- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
1. IntroductionSalmonella enterica
1. Introduction
Salmonella enterica is a zoonotic pathogen that causes enteritis
in humans. Widespread occurrence of illness and high levels
of morbidity and mortality associated with this organism have
made it a target of control programs around the world. In the
developed world, most outbreaks of salmonellosis are of food
or animal origin (Majowicz et al., 2010); yet even with modern
water treatment technology, surface water has not been
eliminated as a source of waterborne disease (WBD) outbreaks
(Levantesi et al., 2012). In the USA, between 1971 and 2006, S.
enterica was identified as the only pathogen in 20 outbreaks
associated with drinking water, representing 3588 cases of
illness and 7 deaths (Craun et al., 2010). In Canada, between
1974 and 2001, S. enterica was associated with 16 WBD outbreaks
(Schuster et al., 2005). WBD outbreaks not only occur
when drinking water is inadequately treated, but may also
occur through the indirect consumption of surface water.
Despite the frequent isolation of Salmonella in surface waters,
Salmonella outbreaks are rarely attributed to recreation
(Levantesi et al., 2012). However, secondary waterborne outbreaks
of Salmonella due to leaching or runoff of animal and
human waste into groundwater used for drinking (Kozlica
et al., 2010), and the consumption of fresh produce that has
been fertilized with animal manure and/or irrigated with
water contaminated by human or animal wastes (Doyle and
Erickson, 2008; Nygard et al., 2008; Mody et al., 2011) have
been documented.
S. enterica is ubiquitous and widespread in the environment,
and has demonstrated prolonged survival in animal
manure (Semenov et al., 2011), sewage sludge, surface water,
and produce (Levantesi et al., 2012). These characteristics may
increase the probability of environmental exposure to this
pathogen, and therefore the risk of human infection, especially
in rural communities where adequate water treatment
infrastructure may be lacking, where there is significant animal
agriculture and other human-influenced activities
potentially impacting water quality (e.g., faulty septic systems
and lagoon discharge), and where water is used to irrigate
produce intended to be consumed raw. There are more than
2500 serovars of S. enterica, and many have been associated
with human disease. Certain serovars are uncommon and
seem to wax and then wane with respect to their frequency of
isolation from specific animal species and their association
with disease in human populations. However, other serovars
such as S. Typhimurium and S. Enteritidis are consistently
among the most common human disease-associated serovars
in both Europe and North America (e.g., Nesbitt et al., 2012). It
has been shown that within these common diseaseassociated
serovars, certain clones of the organism may be
associated with specific sources of infection such as foods or
environmental sources (Nesbitt et al., 2012). These clones
have been identified using phagetyping schemes and molecular
fingerprinting techniques such as pulsed field gel
electrophoresis (PFGE). In addition to the risk associated with
these disease-linked serovars, there is also concern about the
ability of serovars such as S. Typhimurium to acquire plasmids,
which have made them resistant to multiple antibiotics
(Villa and Carattoli, 2005).
The presence of S. enterica serovars in water that are more
commonly associated with human disease informs us about
the relative risks associated with indirect consumption of the
contaminated water, and also alerts us to specific areas of a
watershed that may need attention with respect to ongoing
monitoring and/or management from a public health
perspective. Molecular subtyping and antimicrobial resistance
(AMR) testing of isolates from these S. enterica serovars provides
an additional level of discrimination among strains that
helps to determine the presence of clinically significant clones
of these organisms in the environment. Identification of
specific S. enterica serovars and subtypes in surface water e
that is, serovars with specific DNA fingerprints (e.g., PFGE
fingerprints) or AMR patternse therefore provides valuable
information that may assist with controlling surface water
contamination in specific areas.
