CNN Hero: Pushpa Basnet 01:43Story

CNN Hero: Pushpa Basnet 01:43
Story highlights
In Nepal, many children have little choice but to live in prison with their incarcerated parents
Fortunately, more and more are finding special homes like the one run by Pushpa Basnet
Basnet also operates a day care in Kathmandu for children under 6 years old
Do you know a hero? Nominations are open for 2013 CNN Heroes
Pushpa Basnet doesn't need an alarm clock. Every morning, the sounds of 40 children wake her up in the two-story home she shares with them.

As she helps the children dress for school, Basnet might appear to be a housemother of sorts. But the real story is more complicated.

All of these children once lived in Nepal's prisons. This 28-year-old woman has saved every one of them from a life behind bars.

Nepal is one of the poorest countries in the world -- according to UNICEF, 55% of the population lives below the international poverty line -- so it lacks the social safety net that exists in most Western nations. Space is extremely limited in the few children's homes affiliated with the government.

So when no local guardian is available, an arrested parent often must choose between bringing their children to jail with them or letting them live on the streets. Nepal's Department of Prison Management estimates 80 children live in the nation's prisons.

"It's not fair for (these) children to live in the prison because they haven't done anything wrong," said Basnet, who started a nongovernmental organization to help. "My mission is to make sure no child grows up behind prison walls."

Basnet is one of several in Nepal who have started groups to get children out of prison. Since 2005, she has assisted more than 100 children of incarcerated parents. She runs a day care program for children under 6 and a residential home where mostly older children receive education, food, medical care and a chance to live a more normal life.

"I had a very fortunate life, with a good education," Basnet said. "I should give it to somebody else."


Since 2005, Pushpa Basnet has assisted more than 100 children of incarcerated parents.
Basnet was just 21 when she discovered her calling, she said. While her family ran a successful business, she was studying social work in college. As part of her studies, she visited a women's prison and was appalled by the dire conditions. She also was shocked to discover children living behind bars.

One baby girl grabbed Basnet's shawl and gave her a big smile.

"I felt she was calling me," Basnet said. "I went back home and told my parents about it. They told me it was a normal thing and that in a couple of days I'd forget it. But I couldn't forget."

Basnet decided to start a day care to get incarcerated children out from behind the prison walls. While her parents were against the idea at first -- she had no job or way to sustain it financially -- eventually they helped support her. But prison officials, government workers and even some of the imprisoned mothers she approached doubted that someone her age could handle such a project.

"When I started, nobody believed in me," Basnet said. "People thought I was crazy. They laughed at me."

But Basnet was undaunted. She got friends to donate money, and she rented a building in Kathmandu to house her new organization, the Early Childhood Development Center. She furnished it largely by convincing her parents that they needed a new refrigerator or kitchen table; when her parents' replacement would arrive, she'd whisk the old one to her center.

Just two months after she first visited the prison, Basnet began to care for five children. She picked them up at the prison every weekday morning, brought them to her center and then returned them in the afternoon. Basnet's program was the first of its kind in Kathmandu; when she started, some of the children in her care had never been outside a prison.


Saved from a life behind bars 02:42
PLAY VIDEO
Two years later, Basnet established the Butterfly Home, a children's home where she herself has lived for the past five years. While she now has a few staff members who help her, Basnet is still very hands on.

"We do cooking, washing, shopping," she said. "It's amazing, I never get tired. (The children) give me the energy. ... The smiles of my children keep me motivated."

Coordinating all of this is no easy task. But at the Butterfly Home, the older kids help care for the younger ones and everyone pitches in with household chores. The atmosphere feels like an extremely large family, a feeling that's fostered by Basnet, who smothers the children with love. The children reciprocate by calling her "Mamu," which means "Mommy."

"I don't ever get a day off, but if I [didn't] have the children around me, it would be hard," she said. "When I'm with them, I'm happy."

Do you know a hero? Nominations are open for 2013 CNN Heroes

All the children are at the Butterfly Home with the consent of the imprisoned parent. When Basnet hears about an imprisoned child, she'll visit the prison -- even in remote areas of the country -- and tell the parent what she can provide. If the parent agrees, Basnet brings the child back.

She is still eager, however, for the children to maintain relationships with their parents. During school holidays, she sends the younger children to the prisons to visit, and she brings them food, clothing and fresh water during their stay. Ultimately, Basnet wants the families to reunite outside prison, and 60 of her children have been able to do just that.

Parents like Kum Maya Tamang are grateful for Basnet's efforts. Tamang has spent the last seven years in a women's prison in Kathmandu. When she was convicted on drug charges, she had no other options for child care, so she brought her two daughters to jail with her. When she heard about Basnet's program, she decided to let them go live with her.

