Chapter TextWhatever that thing was

Chapter Text

Whatever that thing was called the Shimada guy was wearing, it sure was comfy. Some nice material it was, probably some silk stuff, and pretty neat against bare skin.
McCree grinned and lit up his cigaret. Inhaling the smoke deeply, he put his feet on the top of the balcony fence and wrapped Hanzo’s kimono? Silk tunic? Morning gown? Whatever it was called, he wrapped it tighter around his chest and shifted the chair he was sitting on, teetering on only two of its legs.

They were a week into their ‘mission’, if one could call it that. Actually, they both had been hired by different organizations to do the same job. They met when they tried to take the objective, believed the other the enemy, had a nice little stand off and finally, after the objective got away, decided to call a truce. After sorting things out they ended up with ‘Fine, we will do this together’. Considering the fact that both of them were actually solo players, this was definitely A Thing. Question was only: who would get the objective in the end?

McCree took another deep drag and scratched his beard. Shimada’s tracking skill certainly was better than his, that was for sure. And he was also a lot better at the whole stealth thing. So far, it was good they worked together, because otherwise, Jesse wasn’t that certain he’d located the objective after losing it the first time.
So, technically, Shimada could have easily just gone his way and done this whole thing himself. Except if there was something, the Samurai needed him for. Which was good. Maybe he could turn the tides after all.

The Cowboy smiled to himself, then cursed as the ash of his cigaret nearly fell onto the borrowed silk thing. Hastily, he wiped off the grey flakes. Of course, his room mate chose this moment to enter the balcony.

“Have you seen my ki-” Hanzo stopped mid-word, his eyes narrowing. McCree smiled at him in his most charming fashion, all the more when he noticed what the archer was wearing.
“You will hand back that kimono this instant, McCree. Or I will consider shooting you where it hurts most,” Shimada hissed, his voice colored with a beautiful Japanese accent.

Jesse tilted his chair back to a more behaved position and stood. Damn that Shimada guy looked hot in his red serape. Suited him perfectly.
With a wide grin, he took off his hat and shrugged. “What? I couldn’t find my poncho, so I just grabbed the first thing lying around. It’s really comfy, the kimono stuff. Nice feel and all.”
Hanzo glared at him. Clearly, the Ninja guy was not amused.

“Oh come on, Shimada. It’s no big deal. You found a good replacement, hm?” McCree smiled and pointed to the red cloth wrapped around the other man's shoulders. Hanzo made a disapproving sound.
“Fine.” With a sigh, Jesse began to take off the kimono, baring his broad shoulders and manly chest, while holding the stare of his ‘partner’. Who clenched his teeth. Turned away.

“You can keep it for now. It stinks of smoke. I will not wear something that has been defiled like this,” Hanzo spat, vanishing back into their tiny hotel room.

