When he said that final word, Fen D

When he said that final word, Fen Duancang actually felt as though a heavy burden had been released from his shoulders. He carried Fen Juecheng, and took the lead. Flying up in the air, he left for the distance. Fen Moran followed after him as well, and he did not say a single word or make eye contact with anyone… The respect and honor he garnered his entire life, could be considered to have been completely thrown away on this very day.

Seeing the two central figures leave, the rest naturally did not stay for long either. Everyone left with dirt and mud on their faces, and they could not even bother about those corpses on the ground that were from their clan… And most of these corpses were all incomplete, even if they wished to bring them back, it would be beyond difficult.

“Have a safe trip.” Yun Che slightly narrowed his eyes, and said with a cheerful smile. Following after Fen Duancang’s and Fen Moran’s disappearance from his line of sight, Yun Che’s heart, which had been beating hard the entire time, finally calmed down, and his entire back had long been completely stretched with cold sweat. He looked towards the sky, and coldly said with low voice. “Fen Juecheng, this is what you owed me! Originally, neither of us had grudges for each other, yet, you actually wished to plot against me in the Heaven Basin Secret Realm! Since our grudge can no longer be untied, then, let’s do it more thoroughly! Burning Heaven Clan… shall become the touchstone, and stepping stone for my growth!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเขากล่าวว่า คำสุดท้าย Fen Duancang จริงรู้สึกว่าภาระหนักได้ถูกออกจากไหล่ของเขา เขาดำเนิน Fen Juecheng และเอาลูกค้าเป้าหมาย เขาเดินทางในอากาศ ซ้ายสำหรับระยะทาง ตี้โมแรน fen ตามหลังเขาด้วย และเขาไม่พูดคำเดียว หรือตากับทุกคน... ความเคารพและเกียรติที่เขารวบรวมมาตลอดชีวิต อาจจะพิจารณาที่ถูกทั้งหมดโยนไปในวันนี้เห็นตัวเลขกลางสองปล่อย เหลือธรรมชาติเพียงไม่นานก็ คนซ้ายกับโคลนและสิ่งสกปรกบนใบหน้าของพวกเขา และพวกเขาไม่ได้รำคาญเกี่ยวกับศพเหล่านั้นบนพื้นดินที่มาจากตระกูลของพวกเขา... และส่วนใหญ่ของศพเหล่านี้ได้ไม่สมบูรณ์ทั้งหมด แม้ว่าพวกเขาอยากจะนำ กลับไป มันจะเกินยาก"มีการเดินทางปลอดภัย" Che ยุนเล็กน้อยประชากรตาของเขา และกล่าว ด้วยรอยยิ้มร่าเริง ต่อหลัง Fen Duancang และ Fen ตี้โมแรนหายไปจากสายตาของเขา หัวใจยุน Che ซึ่งได้ถูกตีหนักตลอดเวลา สุดสงบลง และหลังทั้งได้นานถูกอย่างสมบูรณ์ยืดกับกาฬ เขามองไปทางท้องฟ้า และจ้างงานกล่าว ด้วยเสียงต่ำ " Fen Juecheng นี้เป็นสิ่งที่คุณค้างฉัน แต่เดิม ใช่เรามี grudges สำหรับแต่ละอื่น ๆ ยัง คุณปรารถนาร้ายฉันในแดนสวรรค์อ่างลับจริง ตั้งแต่เราเสียใจไม่สามารถ untied แล้ว ขอทำเพิ่มเติมอย่างละเอียด เผากองทัพสวรรค์...จะกลายเป็นการเกิดประโยชน์ที่สุด และหินก้าวสำหรับการเติบโตของฉัน! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเขาบอกว่าคำสุดท้าย Fen Duancang จริงรู้สึกราวกับว่าเป็นภาระหนักได้รับการปล่อยตัวออกมาจากไหล่ของเขา เขาดำเนินการ Fen Juecheng และนำเอา บินขึ้นไปในอากาศเขาออกจากระยะไกล Fen โมแรนตามหลังเขาเช่นกันและเขาก็ไม่ได้พูดคำคำเดียวหรือสบตากับใคร ... ความเคารพและให้เกียรติเขารวบรวมมาตลอดชีวิตของเขาจะได้รับการพิจารณาให้ได้รับการโยนออกไปอย่างสมบูรณ์ในวันนี้มาก. เห็นทั้งสอง ตัวเลขกลางออกจากส่วนที่เหลือตามธรรมชาติไม่ได้อยู่นานอย่างใดอย่างหนึ่ง ทุกคนทิ้งให้อยู่กับสิ่งสกปรกและโคลนบนใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาจะไม่ได้กังวลเกี่ยวกับศพเหล่านั้นบนพื้นดินที่มาจากตระกูลของพวกเขา ... และส่วนใหญ่ของศพเหล่านี้ล้วนไม่สมบูรณ์ถึงแม้ว่าพวกเขาอยากที่จะนำพวกเขากลับมามันจะเกิน ยาก. "มีการเดินทางที่ปลอดภัย." ยุน Che ลดลงเล็กน้อยดวงตาของเขาและกล่าวด้วยรอยยิ้มร่าเริง ต่อไปนี้หลังจาก Fen Duancang และ Fen โมแรนหายตัวไปจากสายของเขาจากสายตาหัวใจหยุนเจ๊ซึ่งได้รับการตีอย่างหนักตลอดเวลาในที่สุดก็สงบลงและกลับมาทั้งหมดของเขาได้รับการยืดยาวอย่างสมบูรณ์กับเหงื่อเย็น เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเย็นชากล่าวด้วยเสียงต่ำ "บึง Juecheng นี้คือสิ่งที่คุณเป็นหนี้ฉัน! แต่เดิมเราไม่ได้มีความแค้นซึ่งกันและกัน แต่คุณอยากจริงพล็อตกับฉันในดินแดนลุ่มน้ำลับสวรรค์! ตั้งแต่ความเสียใจของเราไม่สามารถผูกแล้วลองทำมันขึ้นอย่างทั่วถึง! การเผาไหม้สวรรค์แซ่ ... จะกลายเป็นมาตรฐานและก้าวหินสำหรับการเจริญเติบโตของฉัน! "