Paul Renner began sketching his let

Paul Renner began sketching his letters that would become Futura in 1924; the typeface was available for use three years later.[6] The family was originally cast in Light, Medium, Bold, and Bold Oblique fonts in 1928. Light Oblique, Medium Oblique, Demibold, and Demibold Oblique fonts were later released in 1930. Book font was released in 1932. Book Oblique font was released in 1939. Extra Bold font was designed by Edwin W. Shaar in 1952. Extra Bold Italic font was designed in 1955 by Edwin W. Shaar and Tommy Thompson. Matrices for machine composition were made by Intertype.

Despite its clean geometric appearance, some of Futura's design choices recalled classic serif typefaces. Unlike many sans-serif designs intended for display purposes, Futura has quite a low x-height, reducing its stridency and increasing its suitability for body text.[a] The original Futura design concept included small capitals and old-style figures. These were dropped from the original metal issue of the type and first offered digitally by Neufville Digital under the Futura ND family;[citation needed] small caps are also available in the URW++ digitisation.

The design of Futura avoids the decorative, eliminating nonessential elements, but makes subtle departures from pure geometric designs that allow the letterforms to seem balanced.[8] This is visible in the apparently almost perfectly round stroke of the o, which is nonetheless slightly ovoid, and in how the circular strokes of letters like b gently thin as they merge with the verticals.

Renner's original plan was for two versions: a more conventional version suitable for general use, and a more eccentric, geometric lower case based on the circle and triangle.[9] This plan was scrapped, although the characters did appear on an early specimen and more recently on at least one digitisation.[10]

Futura was immediately very successful, due to its combination of classicism and modernity. It spawned a range of derivative geometric sans-serif typefaces from competing foundries, particularly in the United States.

In the UK Futura, while sometimes used, was overshadowed by Gill Sans, which became popular for similar reasons in the UK and came to define 1930s and 40s printing. While more humanist, it also has geometric leanings which are particularly visible in the capitals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พอลคอนดิชั่นเนอร์เริ่มร่างจดหมายของเขาว่าจะกลายเป็น Futura ในปี 1924 พิมพ์ถูกพร้อมใช้งานสามปีต่อมา [6] ครอบครัวเดิมถูกโยนในแสง ปานกลาง ตัวหนา หนาเฉียงแบบอักษร และในปี 1928 แสงเฉียง เฉียงกลาง Demibold และ Demibold เฉียงแบบอักษรถูกนำออกใช้ในภายหลังในปี 1930 สมุดแบบอักษรถูกนำออกใช้ในปี 1932 สมุดแบบอักษรเฉียงถูกนำออกใช้ในปีพ.ศ. 2482 ตัวอักษรหนาพิเศษถูกออกแบบ โดย Edwin W. Shaar ใน 1952 แบบอักษรตัวเอียงตัวหนาพิเศษถูกออกแบบในปี 1955 โดย Edwin W. Shaar และทอมมี่ทอมป์สัน เมทริกซ์สำหรับองค์ประกอบเครื่องทำ โดย Intertypeแม้ มีลักษณะของรูปทรงเรขาคณิตสะอาด บางคนเลือกการออกแบบของ Futura เรียก serif คลาสสิก typefaces ซึ่งแตกต่างจากหลาย sans serif ออกแบบไว้สำหรับแสดงวัตถุประสงค์ Futura มีความค่อนข้างต่ำ ลดความ stridency และเพิ่มความเหมาะสมสำหรับเนื้อความ [a] เดิม Futura ไซน์รวมตัวพิมพ์เล็กและตัวเลขแบบโบราณ เหล่านี้ลดลงจากปัญหาโลหะเริ่มต้นชนิด และก่อน เสนอเซ็น โดย Neufville ดิจิตอลภายใต้ครอบครัว Futura ND [แก้] ตัวอักษรพิมพ์เล็กมีใน digitisation URW ++การออกแบบของ Futura เพื่อหลีกเลี่ยงการตกแต่ง กำจัดองค์ประกอบที่ไม่จำเป็น แต่ขาเล็กน้อยจากการออกแบบทางเรขาคณิตบริสุทธิ์ที่ช่วยให้ letterforms ดูจะสมดุล [8]จะปรากฏในเห็นได้ชัดรอบจังหวะ ของ o ซึ่งเป็นอย่างไรก็ตามรูปเล็กน้อย และ ในวิธีจังหวะวงกลมของตัวอักษรเช่น b เบา ๆ บางพวกเขารวมกับเส้นสมบูรณ์แผนเดิมของคอนดิชั่นเนอร์เป็นสองรุ่น: รุ่นทั่วไปเหมาะสำหรับใช้งานทั่วไป และล่างกรณีประหลาดมากขึ้น รูปทรงเรขาคณิตตามวงกลมและสามเหลี่ยม [9] แผนนี้คือซาก แม้ว่าจะไม่ปรากฏอักขระ บนชิ้นงานเป็นต้น และเมื่อเร็ว ๆ นี้ บน digitisation น้อยหนึ่ง [10]Futura สำเร็จทันทีมาก เนื่องจากการรวมกันของเหล่าและความทันสมัย มันเกิดช่วงของอนุพันธ์เรขาคณิต sans-serif typefaces จากแหล่งผลิตที่แข่งขัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาใน UK Futura ในขณะที่บางครั้งใช้ ถูก overshadowed โดย Gill Sans ซึ่งกลายเป็นที่นิยมด้วยเหตุผลคล้ายกันในสหราชอาณาจักร และมาถึงกำหนดช่วงทศวรรษ 1930 และพิมพ์ 40s ขณะ humanist เพิ่มเติม มันได้ถูกทางเรขาคณิตซึ่งสามารถมองเห็นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองหลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอล Renner เริ่มร่างจดหมายของเขาที่จะกลายเป็น Futura ในปี 1924; แบบอักษรที่มีอยู่สำหรับการใช้งานสามปีต่อมา. [6] คนในครอบครัวก็โยนเดิมในขนาดเล็ก, ขนาดกลาง, หนาและแบบอักษรเอียงตัวหนาในปี 1928 แสงเฉียงปานกลางเฉียง, Demibold และ Demibold เฉียงอักษรได้รับการปล่อยตัวในภายหลังในปี 1930 ตัวอักษรหนังสือได้รับการปล่อยตัวในปี 1932 ตัวอักษรหนังสือเฉียงได้รับการปล่อยตัว 1939 อักษรตัวหนาพิเศษได้รับการออกแบบโดยเอ็ดวินดับเบิลยูในปี 1952 ชาร์เสริมอักษรตัวเอียงตัวหนาได้รับการออกแบบในปี 1955 โดยเอ็ดวินดับเบิลยูชาร์ ธ อมป์สันและทอมมี่ การฝึกอบรมสำหรับองค์ประกอบเครื่องทำโดย Intertype.

