Step 3: Verify the diagnosisThe nex

Step 3: Verify the diagnosis

The next step, verifying the diagnosis, is closely linked to verifying the existence of an outbreak. In fact, often these two steps are addressed at the same time. Verifying the diagnosis is important: (a) to ensure that the disease has been properly identified, since control measures are often disease-specific; and (b) to rule out laboratory error as the basis for the increase in reported cases.

First, review the clinical findings and laboratory results. If you have questions about the laboratory findings (for example, if the laboratory tests are inconsistent with the clinical and epidemiologic findings), ask a qualified laboratorian to review the laboratory techniques being used. If you need specialized laboratory work such as confirmation in a reference laboratory, DNA or other chemical or biological fingerprinting, or polymerase chain reaction, you must secure a sufficient number of appropriate specimens, isolates, and other laboratory material as soon as possible.

Second, many investigators — clinicians and non-clinicians — find it useful to visit one or more patients with the disease. If you do not have the clinical background to verify the diagnosis, bring a qualified clinician with you. Talking directly with some patients gives you a better understanding of the clinical features, and helps you to develop a mental image of the disease and the patients affected by it. In addition, conversations with patients are very useful in generating hypotheses about disease etiology and spread. They may be able to answer some critical questions: What were their exposures before becoming ill? What do they think caused their illness? Do they know anyone else with the disease? Do they have anything in common with others who have the disease?

Third, summarize the clinical features using frequency distributions. Are the clinical features consistent with the diagnosis? Frequency distributions of the clinical features are useful in characterizing the spectrum of illness, verifying the diagnosis, and developing case definitions. These clinical frequency distributions are considered so important in establishing the credibility of the diagnosis that they are frequently presented in the first table of an investigation's report or manuscript.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนที่ 3: ตรวจสอบการวินิจฉัยขั้นตอนต่อไป ตรวจสอบ การวินิจฉัยเป็นการเชื่อมโยงเพื่อตรวจสอบการมีอยู่ของการระบาด ในความเป็นจริง มักจะทั้งสองขั้นตอนที่ระบุในเวลาเดียวกัน ยืนยันการวินิจฉัยเป็นสำคัญ: (a) เพื่อให้แน่ใจว่า โรคอย่างถูกต้องระบุ มาตรการควบคุมมักจะเป็นโรคเฉพาะ และ (ข) ออกปฏิบัติการผิดพลาดจากกฎเป็นพื้นฐานสำหรับการเพิ่มรายงานกรณีครั้งแรก ตรวจสอบผลการวิจัยทางคลินิกและห้องปฏิบัติการผล ถ้าคุณมี คำถามเกี่ยวกับผลการวิจัยของห้องปฏิบัติการ (ตัวอย่างเช่น หากการทดสอบห้องปฏิบัติการสอดคล้องกับผลการวิจัยทางคลินิก และ epidemiologic), ขอ laboratorian ที่มีคุณภาพเพื่อตรวจในห้องปฏิบัติการเทคนิคการใช้ หากต้องการ ความเชี่ยวชาญงานห้องปฏิบัติการเช่นการยืนยันในห้องปฏิบัติการอ้างอิง ดีเอ็นเอ หรือสารเคมีอื่น ๆ หรือทางชีวภาพลายพิมพ์ หรือปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรส คุณต้องรักษาความปลอดภัยจำนวนเพียงพอเหมาะสมตัว แยก และวัสดุห้องปฏิบัติการโดยเร็วที่สุดสอง นักสืบหลาย — แพทย์และไม่ใช่แพทย์ — ประโยชน์ไปมากกว่า หนึ่งผู้ป่วย ด้วยโรคนี้ ถ้าคุณไม่มีเบื้องหลังคลินิกเพื่อตรวจสอบการวินิจฉัย นำหน้าที่ที่เหมาะสมกับคุณ พูดคุยโดยตรงกับผู้ป่วยบางรายช่วยให้คุณเข้าใจคุณสมบัติทางคลินิก และช่วยให้คุณสามารถพัฒนาภาพของโรคและผู้ป่วยที่ได้รับผลกระทบจากมัน นอกจากนี้ การสนทนากับผู้ป่วยมีประโยชน์มากในการสร้างสมมุติฐานเกี่ยวกับสาเหตุโรคและการแพร่กระจาย พวกเขาอาจจะสามารถที่จะตอบคำถามสำคัญ: อะไรถูกแสงของพวกเขาก่อนที่จะป่วย พวกเขาคิดอย่างไรทำให้เกิดการเจ็บป่วยของตน พวกเขารู้ว่าคนอื่น มีโรค พวกเขามีอะไรร่วมกันกับผู้อื่นที่มีโรคที่สาม สรุปลักษณะทางคลินิกที่ใช้การกระจายความถี่ มีคลินิกสอดคล้องกับการวินิจฉัยบ้าง การกระจายความถี่ของลักษณะทางคลินิกมีประโยชน์ในการศึกษาสเปกตรัมของการเจ็บป่วย การตรวจสอบการวินิจฉัย และพัฒนาข้อกำหนดกรณี กระจายความถี่เหล่านี้ทางคลินิกจะถือว่าเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างความน่าเชื่อถือของการวินิจฉัยที่มักปรากฏในตารางแรกของฉบับหรือรายงานการสืบสวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขั้นตอนที่ 3: ตรวจสอบการวินิจฉัย

