BACKGROUND: Early medical managemen

BACKGROUND: Early medical management of nausea and vomiting during pregnancy is desirable but less than optimal. The aims of this study were to describe the management of nausea and vomiting during the first prenatal visit and to identify the determinants of 1) addressing the subject of nausea and vomiting during pregnancy with the health practitioner and 2) receiving an antiemetic prescription. METHODS: A prospective study was conducted of 283 women who reported nausea and vomiting during the first trimester of pregnancy. Women were eligible if they were at least 18 years of age and < or = 16 weeks' gestation at the time of their first prenatal visit. Participants completed a questionnaire to determine their maternal characteristics, the presence of nausea and vomiting during pregnancy, and its management. RESULTS: Of the 283 study participants, 79 percent reported that the condition was addressed during their first prenatal visit, 52 percent reported being asked about the intensity and severity of their symptoms, and 22 percent reported being questioned about the extent to which it disrupted their daily tasks. Health practitioners prescribed an antiemetic for 27 percent of women and recommended a nonpharmacological method for 14 percent. Multivariate models showed that the severity of the nausea and vomiting, previous use of an antiemetic, and smoking before pregnancy were significantly associated with an increased likelihood of addressing the subject of nausea and vomiting during pregnancy. Variables associated with an increased likelihood of women receiving an antiemetic prescription included nausea and vomiting severity, excessive salivation, previous antiemetic use, and work status. CONCLUSIONS: Health practitioners can improve their management of nausea and vomiting during pregnancy based on the available guidelines for treatment and they should address important factors such as symptom severity and work status at the first prenatal visit to assess women's need for antiemetic treatment

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: การบริหารจัดการทางการแพทย์ในช่วงต้นของอาการคลื่นไส้และอาเจียนในระหว่างตั้งครรภ์เป็นที่น่าพอใจ แต่ยังน้อยกว่าที่ดีที่สุด จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีการอธิบายถึงการจัดการอาการคลื่นไส้และอาเจียนในระหว่างการเยี่ยมชมก่อนคลอดครั้งแรกและในการระบุปัจจัยของ 1) ที่อยู่เรื่องของอาการคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างตั้งครรภ์ที่มีการประกอบการด้านสุขภาพและ 2) ที่ได้รับยา antiemeticวิธีการ: การศึกษาได้ดำเนินการที่คาดหวังจาก 283 ผู้หญิงที่รายงานอาการคลื่นไส้และอาเจียนในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ ผู้หญิงมีสิทธิที่ว่าพวกเขามีอย่างน้อยอายุ 18 ปีและ <หรือ = 16 สัปดาห์การตั้งครรภ์ในเวลาของการเข้าชมก่อนคลอดของพวกเขาเป็นครั้งแรก ผู้เข้าร่วมเสร็จแบบสอบถามเพื่อตรวจสอบลักษณะของแม่ของพวกเขาการปรากฏตัวของอาการคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างตั้งครรภ์และการจัดการของ ผลลัพธ์ของผู้เข้าร่วมการศึกษา 283, 79 เปอร์เซ็นต์รายงานว่าสภาพจ่าหน้าระหว่างการเยี่ยมชมก่อนคลอดของพวกเขาเป็นครั้งแรกร้อยละ 52 รายงานที่ถูกถามเกี่ยวกับความรุนแรงและความรุนแรงของอาการของพวกเขาและร้อยละ 22 รายงานถูกตั้งคำถามเกี่ยวกับขอบเขตที่มันกระจัดกระจายของพวกเขา งานประจำวันปฏิบัติงานด้านสุขภาพที่กำหนด antiemetic ร้อยละ 27 ของผู้หญิงและแนะนำวิธีการ nonpharmacological 14 เปอร์เซ็นต์ รูปแบบหลายตัวแปรพบว่าความรุนแรงของอาการคลื่นไส้และอาเจียนการใช้งานก่อนหน้านี้ของ antiemetic และการสูบบุหรี่ก่อนการตั้งครรภ์มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของที่อยู่ในเรื่องของอาการคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างตั้งครรภ์ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของผู้หญิงที่ได้รับยา antiemetic รวมคลื่นไส้อาเจียนและความรุนแรงลายฟูมปากใช้ antiemetic ก่อนหน้านี้และสถานภาพการทำงาน ข้อสรุป:ปฏิบัติงานด้านสุขภาพสามารถปรับปรุงการจัดการของพวกเขามีอาการคลื่นไส้และอาเจียนในระหว่างการตั้งครรภ์ตามแนวทางที่มีอยู่สำหรับการรักษาและพวกเขาควรจะอยู่ในปัจจัยที่สำคัญเช่นความรุนแรงของอาการและสถานภาพการทำงานที่เข้าชมก่อนคลอดเป็นครั้งแรกในการประเมินความต้องการของผู้หญิงในการรักษา