3.5 MOIFIED VERSION OF THE CLASSICA

3.5 MOIFIED VERSION OF THE CLASSICAL MODEL: THE MORAL MINIMUM
In theory, the classical model remains an attractive ideal. It is an elegant theory that appeals to such important ethical norms as utilitarianism, freedom, and private property. It carries strong rhetorical force by its connection to the free enterprise system, free markets, and capitalism. But the fact of the matter is that even its staunchest defenders acknowledge its limitations. The imperative to maximize profits is always conditioned by such phrases as “within the law,” “without deception or fraud,””while conforming to the basic rules of society, both those embodied in law and those embodied in ethical custom.” These restrictions simply acknowledge the legitimacy of placing ethical limitations beyond merely obeying the law on the pursuit of profit. In many ways, the only debate remaining is the debate over where those limits are to be set.
It was perhaps considerations such as this that, in 1991, led philosopher Norman Bowie to claim that “something of a consensus has emerged in the past 10 years regarding the social responsibility of business.” Bowie labels this consensus the neoclassical model of corporate social responsibility. The pursuit of profit is constrained by an obligation to obey a moral minimum. Business managers must first meet certain moral obligations which, once met, open the door to the pursuit of profit.8
The significance of the moral minimum approach lies in its recognition that compliance with the law is insufficient for being an ethically responsible business. An adequate theory of corporate social responsibility must extend beyond the law to acknowledge ethical duties. Business managers and executives must understand that hiring a compliance office is only a first step in the process of integrating ethics into a business. However, in recognizing that ethical duties do bind business managers and create a constraint on the pursuit of profit, the moral minimum approach has opened the door to a broader understanding of ethical responsibilities. We turn now to the stakeholder theory of corporate social responsibility, an approach that carries the moral minimum to its logical conclusion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5 รุ่น MOIFIED แบบคลาสสิก: คุณธรรมต่ำสุดในทางทฤษฎี แบบคลาสสิกยังคง เหมาะน่าสนใจ เป็นทฤษฎีสวยงามที่ดึงดูดใจเช่นบรรทัดฐานจริยธรรมสำคัญประโยชน์นิยม เสรีภาพ และทรัพย์สินส่วนตัว จะดำเนิน rhetorical กองกำลัง โดยการเชื่อมต่อระบบองค์กรอิสระ ตลาดฟรี และทุนนิยม แต่ข้อเท็จจริงของเรื่อง ที่แม้แต่กองหลังของ staunchest ยอมรับข้อจำกัดของการ จะมีปรับจำเพื่อเพิ่มผลกำไร โดยวลีดังกล่าวเป็น "ภายในกฎหมาย "ไม่หลอกลวงหรือฉ้อโกง "ในขณะที่สอดคล้องกับกฎพื้นฐานของสังคม ทั้งที่รวบรวมไว้ในกฎหมายและเหล่า embodied ในจริยธรรม" ข้อจำกัดเหล่านี้ก็ยอมรับที่ชอบธรรมของวางข้อจำกัดของจริยธรรมเกินก็เพียงในการแสวงหากำไร ในหลาย ๆ อภิปรายเหลือเพียงเป็นการอภิปรายกว่าที่กำหนดวงเงินดังกล่าว ก็อาจพิจารณานี้ที่ ใน 1991 นักปราชญ์โบวีนอร์แมนอ้างว่า "บางสิ่งบางอย่างของฉันทามติได้ผงาดขึ้นใน 10 ปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับความรับผิดชอบต่อสังคมของธุรกิจ" โบวีป้ายแบบฟื้นฟูคลาสสิกของสังคมมตินี้ การแสวงหาผลกำไรถูกจำกัด โดยการฟังน้อยคุณธรรม ผู้จัดการธุรกิจต้องพบครั้งแรกบางข้อผูกพันทางศีลธรรมซึ่ง เมื่อพบ เปิดประตูสู่การแสวงหาของ profit.8 ความสำคัญของวิธีการต่ำคุณธรรมอยู่ในความรู้ที่สอดคล้องกับกฎหมายไม่เพียงพอสำหรับการเป็นธุรกิจที่รับผิดชอบอย่างมีจริยธรรม ทฤษฎีความเพียงพอของสังคมต้องขยายเกินกฎหมายเพื่อรับทราบหน้าที่จริยธรรม ผู้จัดการธุรกิจและผู้บริหารต้องเข้าใจว่า จ้างสำนักงานการปฏิบัติตามกฎระเบียบเป็นเพียงขั้นตอนแรกในกระบวนการบูรณาการจริยธรรมในธุรกิจ อย่างไรก็ตาม ตระหนักว่า หน้าที่จริยธรรมผูกผู้จัดการธุรกิจ และสร้างข้อจำกัดในการแสวงหาผลกำไร วิธีต่ำคุณธรรมได้เปิดประตูสู่ความเข้าใจที่กว้างขึ้นของจริยธรรมความรับผิดชอบ เราเปิดตอนนี้กับทรรศนะของสังคม วิธีการที่ต่ำสุดแรงเพื่อสรุปตรรกะของทฤษฎี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.5 MOIFIED รุ่นคลาสสิก MODEL:
ขั้นต่ำคุณธรรมในทางทฤษฎีรูปแบบคลาสสิกยังคงเป็นที่น่าสนใจที่เหมาะ มันเป็นทฤษฎีที่สง่างามที่ดึงดูดความสนใจของบรรทัดฐานทางจริยธรรมดังกล่าวที่สำคัญเป็นวัตถุนิยมเสรีภาพและทรัพย์สินส่วนตัว จะดำเนินการบังคับใช้วาทศิลป์ที่แข็งแกร่งโดยการเชื่อมต่อกับระบบขององค์กรฟรีตลาดเสรีและทุนนิยม แต่ความจริงของเรื่องก็คือว่าแม้กองหลังของ staunchest รับทราบข้อ จำกัด ของมัน ความจำเป็นที่จะเพิ่มผลกำไรเป็นเงื่อนไขเสมอโดยวลีเช่น "ภายในกฎหมาย" "โดยไม่มีการหลอกลวงหรือการฉ้อโกง", "ในขณะที่สอดคล้องกับกฎพื้นฐานของสังคมทั้งผู้ที่เป็นตัวเป็นตนในกฎหมายและผู้ที่เป็นตัวเป็นตนในการกำหนดจริยธรรม." ข้อ จำกัด เหล่านี้ เพียงแค่ยอมรับความถูกต้องของการวางข้อ จำกัด ทางจริยธรรมเกินเพียงเชื่อฟังกฎหมายที่เกี่ยวกับการแสวงหากำไรที่ ในหลาย ๆ วิธีการอภิปรายเดียวที่เหลืออยู่คือการอภิปรายในช่วงที่ข้อ จำกัด เหล่านี้จะถูกตั้งค่า.
มันเป็นข้อพิจารณาที่อาจจะเป็นเช่นนี้ว่าในปี 1991 นำปรัชญานอร์แมนโบวีที่จะอ้างว่า "สิ่งที่มีความเห็นเป็นเอกฉันท์ได้เกิดในที่ผ่านมา 10 ปีที่เกี่ยวกับความรับผิดชอบต่อสังคมของธุรกิจ. "โบวี่ป้ายฉันทามตินี้รูปแบบนีโอคลาสสิความรับผิดชอบต่อสังคม การแสวงหากำไรที่ถูก จำกัด โดยภาระผูกพันที่จะปฏิบัติตามขั้นต่ำศีลธรรม ผู้จัดการธุรกิจต้องปฏิบัติตามภาระหน้าที่ทางศีลธรรมบางอย่างที่พบครั้งเปิดประตูไปสู่การแสวงหาของ profit.8