Jesse smirked. “Says the man wearing my serape, huh?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อความบทไม่ว่าสิ่งที่ถูกเรียกว่าคนที่แต่งตัวประหลาด Shimada ได้สวมใส่มันแน่ใจว่าเป็นอุ่นหนาฝาคั่ง วัสดุบางอย่างที่ดีมันก็อาจจะเป็นบางสิ่งที่ผ้าไหมและสวยเรียบร้อยกับผิวเปลือย. McCree ยิ้มและสว่างขึ้น cigaret ของเขา การสูดดมควันลึกเขาวางเท้าของเขาอยู่ด้านบนของรั้วระเบียงและห่อกิโมโน Hanzo หรือไม่? เสื้อไหม? ชุดตอนเช้า? สิ่งที่มันถูกเรียกว่าเขาห่อมันแน่นบริเวณหน้าอกของเขาและขยับเก้าอี้ที่เขากำลังนั่งอยู่บน, teetering ในเพียงสองขา. พวกเขาเป็นสัปดาห์เป็น 'ภารกิจ' ของพวกเขาหากใครสามารถเรียกมันว่า ที่จริงแล้วพวกเขาทั้งสองได้รับการว่าจ้างโดยองค์กรที่แตกต่างกันเพื่อใช้ในงานเดียวกัน พวกเขาพบกันเมื่อพวกเขาพยายามที่จะใช้วัตถุประสงค์อื่น ๆ เชื่อว่าศัตรูที่มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ถอยออกไปและในที่สุดหลังจากที่มีวัตถุประสงค์ไปตัดสินใจที่จะเรียกการสู้รบ หลังจากที่การเรียงลำดับสิ่งที่ออกพวกเขาจบลงด้วย 'วิจิตรเราจะทำเช่นนี้ด้วยกัน' พิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าทั้งสองของพวกเขาเป็นจริงผู้เล่นเดี่ยวนี้เป็นแน่นอนเป็นสิ่ง เป็นเพียงคำถาม: ใครจะได้รับวัตถุประสงค์ในท้ายที่สุดMcCree ใช้เวลาอีกลากลึกและรอยขีดข่วนเคราของเขา ทักษะการติดตาม Shimada แน่นอนก็ยังดีกว่าของเขานั่นคือการตรวจสอบ และเขาก็ยังดีขึ้นมากในสิ่งที่ลักลอบทั้งหมด จนถึงขณะนี้ก็เป็นสิ่งที่ดีที่พวกเขาทำงานร่วมกันเพราะมิฉะนั้นเจสไม่ได้ว่าบางอย่างที่เขาต้องการอยู่วัตถุประสงค์หลังจากที่สูญเสียมันเป็นครั้งแรก. ดังนั้นในทางเทคนิค Shimada จะได้อย่างง่ายดายไปเพียงวิธีการของเขาและสิ่งที่ทำทั้งหมดนี้ตัวเอง . ยกเว้นถ้ามีบางสิ่งบางอย่างที่จำเป็นซามูไรเขา ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี บางทีเขาอาจจะสามารถเปิดกระแสน้ำหลังจากทั้งหมด. คาวบอยยิ้มกับตัวเองสาปแช่งแล้วเป็นเถ้า cigaret ของเขาเกือบตกลงไปบนสิ่งที่ยืมไหม รีบเขาเช็ดออกสะเก็ดสีเทา แน่นอนเพื่อนร่วมห้องของเขาเลือกช่วงเวลานี้เพื่อป้อนระเบียง. "คุณจะได้เห็น ki- ฉัน" Hanzo หยุดกลางคำของเขาตาตีบ McCree ยิ้มให้เขาในแฟชั่นที่มีเสน่ห์ที่สุดของเขาทั้งหมดที่มากขึ้นเมื่อเขาสังเกตเห็นสิ่งที่ยิงธนูใส่. "คุณจะมอบกลับว่ากิโมโนทันทีนี้ McCree หรือฉันจะพิจารณาการถ่ายภาพคุณที่มันเจ็บมากที่สุด "Shimada hissed เสียงของเขาสีด้วยสำเนียงญี่ปุ่นที่สวยงาม. เจสเอียงเก้าอี้ของเขากลับไปยังตำแหน่งที่ประพฤติมากขึ้นและยืน ประณามว่าผู้ชายมอง Shimada ร้อนใน serape สีแดงของเขา เหมาะกับเขาอย่างสมบูรณ์แบบ. พร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่เขาเอาออกหมวกของเขาและยักไหล่ "อะไร? ฉันไม่สามารถหาปอนโชของฉันดังนั้นฉันเพิ่งคว้าสิ่งแรกที่โกหกรอบ มันเป็นเรื่องที่แสนสบายจริงๆสิ่งกิโมโน ความรู้สึกที่ดีและทุก. " Hanzo จ้องไปที่เขา เห็นได้ชัดว่าคนที่ไม่ได้เป็นนินจาขบขัน. "โอ้มาใน Shimada มันไม่ใช่เรื่องใหญ่. คุณพบเปลี่ยนที่ดีหือ? "McCree ยิ้มและชี้ไปที่ผ้าสีแดงห่อรอบไหล่ชายคนอื่น ๆ Hanzo ทำเสียงไม่เห็น. "ดี." กับถอนหายใจเจสเริ่มถอดกิโมโนเปลือยไหล่กว้างของเขาและหน้าอกลูกผู้ชายในขณะที่จับจ้องของ "พันธมิตร" ของเขา ใคร clenched ฟันของเขา หันไป. "คุณสามารถเก็บไว้สำหรับตอนนี้ มันเหม็นของควัน ฉันจะไม่สวมใส่สิ่งที่ได้รับการมลทินเช่นนี้ "Hanzo ถ่มน้ำลายที่หายไปกลับเข้ามาในห้องพักที่โรงแรมเล็ก ๆ ของพวกเขา. เจส smirked กล่าวว่า "คนที่สวมใส่ serape ของฉันเหรอ?