There was no one around. A quiet ti

There was no one around. A quiet time. Walking at such a time really felt great.

“Renji-san.”

Aya’s legs stopped.

I looked at her and our yes met.

“Are you sad?”(aya)

“Yeah.”

Why? She doesn’t ask that. There’s no reason to ask a question to which you already know the answer.

Aya’s talking about what happened during the day.

4 dead. And they were adventurers who fought with me. Lives I couldn’t protect.

“I think I’m sad.”

“…….I, am not sad.”

“Is that so?”

“Yes.”

Do you find such an Aya to be cold-hearted?

I don’t. I can’t. In fact I feel that it’s better this way.

If someone of us 13 died, if someone close died,…..Aya would definitely cry.

But, she won’t be sad from the death of 4 whose names or faces she didn’t even know. Even if those were men who stood on the same battlefield as her.

And that’s normal. Because if you don’t think like that, you’d be the one to die next. Yes, because we understand that a battlefield is that kind of a place.

They were not sensitive like the 18yr olds of our original world. But, it’s something natural for this world. I’m sure Aya is worried of the fact that she doesn’t feel anything even on someone’s death.

“I was glad that Renji-san was alright…..I was very happy.”

“Me as well. I was also happy that Aya—-Souichi and others were safe as well.”

But I, at the same time, was also affected by the death of those 4. I had made sure to not show it either on my face or in my actions but I guess they realized it. Or maybe, I simply have not matured from one year ago.

It was as simple as that. It’s my bad that I just can’t be satisfied.——-I’m sure that if I stood on the battlefield right now, I’d probably get injured. Without any reason. I’m sure of it.

“Um—-”

Aya’s voice resounded in the stillness of the night.

“Thank you for saving me.”(aya)

“Don’t mention it. I said it at that time as well but I promised you, didn’t I? That if you were in danger I will save you.”

I feel like it was a night like this that time as well. I don’t remember properly, but it was a calm, still night. In front of the fire, I had promised her so.

That I’d protect the world’s greatest and strongest magician.

“You remembered it. The promise.”(aya)

“Well, it was an important promise after all.”

I shrugged my shoulders.

I will protect my promises. That was normal, obvious. And so I, obviously, protected my promise, that’s all.

“Renji-san is the same as always.”(aya)

“I just don’t want to break my promises. At least from my side.”

It’s difficult to keep promises. Even after coming to this world, I broke many of promises.

But, except for in extreme cases——I make sure to not break the promises I make.

Even if that promise is something very small. Even if that is an unbelievably precious promise.

The wind blew and gently made Aya’s hair sway in the air. In the darkness of the night, under the light of street lamps shining from magical energy, a pale light non existent in our former world, shone her figure.

“nee, Renji-san.”

18 yrs old.

But even so I felt some kind of charm in her expression.

“Thank you very much.”

“Yeah.”

“I was once again saved by you.”