ความสำคัญของวิธีการขั้นต่ำศีลธรรมอยู่ในการรับรู้ที่ปฏิบัติตามกฎหมายว่าไม่เพียงพอสำหรับการเป็นธุรกิจที่รับผิดชอบมีจริยธรรม ทฤษฎีที่เพียงพอของความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรจะต้องขยายเกินกฎหมายที่จะรับทราบการปฏิบัติหน้าที่ทางจริยธรรม ผู้จัดการธุรกิจและผู้บริหารต้องเข้าใจว่าการจ้างงานสำนักงานการปฏิบัติตามเป็นเพียงขั้นตอนแรกในกระบวนการบูรณาการจริยธรรมในธุรกิจ อย่างไรก็ตามในการตระหนักว่าหน้าที่ทางจริยธรรมไม่ผูกผู้จัดการธุรกิจและสร้างข้อ จำกัด ในการแสวงหากำไรที่มีวิธีการขั้นต่ำทางศีลธรรมได้เปิดประตูไปสู่ความเข้าใจที่กว้างขึ้นของความรับผิดชอบทางจริยธรรม ตอนนี้เราเปิดกับทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสียของความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรวิธีการที่ดำเนินการขั้นต่ำคุณธรรมข้อสรุปเชิงตรรกะของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

moified 3.5 รุ่นของรูปแบบคลาสสิก :
ขั้นจริยธรรม ในทางทฤษฎี รูปแบบคลาสสิกยังคงเป็นอุดมคติที่น่าสนใจ มันเป็นทฤษฎีที่สวยงามดึงดูดใจสำคัญจริยธรรม บรรทัดฐานเป็นประโยชน์นิยม เสรีภาพและทรัพย์สินส่วนตัว มันมีความแข็งแรงและพลังของการเชื่อมต่อกับระบบ องค์กร ตลาด ฟรี ฟรี และทุนนิยมแต่ข้อเท็จจริงของเรื่องคือ ว่า แม้ของ staunchest กองหลังยอมรับข้อ จำกัด ของมัน จำเป็นเพื่อเพิ่มผลกำไรเสมอปรับอากาศโดยวลีเช่น " ภายใต้กฎหมาย " , " ไม่มีการหลอกลวงหรือฉ้อโกง " ในขณะที่สอดคล้องกับกฎพื้นฐานของสังคม ทั้งที่ embodied ในกฎหมายและผู้ใช้ในการกําหนดจรรยาบรรณ" ข้อ จำกัด เหล่านี้ก็ยอมรับความชอบธรรมของการวางข้อจำกัดทางจริยธรรมมากกว่าทำตามกฎหมายในการแสวงหากำไร ในหลายวิธี แต่การอภิปรายที่เหลือคือการอภิปรายที่ จำกัด เหล่านั้นจะถูกตั้งค่า
บางทีมันก็พิจารณา เช่น นี้ ว่า ในปี 1991 ,นำปราชญ์นอร์แมน โบวี่จะอ้างว่า " สิ่งที่มีฉันทามติได้เกิดขึ้นในรอบ 10 ปี ด้านความรับผิดชอบของธุรกิจต่อสังคม " โบวี่ป้ายฉันทามตินี้เขียนรูปแบบของความรับผิดชอบต่อสังคม การแสวงหากำไรที่บริษัทต้องปฏิบัติตามขั้นจริยธรรม ผู้จัดการธุรกิจต้องปฏิบัติตามภาระหน้าที่ทางศีลธรรมบางอย่างซึ่งเมื่อพบกันเปิดประตูสู่การแสวงหากำไร 8
ความสำคัญของวิธีการทางจริยธรรมอยู่ในขั้นการรับรู้ของมันสอดคล้องกับกฎหมายมีไม่เพียงพอสำหรับการเป็นธุรกิจที่รับผิดชอบมีจริยธรรม . เป็นทฤษฎีที่เพียงพอของความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรธุรกิจต้องขยายเกินกฎหมายยอมรับจริยธรรมหน้าที่ผู้จัดการธุรกิจและผู้บริหารจะต้องเข้าใจว่า การเช่าตามสำนักงานเป็นเพียงขั้นตอนแรกในกระบวนการของการบูรณาการจริยธรรมในธุรกิจ อย่างไรก็ตาม ในการตระหนักถึงจริยธรรมหน้าที่ทำผู้จัดการธุรกิจผูกและสร้างข้อจำกัดในการแสวงหากำไร , วิธีการขั้นจริยธรรม ได้เปิดประตูเพื่อความเข้าใจที่กว้างขึ้นของความรับผิดชอบต่อจริยธรรมตอนนี้เราเปิดให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทฤษฎีความรับผิดชอบต่อสังคม เป็นแนวทางที่เป็นขั้นต่ำทางศีลธรรมของตรรกะข้อสรุป