The production of second-generation

The production of second-generation biofuel from nonfood and
waste feedstock such asJatropha curcas, Sterculia foetida, Ceiba pentandra, and Cerbera manghas, as well as used cooking oil has been
become the solution of energy scarcity, in order to prevent any
reduction in the supply of feedstock to the food industry (Naik
et al., 2010). Biodiesel is a one of promising biofuel because it is
highly biodegradable, low toxicity and directly use in boiler and
internal combustion engine. However, the biodiesel has presented
several drawbacks including low oxidation stability, low cold flow
properties, and low energy content (Atabani et al., 2012). The
improvement of oxidation stability and cold flow properties has
been proposed with different techniques such as adding the additive compounds, blending of biodiesel, and blending with diesel
(up to B80). All techniques presented acceptable induction period
under European standard and improved cold flow properties
(Sarin et al., 2010; Jane and Sharma, 2011; Joshi et al., 2011;
Zuleta et al., 2012). For 2nd generation biodiesel, nonedible oil and waste cooking oil contain large amount of free fatty acids
(FFA), which induce saponification in the products obtained by
conventional alkali-catalyzed transesterification. Therefore, alkali
homogeneous catalysis systems are not suitable for the production
of second-generation biodiesel (Martinez-Guerra and Gude, 2014;
Bhuiya et al., 2016).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพรุ่นที่สองจาก nonfood และเสียวัตถุดิบดังกล่าว asJatropha curcas โหมสำรองแช่ เซบา pentandra และตีนเป็ดทราย ได้รับเป็นอย่างดีตามการใช้น้ำมันเป็น การแก้ปัญหาของการขาดแคลนพลังงาน เพื่อป้องกันใด ๆลดการจัดหาวัตถุดิบให้กับอุตสาหกรรมอาหาร (ริษรีโบet al. 2010) ไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงชีวภาพแนวโน้มเป็นหนึ่ง เพราะเป็นย่อยสลายตามธรรมชาติ ความเป็นพิษต่ำ และสูงใช้ในหม้อไอน้ำโดยตรง และเครื่องยนต์สันดาปภายใน อย่างไรก็ตาม ไบโอดีเซลได้นำเสนอข้อเสียต่าง ๆ รวมทั้งปฏิกิริยาต่ำ อัตราการไหลเย็นต่ำคุณสมบัติ และเนื้อหาพลังงานต่ำ (Atabani et al. 2012) การมีการปรับปรุงปฏิกิริยาและเย็นไหลการนำเสนอ ด้วยเทคนิคต่าง ๆ เช่นการเพิ่มสาร additive ผสมไบโอดีเซล และผสมกับน้ำมันดีเซล(ถึง B80) เทคนิคทั้งหมดที่นำเสนอระยะเวลาเหนี่ยวนำยอมรับภายใต้มาตรฐานยุโรปและไหลเย็นที่ดีขึ้น(สาริน et al. 2010 เจนและชาร์ 2011 ปราสาท et al. 2011Zuleta et al. 2012) ไบโอดีเซลรุ่นที่ 2, nonedible น้ำมันและน้ำมันประกอบด้วยกรดไขมันอิสระจำนวนมาก(FFA), ซึ่งทำให้เกิดสะในผลิตภัณฑ์ได้โดยเพิ่มกระบวนด่างปกติ ดังนั้น ด่างไม่มีระบบเร่งปฏิกิริยาเนื้อเดียวเหมาะสำหรับการผลิตไบโอดีเซลรุ่นที่สอง (Guerra มาร์ติเนและ Gude, 2014Bhuiya et al. 2016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพรุ่นที่สองจาก nonfood และ
วัตถุดิบขยะดำเช่น asJatropha, Sterculia foetida, Ceiba pentandra และ manghas Cerbera เช่นเดียวกับน้ำมันพืชใช้แล้วได้รับการ
กลายเป็นวิธีการแก้ปัญหาของการขาดแคลนพลังงานเพื่อที่จะป้องกันไม่ให้
ลดลงในการจัดหา ของวัตถุดิบให้กับอุตสาหกรรมอาหาร (Naik
et al., 2010) ไบโอดีเซลเป็นหนึ่งในเชื้อเพลิงชีวภาพที่มีแนวโน้มเพราะมันเป็น
ที่ย่อยสลายได้สูงเป็นพิษต่ำและใช้โดยตรงในหม้อไอน้ำและ
เครื่องยนต์สันดาปภายใน อย่างไรก็ตามไบโอดีเซลได้นำเสนอ
ข้อบกพร่องหลายอย่างรวมทั้งความมั่นคงต่ำออกซิเดชันไหลเย็นต่ำ
คุณสมบัติและเนื้อหาที่ใช้พลังงานต่ำ (Atabani et al., 2012)
ปรับปรุงเสถียรภาพและคุณสมบัติการไหลเย็นได้
รับการเสนอด้วยเทคนิคที่แตกต่างกันเช่นการเพิ่มสารเติมแต่ง, การผสมไบโอดีเซลและผสมกับน้ำมันดีเซล
(ไม่เกิน 80 บาท) เทคนิคทั้งหมดที่นำเสนอช่วงเวลาการเหนี่ยวนำได้รับการยอมรับ
ภายใต้มาตรฐานยุโรปและการปรับปรุงคุณสมบัติการไหลเย็น
(Sarin et al, 2010;. เจนและชาร์ปี 2011 Joshi et al, 2011;.
