Table I shows the parameter values

Table I shows the parameter values used for Equation 3 to
determine the overall heat transfer coefficient for the heating
and cooling states. The value of A for the heating state is given
by the inner surface area of the pipe which is exposed to the
warm water and for the cooling state it is given as the outer
surface area of the pipe, which is exposed to the environment.
The value of V for the heating state is given by the volume
of the copper tube that makes up the outlet pipe and for the
cooling state it is given by the volume of the water inside the
pipe as all the thermal energy of the system is stored in the
water as copper has a much lower heat capacity than water.
The simulated and measured pipe temperatures are shown in
Figure 5 for a small usage event (7 litres) for an EWH with
a set temperature of 65 ◦C. The EWH implemented schedule
control and was only allowed to turn the element on from
04:15 to 06:00. The event shown occurred mid morning after
two significant usage events (25 and 95 litres), resulting in a
lower tank temperature. Additionally, it was a warm day with
a maximum temperature of 28 ◦C which lead to an increased
pipe temperature. Figure 6 shows the measured and simulated
outlet pipe temperatures for a large usage event (74.5 litres)
for an EWH with a set temperature of 65 ◦C. The EWH
implemented regular thermostat control (i.e. on all day) and
the event shown occurred 8 hours after the previous event.
The simulated temperature of the pipe was calculated in
10 second intervals to clearly illustrate the overall shape of
the temperature curve. It should be noted that the initial start
of the temperature may lag or lead the measured data as
it is not possible to determine when exactly during the one
minute sampling interval the usage event started. Additionally,
since the temperature at the surface of the pipe was measured,
the temperature sensor reading reaches a maximum value
that is lower than the set temperature of the water in the
tank. The exposed temperature value for the heating state
in Equation 3 was adjusted accordingly in order to obtain
more accurate simulation results. The simulation results have a
similar shape to the EWH outlet temperatures measured in 10
second intervals by Weihl and Kempton [11] and are in good
agreement with the measured outlet temperature values. From
Figure 5, it can be seen that the minimum rise in temperature
that needs to be detected for a small usage event is 6 degrees
over 2 samples and that the pipe takes approximately 13
samples to fall by 2 ◦C. However, in order to obtain accurate
duration estimates of the events, the decay must be adjusted
