1. IntroductionRecent improvements

1. Introduction
Recent improvements in the photocatalytic performance of titanium dioxide have focused on controlling particle size, phase composition, particle shape and effective visible light absorption. Photocatalysts, produced by new synthesis methods, are being designed with high levels of crystallinity and small particle size in order to maximize the photocatalytic decomposition of selected organic model pollutants. Ryu and Choi [1] found that among many good commercially available photocatalysts, the flame-made Degussa P25 titanium dioxide showed the best photocatalytic performance under UV irradiation for the majority of organic substrates in aqueous solutions. P25's activity was only exceeded by some commercially available photocatalysts (Hombikat UV100 and Ishihara ST-01) and this is attributed to their higher specific surface area particularly when carboxylic acids (dichloro acetic acid, formic acid) or anionic substrates (acid orange 7, sodium dodecylsulphate) were studied [1]. Flame-made titania photocatalysts synthesized on laboratory scale were found to be very efficient for poorly adsorbing substrates, such as phenols [2], [3] and [4]. It was recently demonstrated by Ohtani et al. [5] that the high activity of Degussa P25 TiO2 is not related to the rutile content as previously suggested. The effective UV catalytic process for the weakly adsorbing substrates is attributed to the high anatase content with relatively large nanoparticles [1]. Our novel sol–gel synthesis method combines the rapid heating and short exposure in the furnace (RHSE) of amorphous titanium oxide-hydroxide precipitate and produces highly efficient titania particles in 30–40 nm diameter range [6]. These sol–gel derived photocatalysts are very hydrophilic like the best flame-made titania photocatalysts.

The deposition of noble metal (Pt, Au, Ag) on titania was demonstrated to be an efficient method for enhancing the photocatalytic decomposition of certain organic substrates under UV irradiation [7], [8], [9], [10] and [11] and recent studies demonstrated that similar enhancement could occur even under visible light irradiation [12] and [13]. This post-synthetic modification significantly changes the decomposition mechanism as the presence of the gold and platinum metal nanoparticles can result in the production of hydrogen [7].

Nitrogen [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22], [23] and [24] and iron [25], [26], [27], [28], [29], [30], [31], [32], [33] and [34] are the most efficient and commonly used dopants in TiO2 photocatalysts and are usually introduced into the system during the hydrolysis steps. Ammonia gas [22], [24], [35], [36] and [37], ammonium salts [6] and [15], urea [38], [39] and [40] are frequently used to incorporate nitrogen during the synthesis as it can be incorporated in the crystal lattice by oxygen substitution [16], [23] and [38].

Iron(III)-salts are used during the hydrolysis with the iron(III) ions possibly replacing titanium(IV) ions [26]. Nagaveni and Hegde [33] prepared W, V, Ce, Zr, Fe, and Cu ion-doped anatase TiO2 nanoparticles by a solution combustion method and found that the solid solution formation was limited to a narrow range of concentrations of the dopant ions. In our previous studies [25] and [34] XANES measurements showed that the local structure of iron systematically changes with the variation of the dopant concentrations: at higher Fe-contents, hematite- or goethite-like environments were observed, consistent with the formation of separate X-ray amorphous Fe(III)-containing phases.

Iodine [41], [42], [43], [44], [45], [46] and [47] can be incorporated in the crystal structure as I5+ cation [41] or could exist as I7+ and I− on the surface [43]. Usseglio et al. found that molecular iodine can modify titania [46]. Iodine doping was found to be efficient for the photocatalytic degradation of different substrates such as phenol [41], [44] and [45] and methylene blue [42] in liquid phase and acetone in gas phase [43] under visible light irradiation.

The main aim of this article is to provide a comparative study of the best sol–gel made and flame synthesized bare titania nanoparticles and to compare the effects of iodine, nitrogen, iron doping, and silver and gold deposition under both UV and visible light irradiation for phenol and oxalic acid decomposition. These results will be compared with commercially available photocatalysts, such as Aldrich anatase (TiO2-AA) and Aeroxide (former Degussa) P25 (TiO2-P25). Phenol was selected for this comparative study as a representative model contaminant which is a widely used aromatic compound [41], [44], [45], [47], [48] and [49].

