THE decision to bomb the office of

THE decision to bomb the office of the radical Jew lawyer was reached with relative ease. Only three people were involved in the process. The first was the man with the money. The second was a local operative who knew the territory. And the third was a
young patriot and zealot with a talent for explosives and an astonishing knack for disappearing without a trail. After the bombing, he fled the country and hid in Northern Ireland for six years.
The lawyer's name was Marvin Kramer, a fourth-generation Mississippi Jew whose family had prospered as merchants in the Delta. He lived in an antebellum home in Greenville, a river town with a small but strong Jewish community, a pleasant place with a history of little racial discord. He practiced law because commerce bored him. Like most Jews of German descent, his family had assimilated nicely into the culture of the Deep South, and viewed themselves as nothing but typical Southerners who happened to have a different religion. Anti-Semitism rarely surfaced. For the most part, they blended with the rest of established society and went about their business.
Marvin was different. His father sent him up North to Brandeis in the late fifties. He spent four years there, then three years in law
1
school at Columbia, and when he returned to Greenville in 1964
the civil rights movement had center stage in Mississippi. Marvin got in the thick of it. Less than a month after opening his little law office, he was arrested along with two of his Brandeis classmates for attempting to register black voters. His father was furious. His family was embarrassed, but Marvin couldn't have cared less. He received his first death threat at the age of twenty-five, and started carrying a gun. He bought a pistol for his wife, a Memphis girl, and instructed their black maid to keep one in her purse. The Kramers had twin two-year-old sons.
The first civil rights lawsuit filed in 1965 by the law offices of Marvin B. Kramer and Associates (there were no associates yet) alleged a multitude of discriminatory voting practices by local officials. It made headlines around the state, and Marvin got his picture in the papers. He also got his name on a Klan list of Jews to harass. Here was a radical Jew lawyer with a beard and a bleeding heart, educated by Jews up North and now marching with and representing Negroes in the Mississippi Delta. It would not be tolerated.
Later, there were rumors of Lawyer Kramer using his own money to post bail for Freedom Riders and civil rights workers. He filed lawsuits attacking whites-only facilities. He paid for the reconstruction of a black church bombed by the Klan. He was actually seen welcoming Negroes into his home. He made speeches before Jewish groups up North and urged
2
them to get involved in the struggle. He wrote sweeping letters to newspapers, few of which were printed. Lawyer Kramer was marching bravely toward his doom.
The presence of a nighttime guard patrolling benignly around the flower beds prevented an attack upon the Kramer home. Marvin had been paying the guard for two years. He was a former cop and he was heavily armed, and the Kramers let it be known to all of Greenville that they were protected by an expert marksman. Of course, the Klan knew about the guard, and the Klan knew to leave him alone. Thus, the decision was made to bomb Marvin Kramer's office, and not his home.
The actual planning of the operation took very little time, and this was principally because so few people were involved in it. The man with the money, a flamboyant redneck prophet named Jeremiah Dogan, was at the time the Imperial Wizard for the Klan in Mississippi. His predecessor had been loaded off to prison, and Jerry Dogan was having a wonderful time orchestrating the bombings. He was not stupid. In fact, the FBI later admitted Dogan was quite effective as a terrorist because he delegated the dirty work to small, autonomous groups of hit men who worked completely independent of one another. The FBI had become expert at infiltrating the Klan with informants, and Dogan trusted no one but family and a handful of accomplices. He owned the largest used car lot in Meridian, Mississippi, and had made plenty of money on all sorts of shady deals.
3
He sometimes preached in rural churches.
