The OT view on divorce provides rea

The OT view on divorce provides realism for the discussion of divorce that is much needed in the Church, whose neo-Marcionite view of the OT has led Christians to disregard its data. The OT shows that divorce, although always lamentable and ordinarily generating additional collateral sin and suffering, is tragically prudent under certain circumstances.
Without giving full weight to OT teaching, readers of the NT treatment of divorce are too quick to absolutize the words of Jesus, which in my view are no more to be taken literally than his command to gouge out your eye if it causes you to sin. Those for example who say that divorce is absolutely forbidden and that marriage is absolutely indissoluble in God's eyes must explain away the OT data where God's law clearly permits divorce (and the implied possibility of remarriage) under some circumstances and even commands it in others.
Likewise the OT data are a corrective to those who say that divorce is permissible in cases of adultery and abandonment only. I have heard of women who were hoping and praying that their husbands would commit adultery so that they would have Biblical grounds for divorce. But in the OT divorce is allowed for "indecencies" (Deut 24:1), ฉธบ. 24:1 “เมื่อชายคนใดเพิ่งมีภรรยา แต่งงานกับนาง และต่อมานางไม่เป็นที่โปรดปรานของเขา เพราะเขาพบว่านางมีสิ่งน่าอาย ดังนั้นเขาจึงทำหนังสือหย่าใส่มือของนาง แล้วไล่ออกจากบ้านของตนไป
which appears to be a broad term for a whole variety of offenses against the marriage covenant. When the notion of marriage as covenant is applied it becomes clear that any behavior that violates the essence of the marriage covenant could serve as grounds for divorce: wife abuse, flat refusal of conjugal rights, lack of support of the wife financially, and so forth.
This approach derived from the OT is thus broader than idealized and absolutized interpretations of the NT passages divorced from their OT backdrop. It is an approach that is practical in the real, sin-cursed, fallen world in which we live, where hardness of heart is often the rule rather than the exception. Indeed, placing more weight on this OT perspective would more often prevent the real moral evil of death and mayhem caused to some Christian women and their children who have continued to live with violent and abusive husbands because the Bible gave them no permission to divorce.
But despite the fact that the OT allowed divorce under certain conditions it gives no license to irresponsible divorce. The OT assumes monogamous, lifelong marriage as the ideal in which marriage is a binding covenant relationship, just as Rom 7:3 รม. 7:3 ฉะนั้น ถ้าหญิงนั้นไปเป็นของชายอื่นในเมื่อสามียังมี
says that a married woman is bound to her husband as long as he lives. As in any case of breach of promise, violation of the marriage covenant involves sin. Thus the OT gives no grounds for supposing that a man could divorce his wife arbitrarily without any good reason and not incur guilt. There must be some "indecency" as a basis for justifying divorce. Hence Malachi condemns as immoral the unprovoked divorce of innocent Jewish wives. As a general rule God opposes divorce, since all divorce involves violation of covenant promises. The thrust of Biblical teaching is that divorce should be sought only as a last resort, to be discouraged in all but the most aggravated of cases. Modern American culture, with its predilection for no-fault, easy divorce, has made a mistake akin to that of Jesus opponents.
When scandalous and serious "indecencies" have occurred that destroy the essence of the marriage covenant, however, divorce (and the possibility of remarriage) is permitted. As in other covenants, if a marriage covenant is consistently violated by one partner the covenant can be invalidated so that the other partner is no longer obligated morally or legally to keep his or her end of the bargain.