"If Pushpa wasn't around, (they) could have never gotten an education ... (they) would have probably had to live on the streets," she said. "I feel she treats (them) the way I would."

Tamang's oldest daughter, Laxmi, said she can't imagine life without Basnet.

"My life would have been dark without her," said Laxmi, 14. "I would've probably always had a sad life. But now I won't, because of Pushpa."

In 2009, Basnet started a program to teach the parents how to make handicrafts, which she sells to raise money for the children's care. Both mothers and fathers participate. It not only gives them skills that might help them support themselves when they're released, but it also helps them feel connected to their children.

"Often, they think that they're useless because they're in prison," Basnet said. "I want to make them feel that they are contributing back to us."

Making ends meet is always a struggle, though. The children help by making greeting cards that Basnet sells as part of her handicraft business. In the past, she has sold her own jewelry and possessions to keep the center going.

Her biggest concern is trying to find ways to do more to give the children a better future. She recently set up a bank account to save for their higher educations, and one day she hopes to buy or build a house so they'll always have a place to call home. Their happiness is always foremost in her thoughts.

"This is what I want to do with my life," she said. "It makes me feel (good) when I see that they are happy, but it makes me want to work harder. ... I want to fulfill all their dreams."

Want to get involved? Check out the Early Childhood Development Center website at www.ecdcnepal.org and see how to help.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮีโร่ซีเอ็นเอ็น: Pushpa Basnet 01:43เรื่องเด่นในเนปาล เด็กจำนวนมากมีตัวเลือกน้อยแต่ไปอยู่ในคุกกับครอบครัวลหุโทษโชคดี มากจะหาบ้านพิเศษเช่นรันหนึ่งโดย Pushpa BasnetBasnet ดำเนินดูแลวันในเด็กอายุต่ำกว่า 6 ปีคุณรู้พระเอก เสนอชื่อเข้าชิงจะเปิดสำหรับฮีโร่ CNN 2013Pushpa Basnet ไม่ต้องนาฬิกาปลุก ทุกเช้า เสียงเด็ก 40 เธอตื่นขึ้นมาในบ้านสองชั้นที่เธอร่วมกับพวกเขาเป็นเธอช่วยเด็กที่แต่งสำหรับโรงเรียน Basnet อาจจะ มี housemother ประเภท แต่เรื่องจริงมีความซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเด็กเหล่านี้ทั้งหมดอาศัยอยู่ในเนปาลของนัก ผู้หญิงอายุ 28 ปีได้ทำบันทึกทุกครั้งจากชีวิตหลังบาร์เนปาลเป็นหนึ่งในประเทศยากจนที่สุดในโลก - ตามองค์การยูนิเซฟ 55% ของชีวิตประชากรใต้เส้นความยากจนระหว่างประเทศ - เพื่อให้มันขาด net ความปลอดภัยทางสังคมที่มีอยู่ในชาติตะวันตกมากที่สุด มากมีจำกัดพื้นที่ในบ้านของเด็กน้อยที่สังกัดรัฐบาลดังนั้นเมื่อไม่มีผู้ปกครองท้องถิ่น หลักการจับกุมมักจะต้องเลือกระหว่างการนำเด็กเข้าคุกกับพวกเขา หรือให้พวกเขาอาศัยอยู่บนท้องถนน เนปาลของแผนกการจัดการเรือนจำประเมินเด็ก 80 อาศัยอยู่ในที่คุมขังของประเทศ"ไม่ยุติธรรมสำหรับเด็ก (นี้) อยู่ในคุก เพราะพวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิด กล่าวว่า Basnet ที่เริ่มต้นเป็นองค์กรเอกชนเพื่อช่วย "ภารกิจของฉันคือการ ทำให้เด็กไม่เติบโตขึ้นหลังกำแพงคุกแน่"Basnet เป็นหนึ่งในหลายในเนปาลที่มีการเริ่มต้นกลุ่มจะรับเด็กจากเรือนจำ 2548 เธอได้รับความช่วยเหลือเด็กกว่า 100 ครอบครัวลหุโทษ เธอทำงานโปรแกรมวันดูแลเด็กต่ำกว่า 6 และบ้านอยู่อาศัยที่ส่วนใหญ่เด็กได้รับการศึกษา อาหาร แพทย์ และโอกาสที่จะมีชีวิตปกติมากBasnet กล่าวว่า "ฉันมีชีวิตที่โชคดีมาก มีการศึกษาที่ดี "ฉันจะมอบให้แก่คนอื่น"2548, Pushpa Basnet มีช่วยเด็กกว่า 100 ครอบครัวลหุโทษBasnet มีเพียง 21 เมื่อเธอค้นพบโทรศัพท์ของเธอ เธอกล่าว ในขณะที่ครอบครัวของเธอวิ่งความสำเร็จของธุรกิจ เธอได้ศึกษาสังคมสงเคราะห์ในวิทยาลัย เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของเธอ เธอเข้าคุกให้ผู้หญิง และนั้นน่ากลัวไป โดยเงื่อนไขเลวร้าย เธอยังตกใจได้เด็กที่อาศัยอยู่หลังบาร์หนึ่งเด็กสาวคว้าผ้าคลุมไหล่ผ้าของ Basnet และยิ้มให้เธอBasnet กล่าวว่า "ฉันรู้สึกว่า เธอถูกเรียกฉัน "ฉันกลับบ้านไป และบอกพ่อแม่ของฉันเกี่ยวกับมัน พวกเขาบอกฉันว่า มันเป็นสิ่งปกติและในสองสามวันที่จะลืมมัน แต่ฉันไม่ลืม"Basnet ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นดูแลวันรับลหุโทษเด็กออกพอกำแพงเรือนจำ ในขณะที่มารดาอยู่กับความคิดแรก- เธอมีงาน หรือวิธีการรักษาทางการเงิน - ในที่สุดจะช่วย สนับสนุนเธอ แต่เจ้าหน้าที่เรือนจำ ผู้ปฏิบัติงานของรัฐบาล และแม้บางส่วนของเธอประดับมารดา imprisoned doubted ว่า คนอายุสามารถจัดการโครงการดังกล่าวBasnet กล่าวว่า "เมื่อฉันเริ่มต้น ไม่มีใครเชื่อในฉัน "คนที่คิดว่า ผมบ้า พวกเขาหัวเราะที่ฉันนั้น"แต่ Basnet ได้ undaunted เธอมีเพื่อนบริจาคเงิน และเธอเช่าอาคารในกาตมันดุสู่บ้านขององค์กรใหม่ ศูนย์พัฒนาเด็กล่วงหน้า เธอตกแต่งเป็นส่วนใหญ่ โดยการหลอกลวงพ่อแม่ของเธอที่พวกเขาต้องการตู้เย็นใหม่หรือโต๊ะ เมื่อจะเข้ามาแทนที่พ่อแม่ของเธอ เธอจะ whisk หนึ่งเก่าศูนย์ของเธอเพียงสองเดือนหลังจากเธอต้องเข้าคุก Basnet เริ่มดูแลเด็ก 5 เธอรับพวกเขาในคุกทุกวันเช้า นำศูนย์ของเธอ และกลับในช่วงบ่าย โปรแกรมของ Basnet เป็นคนแรกในกาฐมาณฑุ เมื่อเธอเริ่ม บางส่วนของเด็กในการดูแลของเธอไม่เคยได้รับอยู่นอกเรือนจำบันทึกจากชีวิตหลังบาร์ 02:42เล่นวิดีโอสองปีต่อมา Basnet ก่อตั้งบ้านผีเสื้อ บ้านเด็กที่ตัวเขาเองมีชีวิตอยู่ผ่านมาห้าปี ในขณะที่ตอนนี้เธอมีพนักงานกี่คนช่วยเธอ Basnet จะยังคงมากใน"เราทำอาหาร ซักผ้า ช้อปปิ้ง เธอกล่าว "น่าแปลกใจ ฉันไม่เคยได้รับเบื่อ (เด็ก) ให้ฉันพลังงาน ... รอยยิ้มของฉันไว้ให้ฉันแรงจูงใจ"ประสานงานทั้งหมดนี้เป็นงานไม่ง่าย แต่ที่บ้านผีเสื้อ เด็กช่วยดูแลคนอายุน้อย และทุกคนลไป ด้วยงานบ้าน บรรยากาศรู้สึกเหมือนเป็นครอบครัวใหญ่มาก ความรู้สึกที่เด็ก ๆ โดย Basnet ที่ smothers เด็ก ด้วยความรัก เด็กสนอง โดยเรียกเธอ "Mamu ซึ่ง"Mommy""ฉันไม่เคยเห็นวันปิด แต่ถ้า [ไม่] มีเด็กรอบตัว มันจะยาก เธอกล่าว "เมื่อฉันอยู่กับพวกเขา ฉันมีความสุข"คุณรู้พระเอก เสนอชื่อเข้าชิงจะเปิดสำหรับฮีโร่ CNN 2013เด็ก ๆ บ้านผีเสื้อด้วยความยินยอมของ imprisoned เมื่อ Basnet ได้ยินเกี่ยวกับการลูก imprisoned เธอจะเข้าคุก - แม้ในพื้นที่ห่างไกลของประเทศ - และบอกหลักการอะไรที่เธอสามารถให้ ถ้าแม่ตกลง Basnet นำเด็กกลับไปเธอจะกระตือรือร้นยังคง อย่างไรก็ตาม สำหรับเด็กที่จะรักษาความสัมพันธ์กับผู้ปกครอง ระหว่างเทอม เธอส่งเด็กที่นักเที่ยว และเธอนำพวกเขาอาหาร เสื้อผ้า และ น้ำจืดระหว่างพักอยู่ สุด Basnet ต้องการครอบครัวไปรวมตัวอยู่นอกคุก และ 60 ของลูกได้ทำเพียงที่สามารถผู้ปกครองเช่นกุ่มมายาอีกขอบคุณสำหรับความพยายามของ Basnet ได้ อีกมีเวลาเจ็ดปีในคุกของผู้หญิงในกาฐมาณฑุ เมื่อเธอถูกตัดสินลงโทษเกี่ยวกับยาเสพติดค่าธรรมเนียม เธอมีไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ สำหรับการดูแลเด็ก เพื่อเธอนำธิดาทั้งสองของเธอเข้าคุกกับเธอ เมื่อเธอได้ยินเกี่ยวกับโปรแกรมของ Basnet เธอตัดสินใจไปทำกับเธอ"ถ้าไม่ Pushpa สถาน, (พวกเขา) อาจมีไม่เคยรับการศึกษา... (พวกเขา) จะคงมีอยู่บนท้องถนน เธอกล่าว "ฉันรู้สึกเธอจะ (ได้) วิธีฉันจะ"เก่าแก่ที่สุดของอีกลูกสาว ลักษมี กล่าวว่า เธอไม่คิดชีวิต โดย Basnet"ชีวิตมีมืดไม่ มีเธอ กล่าวว่า ลักษมี 14 "ฉันจะได้คงจะมีชีวิตเศร้า แต่ตอน นี้ฉันจะ ไม่ เพราะ Pushpa"ในปี 2009, Basnet เริ่มต้นโปรแกรมสอนวิธีการทำหัตถกรรม ที่เธอขายเพิ่มเงินสำหรับดูแลเด็ก ผู้ปกครอง มารดาและบิดามีส่วนร่วม ไม่เพียงแต่ให้พวกเขาทักษะที่อาจช่วยให้พวกเขาช่วยเหลือตัวเองเมื่อพวกเขากำลังออก แต่ยังช่วยให้พวกเขารู้สึกเชื่อมต่อของตน"กัน พวกเขาคิดว่า เป็นประโยชน์เนื่องจากพวกเขาอยู่ในคุก Basnet กล่าวว่า "ฉันต้องการให้พวกเขารู้สึกว่า พวกเขาจะสนับสนุนกลับไปเรา"ทำให้สิ้นสุดตามได้เสมอการดิ้นรนต่อสู้ แม้ว่า ช่วยเด็ก ด้วยการทำบัตรอวยพรที่ Basnet ขายเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจหัตถกรรมของเธอ ในอดีต เธอได้ขายทรัพย์สินให้ศูนย์ไปและเครื่องประดับของเธอเองความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของเธอกำลังพยายามหาวิธีที่จะทำมากขึ้นเพื่อให้เด็กมีอนาคตดีกว่า เธอเพิ่งตั้งค่าบัญชีธนาคารการบันทึกสำหรับการอุดมศึกษา และวันหนึ่งที่เธอหวังจะซื้อ หรือปลูกบ้านจะเสมอได้ที่บ้าน ความสุขของตนเป็นสำคัญในความคิดของเธอเสมอ"This is what I want to do with my life," she said. "It makes me feel (good) when I see that they are happy, but it makes me want to work harder. ... I want to fulfill all their dreams."Want to get involved? Check out the Early Childhood Development Center website at www.ecdcnepal.org and see how to help.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซีเอ็นเอ็นฮีโร่: Pushpa Basnet 01:43
ไฮไลท์เรื่องราว
ในเนปาลเด็กหลายคนมีทางเลือกน้อย แต่จะมีชีวิตอยู่ในคุกกับพ่อแม่ของพวกเขาถูกจองจำ
โชคดีมากขึ้นมีการหาบ้านพิเศษเช่นคนหนึ่งวิ่งโดย Pushpa Basnet
Basnet ยังทำงานดูแลวันใน ฐมา ณ ฑุสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 6 ปี
คุณรู้หรือไม่พระเอก? เสนอชื่อเข้าชิงเปิดให้บริการสำหรับ 2,013 ซีเอ็นเอ็นวีรบุรุษ
Pushpa Basnet ไม่จำเป็นต้องนาฬิกาปลุก ทุกเช้าเสียงของ 40 เด็กปลุกเธอขึ้นมาในบ้านสองชั้นเธอหุ้นกับพวกเขา. ขณะที่เธอจะช่วยให้เด็กแต่งตัวสำหรับโรงเรียน Basnet อาจปรากฏเป็น housemother แปลก ๆ แต่เรื่องจริงที่ซับซ้อนมากขึ้น. ทั้งหมดของเด็กเหล่านี้เคยอาศัยอยู่ในเรือนจำของประเทศเนปาล นี้หญิงอายุ 28 ปีได้รับการบันทึกทุกหนึ่งของพวกเขาจากชีวิตหลังลูกกรง. เนปาลเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก - ตามที่องค์การยูนิเซฟ, 55% ของประชากรที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนระหว่างประเทศ - ดังนั้นจึง ขาดสุทธิความปลอดภัยทางสังคมที่มีอยู่ในประเทศตะวันตกส่วนใหญ่ อวกาศจะถูก จำกัด มากในบ้านของเด็กน้อยมีส่วนเกี่ยวข้องกับรัฐบาล. ดังนั้นเมื่อไม่มีผู้ปกครองท้องถิ่นที่มีอยู่ผู้ปกครองมักจะถูกจับจะต้องเลือกระหว่างนำบุตรหลานของตนเข้าคุกกับพวกเขาหรือปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่บนท้องถนน