The second member of the team was a Klansman by the name of Sam Cayhall from Clanton, Mississippi, in Ford County, three hours north of Meridian and an hour south of Memphis. Cayhall was known to the FBI, but his connection to Dogan was not. The FBI considered him to be harmless because he lived in an area of the state with almost no Klan activity. A few crosses had been burned in Ford County recently, but no bombings, no killings. The FBI knew that Cayhall's father had been a Klansman, but on the whole the family appeared to be rather passive. Dogan's recruitment of Sam Cayhall was a brilliant

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดสินใจทิ้งระเบิดสำนักงานทนายความรอดรุนแรงแล้วอย่างง่ายดายญาติ เพียงสามคนเกี่ยวข้องในกระบวนการได้ ครั้งแรกเป็นคนที่ มีเงิน ที่สองถูกผ่าตัดท้องถิ่นรู้เรื่องอาณาเขต และที่สามเป็นการหนุ่มรักชาติและคนคลั่งกับช่างวัตถุระเบิด knack ทันสมัยสำหรับการหายไปโดยไม่มีทาง หลังจากทิ้งระเบิด เขาหนีประเทศ และซ่อนในไอร์แลนด์เหนือปีชื่อของทนาย Marvin Kramer ความรอดมิสซิสซิปปีสี่สร้างครอบครัวที่มี prospered เป็นร้านค้าในการเดลต้าได้ เขาอาศัยอยู่ในบ้านการ antebellum กรี เมืองแม่น้ำกับชุมชนชาวยิวขนาดเล็ก แต่แข็งแรง ผ่อนคลายกับประวัติศาสตร์ของความบาดหมางน้อยเชื้อชาติ เขาฝึกฝนกฎหมายเนื่องจากพาณิชย์เบื่อเขา เช่นชาวยิวส่วนใหญ่ของเชื้อสายเยอรมัน ครอบครัวมีขนบธรรมเนียมประเพณีที่ดีเป็นวัฒนธรรมของทางใต้ลึก และดูตัวเองเป็นอะไรแต่ Southerners ทั่วไปที่เกิดขึ้นจะมีศาสนาอื่น Semitism ป้องกันพื้นผิวไม่ค่อย ส่วนใหญ่ พวกเขาผสมผสานกับส่วนเหลือของสังคมขึ้น และไปเกี่ยวกับธุรกิจMarvin แตกต่างกัน พ่อของเขาส่งเขาขึ้นเหนือไป Brandeis ใน fifties ปลาย เขาใช้เวลาสี่ปีมี แล้วสามปีในกฎหมาย1โรงเรียน ที่โคลัมเบีย และ เมื่อเขากลับไปกรีในปี 1964การเคลื่อนย้ายพลเรือน rights มีเวทีกลางในมิสซิสซิปปี Marvin ในหนาของมันได้ น้อยกว่าหนึ่งเดือนหลังจากเปิดสำนักกฎหมายของเขาน้อย เขาถูกจับพร้อมกับ 2 เพื่อนร่วมชั้นของเขา Brandeis การพยายามลงทะเบียนผู้ลงคะแนนสีดำ พ่อโกรธ ครอบครัวของเขาถูกอับอาย แต่ Marvin ไม่ได้ดูแลน้อย เขารับของเขาเสี่ยงตายครั้งแรกที่อายุยี่สิบห้า และเริ่มถือปืนแบก เขาซื้อปืนเป็นภรรยา สาว Memphis และคำแนะนำการทำความสะอาดสีดำให้ในกระเป๋าเงินของเธอ Kramers ที่มีเตียงคู่สองปีบุตรคดีแพ่ง rights แรกยื่นในปี 1965 โดยสำนักงานกฎหมายของ Marvin B. Kramer และสมาคม (มีสมาคมไม่ได้) ถูกกล่าวหาหลากหลายวิธีการลงคะแนนเสียงโจ่งแจ้งโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น มันพาดหัวทั่วรัฐ และ Marvin มีภาพของเขาในเอกสาร เขายังมีชื่อของเขาในรายการนำชาวยิวไปข่ม ทนายความรอดรุนแรงกับเคราหัวใจ bleeding ศึกษา โดยชาวยิวเหนือ และขณะนี้มีการสวนสนาม และแสดง