Case studies are an invaluable record of the clinical practices of a p การแปล - Case studies are an invaluable record of the clinical practices of a p ไทย วิธีการพูด

Case studies are an invaluable reco


Case studies are an invaluable record of the clinical practices of a profession. While case studies cannot provide specific guidance for the management of successive patients, they are a record of clinical interactions which help us to frame questions for more rigorously designed clinical studies. Case studies also provide valuable teaching material, demonstrating both classical and unusual presentations which may confront the practitioner. Quite obviously, since the overwhelming majority of clinical interactions occur in the field, not in teaching or research facilities, it falls to the field practitioner to record and pass on their experiences. However, field practitioners generally are not well-practised in writing for publication, and so may hesitate to embark on the task of carrying a case study to publication. These guidelines are intended to assist the relatively novice writer – practitioner or student – in efficiently navigating the relatively easy course to publication of a quality case study. Guidelines are not intended to be proscriptive, and so throughout this document we advise what authors “may” or “should” do, rather than what they “must” do. Authors may decide that the particular circumstances of their case study justify digression from our recommendations.

Additional and useful resources for chiropractic case studies include:

1.Waalen JK. Single subject research designs. J Can Chirop Assoc 1991; 35(2):95–97.


2.Gleberzon BJ. A peer-reviewer’s plea. J Can Chirop Assoc 2006; 50(2):107.


3.Merritt L. Case reports: an important contribution to chiropractic literature. J Can Chiropr Assoc 2007; 51(2):72–74.


Portions of these guidelines were derived from Budgell B. Writing a biomedical research paper. Tokyo: Springer Japan KK, 2008.


Go to:

General Instructions

This set of guidelines provides both instructions and a template for the writing of case reports for publication. You might want to skip forward and take a quick look at the template now, as we will be using it as the basis for your own case study later on. While the guidelines and template contain much detail, your finished case study should be only 500 to 1,500 words in length. Therefore, you will need to write efficiently and avoid unnecessarily flowery language.

These guidelines for the writing of case studies are designed to be consistent with the “Uniform Requirements for Manuscripts Submitted to Biomedical Journals” referenced elsewhere in the JCCA instructions to authors.

After this brief introduction, the guidelines below will follow the headings of our template. Hence, it is possible to work section by section through the template to quickly produce a first draft of your study. To begin with, however, you must have a clear sense of the value of the study which you wish to describe. Therefore, before beginning to write the study itself, you should gather all of the materials relevant to the case – clinical notes, lab reports, x-rays etc. – and form a clear picture of the story that you wish to share with your profession. At the most superficial level, you may want to ask yourself “What is interesting about this case?” Keep your answer in mind as your write, because sometimes we become lost in our writing and forget the message that we want to convey.

Another important general rule for writing case studies is to stick to the facts. A case study should be a fairly modest description of what actually happened. Speculation about underlying mechanisms of the disease process or treatment should be restrained. Field practitioners and students are seldom well-prepared to discuss physiology or pathology. This is best left to experts in those fields. The thing of greatest value that you can provide to your colleagues is an honest record of clinical events.

Finally, remember that a case study is primarily a chronicle of a patient’s progress, not a story about chiropractic. Editorial or promotional remarks do not belong in a case study, no matter how great our enthusiasm. It is best to simply tell the story and let the outcome speak for itself. With these points in mind, let’s begin the process of writing the case study:

1.Title page:
a.Title: The title page will contain the full title of the article. Remember that many people may find our article by searching on the internet. They may have to decide, just by looking at the title, whether or not they want to access the full article. A title which is vague or non-specific may not attract their attention. Thus, our title should contain the phrase “case study,” “case report” or “case series” as is appropriate to the contents. The two most common formats of titles are nominal and compound. A nominal title is a single phrase, for example “A case study of hypertension which responded to spinal manipulation.” A compound title consists of two phrases in succession, for example “Response of hypertension to spinal manipulation: a case study.” Keep in mind that titles of articles in leading journals average between 8 and 9 words in length.


b.Other contents for the title page should be as in the general JCCA instructions to authors. Remember that for a case study, we would not expect to have more than one or two authors. In order to be listed as an author, a person must have an intellectual stake in the writing – at the very least they must be able to explain and even defend the article. Someone who has only provided technical assistance, as valuable as that may be, may be acknowledged at the end of the article, but would not be listed as an author. Contact information – either home or institutional – should be provided for each author along with the authors’ academic qualifications. If there is more than one author, one author must be identified as the corresponding author – the person whom people should contact if they have questions or comments about the study.


c.Key words: Provide key words under which the article will be listed. These are the words which would be used when searching for the article using a search engine such as Medline. When practical, we should choose key words from a standard list of keywords, such as MeSH (Medical subject headings). A copy of MeSH is available in most libraries. If we can’t access a copy and we want to make sure that our keywords are included in the MeSH library, we can visit this address: http://www.ncbi.nlm.nih.gov:80/entrez/meshbrowser.cgi



2.Abstract: Abstracts generally follow one of two styles, narrative or structured.

A narrative abstract consists of a short version of the whole paper. There are no headings within the narrative abstract. The author simply tries to summarize the paper into a story which flows logically.

A structured abstract uses subheadings. Structured abstracts are becoming more popular for basic scientific and clinical studies, since they standardize the abstract and ensure that certain information is included. This is very useful for readers who search for articles on the internet. Often the abstract is displayed by a search engine, and on the basis of the abstract the reader will decide whether or not to download the full article (which may require payment of a fee). With a structured abstract, the reader is more likely to be given the information which they need to decide whether to go on to the full article, and so this style is encouraged. The JCCA recommends the use of structured abstracts for case studies.

