The nurses in our study also speak

The nurses in our study also speak of the difference in content between providing information and making “small talk,” where the latter is not focusing on the actual procedure. Plumridge, Goodyear-Smith, and Ross (2009) differ slightly in that “small talk” is based on professional skills and can, for example, mean that nurses are talking to children about the procedure and provide clues with information meant for the parents. Similarly, a study presented by Mahoney, Ayers, and Seddon (2010) refers to non-procedural talk (which can be assumed to correspond to “small talk”) being the most frequent coping behavior in school-aged children, parents, and healthcare professionals. This is consistent with our study in that talking and giving information to someone other than the referred person is something that nurses do in different contexts. We also believe that it is important to distinguish “small talk” from information in that the former should include everything concerning other matters than the actual procedure, in order to help the children to think about something other than the NRMP. We thus believe that “small talk” is just as important as basic information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยาบาลในการศึกษาของเรายังพูดความแตกต่างในเนื้อหาระหว่างการให้ข้อมูล และทำให้ "เล็กพูด ที่หลังจะไม่เน้นกระบวนการจริง Plumridge, Goodyear-สมิธ และรอสส์ (2009) แตกต่างกันเล็กน้อยที่ "พูดคุยเล็ก" จะขึ้นอยู่กับทักษะอาชีพและสามารถ ตัวอย่าง หมายความ ว่า พยาบาลพูดกับเด็กเกี่ยวกับขั้นตอน และให้เบาะแสข้อมูลสำหรับผู้ปกครอง ในทำนองเดียวกัน ศึกษา Mahoney เอเยอร์ส และ Seddon (2010) หมายถึงพูดไม่ใช่ขั้นตอน (ซึ่งสามารถจะสันนิษฐานให้สอดคล้องกับ "พูดคุยเล็ก") เป็นพฤติกรรมเผชิญบ่อย ๆ ในเด็ก aged โรงเรียน ผู้ปกครอง และผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ นี้สอดคล้องกับการศึกษาของเราเป็นที่พูดคุย และให้ข้อมูลกับบุคคลอื่น ๆ บุคคลอ้างอิงเป็นสิ่งที่พยาบาลทำได้ในบริบทที่แตกต่างกัน เรายังเชื่อว่า จะต้องแยก "พูดคุยเล็ก" จากข้อมูลที่เดิมควรรวมทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเรื่องอื่น ๆ มากกว่าขั้นตอนจริง เพื่อช่วยเด็กคิด NRMP จะเหนือ เราจึงเชื่อว่า "พูดคุยเล็ก" เป็นเพียงความสำคัญเป็นข้อมูลพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยาบาลในการศึกษาของเรายังพูดถึงความแตกต่างในเนื้อหาระหว่างการให้ข้อมูล และทำให้ " Small Talk " ที่หลังไม่เน้นกระบวนการที่เกิดขึ้นจริง plumridge นวัตกรรม สมิธ และ รอส ( 2009 ) แตกต่างกันเล็กน้อยในที่ " พูด " มีขนาดเล็ก ตามทักษะวิชาชีพและสามารถ ตัวอย่างเช่นแปลว่าพยาบาลมีการพูดคุยกับเด็กเกี่ยวกับขั้นตอนและให้เบาะแส มีข้อมูลไว้สำหรับผู้ปกครอง ในทำนองเดียวกันการศึกษาที่นำเสนอโดยมาโฮนี่เยอร์ , และ , เซดเดิ่น ( 2010 ) หมายถึงกระบวนการที่ไม่พูด ( ซึ่งสามารถสันนิษฐานได้ว่าสอดคล้องกับ " คุย " เล็ก ) เป็นพฤติกรรมที่พบบ่อยที่สุดในเด็กวัยเรียน พ่อแม่ และผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพซึ่งสอดคล้องกับการศึกษาในนั้นพูดคุยและให้ข้อมูลกับคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าตัวคนเป็นสิ่งที่พยาบาลทำในบริบทที่แตกต่างกัน เราเชื่อว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแยกแยะ " Small Talk " จากข้อมูลที่อดีตควรรวมทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเรื่องอื่นๆ มากกว่ากระบวนการที่แท้จริงในการสั่งซื้อเพื่อช่วยให้เด็กที่จะคิดเรื่องอื่นมากกว่า nrmp . เราจึงเชื่อว่า " คุย " ขนาดเล็กเป็นเพียงเป็นสำคัญเป็นข้อมูลพื้นฐาน .