“—-that’s true.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีใครรอบ ๆ เวลาเงียบสงบ เดินในครั้งนั้นรู้สึกดีขึ้น"เพิลส์-ซาน"ขาของ Aya ที่หยุดผมมองการที่เธอ และเราได้พบกับใช่"คุณเศร้า" (aya)"ใช่"ทำไม เธอไม่ถามว่า มีเหตุผลที่จะถามคำถามที่คุณรู้อยู่แล้วว่าคำตอบไม่ของอาพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างวันมีคนตาย 4 และพวกเขาเป็นนักผจญภัยที่ต่อสู้กับผม ชีวิตฉันไม่สามารถปกป้อง"ผมคิดเศร้า"... ฉันไม่เศร้านี้""จะให้ว่า? ""ใช่"คุณพบอาการดังกล่าวจะเป็น cold-heartedฉันไม่ ฉันทำไม่ได้ ในความเป็นจริงผมรู้สึกว่า มันดีกว่าวิธีนี้ถ้าคนเรา 13 ตาย ถ้าคนใกล้ตาย, ... แน่นอนจะร้องไห้ Ayaแต่ เธอจะไม่เศร้าจากการเสียชีวิตของ 4 หน้าหรือชื่อเธอไม่ได้รู้ แม้ว่าพวกนั้นเป็นคนที่ยืนอยู่ในสนามรบเหมือนกันเป็นเธอและที่เป็นปกติ เพราะถ้าคุณไม่คิดเช่นนั้น คุณจะเป็นคนหนึ่งที่ตายต่อไป ใช่ เพราะเราเข้าใจว่าสนามรบของสถานที่พวกเขาไม่ได้อ่อนไหวเหมือนเด็กอายุ 18 ปีของโลกเดิมของเรา แต่ มันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติของโลกนี้ ฉันแน่ใจอาจะกังวลความจริงที่ว่า เธอไม่ได้รู้สึกอะไรแม้กระทั่งการตายของบุคคลอื่น"ผมดีใจที่เพิลส์ซังไร... ผมมีความสุขมากขึ้น""ฉันเป็นอย่างดี ผมมีความสุขที่ Aya — -Souichi และอื่น ๆ ได้ปลอดภัยดี "แต่ ในเวลาเดียวกัน ก็ยังตาย 4 เหล่านี้ ได้ทำให้ไม่ปรากฏ บนใบหน้า หรือ ในการกระทำของฉัน แต่ฉันเดาพวกเขาตระหนัก หรือบางที ฉันก็ได้ไม่ครบกำหนดจากหนึ่งปีที่ผ่านมามันเป็นสิ่งที่เป็นง่าย ๆ เป็นว่า ก็ไม่ดีของฉันว่า ฉันเพียงแค่ไม่พอใจ. — — -แน่ใจว่า ถ้าผมยืนอยู่ในสนามรบตอนนี้ ฉันจะอาจจะเจ็บ โดยไม่มีเหตุผล ผมแน่ใจว่าของมัน"อืมม — -"เสียงของอา resounded ในความเงียบสงัดของค่ำคืน"ขอบคุณสำหรับการบันทึกฉัน" (aya)"ไม่เป็นไร กล่าวว่า เวลานั้นเป็นอย่างดี แต่ฉันสัญญาคุณ ไม่ฉัน ว่าถ้าคุณอยู่ในอันตรายฉันจะทำให้คุณ"ผมรู้สึกว่ามันเป็นคืนนี้เวลาเช่นนั้นด้วย ฉันจำไม่ถูกต้อง แต่มันเป็นสงบ ยังคงคืน ด้านหน้าไฟ ฉันได้สัญญาเธอให้ว่า ฉันจะปกป้องนักมายากลยิ่งใหญ่ที่สุด และแรงที่สุดในโลก"คุณจำ คำมั่นสัญญา" (aya)"ดี มันเป็นสัญญาสำคัญหลังจาก"ฉัน shrugged ไหล่ของฉันฉันจะปกป้องฉันสัญญา ที่เป็นปกติ ชัดเจน และดังนั้น แน่นอน ป้องกันสัญญาของฉัน ที่ทั้งหมด"ซานเพิลส์เป็นเหมือนเดิม" (aya)"ฉันไม่ต้องการทำลายสัญญาของฉัน น้อยจากด้านข้างของฉัน "มันเป็นเรื่องยากที่จะรักษาคำสัญญา แม้ว่าจะมาโลกนี้ ผมยากจนจำนวนมากสัญญาแต่ ยกเว้นสำหรับในกรณี — — ฉันแน่ใจจะไม่ทำสัญญาแม้ว่าสัญญานั้นเป็นสิ่งที่เล็กมาก แม้ที่เป็นสัญญาที่มีค่าอย่างไม่น่าเชื่อลมได้พัด และค่อย ๆ ทำอาของผมที่ในอากาศ ในความมืดของกลางคืน ภายใต้แสงของโคมไฟถนนส่องแสงจากพลังงานวิเศษ อ่อนเบาใช่อยู่ในโลกอดีต ส่องรูปของเธอ"ณีย์ เพิลส์ซัง"18 ปีแต่ก็ รู้สึกบางชนิดในนิพจน์ของเธอ"ขอบคุณมากครับ""ใช่""ฉันถูกอีกครั้งบันทึกคุณ"" — -ที่เป็นจริง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครอยู่ที่ประมาณ เวลาที่เงียบสงบ เดินในเวลาดังกล่าวมันรู้สึกดีมาก. "Renji ซัง." ขา Aya หยุด. ผมมองที่เธอและใช่เราได้พบกับ. "คุณเศร้า?" (Aya) "ใช่." ทำไม? เธอไม่ได้ถามว่า ไม่มีเหตุผลที่จะถามคำถามที่คุณรู้อยู่แล้วว่าคำตอบไม่ได้. อายะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างวันที่. 