The current study is based on data obtained from surface
water samples that were collected over three years from four
watersheds (Sumas, BC; Oldman, AB; South Nation, ON; Bras
d’Henri, QC) as part of the National Agri-Environmental
Standards Initiative (NAESI; Edge et al., 2012) for the purpose
of assessing the feasibility of adopting existing environmental
microbial water quality guidelines for Escherichia coli in agricultural
watersheds in Canada. In addition, data obtained
from surface water samples that were collected from a fifth
watershed (Grand River, ON) as part of FoodNet Canada's
(formerly C-EnterNet) national integrated enteric pathogen
surveillance program have also been included. Using the same
water samples as described above, and in some cases additional
water samples, we have previously considered temporal
and geographical variables that could affect and/or predict
the presence of several zoonotic bacterial pathogens in two of
the NAESI watersheds (Marti et al., 2013; Jokinen et al., 2011;
Wilkes et al., 2011). Over a five-year period in the South
Nation watershed, Wilkes et al. (2011) examined the associations
of multiple bacterial pathogens, including S. enterica,
water r e s e arch 7 6 ( 2 0 1 5 ) 1 2 0e1 3 1 121
Salmonella enterica is a zoonotic pathogen that causes enteritis
in humans. Widespread occurrence of illness and high levels
of morbidity and mortality associated with this organism have
made it a target of control programs around the world. In the
developed world, most outbreaks of salmonellosis are of food
or animal origin (Majowicz et al., 2010); yet even with modern
water treatment technology, surface water has not been
eliminated as a source of waterborne disease (WBD) outbreaks
(Levantesi et al., 2012). In the USA, between 1971 and 2006, S.
enterica was identified as the only pathogen in 20 outbreaks
associated with drinking water, representing 3588 cases of
illness and 7 deaths (Craun et al., 2010). In Canada, between
1974 and 2001, S. enterica was associated with 16 WBD outbreaks
(Schuster et al., 2005). WBD outbreaks not only occur
when drinking water is inadequately treated, but may also
occur through the indirect consumption of surface water.
Despite the frequent isolation of Salmonella in surface waters,
Salmonella outbreaks are rarely attributed to recreation
(Levantesi et al., 2012). However, secondary waterborne outbreaks
of Salmonella due to leaching or runoff of animal and
human waste into groundwater used for drinking (Kozlica
et al., 2010), and the consumption of fresh produce that has
been fertilized with animal manure and/or irrigated with
water contaminated by human or animal wastes (Doyle and
Erickson, 2008; Nygard et al., 2008; Mody et al., 2011) have
been documented.
S. enterica is ubiquitous and widespread in the environment,
and has demonstrated prolonged survival in animal
manure (Semenov et al., 2011), sewage sludge, surface water,
and produce (Levantesi et al., 2012). These characteristics may
increase the probability of environmental exposure to this
pathogen, and therefore the risk of human infection, especially
in rural communities where adequate water treatment
infrastructure may be lacking, where there is significant animal
agriculture and other human-influenced activities
potentially impacting water quality (e.g., faulty septic systems
and lagoon discharge), and where water is used to irrigate
produce intended to be consumed raw. There are more than
2500 serovars of S. enterica, and many have been associated
with human disease. Certain serovars are uncommon and
seem to wax and then wane with respect to their frequency of
isolation from specific animal species and their association
with disease in human populations. However, other serovars
such as S. Typhimurium and S. Enteritidis are consistently
among the most common human disease-associated serovars
in both Europe and North America (e.g., Nesbitt et al., 2012). It
has been shown that within these common diseaseassociated
serovars, certain clones of the organism may be
associated with specific sources of infection such as foods or
environmental sources (Nesbitt et al., 2012). These clones
have been identified using phagetyping schemes and molecular
fingerprinting techniques such as pulsed field gel
electrophoresis (PFGE). In addition to the risk associated with
these disease-linked serovars, there is also concern about the
ability of serovars such as S. Typhimurium to acquire plasmids,
which have made them resistant to multiple antibiotics
(Villa and Carattoli, 2005).
The presence of S. enterica serovars in water that are more
commonly associated with human disease informs us about
the relative risks associated with indirect consumption of the
contaminated water, and also alerts us to specific areas of a
watershed that may need attention with respect to ongoing
monitoring and/or management from a public health
perspective. Molecular subtyping and antimicrobial resistance
(AMR) testing of isolates from these S. enterica serovars provides
an additional level of discrimination among strains that
helps to determine the presence of clinically significant clones
of these organisms in the environment. Identification of
specific S. enterica serovars and subtypes in surface water e
that is, serovars with specific DNA fingerprints (e.g., PFGE
fingerprints) or AMR patternse therefore provides valuable
information that may assist with controlling surface water
contamination in specific areas.
