ABSTRACTWater stress in mango has b

ABSTRACT
Water stress in mango has been presumed to provide the stimulus for flowering, and is known as a successful signal for floral induction. Relative water content (RWC) and water potential (Ψw) are the most appropriate measure of plant water status in terms of the physiological consequence of cellular water deficit. The Ψw and RWC were evaluated in the leaves of ‘Amrapali’ (regular bearer) and ‘Langra’ (biennial bearer) cultivars under normal soil moisture condition (50-68%) of orchard (upto 60 cm depth) in order to know their osmotic adjustment capacity at critical stage of flowering and fruit growth. In the field condition Ψw and RWC in Amrapali was -6.0 MPa & 78.0%, -7.29 MPa & 74.9 % and -8.7 MPa & 61.85% at pre flower bud differentiation, flower bud differentiation and panicle elongation stage respectively whereas these values were -5.11 MPa & 75.41%, -7.32 MPa & 70.20% and -7.94 MPa & 55.23% in the corresponding stages of Langra cultivar. The osmotic adjustment calculated on the basis of difference of Ψπmorning (7:00-7:30 am) and Ψπhour (11:00-11:30 am) indicates that the Amrapali had higher osmotic adjustment capacity (11-31%) than Langra (10-30%) during critical stage of flowering. Relation of fruit drop and osmotic adjustment was also worked and Langra has more fruit drop (35-40%) counted at marble stage of fruit growth than the Amrapali (10-15%). These studies showed that Amrapali has more efficient mechanism for avoiding water loss than Langra cultivar.
KEYWORDS: Mango (Mangifera indica L.), Amrapali, Langra, Flower Bud Differentiation, Fruit Development, Osmotic Regulation
Abbreviations: Relative Water Content (RWC), Water Potential (Ψw), Osmotic Adjustment (A∆Ψπ), Osmotic Potential (Ψπ), Turgor Potential (Ψ∞), Leaf Water Content (LWC)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อความเครียดน้ำมะม่วงได้รับการสันนิษฐานไว้ก่อนเพื่อให้กระตุ้นการออกดอกและเป็นที่รู้จักกันเป็นสัญญาณที่ประสบความสำเร็จสำหรับการเหนี่ยวนำดอกไม้ ปริมาณน้ำสัมพัทธ์ (RWC) และศักยภาพน้ำ (Ψw) เป็นตัวชี้วัดที่เหมาะสมที่สุดของสถานะน้ำของพืชในแง่ของผลทางสรีรวิทยาของการขาดน้ำโทรศัพท์มือถือ Ψw RWC และได้รับการประเมินในใบของ 'Amrapali (ผู้ถือปกติ) และ' Langra (ผู้ถือล้มลุก) สายพันธุ์ภายใต้สภาพดินปกติความชื้น (50-68%) ของสวนผลไม้ (ไม่เกิน 60 ซม. ความลึก) เพื่อที่จะรู้ว่าพวกเขา ความสามารถในการปรับออสโมติกในขั้นตอนที่สำคัญของการออกดอกและการเติบโตของผลไม้ ในสภาพสนามΨwและ RWC ใน Amrapali เป็น -6.0 MPa และ 78.0% -7.29 MPa และ 74.9% และ -8.7 MPa และ 61.85% ที่ความแตกต่างของดอกตูมก่อนความแตกต่างของตาดอกและขั้นตอนการยืดช่อตามลำดับในขณะที่ค่าเหล่านี้เป็น -5.11 MPa และ 75.41% -7.32 MPa และ 70.20% และ -7.94 MPa และ 55.23% ในช่วงเดียวกันของพันธุ์ Langra การปรับออสโมติกคำนวณบนพื้นฐานของความแตกต่างของΨπmorning (ที่ 7: 00-7: 30 น) และΨπhour (11: 00-11: 30 น) ระบุว่า Amrapali มีขีดความสามารถในการปรับตัวดันสูง (11-31%) มากกว่า Langra (10-30%) ในระหว่างขั้นตอนที่สำคัญของการออกดอก ความสัมพันธ์ของผลไม้ที่ลดลงและการปรับออสโมติกได้รับการทำงานและยังมี Langra ลดลงผลไม้มากขึ้น (35-40%) นับในขั้นตอนของการเจริญเติบโตหินอ่อนผลไม้กว่า Amrapali นี้ (10-15%) การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า Amrapali มีกลไกที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียน้ำมากกว่าพันธุ์ Langra.
