In northern Laos, shortened fallows

In northern Laos, shortened fallows in the slash-and-burn upland rice system are not sustainable either from a production or economic standpoint. This paper evaluates the potential for using the indigenous fast-growing tree, Broussonetia papyrifera L. Vent. (paper mulberry) as an economic fallow crop. The objectives of this study are to assess the inner bark yield of paper mulberry, and to evaluate rice productivity following paper mulberry cultivation. In addition, allometric models for estimating the inner bark yield of paper mulberry are developed. Inner bark yield of paper mulberry stands ranging in age from 9 to 48 months ranged from 10 to 208 g m−2, and increased with age. The models using diameter at breast height and stem height, or diameter at breast height only as independent variables explained well the variation in inner bark yield. When paper mulberry was completely removed during the rice growing season, rice yields in these areas were similar to those following weedy bush fallow. When paper mulberry was allowed to grow, rice yields were negatively correlated to paper mulberry stem density. When paper mulberry lateral branches were pruned back, rice yields could be maintained if the paper mulberry stem density was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในภาคเหนือของลาว fallows ย่อในระบบข้าวค่อยทับ และเขียนจะไม่ยั่งยืนอาจมา จากการผลิตหรือการมองเศรษฐกิจ กระดาษนี้ประเมินโอกาสที่ใช้คนพื้นเมืองเติบโตอย่างรวดเร็วต้น สา L. ระบาย (กระดาษสา) เป็นพืชการ fallow เศรษฐกิจ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็น การประเมินผลตอบแทนภายในเปลือกของกระดาษสา และ การประเมินผลผลิตข้าวต่อการเพาะปลูกดอกไม้กระดาษ นอกจากนี้ จะพัฒนารูปแบบ allometric สำหรับการประเมินผลตอบแทนภายในเปลือกของกระดาษสา ผลตอบแทนภายในเปลือกของกระดาษสายืนตั้งแต่อายุตั้งแต่ 9 เดือน 48 อยู่ในช่วง 10 ถึง 208 g m−2 และเพิ่มอายุ รูปแบบการใช้เส้นผ่าศูนย์กลางที่ความสูงเต้านมและความสูงของก้าน เส้นผ่าศูนย์กลางที่ความสูงเต้านมเท่านั้นเป็นตัวแปรอิสระกันอธิบายความแปรปรวนในผลตอบแทนภายในเปลือก เมื่อกระดาษสาถูกเอาออกในระหว่างฤดูกาลทำนาทั้งหมด ให้ผลผลิตข้าวในพื้นที่เหล่านี้ก็คล้ายกับฟอลโลว์บุชวัชพืชเหล่านั้นต่อไปนี้ เมื่อกระดาษสาที่สามารถเจริญเติบโต ผลผลิตข้าวได้ส่ง correlated กับความหนาแน่นก้านกระดาษสา เมื่อกระดาษสาสาขาด้านข้างถูกล้างกลับ ให้ผลผลิตข้าวอาจจะรักษาถ้า ความหนาแน่นก้านกระดาษสาเป็น < 0.22 ลำ m−2 แนะนำว่า ถ้ากระดาษสามีจัดการอย่างถูกต้อง ให้ผลผลิตข้าวสามารถรักษาระดับปัจจุบันได้ ระบบหมุนเวียนข้าวกระดาษสาค่อยปรับปรุงประสิทธิผลของระบบทับ และเขียนแบบโดยใช้เปลือกด้านในกระดาษสา การเก็บเกี่ยว อย่างไรก็ตามความยั่งยืนระยะยาวของระบบดังกล่าวยังคงไม่ชัดเจน