Xiao Ning’er, who stood next to him

Xiao Ning’er, who stood next to him, noticed Nie Li’s expression and curiously asked, “Nie Li, why’re you crying?”

Nie Li wiped the tears on his face as turned to look at Xiao Ning’er and Ye Ziyun, who both stood quietly and looked out into the Endless Desert. He sighed with sorrow, “Ning’er, during a person’s life, there will always be a special event and a special person. Although he or she may only appear in your life for a brief moment, they will become an eternal memory, for as long as you live. You will continue to live for the sake of that memory. This memory is irreplaceable. Someone who has travelled the lands and sailed the seas wouldn’t stop for little things.”

Nie Li muttered as his thoughts drifted off into the distance.

As she observed Nie Li’s absent-minded expression, a trace of pain quivered Xiao Ning’er’s heart, even though she didn’t understand why. However, she vaguely knew what Nie Li was talking about. ‘But Nie Li, did you know? You’ve already become an eternal memory of my life. If we are separated upon entering the Draconic Ruins Realm, then this is the memory that I will live the rest of my life for. My memories of you are irreplaceable.’

Tears flickered in Xiao Ning’er’s eyes. Although her heart ached, she still kept a smile on her face. “Nie Li, why did you bring this up all of a sudden? Didn’t you say that the Desert Palace isn’t far from here? Let’s hurry up!”

Finishing her words, Xiao Ning’er turned and walked away. Under the sky, in a land full of sand, the lovely image of Xiao Ning’er’s back carried a sense of loneliness.