for events that cause the outlet temperature to rise by a more
significant amount (i.e. closer to the set temperature), as shown
in Figure 6. Therefore an increase of 4 ◦C over 2 samples was
chosen as the characteristics of a start event. For a stop event,
a decrease in 2 ◦C was chosen and the number of samples was
varied depending on the maximum outlet temperature reached
after a start event. A value of seven samples was chosen for
events that increase the outlet temperature above 35 ◦C and a
value of 14 samples for an outlet temperature below 35 ◦C.
From these results, it can be seen that the minimum rise
in temperature that needs to be detected for a small usage
event is 6 degrees over 2 samples and that the pipe takes
approximately 13 samples to fall by 2 ◦C. However, in order
to obtain accurate duration estimates of the events, the decay
must be adjusted for events that cause the outlet temperature
to rise by a more significant amount (i.e. closer to the set
temperature). Therefore an increase of 4 ◦C over 2 samples was
chosen as the characteristics of a start event. For a stop event,
a decrease in 2 ◦C was chosen and the number of samples was
varied depending on the maximum outlet temperature reached
after a start event. A value of seven samples was chosen for
events that increase the outlet temperature above 35 ◦C and a
value of 14 samples for an outlet temperature below 35 ◦C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ผมแสดงค่าพารามิเตอร์ที่ใช้สมการ 3 เพื่อกำหนดสัมประสิทธิ์การถ่ายความร้อนโดยรวมสำหรับการให้ความร้อนและระบายความร้อนที่อเมริกา กำหนดให้ค่าของ A สำหรับรัฐเครื่องทำความร้อนโดยพื้นที่ผิวภายในของท่อที่ได้รับการน้ำอุ่น และสำหรับทำความเย็นสถานะ ถูกกำหนดเป็นภายนอกพื้นที่ผิวของท่อ ซึ่งมีสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมค่าของ V สำหรับเครื่องทำความร้อนรัฐถูกกำหนด โดยปริมาณท่อทองแดงที่ทำให้ ค่าท่อ outlet และสำหรับการทำความเย็นสถานะจะถูกกำหนด โดยปริมาณของน้ำภายในท่อเป็นพลังงานความร้อนของระบบจะถูกเก็บไว้ในน้ำเช่นทองแดงมีมากต่ำกว่าความร้อนกำลังกว่าน้ำแสดงอุณหภูมิท่อจำลอง และวัดในรูปที่ 5 มีเหตุการณ์การใช้งานขนาดเล็ก (7 ลิตร) สำหรับเครื่องจักรทั่วไปที่มีตั้งค่าอุณหภูมิ 65 ◦C กำหนดการดำเนิน EWHควบคุม และเท่านั้นเมื่อต้องการเปิดองค์ประกอบจาก04:15-06:00 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกลางตอนเช้าหลังจากแสดงสองการใช้งานที่สำคัญเหตุการณ์ (25 และ 95 ลิตร ในอุณหภูมิต่ำในถัง นอกจากนี้ มันเป็นวันอบอุ่นด้วยอุณหภูมิสูงสุด 28 ◦C ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มขึ้นอุณหภูมิท่อ ภาพที่ 6 แสดงการวัด และการจำลองอุณหภูมิในท่อ outlet สำหรับเหตุการณ์การใช้งานขนาดใหญ่ (74.5 ลิตร)สำหรับเครื่องจักรทั่วไปที่มี 65 ◦C อุณหภูมิชุด เครื่องจักรทั่วไปใช้ควบคุมอุณหภูมิปกติ (เช่นทั้งวัน) และเกิดเหตุการณ์แสดง 8 ชั่วโมงหลังเหตุการณ์ก่อนหน้านี้คำนวณจำลองอุณหภูมิของท่อในช่วงที่สอง 10 เพื่อแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนรูปร่างโดยรวมของกราฟอุณหภูมิ ควรสังเกตว่า การเริ่มต้นการเริ่มต้นของอุณหภูมิอาจล่าช้า หรือนำไปเป็นข้อมูลการวัดไม่สามารถกำหนดว่าระหว่างช่วงเวลาการสุ่มนาทีเหตุการณ์การใช้งานเริ่มต้น นอกจากนี้เนื่องจากอุณหภูมิที่พื้นผิวของท่อโดยวัดการอ่านเซนเซอร์อุณหภูมิถึงค่าสูงสุดที่อยู่ต่ำกว่าอุณหภูมิของน้ำในชุดการถัง ค่าอุณหภูมิแสงของรัฐทำความร้อนในสมการที่ 3 ปรับปรุงตามเพื่อให้ได้ผลการจำลองที่ถูกต้องมากขึ้น มีผลการจำลองการรูปร่างคล้ายเต้า EWH อุณหภูมิที่วัดใน 10สองช่วง โดย Weihl และเคมพ์ตัน [11] และในดีข้อตกลงกับเต้าวัดค่าอุณหภูมิ จากรูป 5 จะเห็นได้ว่า ขั้นต่ำเพิ่มขึ้นอุณหภูมิที่ต้องถูกตรวจพบสำหรับเหตุการณ์การใช้งานขนาดเล็กคือ 6 องศาตัวอย่างที่ 2 และที่ท่อใช้เวลาประมาณ 13ตัวอย่างจะลดลงจาก 2 ◦C อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ได้ถูกต้องระยะเวลาประเมินของเหตุการณ์ การผุต้องถูกปรับปรุงสำหรับกิจกรรมที่ทำให้เกิดอุณหภูมิขาออกเพิ่มขึ้น ด้วยมากขึ้นสมควร (เช่นใกล้ชิดกับอุณหภูมิตั้งค่า), ดังที่แสดงภาพที่ 6 ดังนั้นจึง เพิ่มขึ้น 4 ◦C ผ่านตัวอย่างที่ 2 คือเลือกเป็นลักษณะของเหตุการณ์เริ่มต้น สำหรับเหตุการณ์หยุดเลือกลดลง 2 ◦C และจำนวนตัวอย่างแตกต่างกันขึ้นอยู่กับอุณหภูมิขาออกสูงสุดถึงหลังจากเหตุการณ์เริ่มต้น ค่าตัวเจ็ดตัวเลือกเพื่อเหตุการณ์ที่เพิ่มอุณหภูมิขาออกข้าง 35 ◦C และค่าของตัวอย่างที่ 14 สำหรับอุณหภูมิเต้าด้านล่าง 35 ◦Cจากผลลัพธ์เหล่านี้ จะเห็นได้ว่า ขั้นต่ำเพิ่มขึ้นในอุณหภูมิที่ต้องการตรวจพบสำหรับการใช้งานขนาดเล็กเหตุการณ์คือ 6 องศาผ่านตัวอย่างที่ 2 และท่อใช้ตัวอย่างที่ 13 ประมาณจะลดลงจาก 2 ◦C อย่างไรก็ตาม ในการสั่งซื้อการขอรับการประเมินถูกต้องระยะเวลาของเหตุการณ์ การเสื่อมลงต้องปรับกิจกรรมที่ทำให้เกิดอุณหภูมิขาออกจะเพิ่มขึ้นตามจำนวนเงินมีนัยสำคัญ (เช่นใกล้ชิดกับชุดอุณหภูมิ) ดังนั้นจึง เพิ่มขึ้น 4 ◦C ผ่านตัวอย่างที่ 2 คือเลือกเป็นลักษณะของเหตุการณ์เริ่มต้น สำหรับเหตุการณ์หยุดเลือกลดลง 2 ◦C และจำนวนตัวอย่างแตกต่างกันขึ้นอยู่กับอุณหภูมิขาออกสูงสุดถึงหลังจากเหตุการณ์เริ่มต้น ค่าตัวเจ็ดตัวเลือกเพื่อเหตุการณ์ที่เพิ่มอุณหภูมิขาออกข้าง 35 ◦C และค่าของตัวอย่างที่ 14 สำหรับอุณหภูมิเต้าด้านล่าง 35 ◦C

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่แสดงให้เห็นถึงค่าพารามิเตอร์ที่ใช้สำหรับสมการที่ 3 เพื่อ
ตรวจสอบค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนโดยรวมสำหรับเครื่องทำความร้อน
และรัฐระบายความร้อน ค่าของรัฐร้อนที่จะได้รับ
จากพื้นที่ผิวภายในของท่อที่มีการสัมผัสกับ
น้ำอุ่นและรัฐระบายความร้อนก็จะได้รับในขณะที่ด้านนอก
พื้นที่ผิวของท่อซึ่งมีการสัมผัสกับสิ่งแวดล้อม.
ค่าของ V รัฐร้อนที่จะได้รับจากไดรฟ์
ของท่อทองแดงที่ทำให้ท่อระบายและเป็น
รัฐระบายความร้อนก็จะได้รับโดยปริมาตรของน้ำภายใน
ท่อทุกพลังงานความร้อนของระบบจะถูกเก็บไว้ใน
น้ำทองแดงมีความจุความร้อนต่ำกว่าน้ำ.