และวอร์แรนต์สอบสวนเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาคเหนือของลาวสั้นไถในเฉือนและการเผาไหม้ระบบข้าวไร่จะไม่ยั่งยืนทั้งจากการผลิตหรือมุมมองทางเศรษฐกิจ กระดาษนี้ประเมินศักยภาพในการใช้ต้นไม้ที่เติบโตอย่างรวดเร็วพื้นเมือง Broussonetia papyrifera Vent ลิตร (ปอสา) เป็นพืชเศรษฐกิจที่รกร้าง วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีการประเมินผลผลิตเปลือกปอสาและการประเมินผลผลิตข้าวต่อไปนี้การปลูกปอสา นอกจากนี้รุ่น allometric สำหรับการประเมินผลผลิตเปลือกปอสาที่มีการพัฒนา ผลผลิตเปลือกปอสายืนอยู่ตั้งแต่ในยุค 9-48 เดือนตั้งแต่ 10-208 กรัม-2 และเพิ่มขึ้นกับอายุ รูปแบบการใช้เส้นผ่าศูนย์กลางที่เต้านมสูงและลำต้นสูงหรือเส้นผ่าศูนย์กลางที่เต้านมสูงเป็นเพียงตัวแปรอิสระอธิบายอย่างดีการเปลี่ยนแปลงในอัตราผลตอบแทนจากเปลือกด้านใน เมื่อกระดาษสาจะถูกลบออกอย่างสมบูรณ์ในช่วงฤดู​​ปลูกข้าวผลผลิตข้าวในพื้นที่เหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับต่อไปนี้พุ่มไม้วัชพืชที่รกร้าง เมื่อปอสาได้รับอนุญาตให้เติบโตผลผลิตข้าวมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความหนาแน่นของต้นกำเนิดปอสา เมื่อกระดาษกิ่งแขนงใบหม่อนได้รับการตัดแต่งหลังผลผลิตข้าวจะได้รับการรักษาถ้าความหนาแน่นของต้นกำเนิดปอสาเป็น <0.22 เมตรลำต้น-2 บอกว่าถ้ากระดาษสามีการจัดการอย่างถูกต้องผลผลิตข้าวสามารถรักษาที่ระดับปัจจุบัน กระดาษสา-ดอนระบบหมุนข้าวช่วยเพิ่มผลผลิตของระบบการเฉือนและการเผาไหม้แบบดั้งเดิมผ่านเปลือกปอสาเก็บเกี่ยว; แต่การพัฒนาอย่างยั่งยืนในระยะยาวของระบบดังกล่าวยังไม่ชัดเจนและใบสำคัญแสดงสิทธิตรวจสอบต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในภาคเหนือของลาว ลด ฟาลโลว์สในฟันและระบบข้าวไร่เผาไม่ยั่งยืนทั้งจากการผลิตหรือจุดยืนทางเศรษฐกิจ กระดาษนี้ประเมินศักยภาพของการใช้ต้นไม้ที่เติบโตอย่างรวดเร็วของชนพื้นเมือง , กระบวนการลูกศรแบบต่อเนื่องผมระบาย ( กระดาษสา ) เป็นพืชที่ไถทางเศรษฐกิจ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อประเมินด้านผลผลิตเปลือกปอสา ,และเพื่อประเมิน ผลผลิตข้าวต่อการเพาะปลูกกระดาษสา . นอกจากนี้ รุ่นประมาณการผลผลิตภายในเปลือกปอสาจะพัฒนา ผลผลิตเปลือกปอสายืนอายุระหว่าง 9 ถึง 48 เดือนอยู่ในช่วง 10 ถึง 208 g m − 2 และเพิ่มขึ้นตามอายุ รุ่นที่ใช้เส้นผ่านศูนย์กลางเพียงอก ความสูงและความสูงของลำต้นหรือเส้นผ่าศูนย์กลางระดับอกเป็นเพียงตัวแปรอธิบายได้ดีในการผลผลิตเปลือกชั้นใน เมื่อปอสาถูกลบออกอย่างสมบูรณ์ในช่วงฤดูปลูกข้าว ผลผลิตในพื้นที่เหล่านี้มีความคล้ายคลึงกับพวกตามพุ่มไม้วัชพืชรกร้าง เมื่อปอสาได้รับอนุญาตที่จะเติบโต , ผลผลิตข้าวมีความสัมพันธ์กับความหนาแน่นของต้นปอสา .เมื่อปอสาด้านข้างถูกตัดกิ่ง หลังผลผลิตข้าวสามารถรักษาถ้าความหนาแน่นของต้นหม่อนต้นกระดาษ < 0.22 m − 2 บอกว่าถ้ากระดาษสามีการจัดการอย่างถูกต้อง ผลผลิตข้าวจะถูกเก็บรักษาไว้ที่ระดับปัจจุบันปอสาข้าวไร่หมุนเวียนระบบปรับปรุงประสิทธิภาพการเผาผ่านการเก็บเกี่ยวแบบดั้งเดิมและระบบภายในเปลือกปอสา อย่างไรก็ตามความยั่งยืนในระยะยาวของระบบดังกล่าวยังไม่ชัดเจน และสิทธิต่อการสืบสวน