The original granules (ceramic adso

The original granules (ceramic adsorbent before sintered) were
grayish yellow, while the ceramic adsorbents became brick-red
after treatment. The change was result from the high-temperature
calcination. The surface charges of the original granule (zeta potential
30.1 mV) and the ceramic particle (zeta potential 31.2 mV)
were not obviously changed. The surface areas of the original granule
and ceramic particle are shown in Table 1. When the original
granules were sintered to ceramic particles, the BET surface area
increased from 33.59 to 36.80 m2 g1, and the total pore volume
enlarged from 0.08 to 0.10 mL g1. It indicated that more pores
were created successfully during the burning of the soluble starch
as porogen. The BJH (Barrett–Joyner–Halenda) adsorption pore size
distribution is shown in Fig. 1a. The BJH adsorption pore size distributions
revealed that the observed pore sizes mostly varied between
2 and 50 nm (65.72%). According to the IUPAC
classification, the ceramic adsorbent is classified as a mesoporous
material. The pore sizes under 6 nm and over 80 nm were 13.77%
and 16.35%, respectively. The surface morphology of the ceramic
adsorbent was examined by SEM (Fig. 1b and c). Fig. 1b shows
the pristine surface features of the ceramic adsorbent, while
Fig. 1c presents the changed surface features after ammonium
adsorption at a magnification of 1000. In Fig. 1b, irregularly sized
surfaces are covered with fragmentary texture, while the fragments
disappear, and they are intertwined with filamentous and
acicular surfaces after ammonium adsorption in Fig. 1c. This
change suggests that inevitably the ammonium adsorption occurred
on the surface of the particles, and the adsorption occurring
in the inside surface area of the pores presumably also existed. The
XRD pattern of the ceramic adsorbent is shown in Fig. 1d. It revealed
that the mainly chemical compositions of the developed
ceramic adsorbent were salic minerals, and Na2SO4 was successfully
impregnated in the ceramic adsorbent. Na+ has beenproved
the most common and effective exchangeable cation for NHþ4
.
The available Na+ of the ceramic adsorbent predicts that the ceramic
adsorbent might have good adsorption ability for ammonium
ions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เม็ดเดิม (ก่อนที่จะดูดซับเซรามิกเผา) เป็น
สีเทาสีเหลืองในขณะที่ตัวดูดซับเซรามิกกลายเป็นอิฐแดง
หลังการรักษา การเปลี่ยนแปลงเป็นผลมาจากการที่อุณหภูมิสูง
เผา ค่าใช้จ่ายที่พื้นผิวของเม็ดเดิม (ที่มีศักยภาพซีตา
? 30.1 mV) และอนุภาคเซรามิก (ที่มีศักยภาพซีตา? 31.2 mV)
ไม่เปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด พื้นที่ผิวของเม็ดเดิม
และอนุภาคเซรามิกจะแสดงในตารางที่ 1 เมื่อเดิม
เม็ดถูกเผาเซรามิกอนุภาคพื้นที่ผิวการพนัน
เพิ่มขึ้น 33.59-36.80 m2 กรัม 1 และปริมาณรูพรุนรวม
ขยาย 0.08-0.10 มิลลิลิตรกรัม 1 มันแสดงให้เห็นว่ารูขุมขนมากขึ้น
ถูกสร้างขึ้นในระหว่างการประสบความสำเร็จในการเผาไหม้ของแป้งที่ละลายน้ำได้
เป็น porogen BJH (บาร์เร็ตต์-Joyner-Halenda) การดูดซับของรูพรุนขนาด
การกระจายแสดงในรูป 1a การดูดซับ BJH กระจายขนาดรูขุมขน
เผยให้เห็นว่าขนาดของรูขุมขนที่สังเกตส่วนใหญ่ที่แตกต่างกันระหว่าง
2 และ 50 นาโนเมตร (65.72%) ตาม IUPAC
จำแนกตัวดูดซับเซรามิกจัดเป็นเม
วัสดุ ขนาดรูขุมขนอายุต่ำกว่า 6 นาโนเมตรและกว่า 80 นาโนเมตรเป็น 13.77%
และ 16.35% ตามลำดับ ลักษณะพื้นผิวของเซรามิก
ดูดซับได้รับการตรวจสอบโดย SEM (รูป. 1 ขและค) มะเดื่อ 1b แสดงให้เห็นถึง
ลักษณะพื้นผิวที่เก่าแก่ของตัวดูดซับเซรามิกในขณะที่
รูป 1c นำเสนอลักษณะพื้นผิวที่มีการเปลี่ยนแปลงหลังจากแอมโมเนียม
การดูดซับที่ขยาย 1000 ?. ในรูป 1 ขขนาดไม่สม่ำเสมอ
พื้นผิวที่ถูกปกคลุมไปด้วยเนื้อเป็นชิ้นเป็นอันในขณะที่ชิ้นส่วนที่
หายไปและพวกเขาจะพันกับเส้นใยและ
พื้นผิวเข็มหลังจากการดูดซับแอมโมเนียในรูป 1c นี้
แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ดูดซับแอมโมเนียที่เกิดขึ้น
บนพื้นผิวของอนุภาคและการดูดซับที่เกิดขึ้น
ในพื้นที่พื้นผิวด้านในของรูขุมขนที่มีอยู่น่าจะยัง
รูปแบบ XRD ของตัวดูดซับเซรามิกที่มีการแสดงในรูป 1d มันแสดงให้เห็น
ว่าองค์ประกอบทางเคมีส่วนใหญ่ของการพัฒนา
ตัวดูดซับแร่ธาตุที่เป็นเซรามิก Salic และประสบความสำเร็จได้รับการ Na2SO4
ชุบในเซรามิกดูดซับ + นาได้ beenproved
ไอออนบวกที่พบมากที่สุดและมีประสิทธิภาพแลกเปลี่ยนNHþ4
.
ใช้ได้ + นาของตัวดูดซับคาดการณ์ว่าเซรามิกเซรามิก
ดูดซับอาจจะมีความสามารถในการดูดซับที่ดีสำหรับแอมโมเนียม
ไอออน