In fact the OT indicates that in some circumstances divorce may be prescribed as the lesser of evils. It appears to have been God's will that Israelites at the time of Ezra divorce their foreign wives for their unlawful paganism. It was in accord with God's will for Abraham to divorce his slavewife Hagar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดู OT ในการหย่าให้ความสมจริงสำหรับการสนทนาการหย่าที่จำเป็นมากในคริสตจักร มุมมองของ OT นีโอ Marcionite ซึ่งได้นำคริสเตียนไม่สนใจข้อมูล แสดง OT ที่หย่า lamentable เสมอแม้ว่าและหลักประกันเพิ่มเติมปกติสร้างบาป และความทุกข์ เป็น tragically ระมัดระวังภายใต้สถานการณ์บางอย่าง โดยให้น้ำหนักเต็ม OT สอนอ่านการรักษา NT การหย่าจะรวดเร็วเกินไปในการ absolutize คำของพระเยซูซึ่งในมุมมองของฉันจะไม่มีจะต้องดำเนินการอย่างแท้จริงมากกว่าคำสั่งของเขาเซาะตาของคุณถ้าจะทำให้คุณทำบาป ผู้เช่นใครบอกว่า หย่าร้างถูกจริง ๆ ห้ามและว่าการแต่งงานอย่าง indissoluble ในสายพระเนตรต้องอธิบายเก็บข้อมูล OT ที่กฎหมายของพระเจ้าชัดเจนอนุญาตให้หย่าร้าง (และสามารถแต่งงานใหม่โดยนัย) ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง และแม้แต่คำสั่งคนอื่น ในทำนองเดียวกัน ข้อมูล OT จะแก้ไขที่บอกว่า ศาลอนุญาตในกรณีที่ผิดประเวณีและ abandonment เท่านั้น ฉันได้ยินจากผู้หญิงหวัง และอธิษฐานว่า สามีจะชู้เพื่อว่าพวกเขาจะมีเหตุผลคัมภีร์การหย่า แต่หย่าร้าง OT ได้สำหรับ "indecencies" (Deut 24:1), ฉธบ 24:1 "เมื่อชายคนใดเพิ่งมีภรรยาแต่งงานกับนางและต่อมานางไม่เป็นที่โปรดปรานของเขาเพราะเขาพบว่านางมีสิ่งน่าอายดังนั้นเขาจึงทำหนังสือหย่าใส่มือของนางแล้วไล่ออกจากบ้านของตนไปซึ่งดูเหมือนจะเป็นคำกว้างสำหรับส่งภายกับพันธสัญญาแต่งงานทั้งหมด เมื่อมีใช้แนวคิดของการแต่งงานเป็นพันธสัญญา นั้นชัดเจนว่า พฤติกรรมใดที่ละเมิดสาระสำคัญของสัญญาแต่งงานอาจทำหน้าที่เป็นศาล: ละเมิดภรรยา แบนปฏิเสธสิทธิ conjugal ขาดการสนับสนุนจากภรรยาของเงิน และอื่น ๆ วิธีการนี้มาจาก OT จึงกว้างกว่าตีความ idealized และ absolutized ของทางเดินของ NT ที่หย่าแล้วจากฉากหลังของ OT วิธีการที่ปฏิบัติในโลกจริง สาปบาป fallen ที่เราอาศัยอยู่ ความแข็งของหัวใจมักกฎการแทนที่เป็นข้อยกเว้น ได้ แน่นอน วางน้ำหนักมากขึ้นในมุมมองนี้ OT จะบ่อยป้องกันชั่วจริงคุณธรรมของความตายและทำร้ายร่างกายที่เกิดจากผู้หญิงบางคนเป็นคริสเตียนและลูกที่มีต่อการอยู่ร่วมกับสามีรุนแรง และคำผรุสวาทเนื่องจากพระคัมภีร์ให้ไม่อนุญาตให้หย่า แต่แม้ว่า OT ได้หย่าภายใต้บางเงื่อนไขให้อนุญาตไม่หย่าหลาย OT สมมติเว้น รองแต่งงานเป็นเหมาะที่แต่งงานมีความผูกพันธสัญญาสัมพันธ์ ก็รมโรม 7:3 7:3 ฉะนั้นถ้าหญิงนั้นไปเป็นของชายอื่นในเมื่อสามียังมีกล่าวว่า ผู้หญิงที่แต่งงานถูกผูกไว้กับสามีของเธอตราบใดที่เขาอยู่ ในกรณีละเมิดของสัญญา ละเมิดพันธสัญญาแต่งงานเกี่ยวข้องกับความบาป ทำ OT ให้เหตุผลไม่สำหรับถ้าว่า มนุษย์สามารถหย่าภรรยาของเขาโดยไม่มีเหตุผลที่ดี