antiemetic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: จัดการต้นทางการแพทย์ของคลื่นไส้และอาเจียนระหว่างตั้งครรภ์จะต้อง แต่น้อยกว่าดีที่สุด จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้ได้อธิบายการจัดการอาการคลื่นไส้และอาเจียนในช่วงก่อนคลอดเดิน ทางระบุดีเทอร์มิแนนต์ของ 1) แก้ปัญหาเรื่องอาการคลื่นไส้อาเจียนระหว่างตั้งครรภ์กับผู้ประกอบการเพื่อสุขภาพ และ 2) รับใบสั่งยาการ antiemetic วิธีการ: การศึกษาอนาคตถูกดำเนินของผู้หญิง 283 รายงานคลื่นไส้และอาเจียนในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ ผู้หญิงมีสิทธิ์ถ้ามีอายุอย่างน้อย 18 ปี และ < หรือ = 16 สัปดาห์ครรภ์ครั้งแรกก่อนคลอดมาเยือน ร่วมดำเนินการแบบสอบถามเพื่อระบุลักษณะของแม่ สถานะของคลื่นไส้และอาเจียนระหว่างตั้งครรภ์ และการจัดการ : ของ 283, 79 เปอร์เซ็นต์รายงานผลว่า เงื่อนไขที่อยู่ในระหว่างการมาเยือนก่อนคลอดแรก ร้อยละ 52 รายงานถูกถามเกี่ยวกับความรุนแรงและความรุนแรงของอาการ และ 22 เปอร์เซ็นต์รายงานเมื่อถูกสอบสวนเกี่ยวกับที่ว่าระหว่างสองวันงานประจำวัน สุขภาพผู้กำหนด antiemetic ที่ 27 ร้อยละของหญิง และแนะนำวิธีการ nonpharmacological 14 เปอร์เซ็นต์ รูปแบบตัวแปรพหุพบว่าความรุนแรงของอาการคลื่นไส้และอาเจียน ก่อนหน้านี้ใช้การ antiemetic สูบบุหรี่ก่อนการตั้งครรภ์ได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับโอกาสการเพิ่มแก้ปัญหาเรื่องของอาการคลื่นไส้ และอาเจียนระหว่างตั้งครรภ์ ตัวแปรที่สัมพันธ์กับโอกาสการเพิ่มขึ้นของผู้หญิงรับคลื่นไส้การรวมใบสั่งยา antiemetic และอาเจียนรุนแรง salivation มากเกินไป ใช้ก่อนหน้า antiemetic และสถานะการทำงาน บทสรุป: สุขภาพผู้ที่สามารถปรับปรุงการบริหารจัดการคลื่นไส้และอาเจียนระหว่างตั้งครรภ์ตามคำแนะนำการใช้สำหรับรักษา และพวกเขาควรปัจจัยสำคัญเช่นอาการความรุนแรงและการทำงานสถานะที่เดินก่อนคลอดเพื่อประเมินผู้หญิงต้องรักษา antiemetic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพ พื้นหลังช่วงต้นการจัดการทางการแพทย์ของอาเจียนและคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างการตั้ง ครรภ์ มีความเหมาะสมแต่น้อยกว่าได้ผลดีที่สุด วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นการอธิบายถึงการจัดการท้องเสียและคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างการเที่ยวชมครั้งแรกก่อนคลอดและเพื่อระบุตัวกำหนดของ 1 )การกำหนดเรื่องของอาเจียนและคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างการตั้ง ครรภ์ กับแพทย์เพื่อ สุขภาพ และ 2 )ได้รับการกำหนด antiemetic ที่วิธีใดวิธีหนึ่งการศึกษาในอนาคตซึ่งได้รับการศึกษาใน 283 ผู้หญิงที่รายงานว่าอาการคลื่นเหียนอาเจียนและเป็นครั้งแรกในระหว่างดาวน์ของการตั้ง ครรภ์ ผู้หญิงได้มีสิทธิหากทั้งสองอยู่ที่อย่างน้อย 18 ปีของอายุและ<หรือ=ตั้ง ครรภ์ ช่วงอายุ ครรภ์ 16 สัปดาห์'ในเวลาที่เที่ยวชมครั้งแรกก่อนคลอดของพวกเขา ผู้ร่วมประชุมเสร็จสมบูรณ์แบบสอบถามที่จะกำหนดลักษณะของผู้เป็นแม่ของตนการมีอยู่ของลูกแสลงใจและคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างการตั้ง ครรภ์ และการจัดการของตน. ผลของการศึกษา 283 คนที่ 79 เปอร์เซ็นต์รายงานว่า สภาพ ที่ถูกส่งไปในระหว่างการเที่ยวชมครั้งแรกของพวกเขาก่อนคลอด 52 เปอร์เซ็นต์รายงานว่าการถูกถามเกี่ยวกับความรุนแรงและความเข้มของอาการของพวกเขาและร้อยละ 22 เป็นการตั้งคำถามเกี่ยวกับรายงานว่าเท่าที่ได้จับกุมคนงานในแต่ละวันของพวกเขาผู้ประกอบเพื่อ สุขภาพ กำหนด antiemetic สำหรับ 27% ของผู้หญิงและได้รับการแนะนำวิธีการ nonpharmacological สำหรับ 14% รุ่น multivariate แสดงให้เห็นว่าความรุนแรงของอาเจียนและคลื่นไส้อาเจียนที่ใช้ก่อนหน้าของแบบปลอดบุหรี่และ antiemetic ที่ก่อนการตั้ง ครรภ์ ได้อย่างมีนัยสำคัญที่เกี่ยวข้องกับความเป็นไปได้เพิ่มขึ้นในการอ้างถึงหน่วยความจำ( Addressing )เรื่องของอาเจียนและคลื่นไส้อาเจียนในระหว่างการตั้ง ครรภ์ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับโอกาสที่เพิ่มขึ้นของผู้หญิงได้รับการกำหนด antiemetic ที่คิดรวมอยู่ระดับความรุนแรงและคลื่นไส้อาเจียนท้องเสีย salivation antiemetic ก่อนใช้งานมากเกินไปและสถานะของงาน บทสรุปผู้ประกอบสามารถปรับปรุงการจัดการด้าน สุขภาพ ของพวกเขาและคลื่นไส้อาเจียนท้องเสียในระหว่างการตั้ง ครรภ์ ตามแนวทางที่จัดให้บริการสำหรับการบำบัดและควรจะมีแอดเดรสที่สำคัญเช่นสถานะอาการความรุนแรงและการทำงานที่เที่ยวชมครั้งแรกก่อนคลอดเพื่อประเมินความต้องการของผู้หญิงในการบำบัด antiemetic