กรมเนปาลการจัดการเรือนจำประมาณการ 80 เด็กที่อาศัยอยู่ในเรือนจำของประเทศ. "มันไม่ยุติธรรมสำหรับ (เหล่านี้) เด็กจะมีชีวิตอยู่ในคุกเพราะพวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิด" Basnet ที่เริ่มต้นเป็นองค์กรพัฒนาเอกชนที่จะช่วยให้กล่าวว่า "ภารกิจของเราคือการทำให้แน่ใจว่าลูกไม่เติบโตขึ้นหลังกำแพงคุก." Basnet เป็นหนึ่งในหลายในเนปาลที่ได้เริ่มต้นกลุ่มที่จะได้รับเด็กออกจากคุก ตั้งแต่ปี 2005 เธอได้รับความช่วยเหลือกว่า 100 พ่อแม่ของเด็กที่ถูกจองจำ เธอวิ่งโปรแกรมดูแลวันสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 6 และบ้านที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่ที่เด็กได้รับการศึกษา, อาหาร, การดูแลทางการแพทย์และมีโอกาสที่จะมีชีวิตที่ปกติมากขึ้น. "ผมมีชีวิตที่โชคดีมากที่มีการศึกษาที่ดี" Basnet กล่าว "ฉันควรจะให้มันกับคนอื่น." ตั้งแต่ปี 2005 Pushpa Basnet ได้รับความช่วยเหลือกว่า 100 พ่อแม่ของเด็กที่ถูกจองจำ. Basnet เป็นเพียง 21 เมื่อเธอพบโทรของเธอเธอกล่าวว่า ในขณะที่ครอบครัวของเธอวิ่งธุรกิจประสบความสำเร็จเธอได้ศึกษาการทำงานทางสังคมในวิทยาลัย ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของเธอที่เธอไปเยี่ยมคุกสตรีและก็ตกใจจากสภาพที่เลวร้าย นอกจากนี้เธอยังก็ต้องตกใจที่พบเด็กที่อาศัยอยู่หลังลูกกรง. เด็กทารกคนหนึ่งคว้าผ้าคลุมไหล่ Basnet และทำให้เธอมีรอยยิ้มขนาดใหญ่. "ฉันรู้สึกว่าเธอถูกเรียกผมว่า" Basnet กล่าวว่า "ผมก็กลับบ้านและบอกว่าพ่อแม่ของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้. พวกเขาบอกผมว่ามันเป็นสิ่งที่ปกติและที่ในสองสามวันฉันจะลืมมัน. แต่ฉันจะไม่ลืม." Basnet ตัดสินใจที่จะเริ่มดูแลวันที่จะได้รับ เด็กที่ถูกจองจำออกมาจากหลังกำแพงคุก ในขณะที่พ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยกับความคิดในตอนแรก - เธอไม่มีงานหรือวิธีการที่จะรักษามันทางการเงิน - ในที่สุดพวกเขาช่วยสนับสนุนเธอ แต่เจ้าหน้าที่เรือนจำคนงานภาครัฐและแม้บางส่วนของคุณแม่ขังเธอเดินเข้ามาใกล้สงสัยว่าคนที่อายุของเธอสามารถจัดการกับโครงการดังกล่าว. "เมื่อฉันเริ่มต้นไม่มีใครเชื่อในตัวฉัน" Basnet กล่าวว่า "คนที่คิดว่าผมบ้า. พวกเขาหัวเราะเยาะฉัน." แต่ก็ไม่สะทกสะท้าน Basnet เธอมีเพื่อนที่จะบริจาคเงินและเธอเช่าอาคารในกาฐมา ณ ที่บ้านองค์กรใหม่ของเธอ, ปฐมวัยศูนย์พัฒนา เธอมันการตกแต่งส่วนใหญ่โดยการชักจูงให้พ่อแม่ของเธอว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีตู้เย็นใหม่หรือโต๊ะในครัว; เมื่อเปลี่ยนพ่อแม่ของเธอจะมาถึงเธอก็พาคนเก่าเป็นศูนย์กลางของเธอ. เพียงแค่สองเดือนหลังจากที่เธอเป็นครั้งแรกที่เข้าเยี่ยมชมคุก Basnet เริ่มที่จะดูแลลูกห้าคน เธอหยิบมันขึ้นมาในเรือนจำทุกเช้าวันทำงาน, พาพวกเขาไปยังใจกลางของเธอและแล้วพวกเขากลับมาในช่วงบ่าย โปรแกรม Basnet เป็นครั้งแรกของชนิดในฐมา ณ ฑุ; เมื่อเธอเริ่มต้นบางส่วนของเด็กที่อยู่ในความดูแลของเธอไม่เคยอยู่นอกคุก. ที่บันทึกไว้จากชีวิตหลังลูกกรง 02:42 เล่นวิดีโอสองปีต่อมา Basnet จัดตั้งบ้านผีเสื้อที่บ้านของเด็กที่เธอเองมีชีวิตอยู่สำหรับที่ผ่านมา ห้าปี ในขณะที่เธอตอนนี้มีพนักงานไม่กี่คนที่ช่วยเธอ Basnet ยังคงเป็นมือมาก. "เราทำทำอาหารซักผ้า, ช้อปปิ้ง" เธอกล่าว "มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจฉันไม่เคยได้รับเบื่อ. (เด็ก) ให้ฉันพลังงาน. ... รอยยิ้มของลูก ๆ ของฉันให้ฉันมีแรงจูงใจ." ประสานงานทั้งหมดนี้ไม่ง่าย แต่ในบ้านผีเสื้อเด็กที่มีอายุมากกว่าช่วยดูแลคนที่อายุน้อยและทุกคนในสนามกับการทำงานบ้าน