The current study is based on data obtained from surface
water samples that were collected over three years from four
watersheds (Sumas, BC; Oldman, AB; South Nation, ON; Bras
d’Henri, QC) as part of the National Agri-Environmental
Standards Initiative (NAESI; Edge et al., 2012) for the purpose
of assessing the feasibility of adopting existing environmental
microbial water quality guidelines for Escherichia coli in agricultural
watersheds in Canada. In addition, data obtained
from surface water samples that were collected from a fifth
watershed (Grand River, ON) as part of FoodNet Canada's
(formerly C-EnterNet) national integrated enteric pathogen
surveillance program have also been included. Using the same
water samples as described above, and in some cases additional
water samples, we have previously considered temporal
and geographical variables that could affect and/or predict
the presence of several zoonotic bacterial pathogens in two of
the NAESI watersheds (Marti et al., 2013; Jokinen et al., 2011;
Wilkes et al., 2011). Over a five-year period in the South
Nation watershed, Wilkes et al. (2011) examined the associations
of multiple bacterial pathogens, including S. enterica,
water r e s e arch 7 6 ( 2 0 1 5 ) 1 2 0e1 3 1 121
0/5000
1. IntroductionSalmonella enterica is a zoonotic pathogen that causes enteritisin humans. Widespread occurrence of illness and high levelsof morbidity and mortality associated with this organism havemade it a target of control programs around the world. In thedeveloped world, most outbreaks of salmonellosis are of foodor animal origin (Majowicz et al., 2010); yet even with modernwater treatment technology, surface water has not beeneliminated as a source of waterborne disease (WBD) outbreaks(Levantesi et al., 2012). In the USA, between 1971 and 2006, S.enterica was identified as the only pathogen in 20 outbreaksassociated with drinking water, representing 3588 cases ofillness and 7 deaths (Craun et al., 2010). In Canada, between1974 and 2001, S. enterica was associated with 16 WBD outbreaks(Schuster et al., 2005). WBD outbreaks not only occurwhen drinking water is inadequately treated, but may alsooccur through the indirect consumption of surface water.Despite the frequent isolation of Salmonella in surface waters,Salmonella outbreaks are rarely attributed to recreation(Levantesi et al., 2012). However, secondary waterborne outbreaksof Salmonella due to leaching or runoff of animal andhuman waste into groundwater used for drinking (Kozlicaet al., 2010), and the consumption of fresh produce that hasbeen fertilized with animal manure and/or irrigated withwater contaminated by human or animal wastes (Doyle andErickson, 2008 Nygard et al., 2008 ฟ้า et al., 2011) ได้รับเอกสารS. enterica มาแพร่หลายอย่างกว้างขวางในสภาพแวดล้อมและได้แสดงการอยู่รอดในสัตว์เป็นเวลานานมูล (Semenov et al., 2011), กากตะกอน น้ำผิวดินและผลิต (Levantesi et al., 2012) ลักษณะเหล่านี้อาจเพิ่มความเป็นไปได้ของการสัมผัสสิ่งแวดล้อมนี้การศึกษา และความเสี่ยงของการติดเชื้อของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุมชนชนบทพอน้ำรักษาอาจจะขาดโครงสร้างพื้นฐาน มีสัตว์อย่างมีนัยสำคัญการเกษตรและกิจกรรมอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อมนุษย์ผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ (เช่น เสียบำบัดน้ำเสียระบบอาจและลากูนปล่อย), และที่มีใช้น้ำทดน้ำผลิตต้องใช้วัตถุดิบ มีมากกว่า2500 serovars ของ S. enterica และจำนวนมากมีการเชื่อมโยงมีโรคมนุษย์ Serovars บางใช่ และดูเหมือน ขี้ผึ้ง และข้างแรมแล้ว เกี่ยวกับความถี่ของแยกเฉพาะพันธุ์สัตว์และความสัมพันธ์ของพวกเขากับโรคในประชากรมนุษย์ อย่างไรก็ตาม serovars อื่น ๆs ได้ Typhimurium