Since they are summaries, both narrative and structured abstracts are easier to write once we have finished the rest of the article. We include a template for a structured abstract and encourage authors to make use of it. Our sub-headings will be:
a.Introduction: This consists of one or two sentences to describe the context of the case and summarize the entire article.


b.Case presentation: Several sentences describe the history and results of any examinations performed. The working diagnosis and management of the case are described.


c.Management and Outcome: Simply describe the course of the patient’s complaint. Where possible, make reference to any outcome measures which you used to objectively demonstrate how the patient’s condition evolved through the course of management.


d.Discussion: Synthesize the foregoing subsections and explain both correlations and apparent inconsistencies. If appropriate to the case, within one or two sentences describe the lessons to be learned.



3.Introduction: At the beginning of these guidelines we suggested that we need to have a clear idea of what is particularly interesting about the case we want to describe. The introduction is where we convey this to the reader. It is useful to begin by placing the study in a historical or social context. If similar cases have been reported previously, we describe them briefly. If there is something especially challenging about the diagnosis or management of the condition that we are describing, now is our chance to bring that out. Each time we refer to a previous study, we cite the reference (usually at the end of the sentence). Our introduction doesn’t need to be more than a few paragraphs long, and our objective is to have the reader understand clearly, but in a general sense, why it is useful for them to be reading about this case.


