Pavlov’s Enduring Legacy to Behavio

Pavlov’s Enduring Legacy to Behavior Therapy

Conditioning experiments conducted by Pavlov and his students in the early part of the last century continue to provide for a comprehensive database essential to modern scientific psychology in the present century, and the work of Pavlov has contributed enormously to the founding and advancement of behavior therapy. Although two of the founders of behavior therapy, Eysenck and Wolpe, emphasize different elements of the Pavlovian paradigm, it is clear that the conceptualization and the treatment of psychopathology, especially in the area of anxiety responses, owes much to the systematic research in the Pavlovian conditioning tradition.
Pavlov’s model of neural functioning, sensible in the context of the early science of neurology, has had little relevance for the foundation or advancement of behavior therapy. As Wolpe (1996) summarizes, “there is a chilling irony in Pavlov not realizing that experimental neuroses were a phenomenon within his very own territory—a function of conditioning”(p. 104). Nevertheless, Pavlov’s related hypotheses concerning the importance of personality types has contributed to research on the interaction between

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พาฟโลฟของนานมรดกให้กับพฤติกรรมบำบัดปรับอากาศทดลองดำเนินการโดยพาฟโลฟและนักเรียนของเขาในช่วงต้นของศตวรรษที่ผ่านมายังคงให้สำหรับฐานข้อมูลที่ครอบคลุมสิ่งจำเป็นที่จะจิตวิทยาทางวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัยในศตวรรษปัจจุบันและการทำงานของพาฟโลฟได้มีส่วนร่วมอย่างมากในการก่อตั้ง และความก้าวหน้าของพฤติกรรมบำบัด แม้ว่าสองในผู้ก่อตั้งของพฤติกรรมบำบัด, Eysenck และ Wolpe เน้นองค์ประกอบที่แตกต่างของกระบวนทัศน์ Pavlovian ก็เป็นที่ชัดเจนว่าแนวความคิดและการรักษาพยาธิวิทยาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของการตอบสนองความวิตกกังวลที่เป็นหนี้มากเพื่อการวิจัยอย่างเป็นระบบใน Pavlovian ประเพณีเครื่อง. รูปแบบของพาฟโลฟในการทำงานของระบบประสาทที่เหมาะสมในบริบทของวิทยาศาสตร์ในช่วงต้นของประสาทวิทยาได้มีความสัมพันธ์กันเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับมูลนิธิหรือความก้าวหน้าของพฤติกรรมบำบัด ในฐานะที่เป็น Wolpe (1996) สรุป "มีหนาวเหน็บในพาฟโลฟไม่ทราบว่าประสาททดลองปรากฏการณ์ภายในของตัวเองมากของเขาในดินแดน-การทำงานของเครื่อง" (พี. 104) อย่างไรก็ตามพาฟโลฟของสมมติฐานที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับความสำคัญของบุคลิกภาพที่มีส่วนร่วมในการวิจัยเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันระหว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พาฟลอฟอดทนมรดกพฤติกรรมบำบัด

ปรับการทดลองของ Pavlov และนักเรียนของเขาในช่วงต้นของศตวรรษล่าสุด ยังคงจัดให้มีฐานข้อมูลที่ครอบคลุมที่สำคัญทางวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ปัจจุบันจิตวิทยาในศตวรรษ และการทำงานของ Pavlov มีส่วนเป็นอย่างมากกับการสร้างและการพัฒนาของการบำบัดพฤติกรรมแม้ว่าสองสองผู้ก่อตั้งของการรักษาและพฤติกรรม ยเซงก์วูลเป เน้นองค์ประกอบที่แตกต่างกันของกระบวนทัศน์ pavlovian , เป็นที่ชัดเจนว่าแนวความคิดและการปฏิบัติของจิต โดยเฉพาะในพื้นที่ของการตอบสนองความกังวลหนี้มากเพื่อการวิจัยอย่างเป็นระบบในประเพณีปรับ pavlovian .
Pavlov คือรูปแบบของการทำงานของระบบประสาท ,ที่เหมาะสมในบริบทของวิทยาศาสตร์ในช่วงต้นของระบบประสาท มีความเกี่ยวข้องน้อยสำหรับมูลนิธิหรือความก้าวหน้าของการบำบัดพฤติกรรม เป็นโวลปี้ ( 1996 ) สรุป " มีเหน็บหนาวใน Pavlov ไม่รู้ตัวว่า neuroses ทดลองปรากฏการณ์ภายในฟังก์ชัน territory-a ของเขาเองในการปรับ " ( หน้า 104 ) อย่างไรก็ตามพาฟลอฟเกี่ยวกับสมมติฐานเกี่ยวกับความสำคัญของบุคลิกภาพ ได้สนับสนุนงานวิจัยเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่าง