และ S. Enteritidis เป็นระหว่างพบมากที่สุดมนุษย์สัมพันธ์โรค serovarsทั้งในยุโรปและอเมริกาเหนือ (เช่น Nesbitt et al., 2012) มันได้รับการแสดงที่อยู่ภายใน diseaseassociated เหล่านี้ร่วมกันserovars บางโคลนสิ่งมีชีวิตที่อาจเชื่อมโยงกับแหล่งการติดเชื้อเช่นอาหาร หรือสิ่งแวดล้อมแหล่ง (Nesbitt et al., 2012) โคลนเหล่านี้ได้รับการระบุโดยใช้รูปแบบ phagetyping และโมเลกุลลายพิมพ์เทคนิคเช่นเจพัลฟิลด์electrophoresis (PFGE) นอกจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับserovars เหล่านี้เชื่อมโยงโรค มีปัญหาเกี่ยวกับการความสามารถของ serovars เช่น S. Typhimurium รับ plasmidsซึ่งได้ทำให้พวกเขาทนต่อยาหลาย(วิลล่าและ Carattoli, 2005)ของ S. enterica serovars น้ำที่เพิ่มมากขึ้นเกี่ยวข้องกับบุคคลโดยทั่วไปโรคแจ้งเราเกี่ยวกับความเสี่ยงสัมพัทธ์สัมพันธ์กับปริมาณการใช้ทางอ้อมปนเปื้อน และยัง แจ้งเตือนเราไปยังพื้นที่เฉพาะของการลุ่มน้ำที่ต้องให้ความสนใจกับอย่างต่อเนื่องตรวจสอบและ/หรือจัดการจากสาธารณสุขมุมมองของ ลูกผสมสามโมเลกุลและต่อต้านจุลินทรีย์(อัมร์) ทดสอบแยกจาก serovars enterica S. เหล่านี้ให้ความแบ่งแยกระหว่าง strains ที่ช่วยในการกำหนดสถานะของโคลนอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกของเหล่าสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อม รหัสของเฉพาะ S. enterica serovars และ subtypes ในอีน้ำผิวดินนั่นคือ serovars มีเฉพาะดีเอ็นเอลายนิ้วมือ (เช่น PFGEลายนิ้วมือ) หรืออัมร์ patternse ดังนั้นให้มีคุณค่าข้อมูลที่อาจช่วย ด้วยการควบคุมพื้นผิวน้ำปนเปื้อนในพื้นที่เฉพาะการศึกษาปัจจุบันตามข้อมูลที่ได้จากพื้นผิวwater samples that were collected over three years from fourwatersheds (Sumas, BC; Oldman, AB; South Nation, ON; Brasd’Henri, QC) as part of the National Agri-EnvironmentalStandards Initiative (NAESI; Edge et al., 2012) for the purposeof assessing the feasibility of adopting existing environmentalmicrobial water quality guidelines for Escherichia coli in agriculturalwatersheds in Canada. In addition, data obtainedfrom surface water samples that were collected from a fifthwatershed (Grand River, ON) as part of FoodNet Canada's(formerly C-EnterNet) national integrated enteric pathogensurveillance program have also been included. Using the samewater samples as described above, and in some cases additionalwater samples, we have previously considered temporaland geographical variables that could affect and/or predictthe presence of several zoonotic bacterial pathogens in two ofthe NAESI watersheds (Marti et al., 2013; Jokinen et al., 2011;Wilkes et al., 2011). Over a five-year period in the SouthNation watershed, Wilkes et al. (2011) examined the associationsof multiple bacterial pathogens, including S. enterica,water r e s e arch 7 6 ( 2 0 1 5 ) 1 2 0e1 3 1 121
การแปล กรุณารอสักครู่..
1. บทนำ
เชื้อ Salmonella enterica เป็น zoonotic เชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของลำไส้
ในมนุษย์ เกิดขึ้นอย่างแพร่หลายของการเจ็บป่วยและระดับสูง
ของการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการมีชีวิตชนิดนี้ได้
ทำให้มันเป็นเป้าหมายของโปรแกรมควบคุมทั่วโลก ใน
ประเทศที่พัฒนาแล้วการระบาดใหญ่ของเชื้อ Salmonella เป็นอาหาร
หรือสัตว์ (Majowicz et al, 2010.); แต่แม้จะมีความทันสมัย
ของเทคโนโลยีการบำบัดน้ำ, น้ำผิวดินไม่ได้ถูก
ตัดออกเป็นแหล่งที่มาของการเกิดโรคน้ำ (WBD) ระบาด
(Levantesi et al., 2012) ในสหรัฐอเมริการะหว่างปี 1971 และปี 2006 เอส
enterica ถูกระบุว่าเป็นเชื้อโรคระบาดเฉพาะใน 20
ที่เกี่ยวข้องกับการดื่มน้ำคิดเป็น 3,588 กรณีของการ
เจ็บป่วยและการเสียชีวิต 7 (Craun et al., 2010) ในแคนาดาระหว่าง
ปี 1974 และปี 2001 เอส enterica มีความสัมพันธ์กับการระบาด WBD 16
(ชูสเตอร์ et al., 2005) การระบาด WBD ไม่เพียง แต่เกิดขึ้น
เมื่อดื่มน้ำได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เพียงพอ แต่ยังอาจ
เกิดขึ้นผ่านการบริโภคทางอ้อมของน้ำผิวดิน.
