A Haskell program consists, basical

A Haskell program consists, basically, of a set of function definitions. Functions are bound to names in a manner that looks very similar to variable assignment in other languages. However, it really is not the same thing; a Haskell bound name is much more similar to a binding in a mathematical proof, where we might say "Let tau refer to the equation . . .." A name binding just provides a shorthand for later use of an equation, but the name can only be bound a single time within a program -- trying to change it generates a program error.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรแกรม Haskell ประกอบด้วย พื้น ชุดของคำนิยามของฟังก์ชัน ฟังก์ชันถูกผูกไว้กับชื่อในลักษณะที่มีลักษณะคล้ายกับกำหนดตัวแปรในภาษาอื่น อย่างไรก็ตาม มันจริง ๆ ไม่เหมือน Haskell ชื่อผูกไม่มากคล้ายกับการผูกข้อมูลในหลักฐานทางคณิตศาสตร์ ซึ่งเราอาจพูดว่า "ปล่อยให้เต่าหมายถึงสมการ... ... " รวมชื่อเพียงแสดงตัวย่อสำหรับใช้ในภายหลังของสมการ แต่ชื่อสามารถเท่านั้นสามารถผูกครั้งเดียวภายในโปรแกรม - พยายามเปลี่ยนสร้างความผิดพลาดของโปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรแกรม Haskell ประกอบด้วยพื้นของชุดของคำนิยามฟังก์ชั่น ฟังก์ชั่นจะผูกพันกับชื่อในลักษณะที่มีลักษณะคล้ายกันมากที่จะกำหนดตัวแปรในภาษาอื่น ๆ แต่จริงๆมันไม่ได้เป็นสิ่งเดียวกัน ชื่อ Haskell ผูกพันมากขึ้นคล้ายกับมีผลผูกพันในการพิสูจน์ทางคณิตศาสตร์ที่เราอาจจะบอกว่า "ขอให้เป็นเอกภาพหมายถึงสมการ.. .. " ชื่อผลผูกพันเพียงให้จดชวเลขสำหรับใช้ในภายหลังของสมการ แต่ชื่อสามารถ เพียง แต่จะผูกพันเวลาเดียวภายในโปรแกรม - พยายามที่จะเปลี่ยนมันสร้างผิดพลาดของโปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอสเค็ลล์เป็นโปรแกรมประกอบด้วยโดยทั่วไปของชุดของฟังก์ชันที่นิยาม . ฟังก์ชันที่ถูกผูกไว้กับชื่อในลักษณะที่มีลักษณะคล้ายกันมากกับตัวแปรที่กำหนดในภาษาอื่น แต่มันไม่ได้เป็นสิ่งเดียวกัน ; c ผูกชื่อมากขึ้นคล้ายกับผูกในการพิสูจน์ทางคณิตศาสตร์ที่เราอาจพูดว่า " ให้ตาวอ้างถึงสมการ . . . . . . ." ชื่อผูกพันก็ให้ย่อเพื่อใช้ในภายหลังของสมการ แต่ชื่อเท่านั้นที่สามารถจะผูกพันเวลาเดียวภายในโปรแกรม -- พยายามที่จะเปลี่ยนแปลงมันสร้างโปรแกรมผิดพลาด