ที่มา: มะม่วง (Mangifera indica L. ), Amrapali, Langra ดอกไม้หน่อแตกต่าง, การพัฒนาผลไม้ระเบียบ Osmotic
ย่อ: เนื้อหาน้ำสัมพัทธ์ (RWC), น้ำ ที่อาจเกิดขึ้น (Ψw) ปรับออสโมติก (AΔΨπ), ออสโมติกที่มีศักยภาพ (Ψπ) turgor ศักยภาพ (Ψ∞) สัดส่วนของน้ำใบ (LWC)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียด
น้ำนามธรรมในมะม่วงได้สันนิษฐานว่าเพื่อให้กระตุ้นให้ดอก และเป็นที่รู้จักกันเป็นสัญญาณความเหนี่ยวนำดอกไม้ ปริมาณน้ำสัมพัทธ์ ( ทำแต้ม ) และค่าศักย์ของน้ำ ( Ψ W ) เป็นมาตรการที่เหมาะสมที่สุดของภาวะน้ำพืชในแง่ของผลทางสรีรวิทยาของน้ำในเซลล์ที่ติดลบการΨ W และสามารถศึกษาวิชาการทหารในใบ ' ' ( ถือปกติ ) และ ' ' ( langra ล้มลุกถือ ) พันธุ์ภายใต้สภาพความชื้นในดินปกติ ( 50-68 % ) สวนผลไม้ ( ไม่เกิน 60 ซม. ) เพื่อทราบความจุของการปรับในขั้นตอนสำคัญของการออกดอกและการเติบโตของผลไม้ ในด้านเงื่อนไขΨ W และสามารถในวิชาการทหารคือ - 6.0 MPa &ร้อยละ 78.0 -7.29 MPa , & 74.9 % และ - 87 เมก& 61.85 % ก่อนดอกตูมความแตกต่าง , ความแตกต่างและระยะยืดช่อดอกตูมตามลำดับในขณะที่ค่าเหล่านี้ -5.11 MPa & 75.41 % , -7.32 MPa & 70.20 % และ -7.94 MPa & 55.23 เปอร์เซ็นต์ในขั้นตอนที่ langra พันธุ์ . การปรับระบบคำนวณบนพื้นฐานของความแตกต่างของΨπเช้า ( 7:00-7:30 AM ) และΨπชั่วโมง ( 11:00-11 :30 ) พบว่ามีการปรับความจุสูงกว่าวิชาการทหาร ( 11-31 % ) มากกว่า langra ( 10-30 % ) ในระหว่างขั้นตอนการออกดอก ความสัมพันธ์ของการวางผลไม้และการปรับตัว และยังทำงาน langra มีมากกว่าผลไม้หล่น ( 35-40 % ) นับที่ระยะการเจริญเติบโตของผลอ่อนกว่าวิชาการทหาร ( 10-15% )การศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าวิชาการทหารมีกลไกที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียน้ำมากกว่า langra พันธุ์ .
มะม่วง ( มะม่วง L . ) วิชาการทหาร langra , ดอกตูม , ความแตกต่าง , การพัฒนาผลไม้ ปริมาณน้ำสัมพัทธ์ระเบียบ
ย่อ : เนื้อหา ( สามารถ ) , ศักย์น้ำ ( Ψ W ) , การปรับ ( ∆Ψπ ) โพเทนเชียล ( Ψπ ) ศักยภาพแล้วรู้สึก ( Ψ∞ )ใบปริมาณของน้ำ ( LWC )