และไม่ใช้ความผิด ต้องมีบางอย่าง "indecency" เป็นพื้นฐานสำหรับ justifying หย่า ดังนั้น มาลาคีพิพากษาหย่า unprovoked immoral เป็นของภรรยาชาวยิวผู้บริสุทธิ์ เป็นกฎทั่วไป พระเจ้า opposes หย่า เนื่องจากการหย่าร้างทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการละเมิดกติกาสัญญา กระตุกของคัมภีร์สอนได้ว่า ควรขอหย่าเท่านั้นสุดท้าย จะท้อแต่สุด aggravated ของกรณีทั้งหมด สมัยวัฒนธรรมอเมริกัน กับ predilection ของศาล no-fault ง่าย ได้ทำผิดพลาดเหมือนกับที่พระเยซูฝ่ายตรงข้าม เมื่ออดสู และร้ายแรง "indecencies" เกิดที่ทำลายสาระสำคัญของสัญญาแต่งงาน ไร หย่าร้าง (และสามารถแต่งงานใหม่) อนุญาตให้ เหมือนในพันธสัญญาอื่น ๆ ถ้าละเมิดสัญญาแต่งงานอย่างสม่ำเสมอ โดยคู่หนึ่งสามารถยกเลิกพันธสัญญาเพื่อให้คู่ค้าอื่น ๆ ได้ไม่ว่าคุณธรรม หรือกฎหมาย เพื่อให้ ตนสิ้นราคา ในความเป็นจริง OT บ่งชี้ว่า ในบางกรณี ศาลอาจจะกำหนดเป็นน้อยกว่าของความชั่วร้าย ดูเหมือนจะได้รับพระจะว่า อิสราเอลเวลา Ezra หย่าภรรยาของตนต่างประเทศสำหรับลัทธินอกศาสนาของพวกเขาผิดกฎหมาย มันพ้องพระเจ้าสำหรับอับราฮัมหย่าฮาการ์ slavewife ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมอง OT ในการหย่าร้างมีความสมจริงสำหรับการอภิปรายของการหย่าร้างที่จำเป็นมากในคริสตจักรที่มีมุมมองที่นีโอ Marcionite ของ OT ได้นำคริสตชนที่จะมองข้ามข้อมูล OT แสดงให้เห็นว่าการหย่าร้างแม้ว่าเสมอน่าเศร้าและปกติการสร้างหลักประกันเพิ่มเติมบาปและความทุกข์ทรมานเป็นอนาถรอบคอบภายใต้สถานการณ์บางอย่าง.
โดยไม่ต้องให้น้ำหนักเต็มรูปแบบเพื่อการเรียนการสอน OT ผู้อ่านของการรักษา NT ของการหย่าร้างอย่างรวดเร็วเกินกว่าที่จะ absolutize คำพูดของพระเยซู ซึ่งในมุมมองของฉันจะไม่มากที่จะดำเนินการอย่างแท้จริงมากกว่าคำสั่งของเขาที่จะควักออกมาจากตาของคุณถ้ามันทำให้คุณทำบาป ผู้ตัวอย่างเช่นที่บอกว่าการหย่าร้างเป็นสิ่งต้องห้ามอย่างแน่นอนและการแต่งงานที่มีความมั่นคงอย่างในสายตาของพระเจ้าต้องอธิบายออกไปข้อมูล OT ที่กฎหมายของพระเจ้าอย่างชัดเจนอนุญาตให้หย่าร้าง (และเป็นไปโดยนัยของการสมรส) ภายใต้สถานการณ์บางอย่างและแม้กระทั่งคำสั่งในที่คนอื่น ๆ .
ในทำนองเดียวกัน OT ข้อมูลที่มีการแก้ไขให้กับผู้ที่บอกว่าการหย่าร้างเป็นที่อนุญาตในกรณีที่มีการผิดประเวณีและละทิ้งเท่านั้น ผมเคยได้ยินของผู้หญิงที่หวังและอธิษฐานว่าสามีของตนจะล่วงประเวณีเพื่อที่พวกเขาจะมีพื้นที่สำหรับการหย่าร้างในพระคัมภีร์ไบเบิล แต่ในการหย่าร้าง OT ที่ได้รับอนุญาตสำหรับ "ลามก" (Deut 24: 1), ฉ ธ บ 24: 1 "เมื่อชายคนใดเพิ่งมีภรรยาแต่งงานกับนาง เพราะเขาพบว่านางมีสิ่งน่าอาย แล้วไล่ออกจากบ้านของตนไป
ซึ่งดูเหมือนจะเป็นคำกว้างสำหรับความหลากหลายทั้งความผิดต่อพันธสัญญาการแต่งงาน เมื่อความคิดของการแต่งงานเป็นพันธสัญญาถูกนำไปใช้ก็เป็นที่ชัดเจนว่าพฤติกรรมใด ๆ ที่ละเมิดพันธสัญญาสาระสำคัญของการแต่งงานสามารถใช้เป็นพื้นที่สำหรับการหย่าร้าง: การละเมิดภรรยาปฏิเสธแบนของสิทธิการสมรส, การขาดการสนับสนุนของภรรยาทางการเงินและอื่น ๆ .
