรงกับที่รู้จักกันดีและการศึกษาบทละครชอบคริสโตเฟอร์มาร์โลว์ , โทมัสแนชหรือกรีนเอง
โดย 1570 ก่อน เอกสารแสดง วิลเลี่ยม เชคสเปียร์ เป็นหุ้นส่วนผู้จัดการในลอร์ดแชมเบอร์เลนผู้ชายแสดง บริษัท ในลอนดอน หลังจากที่เป็นกษัตริย์เจมส์ฉันใน 1603บริษัทเปลี่ยนชื่อเป็น ทหารของพระราชา . จากบัญชีทั้งหมด , บริษัท คนของพระราชา ได้รับความนิยมมาก และระเบียนแสดงให้เห็นว่าเช็คสเปียร์ผลงานตีพิมพ์และขายเป็นวรรณคดีที่ได้รับความนิยม โรงละครวัฒนธรรมในศตวรรษที่ 16 อังกฤษก็ไม่ขอชื่นชมคนยศสูง อย่างไรก็ตาม หลายของชนชั้นสูง เป็นลูกค้าที่ดีของศิลปะ และเพื่อนนักแสดงต้นในอาชีพของเขา เชกสเปียร์ก็สามารถที่จะดึงดูดความสนใจของเฮนรี่ wriothesley , เอิร์ลแห่งเซาธ์แฮมตัน ที่เขาทุ่มเทของเขาแรก - ที่สองตีพิมพ์บทกวี : " ดาวศุกร์และ Adonis " ( 1551 ) และ " ข่มขืน lucrece "
( นั้น )