Negroes ในเดลต้ามิสซิสซิปปีได้ มันจะไม่มีอภัยโทษภายหลัง มีข่าวลือของ Kramer ทนายความประกันตัวผู้ขับขี่อิสระและแรงงานพลเรือน rights ใช้เงินของเขาเอง เขายื่นเป็นความโจมตีขาวเพียงสิ่งอำนวยความสะดวก เขาจ่ายสำหรับฟื้นฟูของโบสถ์ดำ bombed โดยการคลาน เขาจะได้เห็น Negroes ต้อนรับในบ้านของเขา เขาทำสุนทรพจน์ก่อนกลุ่มชาวยิวขึ้นเหนือ และเรียกร้องให้2พวกเขาจะมีส่วนร่วมในการต่อสู้ เขาเขียนจดหมายกวาดหนังสือพิมพ์ ไม่กี่ที่ก็พิมพ์ ทนายความ Kramer สวนสนามอย่างกล้าหาญไปลงโทษเขาของยามค่ำคืนที่ลาดตระเวนรอบเตียงดอกไม้ benignly ป้องกันการโจมตีตามบ้าน Kramer Marvin มีการจ่ายยามสองปี เขาเป็นตำรวจเก่า และหนักเป็นอาวุธ และ Kramers ที่ให้มันจะรู้จักของกรีว่า พวกเขาถูกป้องกัน โดยการ marksman ผู้เชี่ยวชาญ แน่นอน คลานรู้เกี่ยวกับการรักษา และการคลานรู้ออกจากเขาคนเดียว ดังนั้น การตัดสินใจทำสำนักงานระเบิด Marvin Kramer และบ้านของเขาไม่การวางแผนจริงของการดำเนินงานใช้เวลาน้อยมาก และนี้เป็นหลักเนื่องจากดังนั้นบางคนมีส่วนร่วมใน คนที่ มีเงิน ผู้เผยพระวจนะ redneck เฟลมโบแยนท์ชื่อเยเรมีย์ Dogan ได้เวลาวิซาร์คลานในมิสซิสซิปปี อิมพีเรียล รุ่นก่อนเขาเคยโหลดปิดเข้าคุก และ Jerry Dogan มีเวลาอัศจรรย์ orchestrating จากเหตุระเบิด เขาไม่ใช่คนโง่ ในความเป็นจริง FBI ภายหลังยอมรับ Dogan ค่อนข้างมีประสิทธิภาพเป็นการก่อการร้าย เพราะเขามอบหมายให้งานสกปรกกับกลุ่มเล็ก อิสระตีคนที่ทำงานทั้งหมดขึ้นอยู่กับคนอื่น FBI ที่ได้กลายเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญลซึ่งนำ มีคุณค่า และ Dogan เชื่อใครแต่หยิบของ accomplices และครอบครัว เขาเป็นเจ้าของใช้รถยนต์จำนวนมากในเมอริเดียน มิสซิสซิปปี ใหญ่ที่สุด และมีเงินในทุกข้อเสนอที่ร่มรื่นมากมาย3เขาบางครั้งประกาศในคริสตจักรชนบทสมาชิกของทีมที่สองเป็น Klansman ตามชื่อของ Cayhall สามจาก Clanton มิสซิสซิปปี ในเขตฟอร์ด สามชั่วโมงจากเมอริเดียนและชั่วโมงจาก Memphis Cayhall ไม่ทราบว่า FBI แต่เขาเชื่อมต่อกับ Dogan ไม่ FBI ถือว่าเขาเป็นอันตราย เพราะเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่ของรัฐแทบไม่มีกิจกรรมนำ ตัดกี่ก็ได้เขียนลงในเขตฟอร์ดเพิ่ง แต่ไม่ทิ้งระเบิด ฆาตกรรมไม่ FBI รู้ว่า พ่อของ Cayhall ได้ Klansman แต่ในทั้ง ครอบครัวปรากฏ ว่าค่อนข้างแฝง สรรหาบุคลากรของ Dogan ของ Cayhall สามมีความสดใส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตัดสินใจที่จะระเบิดสำนักงานทนายความชาวยิวหัวรุนแรงก็มาถึงได้อย่างง่ายดายญาติ เพียงสามคนมีส่วนร่วมในกระบวนการ อันแรกก็คือคนที่มีเงิน ประการที่สองคือการทำงานในท้องถิ่นที่รู้ว่าดินแดน
และคนที่สามเป็นผู้รักชาติคลั่งหนุ่มสาวและมีความสามารถในการวัตถุระเบิดและความสามารถพิเศษที่น่าอัศจรรย์สำหรับหายไปโดยไม่ต้องเส้นทาง หลังจากระเบิดที่เขาหนีออกจากประเทศและซ่อนตัวอยู่ในภาคเหนือของไอร์แลนด์เป็นเวลาหกปี.