4.Case presentation: This is the part of the paper in which we introduce the raw data. First, we describe the complaint that brought the patient to us. It is often useful to use the patient’s own words. Next, we introduce the important information that we obtained from our history-taking. We don’t need to include every detail – just the information that helped us to settle on our diagnosis. Also, we should try to present patient information in a narrative form – full sentences which efficiently summarize the results of our questioning. In our own practice, the history usually leads to a differential diagnosis – a short list of the most likely disease
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
กรณีศึกษามีเรกคอร์ดที่ล้ำค่าของปฏิบัติการทางคลินิกของอาชีพ ในขณะที่กรณีศึกษาไม่สามารถให้คำแนะนำเฉพาะสำหรับการบริหารของผู้ป่วยต่อเนื่อง พวกเขาเป็นระเบียนของการโต้ตอบทางคลินิกซึ่งช่วยให้เราถามเฟรมสำหรับการศึกษาทางคลินิกเพิ่มเติมทดสอบออก กรณีศึกษาให้สอนมีวัสดุ เห็นทั้งคลาสสิก และผิดปกติการนำเสนอซึ่งอาจเผชิญหน้าผู้ประกอบการ อย่างค่อนข้างชัดเจน เนื่องจากส่วนใหญ่ของการโต้ตอบทางคลินิกที่เกิดขึ้นในฟิลด์ ไม่สอนหรือวิจัยสิ่งอำนวยความสะดวก ตรงกับผู้ประกอบการของฟิลด์เพื่อบันทึก และส่งประสบการณ์ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ฟิลด์ผู้โดยทั่วไปไม่ดี practised เขียนตีพิมพ์ และดังนั้น อาจลังเลที่จะเริ่มดำเนินการในงานของการดำเนินการกรณีศึกษาเพื่อเผยแพร่ แนวทางเหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความช่วยเหลือค่อนข้างมือใหม่ผู้เขียน –ผู้ประกอบการหรือนักศึกษา – ในการนำทางหลักสูตรค่อนข้างง่ายเพื่อการเผยแพร่คุณภาพกรณีศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ แนวทางไม่จำเป็นต้องมี proscriptive และอื่น ๆ ตลอดทั้งเอกสารนี้ เราแนะนำอะไรผู้เขียน "อาจ" หรือ "ควร" ทำ แทนที่จะ "ต้อง" ทำ ผู้เขียนอาจตัดสินใจว่า สถานการณ์ใดการเรียนกรณีจัด digression จากคำแนะนำของเรารวมทรัพยากรเพิ่มเติม และมีประโยชน์สำหรับไคโรแพรคติกกรณีศึกษา:1. Waalen JK การออกแบบวิจัยเรื่องเดียว รศนพ Chirop 1991 สามารถเจ 35 (2): 95-972 BJ Gleberzon เพื่อนผู้ตรวจทานของข้า เจสามารถ Chirop รศนพ 2006 50 (2): 1073. Merritt L. กรณีรายงาน: มีส่วนร่วมในเอกสารประกอบการไคโรแพรคติก เจสามารถ Chiropr รศนพ 2007 51 (2): 72-74บางส่วนของแนวทางเหล่านี้ได้มาจาก Budgell B. เขียนวิจัยทางชีวการแพทย์ โตเกียว: Springer ญี่ปุ่นเคเค 2008ลุยเลย:คำแนะนำทั่วไปชุดนี้เป็นแนวทางให้คำแนะนำและแบบการเขียนรายงานกรณีตีพิมพ์ คุณอาจต้องการข้ามไปข้างหน้า และพิจารณาอย่างรวดเร็วแบบนี้ เป็นเราจะสามารถใช้เป็นพื้นฐานสำหรับกรณีศึกษาของคุณเองในภายหลัง ในขณะที่แนวทางและต้นแบบประกอบด้วยรายละเอียดมาก กรณีศึกษาของคุณเสร็จสมบูรณ์ควรได้เพียง 500-1500 คำความยาว ดังนั้น คุณจะต้องเขียนอย่างมีประสิทธิภาพ และหลีกเลี่ยงภาษาดอกโดยไม่จำเป็นแนวทางสำหรับการเขียนกรณีศึกษาเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อให้สอดคล้องกับ "เครื่องแบบความต้องการสำหรับเป็นส่งไปทางชีวการแพทย์ราย" อ้างอิงอื่น ๆ ในคำสั่ง JCCA การเขียนบทความหลังจากแนะนำโดยย่อนี้ คำแนะนำด้านล่างจะทำตามหัวข้อของแม่แบบของเรา ดังนั้น ได้ไปทำงานส่วนโดยส่วนผ่านแบบรวดเร็วผลิตร่างแรกของการศึกษา จะเริ่มต้นด้วย อย่างไรก็ตาม คุณต้องมีความชัดเจนของค่าของการศึกษาที่คุณต้องการอธิบาย ดังนั้น ก่อนที่จะเริ่มเขียนการศึกษาตัวเอง คุณควรรวบรวมวัสดุที่เกี่ยวข้องกับกรณี – บันทึกคลินิก รายงานห้องปฏิบัติการ รังสีเอกซ์ฯลฯ - และรูปแบบภาพที่ชัดเจนของเรื่องราวที่คุณต้องการใช้ร่วมกับอาชีพของคุณทั้งหมด ระดับที่ผิวเผินที่สุด คุณอาจต้องถามตัวคุณเอง "สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับกรณีนี้หรือไม่" คำตอบของคุณจำไว้เป็นการเขียนของคุณ เพราะบางครั้งเราจะหายไปในการเขียนของเรา และลืมข้อความที่เราต้องการจะสื่ออีกสำคัญกฎทั่วไปสำหรับการเขียนกรณีศึกษาจะติดข้อเท็จจริง กรณีศึกษาควรอธิบายค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวจริงเกิดขึ้น เก็งกำไรเกี่ยวกับกลไกพื้นฐานของโรคกระบวนการรักษาควรจะยับยั้ง ฟิลด์ผู้และนักเรียนได้แทบชาวเพื่อหารือเกี่ยวกับพยาธิวิทยาหรือสรีรวิทยา ซ้ายสุดให้ผู้เชี่ยวชาญในเขตข้อมูลเหล่านั้นอยู่ สิ่งของค่ามากที่สุดที่คุณสามารถให้เพื่อนร่วมงานมีเรกคอร์ซื่อสัตย์ของทางคลินิกสุดท้าย โปรดจำไว้ว่า กรณีศึกษาพงศาวดารเป็นหลักของการดำเนินการของผู้ป่วย เรื่องไม่เกี่ยวกับไคโรแพรคติก หมายเหตุบรรณาธิการ หรือโปรโมชั่นไม่อยู่ในกรณีศึกษา ไม่ว่าวิธีการที่ดีกระตือรือร้น สุดเพียงบอกเรื่องราว และให้ผลลัพธ์ที่พูดให้ตัวเองได้ จุดเหล่านี้ในจิตใจ เริ่มกระบวนการเขียนกรณีศึกษา:1.