วิธีการนี้มาจาก OT จึงกว้างกว่าการตีความเงียบสงบและ absolutized ของทางเดิน NT หย่าขาดจากฉากหลัง OT ของพวกเขา มันเป็นวิธีการที่เป็นจริงในจริงบาปสาปแช่งโลกลดลงในการที่เรามีชีวิตอยู่ที่ความแข็งของหัวใจมักจะเป็นกฎมากกว่าเป็นข้อยกเว้น อันที่จริงการวางน้ำหนักมากขึ้นเกี่ยวกับเรื่องนี้มุมมอง OT บ่อยขึ้นจะป้องกันไม่ให้ความชั่วร้ายทางศีลธรรมที่แท้จริงของการเสียชีวิตและทำร้ายร่างกายที่เกิดกับผู้หญิงบางคนที่นับถือศาสนาคริสต์และเด็กของพวกเขาที่ยังคงอาศัยอยู่กับสามีมีความรุนแรงและไม่เหมาะสมเพราะพระคัมภีร์ให้พวกเขาได้รับอนุญาตให้หย่าไม่มี.
แต่ แม้จะมีความจริงที่ว่า OT ได้รับอนุญาตให้หย่าร้างภายใต้เงื่อนไขบางประการที่จะช่วยให้ใบอนุญาตในการหย่าร้างไม่มีความรับผิดชอบ OT ถือว่าคู่สมรสแต่งงานตลอดชีวิตเป็นที่ที่เหมาะในการที่การแต่งงานเป็นความสัมพันธ์พันธสัญญาที่มีผลผูกพันเช่นเดียวกับ Rom 7: 3 รม 7: 3 ฉะนั้น
ว่าผู้หญิงที่แต่งงานแล้วถูกผูกไว้กับสามีของเธอตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ เช่นในกรณีของการผิดสัญญาใด ๆ ที่เป็นการละเมิดพันธสัญญาการแต่งงานบาปเกี่ยวข้อง ดังนั้น OT ให้เหตุไม่สมมติว่าคนจะหย่ากับภรรยาของเขาโดยพลการโดยไม่มีเหตุผลใดที่ดีและไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกผิด ต้องมีบางคน "อนาจาร" เป็นพื้นฐานสำหรับการตัดสินการหย่าร้าง ดังนั้นมาลาคีก่นเป็นศีลธรรมหย่าร้างไม่มีเหตุผลของภรรยาชาวยิวผู้บริสุทธิ์ ตามกฎทั่วไปพระเจ้าตรงข้ามกับการหย่าร้างตั้งแต่หย่าร้างทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการละเมิดสัญญาพันธสัญญา แรงผลักดันจากการเรียนการสอนในพระคัมภีร์ไบเบิลคือการหย่าร้างควรจะขอเพียงเป็นทางเลือกสุดท้ายที่จะท้อแท้ แต่ในกำเริบส่วนของกรณี วัฒนธรรมอเมริกันสมัยใหม่ที่มีความสมัครใจของการไม่มีความผิดพลาดการหย่าร้างได้ง่ายได้ทำผิดพลาดที่คล้ายกับที่ของฝ่ายตรงข้ามพระเยซู.
เมื่ออื้อฉาวและจริงจัง "ลามก" ได้เกิดขึ้นที่ทำลายสาระสำคัญของพันธสัญญาการแต่งงาน แต่หย่าร้าง (และ ความเป็นไปได้ของการสมรส) จะได้รับอนุญาต ในขณะที่ข้อปฏิบัติอื่น ๆ ถ้าพันธสัญญาการแต่งงานการละเมิดอย่างต่อเนื่องโดยหุ้นส่วนคนหนึ่งพันธสัญญาสามารถยกเลิกเพื่อให้คู่อื่น ๆ มีหน้าที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายหรือศีลธรรมเพื่อให้ปลายของเขาหรือเธอต่อรอง.