4 Dead และพวกเขาก็ผจญภัยที่ต่อสู้กับฉัน ชีวิตฉันไม่สามารถปกป้อง. "ฉันคิดว่าฉันเศร้า." " ...... .i, ผมไม่ได้เศร้า." "นั่นคือเพื่อ?" "ใช่." คุณจะพบเช่นอายะจะเป็นเลือดเย็น? ฉัน อย่า ฉันไม่สามารถ ในความเป็นจริงผมรู้สึกว่ามันเป็นวิธีที่ดีกว่านี้. ถ้ามีคนของเราเสียชีวิต 13 ถ้ามีคนใกล้ตาย ... ..Aya แน่นอนจะร้องไห้. แต่เธอจะไม่ต้องเสียใจจากการตายของ 4 ที่มีชื่อหรือใบหน้าเธอ didn ฯ T ได้รู้ว่า แม้ว่าคนเหล่านั้นเป็นคนที่ยืนอยู่ในสนามรบเช่นเดียวกับเธอ. และนั่นเป็นเรื่องปกติ เพราะถ้าคุณไม่คิดเช่นนั้นคุณจะเป็นหนึ่งในการตายต่อไป ใช่เพราะเราเข้าใจว่าสนามรบเป็นชนิดของสถานที่. พวกเขาไม่ได้มีความละเอียดอ่อนเช่นเด็กอายุ 18yr ของโลกเดิมของเรา แต่มันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติสำหรับโลกนี้ ฉันแน่ใจว่าอายะเป็นห่วงถึงความจริงที่ว่าเธอไม่รู้สึกอะไรเลยแม้กระทั่งในการตายของใครบางคน. "ผมดีใจที่ Renji ซังไม่เป็นไร ... ..I มีความสุขมาก." "ฉันเช่นกัน ผมยังมีความสุขที่อายะ -. Souichi และคนอื่น ๆ มีความปลอดภัยได้เป็นอย่างดี " แต่ผมในเวลาเดียวกันก็ยังได้รับผลกระทบจากการตายของผู้ 4. ฉันได้ทำให้แน่ใจว่าจะไม่แสดงมันทั้งบนใบหน้าของฉันหรือของฉัน การกระทำ แต่ผมคิดว่าพวกเขารู้ว่ามัน หรือบางทีผมก็ยังไม่ครบกำหนดจากหนึ่งปีที่ผ่านมา. มันเป็นง่ายๆเป็นว่า มันเป็นของฉันที่ไม่ดีที่ฉันไม่สามารถพอใจ .--- ฉันแน่ใจว่าถ้าผมยืนอยู่ในสนามรบตอนนี้ฉันอาจจะได้รับบาดเจ็บ ไม่มีเหตุผลใด ๆ ฉันแน่ใจว่ามัน. "Um--" เสียงอายะดังก้องในความเงียบสงัดของคืน. "ขอบคุณสำหรับการประหยัดฉัน." (Aya) "อย่าพูดถึงมัน ผมว่ามันอยู่ในเวลานั้นเช่นกัน แต่ผมสัญญาว่าคุณไม่ได้ฉัน? ว่าถ้าคุณตกอยู่ในอันตรายเราจะช่วยคุณ. " ฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นคืนเช่นนี้ในช่วงเวลานั้นได้เป็นอย่างดี ฉันจำไม่ได้ที่ถูกต้อง แต่มันก็เป็นความสงบที่ยังคงคืน ในด้านหน้าของไฟที่ผมเคยสัญญาว่าเธอเพื่อ. ที่ฉันปกป้องยิ่งใหญ่ที่สุดและแข็งแกร่งของนักมายากลโลก. "คุณจำมัน สัญญา. "(Aya) " อืมมันเป็นสัญญาที่สำคัญหลังจากทั้งหมด. " ฉันยักไหล่ของฉัน. ฉันจะปกป้องสัญญาของฉัน นั่นเป็นเรื่องปกติที่เห็นได้ชัด และดังนั้นผมจึงเห็นได้ชัดว่าการคุ้มครองสัญญาของฉันนั่นคือทั้งหมดที่. "Renji ซังเป็นเช่นเดียวกับเสมอ." (Aya) "ผมก็ไม่ได้ต้องการที่จะทำลายสัญญาของฉัน อย่างน้อยจากด้านข้างของฉัน. " มันเป็นเรื่องยากที่จะรักษาสัญญา แม้หลังจากที่มาถึงโลกนี้ฉันยากจนหลายสัญญา. แต่ยกเว้นในกรณีที่รุนแรง - ฉันให้แน่ใจว่าจะไม่ทำลายสัญญาที่ฉันทำ. แม้ว่าสัญญาที่เป็นสิ่งที่มีขนาดเล็กมาก ถึงแม้ว่าจะเป็นสัญญาที่มีค่าอย่างไม่น่าเชื่อ. ลมพัดเบา ๆ และทำอายะแกว่งไปแกว่งมาผมอยู่ในอากาศ ในความมืดของกลางคืนภายใต้แสงของโคมไฟถนนส่องแสงจากพลังงานที่มีมนต์ขลังที่ซีดอยู่ไม่ใช่แสงในโลกของเราในอดีตส่องรูปของเธอ. "นี Renji ซัง." 18 ปีเก่า. แต่ยังให้ฉันรู้สึกบางอย่าง ชนิดของความมีเสน่ห์ในการแสดงออกของเธอ. "ขอบคุณมากครับ." "ใช่." "ผมได้รับการบันทึกไว้อีกครั้งโดยคุณ." "--that เป็นความจริง."