แม้จะมีการแยกที่พบบ่อยของเชื้อ Salmonella ในน่านน้ำพื้นผิว
การระบาดของเชื้อ Salmonella ไม่ค่อยจะมีการบันทึกเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ
(Levantesi et al., 2012) อย่างไรก็ตามการระบาดน้ำรอง
ของเชื้อ Salmonella เนื่องจากการชะล้างหรือการไหลบ่าของสัตว์และ
มนุษย์เสียลงในน้ำบาดาลที่ใช้สำหรับการดื่ม (Kozlica
et al., 2010) และการบริโภคผักผลไม้สดที่ได้
รับการปฏิสนธิกับมูลสัตว์และ / หรือการชลประทานที่มี
น้ำ การปนเปื้อนของเสียของมนุษย์หรือสัตว์ (ดอยล์และ
เอริก 2008. Nygard et al, 2008;. Mody et al, 2011) ได้
รับการรับรอง.
เอส enterica เป็นที่แพร่หลายและกว้างขวางในสภาพแวดล้อม
และได้แสดงให้เห็นความอยู่รอดเป็นเวลานานในสัตว์
ปุ๋ยคอก (Semenov et al., 2011), กากตะกอนน้ำเสียน้ำผิวดิน
และผลิต (Levantesi et al., 2012) ลักษณะเหล่านี้อาจ
เพิ่มความน่าจะเป็นของการสัมผัสสิ่งแวดล้อมนี้
เชื้อโรคและดังนั้นจึงมีความเสี่ยงของการติดเชื้อของมนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในชุมชนชนบทที่บำบัดน้ำเพียงพอ
โครงสร้างพื้นฐานอาจจะขาดที่มีสัตว์อย่างมีนัยสำคัญ
การเกษตรและกิจกรรมของมนุษย์อิทธิพลอื่น ๆ
ที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ (เช่นระบบบำบัดน้ำเสียที่ผิดพลาด
และการปล่อยลากูน) และที่น้ำจะใช้ในการทดน้ำ
ผลิตตั้งใจที่จะบริโภคดิบ มีมากขึ้นกว่า
2500 serovars เอส enterica และจำนวนมากได้รับการเชื่อมโยง
กับโรคของมนุษย์ serovars บางอย่างที่ผิดปกติและ
ดูเหมือนจะขี้ผึ้งแล้วจางหายไปส่วนที่เกี่ยวกับความถี่ของ
การแยกจากสัตว์ชนิดที่เฉพาะเจาะจงและความสัมพันธ์ของพวกเขา
ที่มีโรคในประชากรมนุษย์ อย่างไรก็ตาม serovars อื่น ๆ
เช่นเอส Typhimurium และ S. Enteritidis มีอย่างต่อเนื่อง
ในหมู่ผู้ที่เป็นโรคที่เกี่ยวข้องของมนุษย์ที่พบมากที่สุด serovars
ทั้งในยุโรปและอเมริกาเหนือ (เช่นบิตต์ et al., 2012) มัน
แสดงให้เห็นว่าภายใน diseaseassociated เหล่านี้ร่วมกัน
serovars โคลนบางอย่างของสิ่งมีชีวิตอาจจะ
เกี่ยวข้องกับแหล่งที่มาของการติดเชื้อที่เฉพาะเจาะจงเช่นอาหารหรือ
แหล่งที่มาของสิ่งแวดล้อม (บิตต์ et al., 2012) โคลนเหล่านี้
ได้รับการระบุโดยใช้รูปแบบการ phagetyping โมเลกุลและ
เทคนิคการพิมพ์ลายนิ้วมือเช่นเจลสนามพัล
อิเล็ก (PFGE) นอกเหนือจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ
การเกิดโรค serovars เชื่อมโยงเหล่านี้ยังมีความกังวลเกี่ยวกับ
ความสามารถในการ serovars เช่น S. Typhimurium ที่จะได้รับพลาสมิด,
ซึ่งได้ทำให้พวกเขาดื้อต่อยาปฏิชีวนะหลาย
(วิลล่าและ Carattoli 2005).