ในความเป็นจริง OT แสดงให้เห็นว่าในบาง การหย่าร้างสถานการณ์ที่อาจจะกำหนดเป็นเลสเบี้ยนของความชั่วร้าย แต่ดูเหมือนว่ามันจะได้รับพระประสงค์ของพระเจ้าที่ชาวอิสราเอลในเวลาที่เอสราหย่าภรรยาต่างประเทศของพวกเขาสำหรับพระเจ้าของพวกเขาไม่ชอบด้วยกฎหมาย มันเป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้าสำหรับอับราฮัมจะหย่า slavewife ฮาการ์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

OT วิวหย่าให้ความสมจริงในการอภิปรายของการหย่าร้างที่จำเป็นมากในโบสถ์ ซึ่งนีโอมาเชี่ยนมุมมองของ OT ได้นำคริสเตียนจะไม่สนใจข้อมูลของ OT ให้หย่า แต่น่าเศร้าเสมอและสร้างบาปโดยปกติหลักประกันเพิ่มเติม และ ทุกข์ เป็นอย่างรอบคอบภายใต้สถานการณ์บางอย่าง
โดยไม่ต้องให้น้ำหนักเต็ม OT สอนผู้อ่านสำหรับการรักษาของการหย่าร้างจะรวดเร็วเกินไปที่จะ absolutize ถ้อยคำของพระเยซู ซึ่งในมุมมองของผมไม่มี จะถ่ายอักษรมากกว่าการสั่งการการแซะตาของคุณ ถ้ามันทำให้คุณบาปสำหรับตัวอย่างที่บอกว่าหย่าเป็นข้อห้าม และ แต่งงาน เป็นอย่าง indissoluble ในสายตาของพระเจ้าต้องอธิบายข้อมูล OT ที่กฎหมายของพระเจ้าอย่างชัดเจนให้หย่า ( และเป็นไปได้โดยนัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ ) ภายใต้สถานการณ์บางอย่างและคำสั่งในคนอื่น ๆ
อนึ่ง ข้อมูล OT เป็นแก้ไขเพื่อบรรดาผู้ที่กล่าวว่า การหย่าเป็นสิ่งที่อนุญาต ในกรณีของการล่วงประเวณีและทอดทิ้งเท่านั้น ฉันได้ยินว่าผู้หญิงที่กำลังหวังและภาวนาว่า สามีของตนจะล่วงประเวณีเพื่อว่าพวกเขาจะมีหลักฐานในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลสำหรับการหย่าร้าง แต่ในหนังสือหย่าให้ " indecencies " ( deut 24 : 1 ) , ฉธบ . 24 :1 " เมื่อชายคนใดเพิ่งมีภรรยาแต่งงานกับนางและต่อมานางไม่เป็นที่โปรดปรานของเขาเพราะเขาพบว่านางมีสิ่งน่าอายดังนั้นเขาจึงทำหนังสือหย่าใส่มือของนางแล้วไล่ออกจากบ้านของตนไป
ซึ่งจะปรากฏในระยะกว้าง สำหรับหลากหลายทั้งความผิดต่อการแต่งงานเป็นพันธสัญญา เมื่อความคิดของการแต่งงานเป็นพันธสัญญาที่ใช้มันจะกลายเป็นที่ชัดเจนว่าพฤติกรรมใด ๆที่ละเมิดพันธสัญญา สาระสําคัญของการแต่งงาน จะเป็นเหตุหย่าภรรยาทารุณ การแบนของคู่สมรส สิทธิของภรรยา ขาดการสนับสนุนทางการเงินและอื่น ๆ
วิธีนี้ได้มาจากโอทีจึงกว้างกว่าและการตีความของอุดมคติ absolutized NT หัวข้อหย่าจากรูปฉากหลัง มันเป็นวิธีการที่เป็นประโยชน์ในจริงบาปสาป ล้มลง โลกที่เราอาศัยอยู่ ซึ่งความแข็งของหัวใจมักเป็นกฎมากกว่าเป็นข้อยกเว้น แน่นอน