PhamacodynamicPenicilin G inhibits

Phamacodynamic
Penicilin G inhibits the third and final stage of bacterial cell wall synthesis by binding to specific penicillin-binding proteins located inside the bacterial cell wall.
After binding with specific PBPs, Penicillin inhibits transpeptidase, an enzyme that is responsible for developing cross-bridges within the cell wall.
These cross-bridges give the cell wall its strength.
Additionally, penicillin affects auto-lytic enzymes (autolysins) that promote active cell wall destruction.
The relationship between PBPs and autolysins is unclear; possibly, penicillin interferes with an autolysin inhibitor.
As the cell wall weakens, the internal osmotic pressure of the bacteria changes, allowing the cell to swell, the burst.
The body's immune system completes the process of fighting the infection and cleans up debris from ruptured bacteria.

Penicillin has selective toxicity to bacteria because human cells do not use the biochemical process that the bacteria use to form a cell wall and thus protected from destruction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

PhamacodynamicPenicilin G ยับยั้งการสังเคราะห์ผนังเซลล์แบคทีเรียโดยผูกไปผูกยาเพนนิซิลลินโปรตีนเฉพาะที่ตั้งอยู่ภายในผนังเซลล์แบคทีเรียขั้นที่สาม และสุดท้าย หลังจากผูกกับ PBPs เฉพาะ ยาเพนนิซิลลินยับยั้งลทรานสเฟอเรส เอนไซม์ที่มีหน้าที่พัฒนาข้ามสะพานภายในผนังเซลล์สะพานข้ามเหล่านี้ให้ความแข็งแรงของผนังเซลล์นอกจากนี้ ยาเพนนิซิลลินมีผลต่อเอนไซม์ lytic อัตโนมัติ (autolysins) ที่ส่งเสริมการทำลายผนังเซลล์ที่ใช้งานอยู่ความสัมพันธ์ระหว่าง PBPs autolysins ไม่ชัดเจน อาจจะ ยาเพนนิซิลลินรบกวนกับการผล autolysinเซลล์ ผนังอ่อน ความดันออสโมติกภายในเปลี่ยนแปลง แบคทีเรียทำให้เซลล์พองตัว การปะทุระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายเสร็จสิ้นกระบวนการของการต่อสู้การติดเชื้อ และทำความสะอาดค่าเศษจากแบคทีเรียพุ่งกระฉูดยาเพนนิซิลลินมีใช้ความเป็นพิษกับแบคทีเรียเนื่องจากเซลล์มนุษย์ใช้กระบวนการชีวเคมีที่แบคทีเรียใช้ในการสร้างผนังเซลล์ และจึง ได้รับการป้องกันจากการถูกทำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Phamacodynamic
Penicilin G ยับยั้งขั้นตอนที่สามและครั้งสุดท้ายของการสังเคราะห์ผนังเซลล์ของแบคทีเรียโดยการจับกับโปรตีนเฉพาะยาปฏิชีวนะที่มีผลผูกพันอยู่ภายในผนังเซลล์ของแบคทีเรีย
หลังจากที่มีผลผูกพันกับ PBPs เฉพาะ Penicillin transpeptidase ยับยั้งเอนไซม์ที่มีหน้าที่รับผิดชอบในการพัฒนาสะพานข้ามภายใน ผนังเซลล์
เหล่านี้ข้ามสะพานให้เซลล์ผนังแข็งแรง
นอกจากนี้ยาปฏิชีวนะมีผลกระทบต่ออัตโนมัติ lytic เอนไซม์ (autolysins) ที่ส่งเสริมการทำลายผนังเซลล์ที่ใช้งาน
ความสัมพันธ์ระหว่าง PBPs และ autolysins ก็ไม่มีความชัดเจน; อาจจะเป็นยาปฏิชีวนะรบกวนการยับยั้ง autolysin
เป็นผนังเซลล์อ่อนตัวแรงดันภายในของการเปลี่ยนแปลงของเชื้อแบคทีเรียทำให้เซลล์บวมออกมา
ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายเสร็จสิ้นกระบวนการของการต่อสู้การติดเชื้อและทำความสะอาดขึ้นเศษซากจากการฉีกขาด แบคทีเรียที่มีความเป็นพิษต่อ Penicillin คัดเลือกแบคทีเรียเนื่องจากเซลล์ของมนุษย์ไม่ได้ใช้กระบวนการทางชีวเคมีที่แบคทีเรียใช้ในการสร้างผนังเซลล์และการป้องกันจึงจากการทำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

phamacodynamic
เพนิซิลลินจียับยั้งขั้นตอนที่สามและครั้งสุดท้ายของผนังเซลล์ การสังเคราะห์แบคทีเรียโดยเฉพาะเพนนิซิลินผูกพันโปรตีนที่จับอยู่ภายในผนังเซลล์แบคทีเรีย
หลังจากผูกเฉพาะไฟโคบิลิโซม เพนนิซิลลิน transpeptidase ยับยั้ง เอนไซม์ที่รับผิดชอบในการพัฒนาข้ามสะพานภายในผนังเซลล์
สะพานข้ามเหล่านี้ทำให้ผนังเซลล์แข็งแรง .
นอกจากนี้ ยาปฏิชีวนะมีผลต่อเอนไซม์ไลติครถยนต์ ( autolysins ) ที่ส่งเสริมการทำลายเซลล์ งานผนัง และไฟโคบิลิโซม
ความสัมพันธ์ระหว่าง autolysins ไม่ชัดเจนอาจ เพนนิซิลลินรบกวนการจำแลงยับยั้ง .
เป็นผนังเซลล์อ่อนตัว ความดันออสโมติกภายในของแบคทีเรียการเปลี่ยนแปลง ช่วยให้เซลล์บวม
, ระเบิดระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายเสร็จสิ้นขั้นตอนของการต่อสู้การติดเชื้อ และทำความสะอาดเศษซากจากแบคทีเรียแตก

เพนนิซิลลินได้เลือกความเป็นพิษกับเซลล์แบคทีเรีย เพราะมนุษย์ไม่ใช้กระบวนการทางชีวเคมีที่แบคทีเรียใช้รูปแบบเซลล์ผนังและปกป้องจากการทำลาย