หน้า: a.Title: หน้าชื่อจะประกอบด้วยชื่อบทความ จำได้ว่า หลายคนอาจหาบทความของเรา โดยการค้นหาบนอินเทอร์เน็ต พวกเขาอาจต้องการตัดสินใจ เพียงแค่ดูชื่อเรื่อง ว่าพวกเขาต้องการเข้าถึงบทความทั้งหมดหรือไม่ ชื่อเรื่องที่คลุมเครือ หรือไม่เฉพาะเจาะจงอาจดึงดูดความสนใจ ดังนั้น เรื่องของเราควรประกอบด้วยวลี "กรณีศึกษา "กรณีรายงาน" หรือ"กรณีชุด"เป็นที่เหมาะสมกับเนื้อหา 2 รูปแบบทั่วไปของชื่อเรื่องระบุ และผสม ระบุชื่อเรื่องเป็นวลีเดียว ตัวอย่าง "กรณีศึกษาของความดันโลหิตสูงซึ่งตอบสนองการจัดการสันหลัง" เรื่องซับซ้อนประกอบด้วยวลีสองในบัลลังก์ ตัวอย่าง "การตอบสนองของความดันโลหิตสูงเพื่อจัดการสันหลัง: กรณีศึกษา. " โปรดจำไว้ว่าชื่อของบทความในการนำสมุดรายวันโดยเฉลี่ยระหว่าง 8 และ 9 คำยาวเนื้อหา b.Other ในหน้าชื่อเรื่องควรจะในคำ JCCA ทั่วไปการเขียนบทความ จำไว้ว่า สำหรับกรณีศึกษา เราไม่คาดหวังว่าจะมีผู้เขียนมากกว่าหนึ่ง หรือสอง การแสดงรายการเป็นผู้สร้าง ผู้ที่ต้องการเดิมพันทางปัญญาในการเขียน – อย่างน้อย ก็ต้องสามารถอธิบาย และยังปกป้องบทความ คนที่เพียงให้ช่วยเหลือทางเทคนิค คุณค่าที่อาจ อาจจะยอมรับว่า ในตอนท้ายของบทความ แต่จะไม่แสดงรายการเป็นผู้เขียน ผู้ติดต่อ – บ้าน หรือ สถาบัน – สำหรับแต่ละผู้เขียนพร้อมด้วยคุณสมบัติด้านการศึกษาของผู้เขียน ถ้ามีผู้เขียนมากกว่าหนึ่ง ต้องระบุเขียนเป็นผู้เขียนที่สอดคล้องกัน – บุคคลผู้ควรหากมีคำถามหรือข้อคิดเห็นเกี่ยวกับการศึกษาคำ c.Key: ให้คำสำคัญที่จะแสดงบทความ เหล่านี้เป็นคำที่จะใช้เมื่อค้นหาบทความที่ใช้เครื่องมือค้นหาเช่น Medline เมื่อการปฏิบัติ เราควรเลือกคำสำคัญจากรายการมาตรฐานของคำสำคัญ เช่นตาข่าย (หัวเรื่องทางการแพทย์) สำเนาของตาข่ายได้ในไลบรารีส่วนใหญ่ ถ้าเราไม่สามารถเข้าถึงสำเนา และเราต้องแน่ใจว่า คำของเราอยู่ในไลบรารีตาข่าย เราสามารถไปที่อยู่นี้: http://www.ncbi.nlm.nih.gov:80/entrez/meshbrowser.cgi2.Abstract: บทคัดย่อจากโดยทั่วไปตามสองลักษณะ บรรยาย หรือโครงสร้างอย่างใดอย่างหนึ่งบทคัดย่อการบรรยายประกอบด้วยกระดาษทั้งสั้น ไม่มีหัวข้อภายในบทคัดย่อการบรรยายได้ ผู้เขียนก็พยายามสรุปกระดาษเป็นเรื่องราวที่ไหลทางตรรกะบทคัดย่อโครงสร้างใช้หัวเรื่องย่อย บทคัดย่อจากโครงสร้างจะกลายเป็นพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ และทางคลินิกศึกษา นิยมมากขึ้นเนื่องจากพวกเขามาตรฐานการย่อ และให้ข้อมูลบางอย่างมา การทำเช่นนี้มีประโยชน์มากสำหรับผู้อ่านที่หาบทความบนอินเทอร์เน็ต มักจะมีบทคัดย่อที่อยู่ ด้วยเครื่องมือค้นหา และตามนามธรรมผู้อ่านจะตัดสินใจดาวน์โหลดบทความเต็มรูปแบบ (ซึ่งอาจต้องชำระค่าธรรมเนียม) หรือไม่ บทคัดย่อโครงสร้าง อ่านมีแนวโน้มที่จะได้รับข้อมูลที่พวกเขาต้องตัดสินใจว่า จะไปยังบทความเต็มรูปแบบ และเพื่อ เป็นการส่งเสริมลักษณะนี้ JCCA แนะนำการใช้บทคัดย่อจากโครงสร้างสำหรับกรณีศึกษาเนื่องจากสรุป เล่าเรื่องและบทคัดย่อจากโครงสร้างง่ายต่อการเขียนเมื่อเราเสร็จแล้วส่วนเหลือของบทความ เรามีแม่แบบสำหรับบทคัดย่อโครงสร้าง และสนับสนุนให้ผู้เขียนต้องใช้ของมัน จะมีหัวข้อย่อยของเรา: a.Introduction: ซึ่งประกอบด้วยหนึ่ง หรือสองประโยคอธิบายบริบทของกรณีและปัญหา และสรุปบทความทั้งหมดงานนำเสนอ b.Case: หลายประโยคอธิบายประวัติและผลการตรวจสอบการดำเนินการ อธิบายทำการวินิจฉัยและการจัดการกรณีc.Management and Outcome: Simply describe the course of the patient’s complaint. Where possible, make reference to any outcome measures which you used to objectively demonstrate how the patient’s condition evolved through the course of management.d.Discussion: Synthesize the foregoing subsections and explain both correlations and apparent inconsistencies. If appropriate to the case, within one or two sentences describe the lessons to be learned.3.Introduction: At the beginning of these guidelines we suggested that we need to have a clear idea of what is particularly interesting about the case we want to describe. The introduction is where we convey this to the reader. It is useful to begin by placing the study in a historical or social context. If similar cases have been reported previously, we describe them briefly. If there is something especially challenging about the diagnosis or management of the condition that we are describing, now is our chance to bring that out. Each time we refer to a previous study, we cite the reference (usually at the end of the sentence). Our introduction doesn’t need to be more than a few paragraphs long, and our objective is to have the reader understand clearly, but in a general sense, why it is useful for them to be reading about this case.4.Case presentation: This is the part of the paper in which we introduce the raw data. First, we describe the complaint that brought the patient to us. It is often useful to use the patient’s own words. Next, we introduce the important information that we obtained from our history-taking. We don’t need to include every detail – just the information that helped us to settle on our diagnosis. Also, we should try to present patient information in a narrative form – full sentences which efficiently summarize the results of our questioning. In our own practice, the history usually leads to a differential diagnosis – a short list of the most likely disease
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!