Zuleta et al, 2012). ไบโอดีเซลรุ่นที่ 2 น้ำมันและการปรุงอาหารขยะ nonedible น้ำมันมีจำนวนมากของกรดไขมันอิสระ
(FFA) ซึ่งก่อให้เกิดการสะพอในผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการ
transesterification ด่างเร่งธรรมดา ดังนั้นด่าง
ระบบเร่งปฏิกิริยาที่เป็นเนื้อเดียวกันไม่เหมาะสำหรับการผลิต
ของรุ่นที่สองไบโอดีเซล (มาร์ติเน Guerra และ Gude 2014;
. Bhuiya et al, 2016)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพจาก nonfood รุ่นและเปลืองวัตถุดิบเช่น asjatropha curcas sterculia เฟติดา , กุ้ง , และ ตีนเป็ดทราย รวมทั้งน้ำมันที่ใช้ทำอาหารได้เป็นโซลูชั่นที่ขาดแคลนพลังงาน เพื่อป้องกันการใด ๆการลดลงในการจัดหาวัตถุดิบให้กับอุตสาหกรรมอาหาร ( โดยet al . , 2010 ) ไบโอดีเซลเป็นเชื้อเพลิงเพราะมันเป็นหนึ่งของสัญญาสูงต่ำและย่อยสลายได้ ความเป็นพิษโดยตรงใช้ในหม้อไอน้ำและเครื่องยนต์สันดาปภายใน อย่างไรก็ตาม ไบโอดีเซล ได้นำเสนอประการต่าง ๆ รวมทั้งเสถียรภาพออกซิเดชันต่ำไหลเย็นต่ำคุณสมบัติและปริมาณพลังงานต่ำ ( atabani et al . , 2012 ) ที่การปรับปรุงเสถียรภาพออกซิเดชันและสมบัติการไหลเย็นมีถูกเสนอด้วยเทคนิคที่แตกต่างกันเช่นการเพิ่มสารเติมแต่งชนิดผสม ไบโอดีเซล และการผสมกับดีเซล( ได้ผล ) เทคนิคทั้งหมดที่นำเสนอระยะเวลาการเหนี่ยวนำที่ยอมรับได้ภายใต้มาตรฐานยุโรป และปรับปรุงคุณสมบัติการไหลเย็น( สาริน et al . , 2010 ; เจนและ Sharma , 2011 ; โจชิ et al . , 2011 ;ซูเลต้า et al . , 2012 ) สำหรับรุ่นที่ 2 nonedible น้ำมันไบโอดีเซล และน้ำมันปรุงอาหาร ขยะมีจำนวนมากของกรดไขมันอิสระ( FFA ) ซึ่งทำให้สปอนนิฟิเคชั่น ในผลิตภัณฑ์ที่ได้จากและเร่งกระบวนการทรานส์เอสเทอริฟิเคชั่นแบบ . ดังนั้น ด่างระบบปฏิกิริยาเนื้อเดียว ไม่เหมาะสําหรับการผลิตของรุ่นและไบโอดีเซล ( มาร์ติเนซ Guerra Gude 2014 ;bhuiya et al . , 2016 )