อุณหภูมิท่อจำลองและวัดจะแสดงใน
รูปที่ 5 สำหรับเหตุการณ์การใช้งานขนาดเล็ก (7 ลิตร) สำหรับ EWH กับ
อุณหภูมิชุดของ 65 ◦C EWH ดำเนินการกำหนดการ
ควบคุมและได้รับอนุญาตเท่านั้นที่จะเปิดองค์ประกอบจากที่
04:15 เพื่อเวลา 06:00 น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นว่าเกิดขึ้นเมื่อเช้ากลางหลังจาก
สองเหตุการณ์การใช้งานอย่างมีนัยสำคัญ (25 และ 95 ลิตร) ส่งผลให้
อุณหภูมิลดลงถัง นอกจากนี้ก็เป็นวันที่อบอุ่นด้วย
อุณหภูมิสูงสุด 28 ◦Cซึ่งนำไปสู่การเพิ่มขึ้น
ของอุณหภูมิท่อ รูปที่ 6 แสดงให้เห็นถึงการวัดและจำลอง
อุณหภูมิท่อระบายสำหรับเหตุการณ์การใช้งานขนาดใหญ่ (74.5 ลิตร)
สำหรับ EWH กับอุณหภูมิที่ตั้งไว้ 65 ◦C EWH
ดำเนินการควบคุมอุณหภูมิปกติ (เช่นทุกวัน) และ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นถึง 8 ชั่วโมงหลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้.
อุณหภูมิจำลองของท่อที่คำนวณได้ใน
10 วินาทีเพื่อแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนรูปร่างโดยรวมของ
เส้นโค้งอุณหภูมิ มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการเริ่มต้นครั้งแรก
ของอุณหภูมิอาจล่าช้าหรือนำข้อมูลที่วัดได้ในขณะที่
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบเมื่อว่าในช่วงหนึ่ง
ช่วงเวลาการสุ่มตัวอย่างนาทีเหตุการณ์การใช้งานเริ่มต้น นอกจากนี้
เนื่องจากอุณหภูมิที่พื้นผิวของท่อที่ถูกวัด
การอ่านเซ็นเซอร์อุณหภูมิถึงค่าสูงสุด
ที่ต่ำกว่าอุณหภูมิที่ตั้งของน้ำใน
ถัง ค่าอุณหภูมิสัมผัสสำหรับรัฐทำความร้อน
ในสมการที่ 3 ได้รับการปรับเปลี่ยนตามเพื่อให้ได้
ผลการจำลองถูกต้องมากขึ้น ผลการจำลองมี
รูปร่างคล้ายกับอุณหภูมิเต้าเสียบ EWH วัดใน 10
วินาทีโดย Weihl และเคมพ์ตัน [11] และอยู่ในที่ดี
ข้อตกลงกับค่าอุณหภูมิเต้าเสียบที่วัด จาก
รูปที่ 5 ก็จะเห็นได้ว่าการเพิ่มขึ้นขั้นต่ำในอุณหภูมิ
ที่จะต้องมีการตรวจพบสำหรับเหตุการณ์การใช้งานขนาดเล็กคือ 6 องศา
มากกว่า 2 ตัวอย่างและท่อที่ใช้เวลาประมาณ 13
ตัวอย่างจะลดลง 2 ◦C อย่างไรก็ตามเพื่อให้ได้ความถูกต้อง
ประมาณการระยะเวลาของเหตุการณ์การสลายตัวจะต้องปรับ
สำหรับการจัดกิจกรรมที่ก่อให้เกิดอุณหภูมิเต้าเสียบจะเพิ่มขึ้นอีก
จำนวนมาก (เช่นใกล้ชิดกับอุณหภูมิที่ตั้งไว้) ดังแสดง
ในรูปที่ 6 ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของ 4 ◦Cมากกว่า 2 ตัวอย่างได้รับการ
เลือกให้เป็นลักษณะของเหตุการณ์เริ่มต้นที่ สำหรับเหตุการณ์หยุด
ลดลงใน 2 ◦Cได้รับการคัดเลือกและจำนวนของกลุ่มตัวอย่างมี
ผันแปรได้ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิเต้าเสียบสูงสุดถึง
หลังจากเหตุการณ์เริ่มต้น ค่าของเจ็ดตัวอย่างเป็นทางเลือกสำหรับ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเต้าเสียบสูงกว่า 35 ◦Cและ
ค่าของ 14 ตัวอย่างอุณหภูมิเต้าเสียบต่ำกว่า 35 ◦C.