The other model organic substrate was oxalic acid which is a well characterized [10], [30], [50], [51], [52], [53], [54], [55] and [56] strongly adsorbing molecule (unlike phenol) which models organic contaminants which chemisorbs onto titanium dioxide [50] and [51]. Oxalic acid is a common oxidation by-product from the mineralization of organic molecules therefore its decomposition is required for the complete purification of the polluted water. Oxalic acid is also a very good electron acceptor therefore it can be applied as sacrificial agent very efficiently for hydrogen production on noble metal/titania composite samples [7] and [50].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำRecent improvements in the photocatalytic performance of titanium dioxide have focused on controlling particle size, phase composition, particle shape and effective visible light absorption. Photocatalysts, produced by new synthesis methods, are being designed with high levels of crystallinity and small particle size in order to maximize the photocatalytic decomposition of selected organic model pollutants. Ryu and Choi [1] found that among many good commercially available photocatalysts, the flame-made Degussa P25 titanium dioxide showed the best photocatalytic performance under UV irradiation for the majority of organic substrates in aqueous solutions. P25's activity was only exceeded by some commercially available photocatalysts (Hombikat UV100 and Ishihara ST-01) and this is attributed to their higher specific surface area particularly when carboxylic acids (dichloro acetic acid, formic acid) or anionic substrates (acid orange 7, sodium dodecylsulphate) were studied [1]. Flame-made titania photocatalysts synthesized on laboratory scale were found to be very efficient for poorly adsorbing substrates, such as phenols [2], [3] and [4]. It was recently demonstrated by Ohtani et al. [5] that the high activity of Degussa P25 TiO2 is not related to the rutile content as previously suggested. The effective UV catalytic process for the weakly adsorbing substrates is attributed to the high anatase content with relatively large nanoparticles [1]. Our novel sol–gel synthesis method combines the rapid heating and short exposure in the furnace (RHSE) of amorphous titanium oxide-hydroxide precipitate and produces highly efficient titania particles in 30–40 nm diameter range [6]. These sol–gel derived photocatalysts are very hydrophilic like the best flame-made titania photocatalysts.การสะสมของโลหะ (Pt, Au, Ag) บนซซีถูกแสดงให้เห็นว่าเป็น วิธีมีประสิทธิภาพสำหรับการเพิ่มการเน่ากระของพื้นผิวบางอินทรีย์ภายใต้ UV วิธีการฉายรังสี [7], [8], [9], [10] และ [11] และการศึกษาล่าสุดแสดงการปรับปรุงที่คล้ายกันอาจเกิดขึ้นใต้เห็นแสงวิธีการฉายรังสี [12] และ [13] การแก้ไขนี้หลังสังเคราะห์เปลี่ยนกลไกแยกส่วนประกอบอย่างมากเป็นของเก็บกักโลหะทอง และแพลทินัมสามารถส่งผลในการผลิตไฮโดรเจน [7]ไนโตรเจน [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22], [23] [24] และ [25], [26], [27], [28], [29], [30], [31], [32], [33] [34] และมี dopants มีประสิทธิภาพสูงสุด และใช้กันทั่วไปใน TiO2 photocatalysts และจะนำมักจะเข้าสู่ระบบในระหว่างขั้นตอนไฮโตรไลซ์ แอมโมเนียก๊าซ [22], [24], [35], [36] [37], และเกลือแอมโมเนีย [6] และ [15], ยูเรีย [38], [39] [40] และมักใช้เพื่อรวมไนโตรเจนระหว่างการสังเคราะห์เท่านั้นที่สามารถรวมอยู่ในโครงตาข่ายประกอบคริสตัล ด้วยออกซิเจนทดแทน [16], [23] และ [38]เหล็ก (III) -เกลือใช้ระหว่างไฮโตรไลซ์กับประจุ iron(III) อาจเปลี่ยน titanium(IV) กัน [26] Nagaveni และเครื่องมือและเครื่อง [33] เตรียม W, V, Ce, Zr, Fe และ Cu doped ไอออน anatase TiO2 เก็บกัก โดยวิธีเผาไหม้โซลูชัน และพบว่า การก่อตัวของโซลูชันของแข็งถูกจำกัดช่วงแคบของความเข้มข้นของประจุ dopant ในการศึกษาของเราก่อนหน้านี้ [25] และ XANES [34] วัดแสดงให้เห็นว่า โครงสร้างของเหล็กภายในระบบเปลี่ยนแปลงกับความผันแปรของความเข้มข้น dopant: ที่สูง Fe-เนื้อหา hematite หรือเกอไทต์เหมือนสภาพแวดล้อมสุภัค สอดคล้องกับการก่อตัวของแยกเอกซเรย์ไปประกอบด้วย Fe III ระยะไอโอดีน [41], [42], [43], [44], [45], [46] และสามารถที่จะรวมอยู่ในโครงสร้างผลึกเป็น I5 + cation [41] [47] หรืออาจเกิดเป็น I7 + และ I− บนพื้นผิว [43] Usseglio และ al. พบว่า ไอโอดีนโมเลกุลสามารถแก้ไขซซี [46] โดปปิงค์ไอโอดีนพบให้มีประสิทธิภาพในการลดประสิทธิภาพการกระของพื้นผิวต่าง ๆ เช่นวาง [41], [44] และ [45] และเมทิลีนไดบลู [42] ในเฟสของเหลวและอะซีโตนในเฟสก๊าซ [43] ภายใต้วิธีการฉายรังสีแสงมองเห็นจุดประสงค์หลักของบทความนี้คือ การให้สุดโซลเจทำการศึกษาเปรียบเทียบ และเปลวไฟเก็บกักซซีเปลือยสังเคราะห์ และ เพื่อเปรียบเทียบผลของไอโอดีน ไนโตรเจน เหล็กโดปปิงค์ และการสะสมเงิน และทองภายใต้ UV ทั้งวิธีการฉายรังสีแสงมองเห็นการแยกส่วนประกอบที่ผลิตสารฟีนอลและกรดออกซาลิก ผลลัพธ์เหล่านี้จะถูกเปรียบเทียบกับ photocatalysts ที่ใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ Aldrich anatase (TiO2-AA) และ Aeroxide (อดีตกโพ) P25 (TiO2 P25) วางถูกเลือกสำหรับการศึกษานี้เปรียบเทียบเป็นสารปนเปื้อนรุ่นตัวแทนซึ่งเป็นการใช้กันอย่างแพร่หลายหอมผสม [41], [44], [45], [47], [48] [49] และอื่น ๆ แบบอินทรีย์พื้นผิวมีกรดออกซาลิกซึ่งเป็นการดี characterized [10], [30], [50], [51], [52], [53], [54], [55] [56] และขอ adsorbing โมเลกุล (ต่างจากวาง) ซึ่งรุ่นสารปนเปื้อนอินทรีย์ซึ่ง chemisorbs ไทเทเนียมไดออกไซด์ [50] และ [51] กรดออกซาลิกเป็นสินค้าพลอยออกซิเดชันทั่วไปจาก mineralization ของโมเลกุลอินทรีย์ จึงแยกส่วนประกอบของจำเป็นสำหรับการทำให้บริสุทธิ์สมบูรณ์ของน้ำเสีย กรดออกซาลิกเป็น acceptor อิเล็กตรอนมากดังนั้นจึง สามารถใช้เป็นตัวแทนบูชาได้อย่างมีประสิทธิภาพมากสำหรับการผลิตไฮโดรเจนในโลหะ/กรองน้ำแร่โดยรวมตัวอย่าง [7] และ [50]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
การปรับปรุงล่าสุดในประสิทธิภาพการทำงานของปฏิกิริยาไทเทเนียมไดออกไซด์ได้มุ่งเน้นในการควบคุมขนาดอนุภาคองค์ประกอบเฟสรูปร่างของอนุภาคและมีประสิทธิภาพในการดูดซึมแสงที่มองเห็น โฟโตคะที่ผลิตโดยวิธีการสังเคราะห์ใหม่ที่มีการออกแบบที่มีระดับสูงของผลึกและขนาดอนุภาคขนาดเล็กเพื่อเพิ่มการสลายตัวของสารมลพิษ photocatalytic รูปแบบอินทรีย์ที่เลือก รและชอย [1] พบว่าในโฟโตคะดีใช้ได้ในเชิงพาณิชย์หลายเปลวไฟทำ Degussa P25 ไทเทเนียมไดออกไซด์ที่แสดงให้เห็นประสิทธิภาพการทำงานที่ดีที่สุดภายใต้ปฏิกิริยาการฉายรังสียูวีสำหรับส่วนใหญ่ของพื้นผิวอินทรีย์ในการแก้ปัญหาน้ำ กิจกรรม P25 ถูกเกินโดยเฉพาะบางโฟโตคะใช้ได้ในเชิงพาณิชย์ (Hombikat UV100 และ Ishihara ST-01) และนี่คือที่มาประกอบกับพื้นที่ผิวจำเพาะที่สูงขึ้นของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกรดคาร์บอกซิ (กรดอะซิติกไดคลอโรกรดฟอร์มิ) หรือพื้นผิวประจุลบ (สีส้มกรด 7 โซเดียม dodecylsulphate) การศึกษา [1] เปลวไฟทำโฟโตคะไททาเนียมสังเคราะห์ในห้องปฏิบัติการพบว่ามีประสิทธิภาพมากสำหรับพื้นผิวดูดซับไม่ดีเช่นฟีนอล [2], [3] และ [4] มันก็แสดงให้เห็นเร็ว ๆ นี้โดย Ohtani et al, [5] ว่ากิจกรรมสูงของ Degussa P25 TiO2 ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหา rutile ตามที่แนะนำก่อนหน้านี้ กระบวนการที่มีประสิทธิภาพยูวีตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับพื้นผิวดูดซับอ่อนประกอบกับเนื้อหาแอนาเทสสูงที่มีอนุภาคนาโนที่ค่อนข้างใหญ่ [1] วิธีการสังเคราะห์โซลเจลนวนิยายของเรารวมความร้อนอย่างรวดเร็วและความเสี่ยงในระยะสั้นในเตาเผา (RHSE) ของตะกอนไฮดรอกไซ-ไทเทเนียมออกไซด์สัณฐานและผลิตอนุภาคไททาเนียมที่มีประสิทธิภาพสูงใน 30-40 นาโนเมตรช่วงเส้นผ่าศูนย์กลาง [6] เหล่านี้โซลเจลโฟโตคะที่ได้มามีน้ำมากเหมือนเปลวไฟที่ดีที่สุดทำโฟโตคะไททาเนียม. การสะสมของโลหะมีเกียรติ (PT, Au, Ag) ในไททาเนียได้แสดงให้เห็นว่าจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการเพิ่มการสลายตัวของพื้นผิวออกไซด์อินทรีย์บางอย่างภายใต้แสงยูวี การฉายรังสี [7] [8] [9] [10] และ [11] และการศึกษาที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มประสิทธิภาพของที่คล้ายกันที่อาจเกิดขึ้นแม้ภายใต้การฉายแสงที่มองเห็น [12] และ [13] การปรับเปลี่ยนนี้โพสต์สังเคราะห์อย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงกลไกการสลายตัวกับการปรากฏตัวของทองคำและทองคำขาวอนุภาคนาโนโลหะจะส่งผลในการผลิตไฮโดรเจน [7]. ไนโตรเจน [14] [15] [16] [17], [18 ], [19] [20] [21] [22] [23] และ [24] และเหล็ก [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31], [32], [33] และ [34] เป็นที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและใช้กันทั่วไปสารเจือในโฟโตคะ TiO2 และมักจะนำเข้ามาในระบบในระหว่างขั้นตอนการย่อยสลาย