เป็นชื่อของทนายความมาร์วินเครเมอรุ่นที่สี่มิสซิสซิปปียิวซึ่งครอบครัวได้ประสบความสำเร็จในขณะที่ร้านค้าในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ เขาอาศัยอยู่ในบ้านกลางเมืองในกรีนวิแม่น้ำเมืองที่มีชุมชนชาวยิวที่มีขนาดเล็ก แต่แข็งแรง, สถานที่ที่ดีที่มีประวัติของความขัดแย้งทางเชื้อชาติเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาเป็นนักกฎหมายเพราะเขาเบื่อพาณิชย์ เช่นเดียวกับชาวยิวส่วนใหญ่มีเชื้อสายเยอรมัน, ครอบครัวของเขาได้หลอมรวมอย่างเป็นวัฒนธรรมของภาคใต้และมองตัวเองว่าเป็นอะไร แต่โดยทั่วไปภาคใต้ที่เกิดขึ้นจะมีความแตกต่างกันทางศาสนา ต่อต้านชาวยิวโผล่ไม่ค่อย ส่วนใหญ่พวกเขาผสมกับส่วนที่เหลือของสังคมที่จัดตั้งขึ้นและไปเกี่ยวกับธุรกิจของพวกเขา.
มาร์วินที่แตกต่างกัน พ่อของเขาส่งเขาขึ้นเหนือไปแบรนในยุคปลาย เขาใช้เวลาสี่ปีที่ผ่านมาแล้วสามปีในกฎหมาย
1
โรงเรียนที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียและเมื่อเขากลับไปที่กรีนวิลในปี 1964
การเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชนมีเวทีกลางในมิสซิสซิปปี้ มาร์วินได้ในความหนาของมัน น้อยกว่าหนึ่งเดือนหลังจากการเปิดสำนักงานกฎหมายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเขาถูกจับพร้อมกับสองเพื่อนร่วมชั้นของแบรนของเขาสำหรับความพยายามที่จะลงทะเบียนผู้มีสิทธิเลือกตั้งสีดำ พ่อของเขาโกรธ ครอบครัวของเขาก็อาย แต่มาร์วินอาจจะไม่ได้รับการดูแลน้อย เขาได้รับการขู่ฆ่าครั้งแรกตอนอายุยี่สิบห้าและเริ่มแบกปืน เขาซื้อปืนสำหรับภรรยาของเขาเป็นสาวเมมฟิสและสั่งให้สาวใช้สีดำของพวกเขาที่จะทำให้คนที่อยู่ในกระเป๋าถือของเธอ Kramers คู่มีบุตรชายสองปี.
สิทธิทางแพ่งฟ้องคดีครั้งแรกในปี 1965 โดยสำนักงานกฎหมายของมาร์วินบีเครเมอและ บริษัท ร่วม (บริษัท ร่วมมีอยู่ยังไม่มี) ที่ถูกกล่าวหาหลากหลายของการปฏิบัติในการออกเสียงเลือกปฏิบัติโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น มันทำข่าวทั่วรัฐและมาร์วินมีภาพของเขาในเอกสาร นอกจากนี้เขายังมีชื่อของเขาในรายการที่สมาคมของชาวยิวไปก่อกวน นี่เป็นทนายความชาวยิวหัวรุนแรงที่มีเคราและหัวใจมีเลือดออก, การศึกษาโดยชาวยิวขึ้นไปทางเหนือและตอนนี้เดินกับพวกนิโกรและเป็นตัวแทนในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี มันจะไม่ได้รับการยอมรับ.
ต่อมามีข่าวลือของทนายความเครเมอใช้เงินของตัวเองของเขาที่จะโพสต์ประกันสำหรับภูตอิสระและสิทธิแรงงาน เขายื่นฟ้องคดีทำร้ายคนผิวขาวเท่านั้นสิ่งอำนวยความสะดวก เขาจ่ายเงินสำหรับการฟื้นฟูบูรณะโบสถ์สีดำระเบิดคลาน เขาได้รับการเห็นจริงนิโกรต้อนรับเข้าสู่บ้านของเขา เขากล่าวสุนทรพจน์ก่อนที่กลุ่มชาวยิวขึ้นไปทางเหนือและกระตุ้นให้
2
ให้พวกเขาได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ เขาเขียนจดหมายกวาดหนังสือพิมพ์ไม่กี่แห่งที่ถูกพิมพ์ เครเมอทนายความได้เดินอย่างกล้าหาญต่อการลงโทษของเขา.