จากผลเหล่านี้ก็จะเห็นได้ว่าการเพิ่มขึ้นขั้นต่ำ
ในอุณหภูมิที่ต้อง ถูกตรวจพบสำหรับการใช้งานขนาดเล็ก
เหตุการณ์คือ 6 องศามากกว่า 2 ตัวอย่างและท่อที่ใช้เวลา
ประมาณ 13 ตัวอย่างจะลดลง 2 ◦C อย่างไรก็ตามในการที่
จะได้รับการประมาณการระยะเวลาที่ถูกต้องของเหตุการณ์การสลายตัว
จะต้องปรับสำหรับการจัดกิจกรรมที่ก่อให้เกิดอุณหภูมิเต้าเสียบ
ที่จะเพิ่มขึ้นตามจำนวนเงินที่มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (เช่นใกล้ชิดกับการตั้งค่า
อุณหภูมิ) ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของ 4 ◦Cมากกว่า 2 ตัวอย่างได้รับการ
เลือกให้เป็นลักษณะของเหตุการณ์เริ่มต้นที่ สำหรับเหตุการณ์หยุด
ลดลงใน 2 ◦Cได้รับการคัดเลือกและจำนวนของกลุ่มตัวอย่างมี
ผันแปรได้ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิเต้าเสียบสูงสุดถึง
หลังจากเหตุการณ์เริ่มต้น ค่าของเจ็ดตัวอย่างเป็นทางเลือกสำหรับ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเต้าเสียบสูงกว่า 35 ◦Cและ
ค่าของ 14 ตัวอย่างอุณหภูมิเต้าเสียบต่ำกว่า 35 ◦C

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ฉันแสดงพารามิเตอร์สำหรับสมการที่ 3 จะใช้หาค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนรวมสำหรับความร้อนและเย็น ) ค่าของรัฐได้รับสำหรับความร้อนโดยผิวด้านในพื้นที่ของท่อซึ่งจะสัมผัสกับน้ำอุ่นและเย็นสภาพมันให้ด้านนอกพื้นที่ผิวของท่อ ซึ่งจะสัมผัสกับสิ่งแวดล้อมค่าของ V เพื่อให้ปริมาณความร้อนของรัฐของท่อทองแดงที่สร้างขึ้นสำหรับร้านท่อและเย็นสภาพมันให้ปริมาณของน้ำภายในท่อเป็นพลังงานความร้อนของระบบจะถูกเก็บไว้ในน้ำทองแดงมีที่ต่ำกว่าความจุความร้อนมากกว่าน้ำจำลองและวัดอุณหภูมิจะแสดงอยู่ในท่อรูปที่ 5 สำหรับเหตุการณ์การใช้ขนาดเล็ก ( 7 ลิตร ) สำหรับ ewh กับการตั้งค่าอุณหภูมิ 65 องศาเซลเซียส◦ ewh ใช้ตารางควบคุมและได้รับอนุญาตเท่านั้นที่จะเปลี่ยนองค์ประกอบจาก04:15 เพื่อ 1 . เหตุการณ์เกิดขึ้นตอนสายหลังจากแสดงสองเหตุการณ์การใช้งานอย่างมีนัยสำคัญ ( 25 และ 95 ลิตร ) ส่งผลให้ถังลดอุณหภูมิ นอกจากนี้ มันเป็นวันที่อบอุ่นอุณหภูมิสูงสุด 28 ◦ C ซึ่งนำไปสู่การเพิ่มขึ้นอุณหภูมิของท่อ รูปที่ 6 แสดงการวัดและจำลองร้านท่ออุณหภูมิสำหรับการใช้งานขนาดใหญ่ ( 74.5 ลิตร ) เหตุการณ์สำหรับ ewh กับตั้งอุณหภูมิ 65 องศาเซลเซียส ewh ◦ใช้ควบคุมอุณหภูมิปกติ ( เช่นทุกวัน ) และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็น 8 ชั่วโมงหลังจากเหตุการณ์ก่อนหน้าโดยอุณหภูมิของท่อที่คำนวณได้ใน10 วินาที