ก๊าซแอมโมเนีย [22] [24], [35], [36] และ [37], เกลือแอมโมเนียม [6] และ [15], ยูเรีย [38] [39] และ [40] มักมีการใช้ในการรวมไนโตรเจน ในระหว่างการสังเคราะห์ที่มันสามารถจะรวมอยู่ในผลึกตาข่ายโดยการแทนออกซิเจน [16] [23] และ [38]. เหล็ก (III) -salts ใช้ในระหว่างการย่อยสลายด้วยเหล็ก (III) ไอออนอาจเปลี่ยนไทเทเนียม (IV ) ไอออน [26] Nagaveni และจด์ [33] เตรียม W, V, CE, Zr, เฟไอออนและทองแดงเจืออนุภาคนาโนแอนาเทส TiO2 โดยวิธีการแก้ปัญหาการเผาไหม้และพบว่าการก่อสารละลายของแข็งถูก จำกัด ให้แคบของความเข้มข้นของไอออนเจือปน ในการศึกษาก่อนหน้านี้ [25] และ [34] XANES วัดแสดงให้เห็นว่าโครงสร้างของธาตุเหล็กในท้องถิ่นเป็นระบบที่มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของความเข้มข้นของสารเจือปน: เนื้อหาที่เฟสูงกว่า hematite- หรือ goethite เหมือนสภาพแวดล้อมที่ถูกตั้งข้อสังเกตให้สอดคล้องกับการพัฒนา แยกเอ็กซ์เรย์เฟอสัณฐาน (III) ขั้นตอน -containing. ไอโอดีน [41] [42], [43], [44], [45], [46] และ [47] สามารถรวมอยู่ในโครงสร้างผลึกเป็น I5 + ไอออนบวก [41] หรืออาจอยู่เป็น I7 + I- และบนพื้นผิว [43] Usseglio et al, พบว่าสารไอโอดีนสามารถปรับเปลี่ยนโมเลกุลไททาเนียม [46] เติมไอโอดีนพบว่ามีประสิทธิภาพในการย่อยสลายปฏิกิริยาของพื้นผิวที่แตกต่างกันเช่นฟีนอล [41] [44] และ [45] และสีฟ้าเมทิลีน [42] ในของเหลวและอะซีโตนในระยะก๊าซ [43] ภายใต้การฉายแสงที่มองเห็นจุดมุ่งหมายหลักของบทความนี้คือการให้การศึกษาเปรียบเทียบโซลเจลที่ดีที่สุดทำและเปลวไฟสังเคราะห์อนุภาคนาโนไททาเนียมเปลือยและเพื่อเปรียบเทียบผลกระทบของสารไอโอดีนไนโตรเจนยาสลบเหล็กและสีเงินและทองภายใต้การสะสมทั้งรังสียูวีและการฉายรังสีแสงที่มองเห็น สำหรับฟีนอลและการสลายตัวกรดออกซาลิ ผลเหล่านี้จะนำมาเปรียบเทียบกับโฟโตคะใช้ได้ในเชิงพาณิชย์เช่นดิชแอนาเทส (TiO2-AA) และ Aeroxide (อดีต Degussa) P25 (TiO2-P25) ฟีนอลได้รับเลือกให้ศึกษาเปรียบเทียบนี้เป็นรูปแบบการปนเปื้อนที่เป็นตัวแทนซึ่งเป็นสารประกอบที่มีกลิ่นหอมใช้กันอย่างแพร่หลาย [41] [44], [45], [47], [48] และ [49]. รูปแบบอื่น ๆ พื้นผิวอินทรีย์ออกซาลิก กรดซึ่งเป็นลักษณะเดียว [10] [30], [50], [51], [52], [53], [54], [55] และ [56] ขอดูดซับโมเลกุล (ไม่เหมือนฟีนอล) ซึ่งรูปแบบ สารปนเปื้อนอินทรีย์ซึ่ง chemisorbs บนไทเทเนียมไดออกไซด์ [50] และ [51] เป็นกรดออกซาลิซิเดชั่นร่วมกันโดยผลิตภัณฑ์จากแร่ของโมเลกุลของสารอินทรีย์จึงสลายตัวของมันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการทำให้บริสุทธิ์สมบูรณ์ของน้ำปนเปื้อน กรดออกซาลิกยังเป็นตัวรับอิเล็กตรอนที่ดีมากดังนั้นจึงสามารถนำมาใช้เป็นตัวแทนการเสียสละอย่างมีประสิทธิภาพมากสำหรับการผลิตไฮโดรเจนในโลหะมีเกียรติ / ไททาเนียมคอมโพสิตตัวอย่าง [7] และ [50]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ล่าสุดการปรับปรุงการปฏิบัติงานในรีของไทเทเนียมไดออกไซด์ได้มุ่งเน้นการควบคุมขนาดของอนุภาคเฟสองค์ประกอบ รูปร่างของอนุภาคและมีประสิทธิภาพแสงยา ตัวเร่งปฏิกิริยา , ผลิตโดยวิธีการสังเคราะห์ใหม่ถูกออกแบบมาด้วยระดับสูงของผลึก และอนุภาคขนาดเล็กเพื่อเพิ่มการเลือกรูปแบบรีสารมลพิษอินทรีย์ ริว และ ชอย [ 1 ] พบว่า ในบรรดาตัวเร่งปฏิกิริยาที่ดีพร้อมใช้งานในเชิงพาณิชย์ ,เปลวไฟทำให้เดกัสซ่า p25 ไทเทเนียมไดออกไซด์ พบการแสดงรีที่ดีที่สุดภายใต้ UV รังสีสำหรับส่วนใหญ่ของพื้นผิวอินทรีย์ในสารละลายน้ำกิจกรรม p25 เป็นเพียงเกินโดยตัวเร่งปฏิกิริยาที่ใช้ในเชิงพาณิชย์ ( hombikat uv100 และ อิชิฮาระ st-01 ) และเนื่องจากมีพื้นที่ผิวจำเพาะของพวกเขาสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกรดคาร์บอกซิลิก ( dichloro กรดอะซิติก , กรด ) หรือประจุพื้นผิว ( กรดส้ม 7 , โซเดียม dodecylsulphate ) ได้แก่ [ 1 ]เปลวไฟทำให้ตัวเร่งปฏิกิริยาไทเทเนียสังเคราะห์ในระดับห้องปฏิบัติการพบว่ามีประสิทธิภาพมาก สำหรับงานดูดซับพื้นผิวเช่นฟีนอล [ 2 ] , [ 3 ] และ [ 4 ] มันเพิ่งถูกแสดง โดย ohtani et al . [ 5 ] ที่กิจกรรมสูงของเดกัสซ่า p25 TiO2 ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาก่อนหน้านี้เป็น รูไทล์ แนะนำประสิทธิภาพการดูดซับกระบวนการ UV สำหรับล้มทับพื้นผิวประกอบกับเนื้อหา anatase สูงกับอนุภาคที่ค่อนข้างใหญ่ [ 1 ] โซลเจลใหม่ของเรา–วิธีการสังเคราะห์รวมอย่างรวดเร็ว ความร้อนและสั้นเปิดรับในเตา ( rhse ) สัณฐานไทเทเนียมออกไซด์โซดาไฟ ตกตะกอน และผลิตอนุภาคไทเทเนียที่มีประสิทธิภาพสูง 30 – 40 nm ช่วงเส้นผ่าศูนย์กลาง [ 6 ]นี่ โซลเจลที่มา–ตัวเร่งปฏิกิริยาน้ำมากเหมือนเปลวไฟที่ดีที่สุดทำให้ตัวเร่งปฏิกิริยาไทเทเนีย

