The Four Vedas and Their Sub Divisi

The Four Vedas and Their Sub Divisions
The Veda is divided into four great books: the Rig-Veda, the Yajur-Veda, the Sama-Veda
and the Atharva-Veda. The Yajur-Veda is again divided into two parts, the Sukla and the Krishna.
The Krishna or the Taittiriya is the older book and the Sukla or the Vajasaneya is a later revelation
to sage Yajnavalkya from the resplendent Sun-God.
The Rig-Veda is divided into twenty-one sections, the Yajur-Veda into one hundred and
nine sections, the Sama-Veda into one thousand sections and the Atharva-Veda into fifty sections.
In all, the whole Veda is thus divided into one thousand one hundred and eighty recensions.
Each Veda consists of four parts: the Mantra-Samhitas or hymns, the Brahmanas or
explanations of Mantras or rituals, the Aranyakas and the Upanishads. The division of the Vedas
into four parts is to suit the four stages in a man’s life.
8
ALL ABOUT HINDUISM
The Mantra-Samhitas are hymns in praise of the Vedic God for attaining material prosperity
here and happiness hereafter. They are metrical poems comprising prayers, hymns and incantations
addressed to various deities, both subjective and objective. The Mantra portion of the Vedas is
useful for the Brahmacharins.
The Brahmana portions guide people to perform sacrificial rites. They are prose
explanations of the method of using the Mantras in the Yajna or the sacrifice. The Brahmana
portion is suitable for the householders.
The Aranyakas are the forest books, the mystical sylvan texts which give philosophical
interpretations of the rituals. The Aranyakas are intended for the Vanaprasthas or hermits who
prepare themselves for taking Sannyasa.
The Upanishads are the most important portion of the Vedas. The Upanishads contain the
essence or the knowledge portion of the Vedas. The philosophy of the Upanishads is sublime,
profound, lofty and soul-stirring. The Upanishads speak of the identity of the individual soul and
the Supreme Soul. They reveal the most subtle and deep spiritual truths. The Upanishads are useful
for the Sannyasins.
The subject matter of the whole Veda is divided into Karma-Kanda, Upasana-Kanda and
Jnana-Kanda. The Karma-Kanda or Ritualistic Section deals with various sacrifices and rituals.
The Upasana-Kanda or Worship-Section deals with various kinds of worship or meditation. The
Jnana-Kanda or Knowledge-Section deals with the highest knowledge of Nirguna Brahman. The
Mantras and the Brahmanas constitute Karma-Kanda; the Aranyakas Upasana-Kanda; and the
Upanishads Jnana-Kanda.
The Mantra-Samhitas
The Rig-Veda Samhita is the grandest book of the Hindus, the oldest and the best. It is the
Great Indian Bible, which no Hindu would forget to adore from the core of his heart. Its style, the
language and the tone are most beautiful and mysterious. Its immortal Mantras embody the greatest
truths of existence, and it is perhaps the greatest treasure in all the scriptural literature of the world.
Its priest is called the Hotri.
The Yajur-Veda Samhita is mostly in prose and is meant to be used by the Adhvaryu, the
Yajur-Vedic priest, for superfluous explanations of the rites in sacrifices, supplementing the
Rig-Vedic Mantras.
The Sama-Veda Samhita is mostly borrowed from the Rig-Vedic Samhita and is meant to
be sung by the Udgatri, the Sama-Vedic priest, in sacrifices.
The Atharva-Veda Samhita is meant to be used by the Brahma, the Atharva-Vedic priest, to
correct the mispronunciations and wrong performances that may accidentally be committed by the
other three priests of the sacrifice.
9
HINDU SCRIPTURES
The Brahmanas and the Aranyakas
There are two Brahmanas to the Rig-Veda—the Aitareya and the Sankhayana. “The
Rig-Veda,” says Max Muller, “is the most ancient book of the world. The sacred hymns of the
Brahmanas stand unparalleled in the literature of the whole world; and their preservation might well
be called miraculous.” (HISTORY OF ANCIENT SANSKRIT LITERATURE)
The Satapatha Brahmana belongs to the Sukla Yajur-Veda. The Krishna-Yajur-Veda has
the Taittiriya and the Maitrayana Brahmanas. The Tandya or Panchavimsa, the Shadvimsa, the
Chhandogya, the Adbhuta, the Arsheya and the Upanishad Brahmanas belong to the Sama-Veda.