การปรากฏตัวของยามกลางคืนลาดตระเวน benignly รอบเตียงดอกไม้ที่ป้องกันไม่ให้เกิดการโจมตีเมื่อบ้านของเครเมอ มาร์วินได้รับการจ่ายเงินยามเป็นเวลาสองปี เขาเป็นอดีตตำรวจและเขาก็เป็นอาวุธหนักและ Kramers ปล่อยให้มันเป็นที่รู้จักกันทั้งหมดของกรีนที่พวกเขาได้รับการคุ้มครองโดยผู้เชี่ยวชาญนักแม่นปืน แน่นอนคลานรู้เกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัยและคลานรู้ที่จะปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว ดังนั้นจึงตัดสินใจที่จะระเบิดสำนักงานร์วินเครเมอร์และไม่บ้านของเขา.
การวางแผนที่เกิดขึ้นจริงของการดำเนินการใช้เวลาน้อยมากและนี่คือหลักเพราะคนไม่กี่คนเพื่อให้มีส่วนร่วมอยู่ในนั้น คนที่มีเงินเป็นผู้เผยพระวจนะใจแคบสีสันชื่อเยเรมีย์โดแกน, เป็นช่วงเวลาอิมพีเรียล Wizard สำหรับคลานในมิสซิสซิปปี้ บรรพบุรุษของเขาได้รับการโหลดออกไปคุกและเจอร์รี่โดแกนได้มีเวลาที่ยอดเยี่ยมผู้กำกับระเบิด เขาไม่ได้โง่ ในความเป็นจริงเอฟบีไอต่อมาเข้ารับการรักษาที่มีประสิทธิภาพโดแกนก็ค่อนข้างเป็นผู้ก่อการร้ายเพราะเขาได้รับมอบหมายงานสกปรกที่มีขนาดเล็กกลุ่มอิสระของคนตีที่ทำงานอิสระอย่างสมบูรณ์ของอีกคนหนึ่ง เอฟบีไอได้กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการแทรกซึมเข้าไปในอเมริกาที่มีข้อมูลและโดแกนที่เชื่อถือได้ไม่มีใคร แต่ครอบครัวและกำมือของผู้สมรู้ร่วม เขาเป็นเจ้าของจำนวนมากใช้รถที่ใหญ่ที่สุดใน Meridian, มิสซิสซิปปีและได้ทำเงินมากมายในทุกประเภทของข้อเสนอที่ร่มรื่น.
3
บางครั้งเขาก็เทศน์ในโบสถ์ในชนบท.
สมาชิกที่สองของทีมเป็นซุ่มโดยใช้ชื่อของแซม Cayhall จากแคลนตัน มิสซิสซิปปีในฟอร์ดเคาน์ตี้สามชั่วโมงทางตอนเหนือของเมริเดียนและชั่วโมงทางตอนใต้ของเมมฟิส Cayhall เป็นที่รู้จักเอฟบีไอ แต่สัมพันธ์ของเขากับโดแกนไม่ได้ เอฟบีไอคิดว่าเขาจะไม่เป็นอันตรายเพราะเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่ของรัฐที่มีเกือบจะไม่มีกิจกรรมคลาน ไม่กี่ข้ามได้รับการเผาไหม้ในฟอร์ดเคาน์ตี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ระเบิดไม่ฆ่าไม่ เอฟบีไอรู้ว่าพ่อของ Cayhall ได้รับการซุ่ม แต่ในทั้งครอบครัวที่ดูเหมือนจะค่อนข้างเรื่อย ๆ สรรหาโดแกนของแซม Cayhall เป็นที่ยอดเยี่ยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตัดสินใจที่จะระเบิดสำนักงานทนายยิวหัวรุนแรงได้ถึงได้อย่างง่ายดายญาติ เพียงสามคนเกี่ยวข้องในกระบวนการ อย่างแรกคือผู้ชายที่มีเงิน สอง คือ ท้องถิ่น หัตถการที่รู้จักดินแดน และสามคือ
หนุ่มผู้รักชาติและกองหน้าที่มีพรสวรรค์และความสามารถพิเศษที่น่าอัศจรรย์สำหรับระเบิดหายไป โดยไม่มีร่องรอย หลังจากระเบิดเขาหนีออกนอกประเทศ และซ่อนตัวอยู่ในภาคเหนือของไอร์แลนด์สำหรับ 6 ปี .