การสะสมของโลหะมีตระกูล ( PT , Au , Ag ) ไททาเนีย ) เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อส่งเสริมการย่อยสลายของพื้นผิวอินทรีย์รีบางภายใต้ UV รังสี [ 7 ] , [ 8 ] , [ 9 ][ 10 ] และ [ 11 ] และการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มประสิทธิภาพที่คล้ายกันอาจเกิดขึ้นได้ภายใต้รังสีแสงที่มองเห็นได้ [ 12 ] และ [ 13 ] โพสต์นี้มีกลไกการเปลี่ยนแปลงสังเคราะห์ดัดแปลงเป็นสถานะของอนุภาคนาโนของโลหะทองและแพลทินัมสามารถส่งผลในการผลิตไฮโดรเจน [ 7 ] .

ไนโตรเจน [ 14 ] , [ 15 ] [ 16 ] , [ 17 ] , [ 18 ] , [ 19 ] , [ 20 ] , [ 21 ] [ 22 ][ 23 ] และ [ 24 ] และเหล็ก [ 25 ] [ 26 ] [ 27 ] [ 28 ] [ 29 ] [ 30 ] [ 31 ] [ 32 ] [ 33 ] [ 34 ] ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและใช้กันทั่วไปในตัวเร่งปฏิกิริยาใน TiO2 และมักจะเข้าไประบบในการย่อยสลายขั้นตอน แก๊สแอมโมเนีย [ 22 ] , [ 24 ] [ 35 ] , [ 36 ] และ [ 37 ] , การดมแอมโมเนีย [ 6 ] และ [ 15 ] , ยูเรีย [ 38 ][ 39 ] [ 40 ] มักใช้เพื่อรวมไนโตรเจนในการสังเคราะห์ที่สามารถรวมอยู่ในแลตทิซผลึกด้วยออกซิเจนทดแทน [ 16 ] , [ 23 ] และ [ 38 ] .