กรณีศึกษาเป็นบันทึกที่ทรงคุณค่าของการปฏิบัติทางคลินิกของอาชีพ ขณะที่การศึกษากรณีที่ไม่สามารถให้คำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการจัดการของผู้ป่วยต่อเนื่องที่พวกเขาจะมีการบันทึกของการมีปฏิสัมพันธ์ทางคลินิกซึ่งช่วยให้เราที่จะใส่ร้ายคำถามสำหรับการออกแบบขึ้นอย่างจริงจังการศึกษาทางคลินิก กรณีศึกษายังให้การเรียนการสอนที่มีคุณค่าวัสดุที่แสดงให้เห็นถึงการนำเสนอผลงานทั้งคลาสสิกและที่ผิดปกติซึ่งอาจเผชิญหน้ากับผู้ประกอบการ ค่อนข้างแน่นอนเนื่องจากส่วนใหญ่ที่ครอบงำของการมีปฏิสัมพันธ์ทางคลินิกที่เกิดขึ้นในสาขาที่ไม่ได้อยู่ในสถานที่การเรียนการสอนหรือการวิจัยก็ตกอยู่กับผู้ประกอบการสนามในการบันทึกและส่งผ่านประสบการณ์ของพวกเขา แต่ผู้ปฏิบัติงานด้านการโดยทั่วไปจะไม่ได้รับการฝึกฝนเป็นอย่างดีในการเขียนสำหรับการตีพิมพ์และอื่น ๆ อาจลังเลที่จะเริ่มดำเนินการในการดำเนินงานของการศึกษาเฉพาะกรณีสิ่งพิมพ์ที่ แนวทางเหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ความช่วยเหลือนักเขียนที่ค่อนข้างสามเณร - ผู้ประกอบการหรือนักเรียน - มีประสิทธิภาพในการนำหลักสูตรที่ค่อนข้างง่ายที่จะตีพิมพ์ของกรณีศึกษาที่มีคุณภาพ แนวทางไม่ได้มีเจตนาที่จะเป็น proscriptive และอื่น ๆ ตลอดทั้งเอกสารนี้เราแนะนำให้สิ่งที่ผู้เขียน "อาจจะ" หรือ "ควร" ทำมากกว่าสิ่งที่พวกเขา "ต้อง" ทำ ผู้เขียนอาจตัดสินใจว่าสถานการณ์เฉพาะของการศึกษาของพวกเขาแสดงให้เห็นถึงกรณีการพูดนอกเรื่องจากคำแนะนำของเรา. แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมและมีประโยชน์สำหรับกรณีศึกษาไคโรแพรคติกรวมถึง: 1.Waalen JK เรื่องเดียวการออกแบบการวิจัย J สามารถ Chirop รศ 1991; 35 (2):. 95-97 2.Gleberzon BJ ข้ออ้างแบบ peer-วิจารณ์ J สามารถ Chirop รศ 2006 50 (2):. 107 3.Merritt ลิตรกรณีรายงาน: บทบาทสำคัญในการวรรณกรรมไคโรแพรคติก J สามารถ Chiropr รศ 2007 51 (2):. 72-74 บางส่วนของคำแนะนำเหล่านี้ได้มาจากบี Budgell การเขียนรายงานการวิจัยทางการแพทย์ โตเกียว: สปริงเกอร์ญี่ปุ่น KK 2008 ไปที่: คำแนะนำทั่วไปชุดของแนวทางนี้ให้คำแนะนำและแม่แบบสำหรับการเขียนรายงานกรณีสำหรับการตีพิมพ์ คุณอาจต้องการที่จะข้ามไปข้างหน้าและใช้เวลาดูอย่างรวดเร็วที่แม่แบบตอนนี้ที่เราจะใช้มันเป็นพื้นฐานสำหรับการศึกษาเฉพาะกรณีของคุณเองในภายหลัง ขณะที่แนวทางและแม่แบบที่มีรายละเอียดมากกรณีศึกษาที่เสร็จสมบูรณ์ควรจะมีเพียง 500 ถึง 1,500 คำในความยาว ดังนั้นคุณจะต้องเขียนอย่างมีประสิทธิภาพและหลีกเลี่ยงการใช้ภาษาดอกไม้โดยไม่จำเป็น. แนวทางเหล่านี้สำหรับการเขียนกรณีศึกษาได้รับการออกแบบเพื่อให้สอดคล้องกับ "ชุดข้อกำหนดสำหรับต้นฉบับส่งไปชีวการแพทย์วารสาร" อ้างอิงอื่น ๆ ในคำแนะนำ JCCA ที่ผู้เขียน. หลังจากนี้ แนะนำสั้น ๆ แนวทางต่อไปนี้จะเป็นไปตามหัวแม่แบบของเรา จึงเป็นไปได้ที่จะทำงานส่วนโดยส่วนที่ผ่านแม่แบบในการผลิตได้อย่างรวดเร็วร่างแรกของการศึกษาของคุณ จะเริ่มต้นด้วย แต่คุณจะต้องมีความรู้สึกที่ชัดเจนของมูลค่าของการศึกษาที่คุณต้องการที่จะอธิบาย ดังนั้นก่อนที่จะเริ่มต้นในการเขียนการศึกษาของตัวเองคุณควรรวบรวมทั้งหมดของวัสดุที่เกี่ยวข้องกับกรณีที่ - บันทึกทางคลินิกรายงานห้องปฏิบัติการรังสีเอกซ์ ฯลฯ - และรูปแบบภาพที่ชัดเจนของเรื่องที่คุณต้องการที่จะแบ่งปันกับอาชีพของคุณ . ในระดับตื้นส่วนใหญ่ที่คุณอาจต้องการที่จะถามตัวเอง "สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับกรณีนี้หรือไม่?" เก็บคำตอบของคุณในใจที่คุณเขียนเพราะบางครั้งเราจะกลายเป็นหายไปในการเขียนของเราและลืมข้อความที่เราต้องการนำเสนอ. สำคัญอีกประการหนึ่ง กฎทั่วไปสำหรับการเขียนกรณีศึกษาคือการติดข้อเท็จจริง กรณีศึกษาควรจะเป็นคำอธิบายที่เจียมเนื้อเจียมตัวเป็นธรรมของสิ่งที่เกิดขึ้นจริง การเก็งกำไรเกี่ยวกับกลไกพื้นฐานของกระบวนการของโรคหรือการรักษาควรจะยับยั้ง ผู้ปฏิบัติงานภาคสนามและนักเรียนจะไม่ค่อยดีเตรียมที่จะหารือเกี่ยวสรีรวิทยาหรือพยาธิวิทยา นี้จะซ้ายที่ดีที่สุดผู้เชี่ยวชาญในสาขาเหล่านั้น สิ่งที่ค่ามากที่สุดที่คุณสามารถให้กับเพื่อนร่วมงานของคุณคือการบันทึกความซื่อสัตย์ของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางคลินิก. ในที่สุดจำไว้ว่ากรณีศึกษาเป็นหลักประวัติศาสตร์ของความคืบหน้าของผู้ป่วยที่ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่ไคโร หมายเหตุบรรณาธิการหรือโปรโมชั่นไม่ได้อยู่ในการศึกษากรณีไม่ว่าวิธีการที่ดีของเรากระตือรือร้น มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะเพียงแค่บอกเล่าเรื่องราวและให้ผลที่พูดให้ตัวเอง มีจุดเหล่านี้ในใจขอเริ่มต้นกระบวนการของการเขียนกรณีศึกษา: หน้า 1.Title: a.Title หน้าชื่อจะมีชื่อเต็มของบทความ โปรดจำไว้ว่าหลายคนอาจจะพบบทความของเราโดยการค้นหาบนอินเทอร์เน็ต พวกเขาอาจจะต้องตัดสินใจเพียงโดยดูที่ชื่อเรื่องหรือไม่พวกเขาต้องการที่จะเข้าถึงบทความเต็มรูปแบบ ชื่อซึ่งเป็นที่คลุมเครือหรือไม่เฉพาะเจาะจงอาจจะไม่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา ดังนั้นชื่อของเราควรมีวลี "กรณีศึกษา", "รายงานผู้ป่วย" หรือ "กรณีชุด" ที่มีความเหมาะสมกับเนื้อหา ทั้งสองรูปแบบที่พบมากที่สุดของชื่อมีชื่อและสารประกอบ ชื่อที่ระบุเป็นวลีเดียวเช่นชื่อสารประกอบด้วยวลีที่สองอย่างต่อเนื่องตัวอย่างเช่น "กรณีศึกษาของความดันโลหิตสูงที่ตอบสนองต่อการจัดการเกี่ยวกับกระดูกสันหลัง." "การตอบสนองของความดันโลหิตสูงในการจัดการเกี่ยวกับกระดูกสันหลัง. กรณีศึกษา" เก็บไว้ใน ทราบว่าชื่อเรื่องของบทความในวารสารชั้นนำค่าเฉลี่ยระหว่าง 8 และ 9 คำยาว. เนื้อหา b.Other สำหรับหน้าชื่อควรจะเป็นในคำแนะนำ JCCA ทั่วไปที่ผู้เขียน โปรดจำไว้ว่าสำหรับกรณีศึกษาเราจะไม่คาดหวังว่าจะมีมากกว่าหนึ่งหรือสองผู้เขียน เพื่อที่จะได้รับการระบุว่าเป็นผู้เขียนเป็นคนที่จะต้องมีสัดส่วนการถือหุ้นทางปัญญาในการเขียน - อย่างน้อยมากที่พวกเขาจะต้องสามารถที่จะอธิบายและแม้กระทั่งการปกป้องบทความ คนที่ได้ให้เฉพาะความช่วยเหลือด้านเทคนิคที่มีคุณค่าเช่นที่อาจจะอาจจะได้รับการยอมรับในตอนท้ายของบทความ แต่จะไม่ได้ระบุว่าเป็นผู้เขียน ข้อมูลการติดต่อ - ทั้งที่บ้านหรือสถาบัน - ควรจะมีให้สำหรับผู้เขียนแต่ละคนพร้อมกับผู้เขียน 'คุณวุฒิทางวิชาการ หากมีมากกว่าหนึ่งผู้เขียนซึ่งเป็นหนึ่งในผู้เขียนจะต้องมีการระบุว่าเป็นผู้เขียนที่สอดคล้องกัน - คนที่ผู้คนควรจะติดต่อกับว่าพวกเขามีคำถามหรือความคิดเห็นเกี่ยวกับการศึกษา. คำ c.Key: ให้คำสำคัญตามที่บทความจะได้รับการจดทะเบียน เหล่านี้เป็นคำที่จะใช้เมื่อค้นหาบทความโดยใช้เครื่องมือค้นหาเช่นเมด เมื่อในทางปฏิบัติเราควรเลือกคำสำคัญจากรายการมาตรฐานของคำเช่นตาข่าย (หัวเรื่องทางการแพทย์) สำเนาของตาข่ายที่มีอยู่ในห้องสมุดมากที่สุด ถ้าเราไม่สามารถเข้าถึงการคัดลอกและเราต้องการที่จะให้แน่ใจว่าคำหลักของเราจะรวมอยู่ในห้องสมุดตาข่ายเราสามารถเยี่ยมชมอยู่นี้: http://www.ncbi.nlm.nih.gov:80/entrez/meshbrowser cgi 2.Abstract: บทคัดย่อทั่วไปตามหนึ่งในสองรูปแบบการเล่าเรื่องหรือโครงสร้าง. นามธรรมเล่าเรื่องประกอบด้วยรุ่นสั้นของกระดาษทั้ง มีหัวไม่มีที่อยู่ในการเล่าเรื่องที่เป็นนามธรรมที่มี ผู้เขียนก็พยายามที่จะสรุปกระดาษลงในเรื่องราวที่ไหลมีเหตุผล. นามธรรมที่มีโครงสร้างใช้หัวเรื่องย่อย บทคัดย่อโครงสร้างจะกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นสำหรับการศึกษาวิทยาศาสตร์และทางคลินิกขั้นพื้นฐานตั้งแต่พวกเขาสร้างมาตรฐานนามธรรมและให้แน่ใจว่าข้อมูลบางอย่างจะรวมอยู่ นี้จะเป็นประโยชน์มากสำหรับผู้อ่านที่ค้นหาบทความบนอินเทอร์เน็ต บ่อยครั้งที่เป็นนามธรรมที่มีการแสดงโดยเครื่องมือค้นหาและบนพื้นฐานของนามธรรมที่ผู้อ่านจะตัดสินใจหรือไม่ที่จะดาวน์โหลดบทความเต็มรูปแบบ (ซึ่งอาจต้องมีการชำระค่าธรรมเนียม) ด้วยนามธรรมโครงสร้างผู้อ่านมีแนวโน้มที่จะได้รับข้อมูลที่พวกเขาต้องตัดสินใจว่าจะไปในบทความเต็มรูปแบบและเพื่อให้รูปแบบนี้ได้รับการสนับสนุน JCCA แนะนำให้ใช้โครงสร้างบทคัดย่อสำหรับกรณีศึกษา. เนื่องจากพวกเขาจะสรุปทั้งการเล่าเรื่องและบทคัดย่อที่มีโครงสร้างที่ง่ายต่อการเขียนครั้งเดียวที่เราได้ดำเนินการเสร็จสิ้นส่วนที่เหลือของบทความ เรารวมถึงแม่แบบสำหรับนามธรรมโครงสร้างและส่งเสริมให้นักเขียนที่จะใช้ประโยชน์จากมัน หัวข้อย่อยของเราจะได้รับ: a.Introduction นี้ประกอบด้วยหนึ่งหรือสองประโยคเพื่ออธิบายบริบทของคดีและสรุปบทความทั้งหมด. นำเสนอ b.Case: หลายประโยคอธิบายประวัติความเป็นมาและผลของการตรวจสอบการดำเนินการใด ๆ การวินิจฉัยการทำงานและการจัดการของกรณีที่จะมีการอธิบาย. c.Management และผล: เพียงแค่อธิบายหลักสูตรของการร้องเรียนของผู้ป่วย ที่เป็นไปได้ให้การอ้างอิงถึงมาตรการใด ๆ ผลที่คุณใช้ในการแสดงให้เห็นว่าวัตถุอาการของผู้ป่วยพัฒนาผ่านหลักสูตรการบริหารจัดการ. d.Discussion: สังเคราะห์ย่อยดังกล่าวข้างต้นและอธิบายความสัมพันธ์ที่ชัดเจนและไม่สอดคล้องกันทั้ง ตามความเหมาะสมแก่กรณีภายในหนึ่งหรือสองประโยคที่อธิบายบทเรียนที่จะเรียนรู้. 3.Introduction: จุดเริ่มต้นของคำแนะนำเหล่านี้ที่เราบอกว่าเราจำเป็นต้องมีความคิดที่ชัดเจนของสิ่งที่เป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับกรณีที่เราต้องการที่จะอธิบาย . แนะนำเป็นที่ที่เราถ่ายทอดไปยังผู้อ่าน มันจะมีประโยชน์ที่จะเริ่มต้นโดยการวางการศึกษาในบริบททางประวัติศาสตร์หรือสังคม หากกรณีที่คล้ายกันได้รับการรายงานก่อนหน้านี้เราจะอธิบายให้สั้น หากมีสิ่งที่ท้าทายโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการวินิจฉัยหรือผู้บริหารของเงื่อนไขที่เราจะอธิบายตอนนี้เป็นโอกาสของเราที่จะนำออกมา เวลาที่เราหมายถึงการศึกษาก่อนหน้าแต่ละคนที่เรากล่าวถึงการอ้างอิง (โดยปกติในตอนท้ายของประโยค) การแนะนำของเราไม่จำเป็นต้องมีมากขึ้นกว่าสองสามย่อหน้ายาวและวัตถุประสงค์ของเราคือการมีผู้อ่านเข้าใจได้อย่างชัดเจน แต่ในความหมายทั่วไปว่าทำไมมันจะเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขาที่จะอ่านเกี่ยวกับกรณีนี้. 4.Case นำเสนอ: นี้เป็นส่วนหนึ่งของกระดาษที่เราแนะนำข้อมูลดิบ ครั้งแรกที่เราจะอธิบายเรื่องร้องเรียนที่นำผู้ป่วยมาให้เรา มันมักจะเป็นประโยชน์ที่จะใช้คำพูดของผู้ป่วยเอง ต่อไปเราแนะนำข้อมูลที่สำคัญที่เราได้รับจากประวัติศาสตร์การของเรา เราไม่จำเป็นที่จะรวมถึงทุกรายละเอียด - เพียงแค่ข้อมูลที่ช่วยให้เรารับมือกับการวินิจฉัยของเรา นอกจากนี้เราควรพยายามที่จะนำเสนอข้อมูลของผู้ป่วยในรูปแบบการเล่าเรื่อง - ประโยคเต็มซึ่งสรุปผลได้อย่างมีประสิทธิภาพของการซักถามของเรา ในทางปฏิบัติของเราเองประวัติศาสตร์มักจะนำไปสู่การวินิจฉัยที่แตกต่างกัน - รายชื่อของโรคได้มากที่สุด