ชื่อทนายความคือมาร์วิน เครเมอร์ รุ่นที่สี่ มิสซิสซิปปี้ ยิว ที่ครอบครัวได้เจริญก้าวหน้าเป็นพ่อค้าใน Delta เขาอาศัยอยู่ในบ้าน สงครามกลางเมืองใน Greenville , เมืองแม่น้ำที่มีขนาดเล็กแต่ชุมชนชาวยิวที่แข็งแกร่ง , สถานที่ที่น่ารื่นรมย์กับประวัติของความขัดแย้งทางเชื้อชาติ เล็ก ๆน้อย ๆ เขาซ้อมเพราะกฎหมายการพาณิชย์ เบื่อเขาเหมือนส่วนใหญ่ชาวยิวเชื้อสายเยอรมัน ครอบครัวของเขามีขนบธรรมเนียมประเพณีดีๆในวัฒนธรรมของภาคใต้ และมองว่าตัวเองเป็นอะไร แต่โดยทั่วไปชาวใต้ที่เกิดมีศาสนาที่แตกต่างกัน ต่อต้านชาวยิวไม่ค่อยโผล่มา สำหรับส่วนใหญ่ที่พวกเขาผสมกับส่วนที่เหลือของสังคม และสร้างไปเกี่ยวกับธุรกิจของพวกเขา .
มาร์วินก็แตกต่างกันพ่อของเขาส่งเขาขึ้นเหนือไปโคลัมเบียในยุคปลาย เขาใช้เวลาสี่ปีก็สามปีในโรงเรียนกฎหมายที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย 1

และเมื่อเขากลับไปที่กรีนวิลล์ ในปี 1964
การเคลื่อนไหวสิทธิพลเมือง มีเวทีกลางในมิสซิสซิปปี้ มาร์วินได้ในความหนาของมัน น้อยกว่าหนึ่งเดือนหลังจากเปิดสำนักงานกฎหมายเล็ก ๆน้อย ๆของเขาเขาถูกจับพร้อมกับเพื่อนร่วมชั้นของเขาสองแบรนพยายามลงทะเบียนผู้มีสิทธิเลือกตั้งสีดำ พ่อโกรธมาก ครอบครัวเขาก็อาย แต่มาร์วินไม่ต้องใส่ใจ เขาได้รับภัยคุกคามความตายครั้งแรกของเขาที่อายุยี่สิบห้า และเริ่มพกปืน เขาซื้อปืนพกสำหรับภรรยาของเขา เมมฟิส สาว และสั่งให้สาวใช้สีดำของพวกเขาเพื่อให้หนึ่งในกระเป๋าการ kramers มีบุตรชายฝาแฝดอายุสองปี .
1 สิทธิยื่นฟ้องคดีในปี 1965 โดยสำนักกฎหมายของ มาร์วิน บี เครเมอร์ และ บริษัท ร่วม ( ไม่มีสมาคมยัง ) กล่าวหาความหลากหลายของการปฏิบัติการเลือกปฏิบัติ โดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น มันทำให้พาดหัวข่าวทั่วรัฐและมาร์วินมีรูปของเขาในหนังสือพิมพ์ นอกจากนี้เขายังได้รับชื่อของเขาในแคลนรายชื่อชาวยิวจะรุมเร้าที่นี่ถูกทนายยิวหัวรุนแรงที่มีเคราและหัวใจ , การศึกษาโดยยิวขึ้นเหนือ และตอนนี้เดินกับและเป็นตัวแทนนิโกรที่ปากแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ มันจะไม่เกิด .
ต่อมามีข่าวลือว่าทนายเขาใช้เงินของเขาเองที่จะประกันตัวสำหรับผู้ขับขี่อิสระและแรงงานสิทธิพลเมือง เขายื่นฟ้องคดีโจมตีขึ้นเครื่องเท่านั้นเขาจ่ายค่าฟื้นฟูผิวดำโบสถ์ bombed จากแคลน เขาเห็นจริงต้อนรับนิโกรอยู่บ้านเค้า เขาได้กล่าวก่อนขึ้นเหนือ และเรียกร้องให้ชาวยิวกลุ่ม
2
พวกเขามีส่วนร่วมในการต่อสู้ เขาเขียนจดหมายถึงหนังสือพิมพ์กวาดน้อยซึ่งถูกพิมพ์ เครเมอร์กำลังเดินอย่างไม่เกรงกลัวต่อทนาย
กาลของเขา