เหล็ก ( III ) - เกลือใช้ในการย่อยสลายด้วยไอออนเหล็ก ( III ) อาจแทน ( ไทเทเนียม 4 ) ไอออน [ 26 ] และ nagaveni ทุกวัน [ 33 ] เตรียม W , V , CE , ZR , เหล็กและทองแดงไอออนนาโน anatase TiO2 ด้วยโดยโซลูชั่นการเผาไหม้วิธี และพบว่า สารละลายของแข็งเกิดเฉพาะช่วงแคบของความเข้มข้นของไอออนโคบอลต์ . ในการศึกษาก่อนหน้านี้ของเรา [ 25 ] และ [ 34 ] xanes วัด พบว่า โครงสร้างภายในของเหล็กรับการเปลี่ยนแปลงกับการเปลี่ยนแปลงของระดับความเข้มข้นที่สูงขึ้น Fe เนื้อหา โดแพนท์ :แร่เหล็ก - หรือเกตเวย์เช่นสภาพแวดล้อมพบว่า สอดคล้องกับการแยกไปเอ็กซ์เรย์ Fe ( III ) ที่มีระยะ

ไอโอดีน [ 41 ] , [ 42 ] , [ 43 ] , [ 44 ] , [ 45 ] , [ 46 ] และ [ 47 ] สามารถรวมอยู่ในโครงสร้างผลึกเป็น i5 แคตไอออน [ 41 ] หรืออาจมีอยู่เป็น i7 และ−บนพื้นผิว [ 43 ] usseglio et al . พบว่า โมเลกุลไอโอดีนสามารถปรับเปลี่ยนทิทาเนีย [ 46 ]การเติมไอโอดีนพบว่ามีประสิทธิภาพในการย่อยสลายของพื้นผิวต่าง ๆเช่น ฟีนอลรี [ 41 ] , [ 44 ] และ [ 45 ] และเมทิลีนบลู [ 42 ] ในเฟสของเหลวและอะซิโตนในสถานะแก๊ส [ 43 ] ภายใต้แสงรังสี .