The Brahmana of the Atharva-Veda is called the Gopatha. Each of the Brahmanas has got an
Aranyaka.
The Upanishads
The Upanishads are the concluding portions of the Vedas or the end of the Vedas. The
teaching based on them is called Vedanta. The Upanishads are the gist and the goal of the Vedas.
They form the very foundation of Hinduism.
There are as many Upanishads to each Veda as there are Sakhas, branches or recensions,
i.e., 21, 109, 1000 and 50 respectively to the four Vedas, the Rig-Veda, the Yajur-Veda, the
Sama-Veda and the Atharva-Veda.
The different philosophers of India belonging to different schools, such as Monism,
Qualified Monism, Dualism, Pure Monism, Difference-cum-non-difference, etc., have
acknowledged the supreme authority of the Upanishads. They have given their own interpretations,
but they have obeyed the authority. They have built their philosophy on the foundation of the
Upanishads.
Even the Western scholars have paid their tribute to the seers of the Upanishads. At a time
when the Westerners were clad in barks and were sunk in deep ignorance, the Upanishadic seers
were enjoying the eternal bliss of the Absolute, and had the highest culture and civilisation.
The most important Upanishads are Isa, Kena, Katha, Prasna, Mundaka, Mandukya,
Aitareya, Taittiriya, Chhandogya, Brihadaranyaka, Kaushitaki and Svetasvatara and Maitrayani.
These are supremely authoritative.
May the fundamental truths of the Vedas be revealed unto you all, like the Amalaka fruit in
the palm of your hand. May Gayatri, the blessed Mother of the Vedas, impart to you the milk of
Knowledge, the ancient wisdom of the Upanishads.
The Upa-Vedas
There are four Upa-Vedas or subsidiary Vedas, viz., the Ayurveda, the Dhanurveda, the
Gandharva Veda and the Arthasastra, forming auxiliaries to the four Vedas, which mean,
respectively, the science of health, the science of war, the science of music and the science of polity.
10
ALL ABOUT HINDUISM
The Vedangas
There are six Angas or explanatory limbs, to the Vedas: the Siksha and Vyakarana of Panini,
the Chhandas of Pingalacharya, the Nirukta of Yaska, the Jyotisha of Garga, and the Kalpas
(Srauta, Grihya, Dharma and Sulba) belonging to the authorship of various Rishis.
Siksha is a knowledge of phonetics. Siksha deals with pronunciation and accent. The text of
the Vedas is arranged in various forms or Pathas. The Pada-patha gives each word its separate
form. The Krama-patha connects the word in pairs.
Vyakarana is Sanskrit grammar. Panini’s books are most famous. Without knowledge of
Vyakarana, you cannot understand the Vedas.
Chhandas is metre dealing with prosody.
Nirukta is philology or etymology.
Jyotisha is astronomy and astrology. It deals with the movements of the heavenly bodies,
planets, etc., and their influence in human affairs.
Kalpa is the method of ritual. The Srauta Sutras which explain the ritual of sacrifices belong
to Kalpa. The sulba Sutras, which treat of the measurements which are necessary for laying out the
sacrificial areas, also belong to Kalpa. The Grihya Sutras which concern domestic life, and the
Dharma Sutras which deal with ethics, customs and laws, also belong to Kalpa.
The Pratishakhyas, Padapathas, Kramapathas, Upalekhas, Anukramanis, Daivatsamhitas,
Parishishtas, Prayogas, Paddhatis, Karikas, Khilas and Vyuhas are further elaborations in the rituals
of the Kalpa Sutras.
Among the Kalpa Sutras, the Asvalayana, Sankhyana and the Sambhavya belong to the
Rig-Veda. The Mashaka, Latyayana, Drahyayana, Gobhila and Khadira belong to the Sama-Veda.
The Katyayana and Paraskara belong to the Sukla Yajur-Veda. The Apastamba, Hiranyakesi,
Bodhayana, Bharadvaja, Manava, Vaikhanasa and the Kathaka belong to the Krishna Yajur-Veda.
The Vaitana and the Kaushika belong to the Atharva-Veda.
THE SMRITIS
Next in importance to the Sruti are the Smritis or secondary scriptures. These are the ancient
sacred law-codes of the Hindus dealing with the Sanatana-Varnasrama-Dharma. They supplement
and explain the ritualistic injunctions called Vidhis in the Vedas. The Smriti Sastra is founded on the
Sruti. The Smritis are based on the teachings of the Vedas. The Smriti stands next in authority to the
Sruti. It explains and develops Dharma. It lays down the laws which regulate Hindu national, social,
family and individual obligations.
The works which are expressly called Smritis are the law books, Dharma Sastras. Smriti, in
a broader sense, covers all Hindu Sastras save the Vedas.
11
HINDU SCRIPTURES
The laws for regulating Hindu society from time to time are codified in the Smritis. The
Smritis have laid down definite rules and laws to guide the individuals and communities in their
daily conduct and to regulate their manners and customs. The Smritis have given detailed
instructions, according to the conditions of the time, to all classes of men regarding their duties in
life.
The Hindu learns how he has to spend his whole life from these Smritis. The duties of
Varnasrama and all ceremonies are clearly given in these books. The Smritis prescribe certain acts
and prohibit some others for a Hindu, according to his birth and stage of life. The object of the
Smritis is to purify the heart of man and take him gradually to the supreme abode of immortality and
make him perfect and free.
These Smritis have varied from time to time. The injunctions and prohibitions of the Smritis
are related to the particular social surroundings. As these surroundings and essential conditions of
the Hindu society changed from time to time, new Smritis had to be compiled by the sages of
different ages and different parts of India.
The Celebrated Hindu Law-Givers
From time to time, a great law-giver would take his birth. He would codify the existing laws
and remove those which had bec

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระเวทสี่และหน่วยงานย่อยของพวกเขาพระเวทแบ่งออกเป็นสี่หนังสือที่ดี: แท่นขุดเจาะ-พระเวทที่-Yajur พระเวทที่ Sama-พระเวทและAtharva-พระเวท Yajur-พระเวทแบ่งออกอีกครั้งในสองส่วน Sukla และกฤษณะ. กฤษณะหรือ Taittiriya เป็นหนังสือเล่มเก่าและ Sukla หรือ Vajasaneya คือการเปิดเผยในภายหลังของSage Yajnavalkya จากรุ่งโรจน์อาทิตย์พระเจ้า. Rig ที่-พระเวท จะแบ่งออกเป็นยี่สิบเอ็ดส่วนที่ Yajur-พระเวทเป็นหนึ่งในร้อยและเก้าส่วนที่Sama-พระเวทเข้าไปในหนึ่งพันส่วนและ Atharva-พระเวทเข้าไปห้าสิบส่วน. ในทุกทั้งพระเวทแบ่งออกจึงเข้าไปในหนึ่งพันหนึ่งร้อย . สิบนิยายปรัมปราแต่ละพระเวทประกอบด้วยสี่ส่วนคือMantra-Samhitas หรือเพลงที่ Brahmanas หรือคำอธิบายของการสวดมนต์หรือพิธีกรรมAranyakas และ Upanishads ส่วนของพระเวทเป็นสี่ส่วนคือเพื่อให้เหมาะกับสี่ขั้นตอนในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่ง. 8 ทุกอย่างเกี่ยวกับฮินดูมนต์-Samhitas เป็นบทสวดสรรเสริญพระเจ้าเวทสำหรับการบรรลุความเจริญรุ่งเรืองวัสดุที่นี่และต่อจากนี้ความสุข พวกเขาเป็นบทกวีประกอบการวัดสวดมนต์บทสวดมนต์และจ่าหน้าถึงเทพต่างๆทั้งอัตนัยและวัตถุประสงค์ ส่วนมันตราของพระเวทเป็นประโยชน์สำหรับ Brahmacharins. ส่วนณะแนะนำคนที่จะดำเนินการพิธีกรรมบูชายัญ พวกเขาเป็นร้อยแก้วคำอธิบายของวิธีการใช้มนต์ใน Yajna หรือเสียสละ ณะส่วนเหมาะสำหรับครัวเรือนได้. Aranyakas หนังสือป่าตำราร่มรื่นลึกลับที่ให้ปรัชญาการตีความของพิธีกรรม Aranyakas มีวัตถุประสงค์สำหรับ Vanaprasthas หรือฤาษีที่เตรียมความพร้อมสำหรับการถ่ายSannyasa. Upanishads เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของพระเวท Upanishads มีสาระสำคัญหรือส่วนหนึ่งส่วนความรู้ของพระเวท ปรัชญาของ Upanishads เป็นประเสริฐลึกซึ้งสูงส่งและหวาดเสียว Upanishads พูดถึงตัวตนของแต่ละจิตวิญญาณและจิตวิญญาณสูงสุด พวกเขาเปิดเผยความจริงทางจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งมากที่สุดและลึก Upanishads มีประโยชน์สำหรับSannyasins. เรื่องที่ของทั้งพระเวทแบ่งออกเป็นกรรมกานดา Upasana-กานดาและJnana-กานดา กรรม-กานดาหรือข้อเสนอมาตราพิธีกรรมกับเครื่องบูชาต่างๆและพิธีกรรม. Upasana-กานดาหรือข้อเสนอที่นมัสการ-มาตรากับชนิดของการเคารพบูชาหรือการทำสมาธิ Jnana-กานดาหรือข้อเสนอความรู้มาตราที่มีความรู้สูงสุดของ Nirguna พราหมณ์ สวดมนต์และ Brahmanas เป็นกรรมกานดา; Aranyakas Upasana-กานดา; และUpanishads Jnana-กานดา. มนต์-Samhitas Rig ที่-พระเวทซาราเป็นหนังสือที่ยิ่งใหญ่ของชาวฮินดูที่เก่าแก่ที่สุดและดีที่สุด มันเป็นพระคัมภีร์ใหญ่อินเดียซึ่งไม่มีฮินดูจะลืมที่จะชื่นชอบจากแกนของหัวใจของเขา รูปแบบของการใช้ภาษาและน้ำเสียงที่มีความสวยงามและลึกลับ สวดมนต์เป็นอมตะของมันรวบรวมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดความจริงของการดำรงอยู่และมันอาจจะเป็นสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวรรณคดีพระคัมภีร์ของโลก. พระสงฆ์ที่เรียกว่า Hotri ได้. Yajur-พระเวทซาราส่วนใหญ่จะเป็นร้อยแก้วและมีความหมายที่จะถูกใช้โดย Adhvaryu ที่พระYajur-เวทคำอธิบายฟุ่มเฟือยของพิธีกรรมในการเสียสละ, เสริมมนต์Rig-เวท. Sama-พระเวทซารายืมมาส่วนใหญ่มาจากแท่นขุดเจาะ-เวทซาราและจะหมายถึงการได้รับการร้องโดย Udgatri, Sama พระ -Vedic ในการเสียสละ. Atharva พระเวท-ซารามีขึ้นเพื่อนำมาใช้โดยพระพรหม, พระ Atharva-เวทเพื่อแก้ไขmispronunciations และการแสดงที่ไม่ถูกต้องที่อาจไม่ได้ตั้งใจจะกระทำโดยอีกสามพระสงฆ์ของการเสียสละ. 9 ฮินดู พระคัมภีร์Brahmanas และ Aranyakas มีสอง Brahmanas ไป Rig-พระเวทที่พราหมและ Sankhayana มี "การRig-พระเวท" แม็กซ์มุลเลอร์กล่าวว่า "เป็นหนังสือที่เก่าแก่ที่สุดของโลก บทสวดที่ศักดิ์สิทธิ์ของBrahmanas ยืนที่เหนือชั้นในวรรณคดีของโลกทั้งโลกนั้น และการเก็บรักษาของพวกเขาดีอาจจะเรียกว่าปาฏิหาริย์. "(ประวัติศาสตร์โบราณวรรณคดีสันสกฤต) Satapatha ณะเป็นของ Sukla Yajur-พระเวท กฤษณะ-Yajur-พระเวทมีTaittiriya และ Maitrayana Brahmanas Tandya หรือ Panchavimsa, Shadvimsa ที่Chhandogya ที่ Adbhuta ที่ Arsheya และอุปนิษัท Brahmanas อยู่ใน Sama-พระเวท. ณะของ Atharva-พระเวทเรียกว่า Gopatha แต่ละ Brahmanas ได้มีAranyaka. Upanishads Upanishads เป็นส่วนสุดท้ายของพระเวทหรือจุดสิ้นสุดของพระเวท การเรียนการสอนตามที่พวกเขาเรียกว่าอุปนิษัท Upanishads เป็นส่วนสำคัญและเป้าหมายของพระเวท. พวกเขาฟอร์มรากฐานที่ดีของศาสนาฮินดู. มีเป็นจำนวนมาก Upanishads เพื่อพระเวทแต่ละเช่นเดียวกับมี Sakhas สาขาหรือนิยายปรัมปรา, คือ, 21, 109, 1000 และ 50 ตามลำดับสี่ พระเวทแท่นขุดเจาะ-พระเวทที่-Yajur พระเวทที่Sama-พระเวทและ-Atharva พระเวท. นักปรัชญาที่แตกต่างกันของประเทศอินเดียที่อยู่ในโรงเรียนต่าง ๆ เช่น Monism, ผ่านการรับรอง Monism, คู่, เพียว Monism แตกต่าง-cum-ไม่ใช่ ความแตกต่างและอื่น ๆ ได้รับการยอมรับผู้มีอำนาจสูงสุดของUpanishads พวกเขาได้รับการตีความของตัวเองแต่พวกเขาได้ทำตามอำนาจหน้าที่ พวกเขาได้สร้างปรัชญาของพวกเขาบนพื้นฐานของUpanishads. แม้นักวิชาการตะวันตกได้จ่ายส่วยของพวกเขาเพื่อพยากรณ์ของ Upanishads ที่ ในเวลานี้เมื่อชาวตะวันตกได้ในชุดเปลือกและกำลังจมอยู่ในความไม่รู้ลึกพยากรณ์ Upanishadic มีความสุขความสุขนิรันดร์ของแอบโซลูทและมีวัฒนธรรมที่สูงที่สุดและอารยธรรม. Upanishads ที่สำคัญที่สุดคืออิ Kena, กะทะ, Prasna, Mundaka, Mandukya, พราหม, Taittiriya, Chhandogya, Brihadaranyaka, Kaushitaki และ Svetasvatara และ Maitrayani. เหล่านี้เป็นเผด็จการยิ่ง. อาจความจริงพื้นฐานของพระเวทถูกเปิดเผยแก่ทุกท่านเช่นผลไม้ Amalaka ในฝ่ามือของคุณ อาจตรีที่มีความสุขแม่ของพระเวทที่บอกกับคุณนมของความรู้ภูมิปัญญาโบราณของ Upanishads. Upa-พระเวทมีสี่ Upa-พระเวทหรือ บริษัท ย่อยพระเวท ได้แก่ . ที่อายุรเวท Dhanurveda ที่ Gandharva พระเวทและ Arthasastra ไว้แนะแนวสี่พระเวทซึ่งหมายถึงตามลำดับวิทยาศาสตร์สุขภาพวิทยาศาสตร์ของสงครามวิทยาศาสตร์ของดนตรีและวิทยาศาสตร์ของรัฐธรรมนูญ. 10 ทุกอย่างเกี่ยวกับฮินดูVedangas มีหก Angas หรือแขนขาอธิบายเป็น เพื่อพระเวทที่: Siksha และ Vyakarana ของ Panini, Chhandas ของ Pingalacharya ที่ Nirukta ของ Yaska, Jyotisha ของ Garga และ Kalpas. (Srauta, Grihya ธรรมะและ Sulba) ที่เป็นผลงานต่างๆ Rishis Siksha เป็น ความรู้เกี่ยวกับการออกเสียง Siksha เกี่ยวข้องกับการออกเสียงและสำเนียง ข้อความของพระเวทมีการจัดเรียงในรูปแบบต่างๆหรือ Pathas Pada-Patha ให้แต่ละคำแยกรูปแบบ Krama-Patha เชื่อมต่อคำในคู่. Vyakarana เป็นไวยากรณ์ภาษาสันสกฤต หนังสือ Panini ที่มีชื่อเสียงมากที่สุด โดยปราศจากความรู้ของVyakarana คุณจะไม่สามารถเข้าใจพระเวท. Chhandas เมตรจัดการกับฉันทลักษณ์. Nirukta เป็นภาษาศาสตร์หรือรากศัพท์. Jyotisha เป็นดาราศาสตร์และโหราศาสตร์ มันเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของร่างกายสวรรค์ที่ดาวเคราะห์ ฯลฯ และอิทธิพลของตนในกิจการของมนุษย์. Kalpa เป็นวิธีการของพิธีกรรม พระสูตร Srauta ซึ่งอธิบายพิธีกรรมของการเสียสละที่อยู่ในการKalpa พระสูตร sulba ซึ่งการรักษาของการวัดซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการวางออกพื้นที่บูชายัญยังเป็นKalpa พระสูตร Grihya ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตในประเทศและพระสูตรธรรมที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรมศุลกากรและกฎหมายยังอยู่ในKalpa. Pratishakhyas, Padapathas, Kramapathas, Upalekhas, Anukramanis, Daivatsamhitas, Parishishtas, Prayogas, Paddhatis, Karikas, Khilas และ Vyuhas มี elaborations ต่อไปในพิธีกรรมของพระสูตรKalpa. ท่ามกลาง Kalpa พระสูตรที่ Asvalayana, Sankhyana และ Sambhavya อยู่ในRig-พระเวท Mashaka, Latyayana, Drahyayana, Gobhila และ Khadira อยู่ใน Sama-พระเวท. Katyayana และ Paraskara อยู่ใน Sukla Yajur-พระเวท Apastamba, Hiranyakesi, Bodhayana, Bharadvaja, Manava, Vaikhanasa และ Kathaka เป็นของกฤษณะ-Yajur พระเวท. Vaitana และ Kaushika อยู่ใน-Atharva พระเวท. SMRITIS ถัดไปในความสำคัญกับ Sruti เป็น Smritis หรือพระคัมภีร์รอง เหล่านี้เป็นโบราณศักดิ์สิทธิ์กฎหมายรหัสของชาวฮินดูที่เกี่ยวข้องกับ Sanatana-Varnasrama-ธรรม พวกเขาเสริมและอธิบายคำสอนพิธีกรรมที่เรียกว่า Vidhis ในพระเวท Smriti Sastra มีการก่อตั้งขึ้นในSruti Smritis จะขึ้นอยู่กับคำสอนของพระเวท Smriti ยืนอยู่ข้างอยู่ในอำนาจที่จะSruti มันอธิบายและพัฒนาธรรม มันวางลงกฎหมายที่ควบคุมฮินดูแห่งชาติสังคมครอบครัวและภาระหน้าที่ของแต่ละบุคคล. ผลงานซึ่งเรียกว่าโดยชัดแจ้ง Smritis เป็นหนังสือกฎหมายธรรมะ Sastras Smriti ในความหมายกว้างครอบคลุมSastras ฮินดูทั้งหมดบันทึกพระเวท. 11 ฮินดูคัมภีร์กฎหมายในการควบคุมสังคมฮินดูจากเวลาที่มีการประมวลผลใน Smritis Smritis ได้วางกฎระเบียบและกฎหมายที่ชัดเจนเพื่อให้คำแนะนำประชาชนและชุมชนของพวกเขาในการปฏิบัติในชีวิตประจำวันและในการควบคุมมารยาทและประเพณีของพวกเขา Smritis ได้ให้รายละเอียดคำแนะนำเป็นไปตามเงื่อนไขของเวลาที่จะเรียนทุกคนที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขาในชีวิต. ในศาสนาฮินดูได้เรียนรู้วิธีการที่เขามีการใช้จ่ายทั้งชีวิตของเขาจากนี้ Smritis หน้าที่ของVarnasrama และพิธีทั้งหมดจะได้รับอย่างชัดเจนในหนังสือเหล่านี้ Smritis กำหนดการกระทำบางอย่างและห้ามไม่ให้คนอื่นๆ บางอย่างสำหรับชาวฮินดูตามที่เกิดของเขาและขั้นตอนของชีวิต วัตถุของSmritis คือการชำระล้างหัวใจของมนุษย์และพาเขาค่อยๆไปพำนักสูงสุดของความเป็นอมตะและทำให้เขาที่สมบูรณ์แบบและฟรี. เหล่านี้ Smritis มีความหลากหลายเป็นครั้งคราว คำสอนและข้อห้ามของ Smritis ที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในฐานะที่เป็นสภาพแวดล้อมและเงื่อนไขที่สำคัญของสังคมฮินดูเปลี่ยนจากเวลา Smritis ใหม่จะต้องมีการรวบรวมโดยปราชญ์ของทุกเพศทุกวัยที่แตกต่างกันและชิ้นส่วนต่างๆ ของอินเดีย. ฉลองของชาวฮินดูกฎหมาย Givers จากเวลาที่ดีกฎหมายมอบให้ จะใช้เวลาเกิดของเขา เขาจะประมวลกฎหมายที่มีอยู่และลบเหล่านั้นซึ่งมี บริษัท บีอีซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ Vedas และหน่วยงานย่อยของพวกเขา
ฯลฯ แบ่งออกเป็น 4 หนังสือที่ดี : Rig Veda , yajur เวท , เวท
Sama และ atharva ฯลฯ การ yajur เวทอีกครั้งโดยแบ่งออกเป็นสองส่วน sukla และพระกฤษณะพระกฤษณะ
หรือ taittiriya อายุมากกว่าหนังสือและ sukla หรือ vajasaneya เป็นภายหลังเปิดเผย
เพื่อ Sage yajnavalkya จากพระเจ้าอาทิตย์
สะพรั่งอุปกรณ์เวท แบ่งเป็น 21 ส่วน , yajur เวทเป็นหนึ่งร้อย
เก้าส่วน , ซามะเวทในหนึ่งพันส่วน และ atharva เวทเป็นส่วนห้าสิบ .
ในทุก เวททั้งหมด จึงแบ่งออกเป็นหนึ่งพันหนึ่งร้อยแปดสิบ recensions .
แต่ละเวทที่ประกอบด้วยสี่ส่วน : มันตรา samhitas หรือเพลงสวด , brahmanas หรือ
คำอธิบายของ mantras หรือพิธีกรรมการ aranyakas และ Upanishads . ส่วนของคัมภีร์พระเวท
ออกเป็นสี่ส่วนคือชุดสี่ขั้นตอนในชีวิตของผู้ชาย .
8
ทั้งหมดเกี่ยวกับศาสนาฮินดู
มนต์ samhitas เป็นเพลงสวดสดุดีพระเจ้าเวทสำหรับการบรรลุความเจริญรุ่งเรืองและความสุข
วัสดุที่นี่ต่อจากนี้ พวกเขาประกอบด้วยเมตริกบทกวีสวดมนต์ , สวดคาถา
และจ่าหน้าถึงเทพต่างๆทั้งอัตนัยและวัตถุประสงค์มนต์ ส่วนของคัมภีร์พระเวทเป็นประโยชน์สำหรับ brahmacharins
.
พราหมณ์ส่วนคู่มือคนแสดงพิธีกรรมบูชายัญ . พวกเขาเป็นร้อยแก้ว
คำอธิบายของวิธีการของการใช้มนตราใน yajna หรือเสียสละ พราหมณ์
ส่วนเหมาะสำหรับศึกษา .
aranyakas เป็นป่าอาถรรพ์ป่าหนังสือปรัชญา
ข้อความที่ให้แปลความหมายของพิธีกรรมการ aranyakas มีวัตถุประสงค์เพื่อ vanaprasthas หรือฤๅษีที่เตรียมพร้อมสำหรับการ sannyasa
.
อุปนิษัทเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของภควัทคีตา . การออดิชันมีสาระหรือความรู้
ส่วนของคัมภีร์ . ปรัชญาอุปนิษัทคือ sublime
ลึกซึ้งและสูงส่งจิตใจตื่นเต้น การออดิชันพูดถึงตัวตนของวิญญาณของแต่ละบุคคลและ
ดวงวิญญาณสูงสุดพวกเขาเปิดเผยลึกซึ้งที่สุดและความจริงทางจิตวิญญาณลึก การออดิชันจะเป็นประโยชน์สำหรับ sannyasins
.
เรื่องของเวททั้งหมด แบ่งเป็นกรรม Kanda คันดะ คันดะ และ upasana
Jnana . กรรม คันดะ หรือส่วนเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมบูชาและพิธีกรรมต่างๆ upasana
คันดะ หรือบูชาส่วนเกี่ยวข้องกับชนิดต่าง ๆ ของบูชา หรือสมาธิ
Jnana กานดาหรือความรู้ส่วนที่เกี่ยวข้องกับความรู้สูงสุดของ nirguna พราหมณ์ .
mantras และ brahmanas ถือเป็นกรรมกานดา ; aranyakas upasana กานดา และ Upanishads Jnana คันดะ
.
มนต์ samhitas
Rig Veda Samhita เป็นหนังสือที่ยิ่งใหญ่ของชาวฮินดู , เก่าแก่ที่สุด และดีที่สุด มันคือ
คัมภีร์อินเดียที่ดี ซึ่งไม่ใช่ฮินดูจะลืมชื่นชอบจากแกนของหัวใจของเขา