แม้จะมีลักษณะทางเรขาคณิตสะอาดบาง Futura ของตัวเลือกการออกแบบเล่า serif ได้คลาสสิก ซึ่งแตกต่างจากการออกแบบ Sans-serif วัตถุประสงค์เพื่อแสดง Futura มีค่อนข้างต่ำ x ความสูงลด stridency นั้นและความเหมาะสมสำหรับข้อความของร่างกาย. [A] เดิมแนวคิดการออกแบบ Futura รวมเมืองหลวงขนาดเล็กและตัวเลขแบบเก่า เหล่านี้ได้ถูกลดลงจากปัญหาโลหะเดิมของชนิดและเป็นครั้งแรกที่นำเสนอแบบดิจิทัลโดย Neufville ดิจิตอลภายใต้ครอบครัว Futura ND [ต้องการอ้างอิง] หมวกขนาดเล็กนอกจากนี้ยังมีใน URW ++ แปลง.

การออกแบบของ Futura หลีกเลี่ยงการตกแต่งกำจัดองค์ประกอบที่ไม่จำเป็น แต่ทำให้ขาที่ลึกซึ้งจากการออกแบบรูปทรงเรขาคณิตที่บริสุทธิ์ที่ช่วยให้ letterforms ไปดูเหมือนสมดุล. [8] นี่คือมองเห็นได้ในจังหวะที่เห็นได้ชัดเกือบรอบที่ดีเลิศของ O ซึ่งเป็นกระนั้นรูปไข่เล็กน้อยและในวิธีการที่จังหวะวงกลมของตัวอักษรเช่น B บางเบา ๆ ขณะที่พวกเขาผสานกับแนวดิ่ง.

แผนเดิม Renner เป็นสองรุ่น: ธรรมดามากขึ้น รุ่นที่เหมาะสำหรับการใช้งานทั่วไปและผิดปกติมากขึ้นกรณีที่ต่ำกว่าเรขาคณิตอยู่บนพื้นฐานของวงกลมและสามเหลี่ยม. [9] แผนนี้ถูกทิ้งแม้ว่าตัวอักษรที่ไม่ปรากฏบนชิ้นงานช่วงต้นและอื่น ๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้อย่างน้อยหนึ่งแปลง. [10]

Futura ทันทีที่ประสบความสำเร็จมากเนื่องจากการรวมกันของคลาสสิคและความทันสมัย มันกลับกลายเป็นช่วงของอนุพันธ์ทางเรขาคณิตรูปแบบอักษร Sans-serif จากโรงหล่อการแข่งขันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศสหรัฐอเมริกา.

ในสหราชอาณาจักร Futura ขณะที่ใช้บางครั้งถูกบดบังด้วย Gill Sans ซึ่งกลายเป็นที่นิยมสำหรับเหตุผลที่คล้ายกันในสหราชอาณาจักรและมาถึงกำหนดช่วงทศวรรษที่ 1930 และการพิมพ์ยุค 40 ในขณะที่มนุษยนิยมมากขึ้นก็ยังมี leanings เรขาคณิตซึ่งสามารถมองเห็นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองหลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอล เรนเนอร์เริ่มร่างจดหมายที่จะกลายเป็น FUTURA ในปี 1924 ; แบบอักษรที่สามารถใช้ได้สำหรับการใช้งานสามปีต่อมา [ 6 ] ครอบครัวถูกทิ้งในไฟกลาง หนา และหนา เฉียง อักษรแบบ แสงเฉียงกลาง , เฉียง , demibold และ demibold เฉียงแบบอักษรก็ปล่อยใน 1930 หนังสืออักษรได้รับการปล่อยตัวใน 1932 . หนังสืออักษรเฉียงถูกปล่อยตัวในปี 1939 แบบอักษรตัวหนาพิเศษ ออกแบบโดย ด . shaar ใน 1952 . แบบอักษรตัวเอียงตัวหนาพิเศษถูกออกแบบในปี 1955 โดยเอ็ดวินอ. shaar และทอมมี่ทอมป์สัน เมตริกซ์ส่วนประกอบเครื่องจักร สร้างโดย intertype .แม้จะมีความสะอาดทางเรขาคณิตลักษณะบางส่วนของตัวเลือกการออกแบบหอ typefaces serif FUTURA เป็นคลาสสิก ซึ่งแตกต่างจากหลาย Sans serif ออกแบบไว้เพื่อแสดง ฟูทูร่า มีค่อนข้าง x-height ต่ำ ลดการ stridency และเพิ่มความเหมาะสมสำหรับเนื้อความ [ ] ต้นฉบับ FUTURA แนวคิดการออกแบบรวมเมืองหลวงขนาดเล็กและตัวเลขแบบเดิม เหล่านี้ถูกลดลงจากเดิมโลหะชนิดแรกเสนอปัญหาและ neufville ดิจิตอลดิจิตอลภายใต้ FUTURA และครอบครัว ; [ อ้างอิงที่จำเป็น ] หมวกขนาดเล็กนอกจากนี้ยังมีใน urw + + digitisation .การออกแบบการตกแต่ง FUTURA ขจัดองค์ประกอบที่ไม่จำเป็น แต่ก็บอบบาง ขาออกจากการออกแบบทางเรขาคณิตที่บริสุทธิ์ที่ช่วยให้ letterforms ดูจะสมดุล [ 8 ] นี้สามารถมองเห็นได้ในเห็นได้ชัดเกือบกลมจังหวะของ O ซึ่งเป็นกระนั้นรูปไข่เล็กน้อยในวิธีการและจังหวะวงกลมตัวอักษร B เบาบางเป็นเช่น พวกเขาผสานกับแนวดิ่ง .แผนเดิม เรนเนอร์แค่สองรุ่น : รุ่นปกติมาก เหมาะสำหรับใช้งานทั่วไปและนอกรีตเพิ่มเติม , เรขาคณิตลดกรณีตามวงกลมและสามเหลี่ยม [ 9 ] แผนนี้ถูกทำลาย แม้ว่าตัวละครได้ปรากฏในตัวอย่างแรกและมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้อย่างน้อยหนึ่ง digitisation [ 10 ]ฟูทูร่า ทันทีที่ประสบความสำเร็จมากเนื่องจากการรวมกันของคลาสสิคและความทันสมัย . มันเกิดช่วงของอนุพันธ์เรขาคณิต Sans serif ชนิดจากแหล่งผลิตแข่งขัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาใน UK FUTURA ในขณะที่ใช้ บางครั้งถูก overshadowed โดย Gill Sans ซึ่งกลายเป็นที่นิยมสำหรับเหตุผลที่คล้ายกันใน UK และมากำหนดช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 40 พิมพ์ ในขณะที่เกี่ยวกับเพิ่มเติม มันยังมี leanings ทางเรขาคณิตซึ่งสามารถมองเห็นได้เฉพาะในเมืองหลวง