บรรยากาศที่ให้ความรู้สึกเหมือนครอบครัวใหญ่มากความรู้สึกที่สนับสนุนโดย Basnet ที่เทอร์สเด็กที่มีความรัก เด็กตอบสนองโดยการเรียกเธอว่า "มะมุ," ซึ่งหมายความว่า "แม่." "ผมไม่เคยได้รับวันหยุด แต่ถ้าฉัน [ไม่] มีลูกรอบ ๆ ตัวผมมันจะยาก" เธอกล่าว "เมื่อตอนที่ผมอยู่กับพวกเขาผมมีความสุข." คุณรู้หรือไม่พระเอก? เสนอชื่อเข้าชิงเปิดให้บริการสำหรับ 2,013 ซีเอ็นเอ็นวีรบุรุษเด็กทุกคนจะมีที่บ้านผีเสื้อด้วยความยินยอมของผู้ปกครองที่ถูกคุมขัง เมื่อ Basnet ได้ยินเกี่ยวกับเด็กที่ถูกคุมขังเธอจะเยี่ยมชมคุก - แม้ในพื้นที่ห่างไกลของประเทศ - และบอกแม่ว่าสิ่งที่เธอสามารถให้ หากผู้ปกครองเห็นด้วย Basnet นำเด็กกลับ. เธอยังคงกระตือรือร้น แต่สำหรับเด็กที่จะรักษาความสัมพันธ์กับพ่อแม่ของพวกเขา ในช่วงวันหยุดโรงเรียนเธอส่งเด็กเล็กไปเรือนจำที่จะเยี่ยมชมและเธอก็นำพวกเขาอาหารเสื้อผ้าและน้ำจืดในช่วงพักของพวกเขา ในท้ายที่สุด Basnet ครอบครัวต้องการที่จะรวมตัวคุกนอกและ 60 ของลูก ๆ ของเธอได้รับสามารถที่จะทำเพียงแค่ว่า. ผู้ปกครองเช่นกุ่มยา Tamang จะขอบคุณสำหรับความพยายามของ Basnet Tamang ได้ใช้เวลาเจ็ดปีในคุกของสตรีในฐมา ณ ฑุ เมื่อเธอถูกตัดสินลงโทษในข้อหายาเสพติด, เธอไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ สำหรับการดูแลเด็กดังนั้นเธอจึงนำลูกสาวสองคนของเธอเข้าคุกกับเธอ เมื่อเธอได้ยินเกี่ยวกับโปรแกรม Basnet เธอตัดสินใจที่จะปล่อยให้พวกเขาไปอยู่กับเธอ. "ถ้า Pushpa ไม่ได้ไปรอบ ๆ (พวกเขา) อาจไม่เคย gotten การศึกษา ... (พวกเขา) จะมีอาจจะต้องมีชีวิตอยู่บนท้องถนน "เธอกล่าว "ฉันรู้สึกว่าเธอปฏิบัติต่อ (พวกเขา) วิธีที่ฉันจะ." ลูกสาวคนโต Tamang ของลักษมีบอกว่าเธอไม่สามารถคิดชีวิตโดยไม่ Basnet. "ชีวิตของฉันจะได้รับความมืดโดยไม่มีเธอ" ลักษมีกล่าวว่า 14. "ฉันจะ ' และอาจจะเคยมีชีวิตที่น่าเศร้า. แต่ตอนนี้ฉันจะไม่เพราะของ Pushpa. " ในปี 2009 Basnet เริ่มต้นโปรแกรมการสอนพ่อแม่วิธีที่จะทำให้งานหัตถกรรมซึ่งเธอขายเพื่อหาเงินสำหรับการดูแลเด็ก ทั้งมารดาและบรรพบุรุษร่วม ซึ่งไม่เพียง แต่จะช่วยให้พวกเขามีทักษะที่อาจจะช่วยให้พวกเขาสนับสนุนตัวเองเมื่อพวกเขากำลังปล่อยออกมา แต่มันก็ยังช่วยให้พวกเขารู้สึกเชื่อมต่อกับเด็กของพวกเขา. "บ่อยครั้งที่พวกเขาคิดว่าพวกเขากำลังไร้ประโยชน์เพราะพวกเขากำลังอยู่ในคุก" Basnet กล่าวว่า "ผมต้องการที่จะทำให้พวกเขารู้สึกว่าพวกเขามีส่วนร่วมกลับมาให้เรา." ปั้นปลายชีวิตอยู่เสมอการต่อสู้แม้ว่า เด็กช่วยได้โดยการทำบัตรอวยพรที่ Basnet ขายเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจงานฝีมือของเธอ ในอดีตที่ผ่านมาเธอได้ขายเครื่องประดับของเธอเองและทรัพย์สินเพื่อให้ศูนย์ไป. กังวลมากที่สุดของเธอคือการพยายามที่จะหาวิธีที่จะทำขึ้นเพื่อให้เด็ก ๆ อนาคตที่ดีกว่า เธอเพิ่งตั้งค่าบัญชีธนาคารที่จะประหยัดสำหรับการศึกษาที่สูงขึ้นของพวกเขาและวันหนึ่งเธอหวังที่จะซื้อหรือสร้างบ้านเพื่อให้พวกเขามักจะมีสถานที่ที่จะโทรหาที่บ้าน ความสุขของพวกเขาอยู่เสมอที่สำคัญที่สุดในความคิดของเธอ. "นี่คือสิ่งที่ฉันต้องการจะทำอย่างไรกับชีวิตของฉัน" เธอกล่าว "มันทำให้ฉันรู้สึก (ดี) เมื่อฉันเห็นว่าพวกเขามีความสุข แต่มันก็ทำให้ผมอยากจะทำงานให้หนักขึ้น. ... ฉันต้องการที่จะเติมเต็มความฝันของพวกเขาทั้งหมด." ต้องการที่จะได้มีส่วนร่วม? ตรวจสอบเว็บไซต์ปฐมวัยศูนย์พัฒนาที่ www.ecdcnepal.org และดูวิธีการที่จะช่วยให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระเอกซีเอ็นเอ็น :