ขั้นตอนต่อไปในการยืนยันการวินิจฉัยมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการตรวจสอบการดำรงอยู่ของการระบาดของโรค ในความเป็นจริงเหล่านี้มักจะสองขั้นตอนได้รับการแก้ไขในเวลาเดียวกัน การตรวจสอบการวินิจฉัยโรคที่มีความสำคัญดังนี้ (ก) เพื่อให้แน่ใจว่าโรคที่ได้รับการระบุอย่างถูกต้องตั้งแต่มาตรการในการควบคุมโรคเฉพาะมักจะ; และ (ข) การออกกฎข้อผิดพลาดในห้องปฏิบัติการเป็นพื้นฐานสำหรับการเพิ่มขึ้นในกรณีที่รายงาน.

ขั้นแรกตรวจสอบผลการวิจัยทางคลินิกและผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ หากคุณมีคำถามเกี่ยวกับผลการวิจัยในห้องปฏิบัติการ (ตัวอย่างเช่นถ้าทดสอบในห้องปฏิบัติการไม่สอดคล้องกับผลการวิจัยทางคลินิกและระบาดวิทยา) ถาม laboratorian ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมในการตรวจสอบในห้องปฏิบัติการเทคนิคการใช้ หากคุณต้องทำงานในห้องปฏิบัติการเฉพาะเช่นการยืนยันในห้องปฏิบัติการอ้างอิงดีเอ็นเอหรือสารเคมีอื่น ๆ หรือพิมพ์ลายนิ้วมือทางชีวภาพหรือวิธี Polymerase chain reaction คุณต้องรักษาความปลอดภัยเป็นจำนวนที่เพียงพอของตัวอย่างที่เหมาะสมแยกและวัสดุห้องปฏิบัติการอื่น ๆ โดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้.

ประการที่สอง หลายสืบสวน - แพทย์และผู้ที่ไม่ใช่แพทย์ - พบว่ามีประโยชน์ในการเยี่ยมชมของผู้ป่วยหนึ่งหรือมากกว่าที่มีโรค หากคุณไม่ได้มีภูมิหลังทางคลินิกเพื่อยืนยันการวินิจฉัยโรคที่นำแพทย์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสมกับคุณ พูดคุยโดยตรงกับผู้ป่วยบางรายจะช่วยให้คุณมีความเข้าใจที่ดีขึ้นของลักษณะทางคลินิกและช่วยให้คุณพัฒนาภาพจิตของโรคและผู้ป่วยที่ได้รับผลกระทบโดยมัน นอกจากนี้ในการสนทนากับผู้ป่วยที่เป็นประโยชน์อย่างมากในการสร้างสมมติฐานเกี่ยวกับสาเหตุการเกิดโรคและการแพร่กระจาย พวกเขาอาจจะไม่สามารถที่จะตอบคำถามที่สำคัญบางส่วน: อะไรคือความเสี่ยงของพวกเขาก่อนที่จะกลายป่วย? สิ่งที่พวกเขาคิดว่าเกิดจากการเจ็บป่วยของพวกเขา? พวกเขารู้ว่าคนอื่นที่มีโรคหรือไม่ พวกเขาไม่ได้มีอะไรที่เหมือนกันกับคนอื่น ๆ ที่มีโรคหรือไม่