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!

กรณีศึกษาเป็นบันทึกที่ทรงคุณค่าของการปฏิบัติทางคลินิกของอาชีพ ในขณะที่การศึกษาไม่สามารถให้คำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการจัดการของผู้ป่วยต่อเนื่อง พวกเขามีบันทึกของปฏิสัมพันธ์ทางคลินิกที่ช่วยให้เราออกแบบกรอบคำถามเพิ่มเติมและการศึกษาทางคลินิก กรณีศึกษายังมีวัสดุการเรียนการสอนที่มีคุณค่าแสดงให้เห็นถึงทั้งคลาสสิกและการนำเสนอที่ผิดปกติซึ่งอาจเผชิญ ) ค่อนข้างแน่ชัด เนื่องจากส่วนใหญ่ที่น่าหนักใจของปฏิสัมพันธ์ทางคลินิกที่เกิดขึ้นในสนามไม่ใช่สอนหรือวิจัยทางการเงิน มันตรงกับสาขาเวชปฏิบัติเพื่อบันทึกและถ่ายทอดประสบการณ์ของตนเอง อย่างไรก็ตาม ด้านผู้ปฏิบัติงานทั่วไป ไม่ใช่ฝึกการเขียนเพื่อการเผยแพร่ดังนั้นอาจจะลังเลที่จะเริ่มต้นงานแบกกรณีศึกษาในการตีพิมพ์ แนวทางเหล่านี้มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยให้นักเขียนมือใหม่หรือนักศึกษา ( ค่อนข้าง ) –ในมีประสิทธิภาพการนําหลักสูตรค่อนข้างง่ายในการตีพิมพ์ของการศึกษาที่มีคุณภาพ แนวทางที่ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะพโระซครีพ ,ดังนั้นตลอดทั้งเอกสารนี้เราแนะนำว่าเขียนว่า " อาจจะ " หรือ " ควร " ทำมากกว่าสิ่งที่พวกเขา " ต้อง " ทำ ผู้เขียนอาจตัดสินใจได้ว่า สถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงของกรณีศึกษาให้ปรับระยะเวลาจากที่เราแนะนำ

