เซิ้งกระติ๊บเซิ้งกระติบข้าว เป็นการ

เซิ้งกระติ๊บ

เซิ้งกระติบข้าว เป็นการละเล่นพื้นเมืองของชาวภูไท ซึ่งเป็นชาวไทยเผ่าหนึ่งที่มีเชื้อสายสืบต่อกันมาช้านาน
ในดินแดนทางภาคอีสานของไทย เช่น ในเขตจังหวัดสกลนคร และจังหวัดข้างเคียง นิยมเล่นกันในโอกาสรื่นเริง
วันนักขัตฤกษ์ต่างๆ การแสดงจะเริ่มด้วยชาวภูไทฝ่ายชายนำเอาเครื่องดนตรี และเครื่องประกอบจังหวะหลายอย่าง
ได้แก่ แคน เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งใช้ปากเป่าเป็นทำนองเพลง แก๊บ (กรับ) กลองเถิดเทิง กลองแต๊ะ โหม่ง และ
ฉาบ มาร่วมกันบรรเลงเพลงที่มีทำนองและจังหวะรุกเร้า ต่อจากนั้นเหล่าสตรีชาวภูไทในวัยต่างๆ ซึ่งมีกระติบข้าว
แขวนสะพายอยู่ข้างตัว ออกมาเต้นเซิ้งเป็นการแสดงอากัปกิริยาของสตรีชาวภูไท ขณะเมื่อสะพายกระติบข้าวเพื่อ
นำอาหารไปส่งให้แก่สามี และญาติพี่น้องที่ออกไปทำงานอยู่นอกบ้าน


กรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซิ้งกระติ๊บเซิ้งกระติบข้าวเป็นการละเล่นพื้นเมืองของชาวภูไท เช่นในเขตจังหวัดสกลนครและจังหวัดข้างเคียง แคน แก๊บ (กรับ) กลองเถิดเทิงกลองแต๊ะโหม่งและฉาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซิ้งกระติ๊บ

เซิ้งกระติบข้าวเป็นการละเล่นพื้นเมืองของชาวภูไทซึ่งเป็นชาวไทยเผ่าหนึ่งที่มีเชื้อสายสืบต่อกันมาช้านาน
ในดินแดนทางภาคอีสานของไทยเช่นในเขตจังหวัดสกลนครและจังหวัดข้างเคียงนิยมเล่นกันในโอกาสรื่นเริงการแสดงจะเริ่มด้วยชาวภูไทฝ่ายชายนำเอาเครื่องดนตรีและเครื่องประกอบจังหวะหลายอย่าง

วันนักขัตฤกษ์ต่างๆได้แก่แคนเป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งใช้ปากเป่าเป็นทำนองเพลงแก๊บ ( กรับ ) กลองเถิดเทิงกลองแต๊ะโหม่งและ
ฉาบมาร่วมกันบรรเลงเพลงที่มีทำนองและจังหวะรุกเร้าต่อจากนั้นเหล่าสตรีชาวภูไทในวัยต่างๆซึ่งมีกระติบข้าว
แขวนสะพายอยู่ข้างตัวออกมาเต้นเซิ้งเป็นการแสดงอากัปกิริยาของสตรีชาวภูไทขณะเมื่อสะพายกระติบข้าวเพื่อ




กรับนำอาหารไปส่งให้แก่สามีและญาติพี่น้องที่ออกไปทำงานอยู่นอกบ้าน