ประการที่สามสรุปลักษณะทางคลินิกโดยใช้การแจกแจงความถี่ มีลักษณะทางคลินิกสอดคล้องกับการวินิจฉัยหรือไม่ การแจกแจงความถี่ของลักษณะทางคลินิกที่มีประโยชน์ในการพัฒนาการสเปกตรัมของการเจ็บป่วยการตรวจสอบการวินิจฉัยและการพัฒนากรณีคำจำกัดความ เหล่านี้แจกแจงความถี่ทางคลินิกจะถือว่ามีความสำคัญมากในการสร้างความน่าเชื่อถือของการวินิจฉัยที่ว่าพวกเขาจะถูกนำเสนอบ่อยในตารางแรกของรายงานการสอบสวนหรือเขียนด้วยลายมือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขั้นตอนที่ 3 : ตรวจสอบการวินิจฉัยขั้นตอนต่อไป เพื่อยืนยันการวินิจฉัย เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดเพื่อตรวจสอบการดำรงอยู่ของการระบาด ในความเป็นจริง มักจะ เหล่านี้สองขั้นตอนจะถูกส่งในเวลาเดียวกัน การตรวจสอบการวินิจฉัยที่สำคัญ คือ ( 1 ) เพื่อให้แน่ใจว่าโรคได้ถูกระบุ เนื่องจากมาตรการควบคุมมักจะ disease-specific ; และ ( ข ) ออกกฎข้อผิดพลาดปฏิบัติการเป็นพื้นฐานสำหรับการเพิ่มขึ้นในการรายงานกรณีก่อนทบทวนผลการวิจัยทางคลินิกและผลทางห้องปฏิบัติการ . ถ้าคุณมีคำถามเกี่ยวกับห้องปฏิบัติการพบ ( ตัวอย่างเช่น ถ้าทดสอบในห้องปฏิบัติการที่สอดคล้องกับผลการวิจัยทางคลินิก และทางระบาดวิทยา ) ถามคุณสมบัติ laboratorian เพื่อทบทวนเทคนิคในห้องปฏิบัติการ การใช้ ถ้าคุณต้องการห้องปฏิบัติการเฉพาะงาน เช่น การยืนยันในการอ้างอิงในห้องปฏิบัติการดีเอ็นเอหรือสารเคมีอื่น ๆ หรือลายทางชีวภาพ หรือการใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส , คุณต้องมีจำนวนเพียงพอของชิ้นงานที่เหมาะสม ไอโซเลท และห้องปฏิบัติการอื่น ๆวัสดุที่เร็วที่สุดประการที่สอง หลายด้านและไม่ใช่แพทย์ - นักวิจัย - พบว่ามีประโยชน์ที่จะเยี่ยมชมหนึ่งหรือมากกว่าของผู้ป่วยด้วยโรค หากคุณไม่ได้มีพื้นหลังทางคลินิกเพื่อยืนยันการวินิจฉัย แพทย์ให้เหมาะสมกับคุณ พูดโดยตรงกับผู้ป่วยบางคนจะช่วยให้คุณมีความเข้าใจที่ดีของลักษณะทางคลินิก และช่วยให้คุณพัฒนาทางจิตของโรค และผู้ป่วยที่ได้รับผลกระทบจากมัน นอกจากนี้การสนทนากับผู้ป่วยจะมีประโยชน์มากในการสร้างสมมติฐานเกี่ยวกับสาเหตุและการแพร่กระจายของโรค พวกเขาอาจจะสามารถที่จะตอบคำถาม : อะไรคือการเสี่ยงของพวกเขาก่อนที่จะกลายเป็นป่วย อะไรที่พวกเขาคิดว่าเกิดจากการเจ็บป่วยของพวกเขา ? พวกเขารู้มั้ยว่าใคร ด้วยโรค พวกเขามีอะไรที่เหมือนกันกับคนอื่น ๆ ที่เป็นโรคนี้ ?สาม สรุปคุณลักษณะทางคลินิกโดยใช้การแจกแจงความถี่ เป็นคลินิกคุณสมบัติสอดคล้องกับการวินิจฉัย การแจกแจงความถี่ของลักษณะทางคลินิกที่เป็นประโยชน์ในลักษณะสเปกตรัมของโรค การวินิจฉัย และการพัฒนาเรื่องคำจำกัดความ การแจกแจงความถี่คลินิกเหล่านี้ถือว่าสำคัญมากในการสร้างความน่าเชื่อถือของการวินิจฉัยที่พวกเขามักแสดงในตารางแรกของการสืบสวนรายงานหรือต้นฉบับ