เรื่องไฮไลท์ของส pushpa 01 : 43 ในเนปาล มีเด็กหลายทางเลือกน้อย แต่จะอยู่ในคุกกับการกักขังพ่อแม่
โชคดีมากขึ้นและมากขึ้นมีการค้นหาบ้านพิเศษ เช่น คนวิ่ง โดย pushpa ของส
ของสานดูแลวันในกาฐมาณฑุสำหรับเด็กภายใต้
6 ปีคุณรู้ฮีโร่ ? เสนอเปิด 2013 ซีเอ็นเอ็นวีรบุรุษ
pushpa ของสไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุก ทุกๆเช้า , เสียงของ 40 เด็กปลุกเธอในบ้านสองชั้นเธอหุ้นกับพวกเขา .

เธอช่วยแต่งตัวเด็กโรงเรียนของสอาจปรากฏเป็นแม่บ้านที่นี่แหละ แต่เรื่องจริงๆมันซับซ้อนมากขึ้น

ทั้งหมดของเด็กเหล่านี้เคยอาศัยอยู่ในเนปาลของเรือนจำนี้ อายุ 28 ปี ผู้หญิงมีการบันทึกทุกหนึ่งของพวกเขาจากชีวิตหลังบาร์

เนปาลเป็นหนึ่งในประเทศที่ยากจนที่สุดในโลก -- ตามที่องค์การยูนิเซฟ , 55 เปอร์เซ็นต์ของประชากรที่อาศัยอยู่ใต้เส้นความยากจนนานาชาติ -- ดังนั้นจึงขาดสุทธิความปลอดภัยทางสังคมที่มีอยู่ในประเทศตะวันตกมากที่สุด พื้นที่มีจำกัดในบางบ้านเด็กในสังกัดของรัฐบาล

