Wilson's single piece of scholarshi

Wilson's single piece of scholarship, which received virtually no attention in its day, is ascribed to the advent of public administration as a"discipline" or educational endeavor what Waldo(1980) later called the"self-conscious" study of public administration. However, it is important that Wilson's discourse was clearly set in the context of practice, not study It endorsed rational, instrumental behavior and was followed by a series of writings from others advancing the same prescriptions for administrative behavior, or the practice of public administration, which were cumulatively labeled"classical" or orthodox" theory. Considered among the most notable are the deliberations of Frederick Taylor(1911) and his call for cientific management, a doctrine supporting a reliance on"science" for determining the best way of performing jobs and then ensuring, for the sake of efficiency, that the jobs are performed according to that "one bes Way”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นกำหนดทุนการศึกษา ซึ่งได้รับความสนใจแทบจะไม่มีในวัน ชิ้นของวิลสันไปจุติเป็น "วินัย" หรือพยายามศึกษารัฐประศาสนศาสตร์ Waldo(1980) ใดในภายหลังเรียกว่าการศึกษา "กังวล" ของรัฐประศาสนศาสตร์ อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งสำคัญวาทกรรมวิลสันที่ถูกกำหนดอย่างชัดเจนในบริบทของการปฏิบัติ ไม่ศึกษามันรับรองพฤติกรรมที่มีเหตุผล บรรเลง และตามมา ด้วยชุดของงานเขียนจากคนอื่นก้าวหน้ายาเดียวกันสำหรับลักษณะการทำงานการบริหาร หรือการปฏิบัติของรัฐประศาสนศาสตร์ ซึ่งถูกรวบรวมไว้ชื่อ "คลาสสิก" หรือดั้งเดิม"ทฤษฎี ถือเป็นหนึ่งในที่สุดโดดเด่นจะพิจารณาของ Frederick Taylor(1911) และเขาเรียก cientific การจัดการ หลักคำสอนสนับสนุนพึ่งพา "ศาสตร์การกำหนดวิธีที่ดีที่สุดของการทำงานแล้ว มั่น ใจ ประสิทธิภาพ เพื่อว่า งานจะดำเนินการตามนั้น"bes เที่ยวเดียว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชิ้นเดียวของวิลสันของทุนการศึกษาที่ได้รับแทบไม่มีความสนใจในวันที่มีการกำหนดให้การถือกำเนิดของการบริหารราชการเป็น "วินัย" หรือความพยายามศึกษาสิ่งที่วัลโด (1980) ต่อมาเรียกว่า "ประหม่า" การศึกษารัฐประศาสนศาสตร์ แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญที่วาทกรรมของวิลสันได้รับการกำหนดไว้อย่างชัดเจนในบริบทของการปฏิบัติที่ไม่ได้ศึกษามันรับรองเหตุผลพฤติกรรมการใช้เครื่องมือและตามมาด้วยชุดของงานเขียนจากคนอื่น ๆ ก้าวหน้าใบสั่งยาเดียวกันสำหรับพฤติกรรมการบริหารหรือการปฏิบัติของการบริหารสาธารณะ ซึ่งมีป้ายสะสม "คลาสสิก" หรือออร์โธดอก "ทฤษฎี. พิจารณาในที่โดดเด่นมากที่สุดคือการพิจารณาของเฟรเดอริเทย์เลอร์ (1911) และข้อเรียกร้องของการจัดการ cientific เป็นหลักคำสอนที่สนับสนุนความเชื่อมั่นใน" วิทยาศาสตร์ "สำหรับการกำหนดวิธีที่ดีที่สุดในการดำเนินงาน แล้วสร้างความมั่นใจเพื่อประโยชน์ของประสิทธิภาพว่างานจะดำเนินการตามที่ "บีอีเอสหนึ่งทาง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิลสันชิ้นเดียวของทุนการศึกษาที่ได้รับแทบไม่มีความสนใจในวันของมันเป็น ascribed เพื่อการมาถึงของการบริหารรัฐกิจในฐานะที่เป็น " วินัย " หรือพยายามศึกษาว่า วอลโด ( 1980 ) ต่อมาเรียกว่า " เรียนเป็น " ของการบริหารราชการ อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งสำคัญว่าวาทกรรมของวิลสันพบว่าในบริบทของการปฏิบัติไม่ศึกษามันอย่างมีเหตุมีผล โดยพฤติกรรม และตามด้วยชุดของงานเขียนจากผู้อื่นก้าวหน้าเกี่ยวเดียวกันสำหรับพฤติกรรมการบริหาร หรือการปฏิบัติของการบริหารงานภาครัฐ ซึ่งสามารถขยายข้อความ " คลาสสิก " ดั้งเดิม " ทฤษฎี การพิจารณาในหมู่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดเป็นกรรมาธิการของเฟรดเดอริค เทย์เลอร์ ( 1911 ) และเรียกเขาเพื่อการจัดการ cientific , ลัทธิสนับสนุนการพึ่งพา " วิทยาศาสตร์ " เพื่อกำหนดวิธีที่ดีที่สุดในการปฏิบัติงาน และมั่นใจ เพื่อประสิทธิภาพที่งานจะดำเนินการตาม " หนึ่งคน "