จุดมุ่งหมายหลักของบทความนี้คือการให้การศึกษาที่ดีที่สุด โซล–เจลทำให้เปลวเพลิงสังเคราะห์อนุภาคนาโนของไททาเนียเปลือยและเปรียบเทียบผลของการเติมไนโตรเจน เหล็ก ไอโอดีน และเงิน และสะสมทองภายใต้ทั้ง UV และรังสีแสงที่มองเห็นได้สำหรับฟีนอลและกรดออกซาลิการสลายตัว ผลลัพธ์เหล่านี้จะถูกเมื่อเทียบกับตัวเร่งปฏิกิริยาที่ใช้ในเชิงพาณิชย์ ,เช่น อัลดริชแอนาเทส ( TiO2 AA ) และ aeroxide ( อดีตเดกัสซ่า ) p25 ( tio2-p25 ) ฟีนอลถูกเลือกสำหรับการศึกษาเปรียบเทียบแบบจำลองตัวแทนสารปนเปื้อนซึ่งเป็น ใช้กันอย่างแพร่หลาย หอมผสม [ 41 ] , [ 44 ] , [ 45 ] , [ 47 ] , [ 48 ] และ [ 49 ] .

แบบอินทรีย์สารซึ่งเป็นกรดออกซาลิ เป็นลักษณะ [ 10 ] [ 30 ] , [ 50 ] , [ 51 ] , [ 52 ] [ 53 ] [ 54 ][ 55 ] [ 56 ] ขอดูดซับโมเลกุล ( ซึ่งแตกต่างจากฟีนอล ) ซึ่งรุ่นอินทรีย์สารปนเปื้อนซึ่ง chemisorbs บนไทเทเนียมไดออกไซด์ [ 50 ] และ [ 51 ] ออฟลอกซาซินเป็นผลพลอยได้ที่พบจากการออกซิเดชันของโมเลกุลอินทรีย์ดังนั้นจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการทำให้สมบูรณ์ของน้ำเสีย .ออฟลอกซาซินเป็นดีมากอิเล็กตรอนพระนาสิกจึงสามารถใช้เป็นตัวแทน การที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับการผลิตไฮโดรเจนบนชั้นสูง ไททาเนียโลหะ / คอมโพสิตตัวอย่าง [ 7 ] และ [ 50 ]