ดังนั้น เมื่อไม่มีท้องถิ่น ผู้ปกครองสามารถใช้ได้ , จับผู้ปกครองมักจะพาบุตรหลานของตนที่จะต้องเลือกระหว่างคุกกับพวกเขาหรือให้พวกเขาอาศัยอยู่บนถนน เนปาลของภาควิชาการจัดการเรือนจำประมาณ 80 เด็กอยู่ในเรือนจำของประเทศ

" มันไม่ยุติธรรมสำหรับเด็ก ( เหล่านี้ ) อยู่ในคุก เพราะพวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิด " ของสกล่าวว่า ,ที่เริ่มต้นขึ้นเพื่อช่วยให้องค์กร” ภารกิจของฉันคือเพื่อ ให้แน่ใจว่า ไม่มีเด็กโตขึ้นหลังกำแพงคุก . . . "

ของสเป็นหนึ่งในหลายในประเทศเนปาลที่เริ่มมีกลุ่มที่จะได้รับเด็กออกมาจากคุก ตั้งแต่ปี 2005 เธอได้ช่วยกว่า 100 คนถูกขังพ่อแม่เธอวิ่งโปรแกรมการดูแลวันสำหรับเด็กอายุ 6 และบ้านที่อยู่อาศัยที่เด็กส่วนใหญ่เก่าได้รับการศึกษา , อาหาร , การดูแลทางการแพทย์และโอกาสที่จะใช้ชีวิตปกติมากกว่า

" ฉันมีชีวิตที่โชคดีมาก มีการศึกษาดี " ของสกล่าว ฉันควรจะให้มันกับคนอื่น . . . "


ตั้งแต่ปี 2005 pushpa ของสได้ช่วยกว่า 100 คนถูกขังพ่อแม่ .
ของสแค่ 21 เมื่อเธอค้นพบว่าเธอ , เธอกล่าวว่า . ในขณะที่ครอบครัวของเธอก็เป็นธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ เธอได้ศึกษางานด้านสังคมในมหาวิทยาลัย เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาของเธอ เธอเข้าคุกหญิง และตกใจ โดยเงื่อนไขที่เลวร้าย เธอยังตกใจที่พบเด็กที่อยู่หลังบาร์

หนึ่งสาวน้อยคว้าผ้าคลุมไหล่ของของสและให้เธอยิ้ม

" ผมรู้สึกว่าเธอกำลังเรียกฉัน" ของสกล่าว ฉันกลับบ้านและบอกแม่ของฉันเกี่ยวกับมัน เขาบอกว่าเป็นสิ่งปกติ และอีกสองสามวันผมจะลืมมัน แต่ฉันก็ยังไม่สามารถลืม "

ของสตัดสินใจที่จะเริ่มต้นวันจะได้รับการดูแลผู้ต้องขังคุกเด็กออกมาจากด้านหลังของผนังในขณะที่พ่อแม่ของเธอกับความคิดที่แรก . . . เธอไม่มีงานหรือวิธีที่จะรักษามันทางการเงิน -- ในที่สุดพวกเขาช่วยสนับสนุนเธอ แต่เจ้าหน้าที่เรือนจำ เจ้าหน้าที่รัฐบาล และแม้บางส่วนของขังมารดาเธอเข้าหาสงสัยว่าคนอายุเท่าเธอสามารถจัดการโครงการแบบนี้

" เมื่อฉันเริ่มต้น ไม่มีใครเชื่อในตัวผม " ของสกล่าว คนคิดว่าฉันบ้า พวกเขาหัวเราะเยาะฉัน "
.
แต่ก็ไม่สะทกสะท้านของส . เธอมีเพื่อนที่บริจาคเงิน แล้วเขาเช่าอาคารในกาฐมาณฑุบ้านองค์กรใหม่ของเธอ ในศูนย์พัฒนาการเด็กปฐมวัย . เธอตกแต่งมันส่วนใหญ่โดยโน้มน้าวพ่อแม่ของเธอที่พวกเขาต้องการ โต๊ะ ตู้เย็น ครัวใหม่ เมื่อแทนพ่อแม่ของเธอมาถึง เธอก็ปัดเก่า ศูนย์

เธอ .