As he watched Xiao Ning’er’s back, Nie Li couldn’t help sighing internally as he continued moving forward.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสี่ยว Ning'er ที่ยืนถัดจากเขา สังเกตเห็นเดินทาง Nie Li นิพจน์ และซอกแซก ถาม "หลี่เดินทาง Nie ทำไมกำลังคุณร้องไห้"เดินทาง Nie Li เช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเขาขณะหันไปมองเสี่ยว Ning'er และ Ye Ziyun ที่ยืนอยู่เงียบ ๆ และมองเข้าไปในทะเลทราย Endless เขาถอนหายใจ ด้วยความเศร้าโศก "Ning'er ในช่วงชีวิตของบุคคล เสมอจะได้เป็นคนพิเศษและกิจกรรมพิเศษ แม้ว่าเขาหรือเธออาจปรากฏเฉพาะในชีวิตช่วงสั้น ๆ พวกเขาจะเป็นหน่วยความจำนิรันดร์ สำหรับตราบเท่าที่คุณอาศัยอยู่ คุณจะยังคงอยู่เพื่อประโยชน์ของหน่วยความจำ หน่วยความจำนี้จะไม่สามารถถูกแทน คนที่ได้เดินทางไปดินแดน และแล่นทะเลไม่หยุดสำหรับสิ่งเล็ก ๆ น้อยๆ"เดินทาง Nie หลี่ญี่ปุ่นเป็นความคิดของเขาลอยออกเป็นระยะทางขณะที่เธอสังเกตนิพจน์เคลิ้ม ๆ เดินทาง Nie Li ร่องรอยของความเจ็บปวด quivered เซียว Ning'er หัวใจ แม้ว่าเธอไม่เข้าใจว่าทำไม อย่างไรก็ตาม เธอรางรู้ว่าหลี่เดินทาง Nie พูดถึงอะไร ' แต่หลี่เดินทาง Nie คุณรู้หรือไม่ แล้วคุณได้กลายเป็นหน่วยความจำที่เป็นนิรันดร์ของชีวิต ถ้าเราจะแยกเข้าแดนซาก Draconic แล้วนี้เป็นหน่วยความจำที่ฉันจะมีชีวิตอยู่ส่วนเหลือของชีวิตของฉัน ความทรงจำของคุณจะไม่สามารถถูกแทน 'น้ำตา flickered ในสายตาของเซียว Ning'er แม้ว่าหัวใจของเธอ ached เธอยังคงเก็บรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ "เดินทาง Nie Li ทำไมไม่คุณเรียกนี้ทันทีหรือไม่ คุณไม่ได้บอกว่า พระราชวังทะเลทรายที่ไม่ไกลจากที่นี่ มาเร็วๆ"จบคำพูดของ เซียว Ning'er หัน และเดินเข้าไป ภายใต้ท้องฟ้า ในดินแดนที่เต็มไปด้วยทราย ภาพน่ารักของเสี่ยว Ning'er กลับทำความรู้สึกของความเหงาตามเขาดูหลังเซียว Ning'er หลี่เดินทาง Nie ไม่ช่วย sighing ภายในขณะที่เขายังคงก้าวไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสี่ยว Ning'er ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาสังเกตเห็นการแสดงออกและการ Nie หลี่ถามอยากรู้อยากเห็น "Nie ลี่ why're คุณร้องไห้?" Nie Li เช็ดน้ำตาบนใบหน้าของเขาในขณะที่หันไปดูเสี่ยว Ning'er และเจ้า Ziyun ที่ทั้งสองยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ และมองออกไปในทะเลทรายที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาถอนหายใจด้วยความทุกข์ "Ning'er ในช่วงชีวิตของคนมีจะเป็นเหตุการณ์พิเศษและคนพิเศษ แม้ว่าเขาหรือเธออาจจะเป็นเพียงปรากฏในชีวิตของคุณเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ก็จะกลายเป็นหน่วยความจำนิรันดร์ได้นานเท่าที่คุณอาศัยอยู่ คุณจะยังคงมีชีวิตอยู่เพื่อประโยชน์ของหน่วยความจำว่า หน่วยความจำนี้ไม่สามารถถูกแทนที่ คนที่ได้เดินทางไปดินแดนและแล่นทะเลจะไม่หยุดสำหรับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ . " Nie Li พึมพำเป็นความคิดของเขาลอยออกไปไกล. ขณะที่เธอสังเกต Nie หลี่แสดงออกเหม่อลอยร่องรอยของความเจ็บปวดก็สั่นเสี่ยว Ning'er ของ หัวใจถึงแม้เธอจะไม่เข้าใจว่าทำไม แต่เธอรู้ว่าสิ่งที่คลุมเครือ Nie หลี่ได้พูดคุยเกี่ยวกับ แต่ Nie ลี่รู้หรือไม่? คุณได้อยู่แล้วกลายเป็นนิรันดร์หน่วยความจำในชีวิตของฉัน ถ้าเราจะแยกออกจากกันเมื่อเข้าสู่โบราณสถานมังกรอาณาจักรแล้วนี้เป็นหน่วยความจำที่ผมจะใช้ชีวิตที่เหลือของชีวิตของฉันสำหรับ ความทรงจำของฉันของคุณคือไม่สามารถถูกแทนที่. ' น้ำตา flickered ในสายตาของเสี่ยว Ning'er แม้ว่าหัวใจของเธอปวดร้าวเธอยังคงเก็บไว้รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ "หลี่ Nie ทำไมคุณนำนี้ขึ้นทั้งหมดในทันที? คุณไม่ได้บอกว่าพระราชวังทะเลทรายอยู่ไม่ไกลจากที่นี่? ให้รีบขึ้น! " จบคำพูดของเธอเสี่ยว Ning'er หันหลังกลับและเดินออกไป ภายใต้ท้องฟ้าในดินแดนที่เต็มไปด้วยทรายภาพที่น่ารักของเสี่ยวกลับ Ning'er อุ้มความรู้สึกของความเหงา. ในฐานะที่เขาเฝ้ามองกลับเสี่ยว Ning'er ของ Nie ลี่ไม่สามารถช่วยถอนหายใจภายในขณะที่เขายังคงก้าวไปข้างหน้า