การปรากฏตัวของ S. enterica serovars ในน้ำที่มีมากขึ้น
ทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับโรคของมนุษย์บอกเราเกี่ยวกับ
ความเสี่ยงที่สัมพันธ์เกี่ยวข้องกับการบริโภคทางอ้อมของ
น้ำที่ปนเปื้อนและยังแจ้งเตือนให้เราไปยังพื้นที่ที่เฉพาะเจาะจงของ
ลุ่มน้ำที่อาจต้องให้ความสนใจเกี่ยวกับการอย่างต่อเนื่อง
การตรวจสอบและ / หรือผู้บริหารจากสาธารณสุข
มุมมอง subtyping โมเลกุลและความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพ
(AMR) การทดสอบของเชื้อจากนี้เอส enterica serovars ให้
เพิ่มขึ้นอีกระดับของการเลือกปฏิบัติในหมู่สายพันธุ์ที่
จะช่วยให้การตรวจสอบสถานะของโคลนนัยสำคัญทางคลินิก
ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในสภาพแวดล้อม บัตรประจำตัวของ
เอส serovars เฉพาะ enterica และชนิดย่อยในพื้นผิวที่ e น้ำ
ที่เป็น serovars กับลายนิ้วมือดีเอ็นเอที่เฉพาะเจาะจง (เช่น PFGE
ลายนิ้วมือ) หรือ AMR patternse จึงมีคุณค่าให้
ข้อมูลที่อาจช่วยในการควบคุมน้ำผิวดิน
ปนเปื้อนในพื้นที่เฉพาะ.
การศึกษาปัจจุบัน บนพื้นฐานของข้อมูลที่ได้รับจากผิว
ตัวอย่างน้ำที่ถูกเก็บรวบรวมในช่วงสามปีนับจากสี่
แหล่งต้นน้ำ (Sumas, BC; โอลด์แมน, AB; ใต้ประเทศชาติ ON; Bras
d'อองรี, QC) เป็นส่วนหนึ่งของชาติ Agri-สิ่งแวดล้อม
ริเริ่มมาตรฐาน (NAESI ; ขอบ et al, 2012) เพื่อวัตถุประสงค์.
ในการประเมินความเป็นไปได้ของการใช้ที่มีอยู่สิ่งแวดล้อม
แนวทางคุณภาพน้ำจุลินทรีย์สำหรับเชื้อ Escherichia coli ในการเกษตร
แหล่งต้นน้ำในประเทศแคนาดา นอกจากนี้ข้อมูลที่ได้
จากตัวอย่างน้ำผิวดินที่ถูกเก็บมาจากหนึ่งในห้า
ลุ่มน้ำ (แกรนด์ริเวอร์ ON) เป็นส่วนหนึ่งของ FoodNet แคนาดา
(เดิม C-Enternet) ชาติเชื้อโรคลำไส้แบบบูรณาการ
โปรแกรมการเฝ้าระวังยังได้รับการรวม ใช้เดียวกัน
ตัวอย่างน้ำตามที่อธิบายไว้ข้างต้นและในบางกรณีเพิ่มเติม
ตัวอย่างน้ำที่เราได้พิจารณาก่อนหน้านี้ชั่ว
ตัวแปรและภูมิศาสตร์ที่อาจส่งผลกระทบต่อและ / หรือการคาดการณ์
การปรากฏตัวของแบคทีเรียหลาย zoonotic ในสองของ
แหล่งต้นน้ำ NAESI (Marti et al, 2013; Jokinen et al, 2011;.