ช่วงที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน รูปร่างโดยรวมของอุณหภูมิโค้ง มันควรจะสังเกตว่าเริ่มเริ่มต้นของอุณหภูมิอาจล่าช้าหรือนำข้อมูลวัดเป็นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบเมื่อถูกต้องในหนึ่งนาที ช่วงเวลาที่ใช้งาน ( เริ่มต้น นอกจากนี้เนื่องจากอุณหภูมิที่พื้นผิวของท่อวัดเซ็นเซอร์วัดอุณหภูมิอ่านถึงค่าสูงสุดที่กว่าจะตั้งอุณหภูมิของน้ำในถัง เปิดค่าสถานะอุณหภูมิความร้อนในสมการที่ 3 คือปรับตามความเหมาะสมเพื่อที่จะได้รับผลที่ถูกต้องมากขึ้น ผลการจำลองแบบมีรูปร่างคล้ายกับ ewh อุณหภูมิที่วัดได้ใน 10 ร้านช่วงที่สองและโดย weihl เคมพ์ตัน [ 11 ] และอยู่ในที่ดีข้อตกลงกับวัดอุณหภูมิร้านค่า จากรูปที่ 5 จะเห็นได้ว่า ในอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นน้อยที่สุดที่ต้องพบเหตุการณ์การใช้งานขนาดเล็กคือ 6 องศา2 ตัวอย่าง และท่อที่ใช้ประมาณ 13ตัวอย่างลง 2 ◦ C . อย่างไรก็ตาม , เพื่อที่จะได้รับที่ถูกต้องระยะเวลาการประเมินเหตุการณ์ ผุ ต้องปรับสำหรับเหตุการณ์ที่ทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้นมากกว่าจํานวน ( เช่นใกล้อุณหภูมิชุด ) ดังในรูปที่ 6 ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของ 4 ◦ C 2 ตัวอย่างคือเลือกเป็นลักษณะของเหตุการณ์ที่เริ่มต้น สำหรับเหตุการณ์หยุดลดลงใน 2 ◦ C ถูกเลือก และจำนวนกลุ่มตัวอย่างคือที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับอุณหภูมิเต้าเสียบสูงสุดถึงหลังจากเหตุการณ์ที่เริ่มต้น ค่าของเจ็ดคนได้รับเลือกสำหรับเหตุการณ์ที่เพิ่มอุณหภูมิสูงกว่า 35 ◦ C และค่าของ 14 ตัวอย่างสำหรับเต้าเสียบอุณหภูมิ 35 ◦ Cจากผลจะเห็นได้ว่า เพิ่มขึ้นน้อยที่สุดในอุณหภูมิที่ต้องถูกตรวจพบการใช้เล็ก ๆเหตุการณ์ 6 องศาเหนือและ 2 ตัวอย่างที่ใช้ท่อประมาณ 13 ตัวอย่างลง 2 ◦ C . อย่างไรก็ตาม , เพื่อเพื่อให้ได้ความถูกต้องระยะเวลาประมาณการของเหตุการณ์ , ผุต้องปรับ สำหรับเหตุการณ์ที่ทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้นจำนวนมากเพิ่มเติม ( เช่น ใกล้ชิดกับชุดอุณหภูมิ ) ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของ 4 ◦ C 2 ตัวอย่างคือเลือกเป็นลักษณะของเหตุการณ์ที่เริ่มต้น สำหรับเหตุการณ์หยุดลดลงใน 2 ◦ C ถูกเลือก และจำนวนกลุ่มตัวอย่างคือที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับอุณหภูมิเต้าเสียบสูงสุดถึงหลังจากเหตุการณ์ที่เริ่มต้น ค่าของเจ็ดคนได้รับเลือกสำหรับเหตุการณ์ที่เพิ่มอุณหภูมิสูงกว่า 35 ◦ C และค่าของ 14 ตัวอย่างสำหรับเต้าเสียบอุณหภูมิ 35 ◦ C