เพิ่มเติมและทรัพยากรที่มีประโยชน์สำหรับไคโรแพรคติกกรณีศึกษารวมถึง :

1.waalen JK การออกแบบการวิจัย เรื่อง เดียว J สามารถ chirop รศ 1991 ; 22 ( 2 ) : 95 - 97


2gleberzon BJ . แบบทานเป็นข้ออ้าง J สามารถ chirop รศ 2006 ; 50 ( 2 ) : 107 .


3.merritt ล. กรณีรายงาน : ผลงานที่สำคัญของวรรณกรรมไคโรแพรคติก J สามารถ chiropr รศ 2007 ; 51 ( 2 ) : 72 - 74 .

ส่วนของแนวทางเหล่านี้ได้มาจากการ budgell พ. เขียนกระดาษงานวิจัยชีว โตเกียว : Springer ญี่ปุ่น KK 2008


ไป :



คําแนะนําทั่วไปชุดของแนวทางนี้ ให้ทั้งคำแนะนำและแม่แบบสำหรับการเขียนรายงานกรณีสำหรับสิ่งพิมพ์ คุณอาจต้องการที่จะข้ามไปข้างหน้าและใช้เวลาดูอย่างรวดเร็วที่แม่แบบแล้ว พวกเราจะใช้มันเป็นพื้นฐานสำหรับการศึกษาของคุณเองในภายหลัง ในขณะที่แนวทางและแม่แบบที่มีรายละเอียดมาก เสร็จแล้วกรณีศึกษาควรจะเพียง 500 ถึง 1500 คำในความยาว ดังนั้นคุณจะต้องการที่จะเขียนได้อย่างมีประสิทธิภาพและหลีกเลี่ยงการเป็นภาษาดอกไม้

แนวทางเหล่านี้สำหรับการเขียนกรณีศึกษาถูกออกแบบมาเพื่อให้สอดคล้องกับ " ความต้องการเครื่องแบบสำหรับต้นฉบับที่ส่งไปยังวารสารการแพทย์ " อ้างอิงอื่น ๆ ใน jcca แนะนําให้ผู้เขียน

หลังจาก Introduction นี้ แนวทางที่ด้านล่างจะตามหัวข้อของแม่แบบ ของเราดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะทำงานส่วนโดยผ่านแม่แบบได้อย่างรวดเร็วสร้างร่างแรกของการศึกษาของคุณ เริ่มด้วย อย่างไรก็ตาม คุณต้องมีความรู้สึกที่ชัดเจนของค่าของการศึกษาที่คุณต้องการที่จะอธิบาย ดังนั้น ก่อนที่จะเริ่มเขียน ศึกษาเอง คุณก็ควรรวบรวมทั้งหมดของวัสดุที่เกี่ยวข้องกับคดี และคลินิกบันทึก , แลป , รังสีเอกซ์ เป็นต้น) และรูปแบบภาพที่ชัดเจนของเรื่องราวที่คุณต้องการแบ่งปันกับอาชีพของคุณ ในระดับที่ตื้นที่สุด คุณอาจต้องการที่จะถามตัวเอง " สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับคดีนี้ " ให้คำตอบในใจของคุณเขียน เพราะบางครั้งที่เราหลงในการเขียนของเราและลืมข้อความที่เราต้องการสื่อ

อื่นที่สำคัญกฎทั่วไปสำหรับการเขียนกรณีศึกษาเพื่อติดกับข้อเท็จจริง กรณีศึกษาควรจะมีรายละเอียดที่ค่อนข้างเจียมเนื้อเจียมตัวของสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ข่าวเกี่ยวกับกลไกของโรค กระบวนการหรือการรักษาควรยับยั้ง ผู้ปฏิบัติงานภาคสนามและนักเรียนจะไม่ค่อยดี เตรียมที่จะหารือเกี่ยวกับสรีรวิทยาหรือพยาธิวิทยา นี้เป็นซ้ายที่ดีที่สุดในผู้เชี่ยวชาญในสาขานั้นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คุณสามารถให้คุณค่ากับเพื่อนร่วมงานของคุณเป็นบันทึกเที่ยงตรงของกิจกรรมคลินิก

ในที่สุด จำได้ว่า กรณีศึกษาเป็นหลักพงศาวดารของความคืบหน้าของคนไข้ ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับไคโรแพรคติก บทความส่งเสริมการขายหรือข้อสังเกตที่ไม่ได้เป็นของกรณีศึกษา ไม่ว่าอย่างไรดี ความกระตือรือร้นของเรามันเป็นดีที่สุดที่จะเพียงแค่บอกเรื่องราว และให้ผลที่พูดสำหรับตัวเอง กับจุดเหล่านี้ในใจ เริ่มกระบวนการของการเขียนกรณีศึกษา :

1.title หน้า :
a.title : ชื่อหน้าจะประกอบด้วยชื่อเต็มของบทความ จำได้ว่าหลายคนอาจจะพบบทความของเราโดยการค้นหาบนอินเทอร์เน็ต พวกเขาอาจต้องตัดสินใจ แค่ดูชื่อเรื่อง
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: