When antagonists were applied on no

When antagonists were applied on normal host plant surfaces, the resulting
disease incidence and severity would indicate their ability to control sheath blight in the
presence of other phyllosphere epiphytes (indigenous microorganisms). Conversely, when
antagonists were introduced onto a rice sheath from which indigenous microflora had been
removed, the resulting incidence and severity of the disease would indicate the efficiency
of the antagonist in controlling the disease without any interactive effect from indigenous
microflora. Therefore, a set of rice plants was used in an open-field pot experiment to
determine the efficiency of five selected antagonists in controlling sheath blight in the
presence and absence of indigenous microflora. The five antagonists which showed the
highest in vitro antagonism were selected for the investigation. The rice plants were
established similarly to the open-field pot experiment that was employed to determine the
effect of 14 antagonists. Microorganisms dwelling on the sheath area of rice plants were
removed by spraying 0.5% Clorox for 3 min and rinsing subsequently with sterile distilled
water for 15 min. A previous study determined this method to be a successful and safe way
of surface sterilization of rice sheath (6). Sheath areas of plants which were subjected to the
removal of epiphytic microflora were sprayed separately with 60 ml of broth cultures of five
different antagonists at a concentration of 108 cfu m1-1 at 43 DAT. These plants were then
inoculated at 45 DAT with five rice seeds containing R. solani after which the rice sheaths
were sprayed again with broth cultures (60 ml) of antagonists with the same concentration
at 47 DAT. Rice plants from which epiphytic microflora were not removed, but inoculated
with R. solani at 45 DAT, were also treated similarly with five antagonists at 43 and 47
DAT. Control treatments were maintained by spraying the rice sheaths with broth having
no antagonists, similarly to the open-field pot experiment that was conducted to determine
the effect of 14 antagonists. Each treatment was replicated three times according to a
completely randomized design

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคู่อริถูกนำไปใช้บนพื้นผิวพืชปกติส่งผลให้เกิดโรคและความรุนแรงจะแสดงให้เห็นความสามารถในการควบคุมโรคกาบใบแห้งในการปรากฏตัวของepiphytes phyllosphere อื่น ๆ (จุลินทรีย์พื้นเมือง) ตรงกันข้ามเมื่อคู่อริถูกนำมาลงบนเปลือกข้าวซึ่งจุลินทรีย์พื้นเมืองที่ได้รับการออกอุบัติการณ์ที่เกิดและความรุนแรงของโรคที่จะแสดงให้เห็นประสิทธิภาพของศัตรูในการควบคุมโรคโดยไม่ต้องมีผลกระทบจากการโต้ตอบพื้นเมืองจุลินทรีย์ ดังนั้นชุดของต้นข้าวที่ใช้ในหม้อเปิดสนามทดลองเพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของห้าคู่อริที่เลือกในการควบคุมโรคกาบใบแห้งในการแสดงตนและไม่มีตัวตนของจุลินทรีย์พื้นเมือง ห้าคู่อริซึ่งแสดงให้เห็นที่สูงที่สุดในการเป็นปรปักษ์กันในหลอดทดลองได้รับการคัดเลือกสำหรับการตรวจสอบ พืชข้าวถูกจัดตั้งขึ้นในทำนองเดียวกันกับการทดลองหม้อเปิดสนามที่ใช้ในการตรวจสอบผลกระทบของ14 คู่อริ จุลินทรีย์ที่อยู่อาศัยในพื้นที่เปลือกของต้นข้าวที่ถูกลบออกโดยการฉีดพ่น 0.5% Clorox เป็นเวลา 3 นาทีและล้างต่อมากลั่นผ่านการฆ่าเชื้อในน้ำเป็นเวลา15 นาที การศึกษาก่อนหน้านี้กำหนดวิธีนี้จะเป็นวิธีที่ประสบความสำเร็จและความปลอดภัยของการฆ่าเชื้อพื้นผิวของเปลือกข้าว (6) พื้นที่เปลือกของพืชที่ถูกยัดเยียดให้กับการกำจัดของจุลินทรีย์อิงอาศัยได้พ่นแยก 60 มล. ของวัฒนธรรมที่น้ำซุปห้าคู่อริที่แตกต่างกันที่ความเข้มข้น108 cfu m1-1 ที่ 43 DAT พืชเหล่านี้ถูกแล้วเชื้อที่ 45 DAT ห้าเมล็ดข้าวที่มีอาร์ solani หลังจากที่ฝักข้าวได้พ่นอีกครั้งกับวัฒนธรรมน้ำซุป(60 มล.) ของคู่อริที่มีความเข้มข้นเดียวกันที่47 DAT ต้นข้าวที่อิงอาศัยจุลินทรีย์ที่ไม่ถูกเอาออก แต่เชื้อที่มีเชื้อราR. solani ที่ 45 DAT, ยังได้รับการรักษาในทำนองเดียวกันกับห้าคู่อริที่ 43 และ 47 DAT การรักษาที่ได้รับการดูแลควบคุมโดยการฉีดพ่นฝักข้าวกับน้ำซุปที่มีคู่อริไม่มีในทำนองเดียวกันกับการทดลองหม้อเปิดสนามที่ได้รับการดำเนินการเพื่อตรวจสอบผลกระทบของ14 คู่อริ การรักษาที่แต่ละคนได้รับการจำลองแบบสามครั้งตามแบบสุ่มสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อปฏิปักษ์ถูกนำมาใช้บนพื้นผิวพืชโฮสต์ปกติ ส่งผลให้โรคอุบัติการณ์และความรุนแรง
จะบ่งชี้ถึงความสามารถในการควบคุม กาบใบแห้งในการแสดงตนของพืชอาศัยใบ
( พื้นเมืองจุลินทรีย์ ) ในทางกลับกัน เมื่อมีการแนะนำบนข้าว
12 ปลอก ซึ่งจุลินทรีย์พื้นบ้านได้
เอาออกเกิดอุบัติการณ์และความรุนแรงของโรคจะบ่งบอกถึงประสิทธิภาพ
ของปฏิปักษ์ในการควบคุมโรคโดยไม่มีการโต้ตอบจากชนพื้นเมือง
จุลินทรีย์ . ดังนั้น ชุดปลูกข้าว ใช้ในการเปิดสนาม

กระถางทดลองหาประสิทธิภาพของห้าเลือกปฏิปักษ์ในการควบคุมโรคใน
ปลอกการแสดงพื้นเมืองและการขาดงานของจุลินทรีย์ . ห้าประเภทที่พบมากที่สุดในหลอดทดลองกัน
ถูกเลือกสำหรับการตรวจสอบ ข้าวพืช
ขึ้นในทํานองเดียวกันกับแปลงเปิดการทดลองในกระถางที่ใช้เพื่อตรวจสอบผลของ 14 กล่าวว่า อาศัยจุลินทรีย์ในพื้นที่ปลูกข้าวเปลือกออกโดยการพ่น
05% นาน 3 นาที และล้างด้วยน้ำกลั่นฆ่าเชื้อในภายหลัง
น้ำ 15 นาที จากการศึกษาก่อนหน้านี้ระบุวิธีนี้เป็นวิธีที่ประสบความสำเร็จและปลอดภัย
ฆ่าเชื้อที่พื้นผิวของเปลือกข้าว ( 6 ) ปลอกพื้นที่ของพืชซึ่งถูก
การอิงอาศัยจุลินทรีย์พ่นแยก 60 มิลลิลิตร น้ำซุปของห้า
วัฒนธรรมที่แตกต่างกันทำให้มีความเข้มข้นของ 108 CFU m1-1 ที่ 43 ข้อมูล พืชเหล่านี้เป็นเชื้อที่ 45 .
5 R . solani ซึ่งประกอบด้วยข้าวเมล็ดข้าวเปลือก
พ่นอีกครั้งกับน้ำซุปวัฒนธรรม ( 60 มล. ) ของยาต้านกับ
ความเข้มข้นเดียวกันที่ 47 ข้อมูล ข้าว พืชอิงอาศัยจุลินทรีย์ที่ไม่ได้เอาออก แต่เชื้อ R . solani
กับ 45 คือ ,ก็ยังได้รับการรักษาเช่นเดียวกันกับห้าประเภทที่ 43 47
ไ . การรักษาควบคุมได้รักษาโดยการฉีดพ่นข้าวเปลือกกับน้ำซุปมี
ไม่มีปฏิปักษ์ ในทํานองเดียวกันกับแปลงเปิดการทดลองในกระถางนั้น มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของยาต้าน
14 . การรักษาแต่ละครั้งเป็นจำนวนสามครั้งตามที่
Completely Randomized Design