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทข้อความสิ่งนั้นถูกเรียกว่าผู้ชายที่เขาใส่ มันก็สบาย บางดี วัสดุก็น่าจะเป็นผ้าไหมสิ่งและงดงามกับผิวเปลือยเมิกครี่ยิ้มจนเห็นฟันและสว่างขึ้นบุหรี่ของเขา สูดหายใจเอาควันเข้าไปลึกๆ เขาเอาเท้าของเขาที่ด้านบนของรั้วระเบียงและห่อฮันโซเป็นกิโมโน เสื้อคลุมผ้าไหม เช้าชุด ? สิ่งที่มันถูกเรียก เขาห่อไว้แน่นที่หน้าอกของเขาและขยับเก้าอี้ให้เขานั่ง อยู่ เพียง สองขาของมันจำนวนสัปดาห์ใน " ภารกิจ " , ถ้าหนึ่งจะเรียกมันว่า ที่จริงแล้ว พวกเขาทั้งสองได้ถูกว่าจ้างโดยองค์กรต่าง ๆ ที่ทำงานเดียวกัน พวกเขาพบเมื่อพวกเขาพยายามที่จะใช้วัตถุประสงค์เชื่ออื่น ๆศัตรู มีดีน้อยยืนออกและในที่สุดหลังจากที่เป้าหมายหนีไปได้ตัดสินใจที่จะสงบศึกกัน หลังจากจัดการเรื่องต่างๆจะจบลงด้วยดี เราจะทำมันด้วยกัน " พิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาทั้งคู่เป็นผู้เล่นเดี่ยวนี้แน่ๆเลย คำถามคือ : ใครได้รับวัตถุประสงค์ในที่สุด ?เมิกครี่ไปอีกลึกลากและเกาเคราของเขา ชิมาดะ ติดตามทักษะแน่นอนดีกว่าของเขา นั่นคือแน่นอน และเขาก็ยังมากที่สิ่งชิงทรัพย์ทั้งหมดดีกว่า ดังนั้นไกล ได้ดี พวกเขาทำงานด้วยกัน เพราะไม่อย่างนั้นเจสซี่ไม่ได้แน่นอน เขาจะอยู่ที่วัตถุประสงค์ หลังจากแพ้ครั้งแรกจริงๆแล้ว เขาสามารถไปทางของเขา และทำเรื่องทั้งหมดนี้เอง ยกเว้นว่ามีอะไร ซามูไรต้องการเขานะ ซึ่งดี บางทีเขาอาจจะสามารถเปิดกระแสน้ำหลังจากทั้งหมดคาวบอยหนุ่มยิ้มกับตัวเอง แล้วสาปเป็นเถ้าบุหรี่ของเขาเกือบหล่นลงยืมไหมนะ อย่างรีบเร่ง เขาเช็ดออกสะเก็ดสีเทา แน่นอน เพื่อนในห้องเขาเลือกช่วงเวลานี้ไปใส่ที่ระเบียง" คุณเห็นฉันคิ - " ฮันโซหยุดกลางคำ ตาแคบลงเรื่อยๆ เมิกครี่ยิ้มให้เขาในแฟชั่นของเขาที่มีเสน่ห์มากที่สุด ยิ่งเมื่อเขาได้เห็นสิ่งที่คนยิงธนูใส่" คุณจะกลับนั้นทันที นี่เมิกครี่ . หรือจะลองถ่ายภาพคุณที่เจ็บที่สุด " ชิมาดะ hissed เสียงของเขาสี ด้วยสำเนียงญี่ปุ่นที่สวยงาม .เจสซี่เอียงเก้าอี้ของเขากลับยิ่งทำตัวและตำแหน่งยืน ไอ้คนที่มองในกระจกข้าง ชิมาดะ ร้อนสีแดงของเขา เหมาะกับเขาที่สุดเลยกับยิ้มกว้าง เขาถอดหมวกของเขาและยัก . " อะไร ? ผมไม่สามารถหาเสื้อกันฝนของฉัน ดังนั้นฉันก็คว้าสิ่งแรกที่โกหกรอบ มันสบายจริงๆ ชุดของ รู้สึกที่ดีและทั้งหมด .ฮันโซถลึงตาใส่เขา ชัดเจน , นินจาเค้าไม่สนุกด้วยเลย" เอาน่า ชิมาดะ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ คุณเจอดีทดแทน หืม ? " เมิกครี่ยิ้มและชี้ไปที่ผ้าสีแดงพันของคนอื่น ๆไหล่ ฮันโซมีเสียงไม่เห็นด้วย ." ก็ดีค่ะ " พร้อมกับถอนหายใจ เจสซีเริ่มถอดกิโมโน เปลือยไหล่กว้างของเขา และความเป็นลูกผู้ชายที่หน้าอก ในขณะที่ถือจ้องมองของเขา " พันธมิตร " ที่ปิดแน่น ฟัน เปลี่ยนไป" คุณสามารถเก็บมันได้ในตอนนี้ มันเหม็นควัน ผมจะไม่ใส่สิ่งที่ได้กระทำเช่นนี้ " ฮันโซกันหายกลับเข้าไปในห้องที่โรงแรมเล็ก ๆของพวกเขาเจสซี่ แสยะยิ้ม " ผู้ชายที่ใส่กระจกข้างผม ฮ้า กล่าวว่า ? "