. วิลก์ส et al, 2011) ในช่วงระยะเวลาห้าปีในภาคใต้
ลุ่มน้ำประเทศวิลก์สและอัล (2011) การตรวจสอบความสัมพันธ์
ของเชื้อโรคแบคทีเรียหลายรวมถึงเอส enterica,
น้ำ rese โค้ง 7 6 (2 0 1 5) 1 2 3 1 0e1 121
เชื้อ Salmonella enterica เป็น zoonotic เชื้อโรคที่เป็นสาเหตุของลำไส้
ในมนุษย์ เกิดขึ้นอย่างแพร่หลายของการเจ็บป่วยและระดับสูง
ของการเจ็บป่วยและการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการมีชีวิตชนิดนี้ได้
ทำให้มันเป็นเป้าหมายของโปรแกรมควบคุมทั่วโลก ใน
ประเทศที่พัฒนาแล้วการระบาดใหญ่ของเชื้อ Salmonella เป็นอาหาร
หรือสัตว์ (Majowicz et al, 2010.); แต่แม้จะมีความทันสมัย
ของเทคโนโลยีการบำบัดน้ำ, น้ำผิวดินไม่ได้ถูก
ตัดออกเป็นแหล่งที่มาของการเกิดโรคน้ำ (WBD) ระบาด
(Levantesi et al., 2012) ในสหรัฐอเมริการะหว่างปี 1971 และปี 2006 เอส
enterica ถูกระบุว่าเป็นเชื้อโรคระบาดเฉพาะใน 20
ที่เกี่ยวข้องกับการดื่มน้ำคิดเป็น 3,588 กรณีของการ
เจ็บป่วยและการเสียชีวิต 7 (Craun et al., 2010) ในแคนาดาระหว่าง
ปี 1974 และปี 2001 เอส enterica มีความสัมพันธ์กับการระบาด WBD 16
(ชูสเตอร์ et al., 2005) การระบาด WBD ไม่เพียง แต่เกิดขึ้น
เมื่อดื่มน้ำได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เพียงพอ แต่ยังอาจ
เกิดขึ้นผ่านการบริโภคทางอ้อมของน้ำผิวดิน.
แม้จะมีการแยกที่พบบ่อยของเชื้อ Salmonella ในน่านน้ำพื้นผิว
การระบาดของเชื้อ Salmonella ไม่ค่อยจะมีการบันทึกเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ
(Levantesi et al., 2012) อย่างไรก็ตามการระบาดน้ำรอง
ของเชื้อ Salmonella เนื่องจากการชะล้างหรือการไหลบ่าของสัตว์และ
มนุษย์เสียลงในน้ำบาดาลที่ใช้สำหรับการดื่ม (Kozlica
et al., 2010) และการบริโภคผักผลไม้สดที่ได้
รับการปฏิสนธิกับมูลสัตว์และ / หรือการชลประทานที่มี
น้ำ การปนเปื้อนของเสียของมนุษย์หรือสัตว์ (ดอยล์และ
เอริก 2008. Nygard et al, 2008;. Mody et al, 2011) ได้
รับการรับรอง.
เอส enterica เป็นที่แพร่หลายและกว้างขวางในสภาพแวดล้อม
และได้แสดงให้เห็นความอยู่รอดเป็นเวลานานในสัตว์
ปุ๋ยคอก (Semenov et al., 2011), กากตะกอนน้ำเสียน้ำผิวดิน
และผลิต (Levantesi et al., 2012) ลักษณะเหล่านี้อาจ
เพิ่มความน่าจะเป็นของการสัมผัสสิ่งแวดล้อมนี้
เชื้อโรคและดังนั้นจึงมีความเสี่ยงของการติดเชื้อของมนุษย์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในชุมชนชนบทที่บำบัดน้ำเพียงพอ
โครงสร้างพื้นฐานอาจจะขาดที่มีสัตว์อย่างมีนัยสำคัญ
การเกษตรและกิจกรรมของมนุษย์อิทธิพลอื่น ๆ
ที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ (เช่นระบบบำบัดน้ำเสียที่ผิดพลาด
และการปล่อยลากูน) และที่น้ำจะใช้ในการทดน้ำ
ผลิตตั้งใจที่จะบริโภคดิบ มีมากขึ้นกว่า
2500 serovars เอส enterica และจำนวนมากได้รับการเชื่อมโยง
กับโรคของมนุษย์ serovars บางอย่างที่ผิดปกติและ
ดูเหมือนจะขี้ผึ้งแล้วจางหายไปส่วนที่เกี่ยวกับความถี่ของ
การแยกจากสัตว์ชนิดที่เฉพาะเจาะจงและความสัมพันธ์ของพวกเขา
ที่มีโรคในประชากรมนุษย์ อย่างไรก็ตาม serovars อื่น ๆ
เช่นเอส Typhimurium และ S. Enteritidis มีอย่างต่อเนื่อง
ในหมู่ผู้ที่เป็นโรคที่เกี่ยวข้องของมนุษย์ที่พบมากที่สุด serovars
ทั้งในยุโรปและอเมริกาเหนือ (เช่นบิตต์ et al., 2012) มัน
แสดงให้เห็นว่าภายใน diseaseassociated เหล่านี้ร่วมกัน
serovars โคลนบางอย่างของสิ่งมีชีวิตอาจจะ
เกี่ยวข้องกับแหล่งที่มาของการติดเชื้อที่เฉพาะเจาะจงเช่นอาหารหรือ
แหล่งที่มาของสิ่งแวดล้อม (บิตต์ et al., 2012) โคลนเหล่านี้
ได้รับการระบุโดยใช้รูปแบบการ phagetyping โมเลกุลและ
เทคนิคการพิมพ์ลายนิ้วมือเช่นเจลสนามพัล
อิเล็ก (PFGE) นอกเหนือจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ
การเกิดโรค serovars เชื่อมโยงเหล่านี้ยังมีความกังวลเกี่ยวกับ
ความสามารถในการ serovars เช่น S. Typhimurium ที่จะได้รับพลาสมิด,
ซึ่งได้ทำให้พวกเขาดื้อต่อยาปฏิชีวนะหลาย
(วิลล่าและ Carattoli 2005).
การปรากฏตัวของ S. enterica serovars ในน้ำที่มีมากขึ้น
ทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับโรคของมนุษย์บอกเราเกี่ยวกับ
ความเสี่ยงที่สัมพันธ์เกี่ยวข้องกับการบริโภคทางอ้อมของ
น้ำที่ปนเปื้อนและยังแจ้งเตือนให้เราไปยังพื้นที่ที่เฉพาะเจาะจงของ
ลุ่มน้ำที่อาจต้องให้ความสนใจเกี่ยวกับการอย่างต่อเนื่อง
การตรวจสอบและ / หรือผู้บริหารจากสาธารณสุข
มุมมอง subtyping โมเลกุลและความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพ
(AMR) การทดสอบของเชื้อจากนี้เอส enterica serovars ให้
เพิ่มขึ้นอีกระดับของการเลือกปฏิบัติในหมู่สายพันธุ์ที่
จะช่วยให้การตรวจสอบสถานะของโคลนนัยสำคัญทางคลินิก
ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในสภาพแวดล้อม บัตรประจำตัวของ
เอส serovars เฉพาะ enterica และชนิดย่อยในพื้นผิวที่ e น้ำ
ที่เป็น serovars กับลายนิ้วมือดีเอ็นเอที่เฉพาะเจาะจง (เช่น PFGE
ลายนิ้วมือ) หรือ AMR patternse จึงมีคุณค่าให้
ข้อมูลที่อาจช่วยในการควบคุมน้ำผิวดิน
ปนเปื้อนในพื้นที่เฉพาะ.
การศึกษาปัจจุบัน บนพื้นฐานของข้อมูลที่ได้รับจากผิว
ตัวอย่างน้ำที่ถูกเก็บรวบรวมในช่วงสามปีนับจากสี่
แหล่งต้นน้ำ (Sumas, BC; โอลด์แมน, AB; ใต้ประเทศชาติ ON; Bras
d'อองรี, QC) เป็นส่วนหนึ่งของชาติ Agri-สิ่งแวดล้อม
ริเริ่มมาตรฐาน (NAESI ; ขอบ et al, 2012) เพื่อวัตถุประสงค์.
ในการประเมินความเป็นไปได้ของการใช้ที่มีอยู่สิ่งแวดล้อม
แนวทางคุณภาพน้ำจุลินทรีย์สำหรับเชื้อ Escherichia coli ในการเกษตร
แหล่งต้นน้ำในประเทศแคนาดา นอกจากนี้ข้อมูลที่ได้
จากตัวอย่างน้ำผิวดินที่ถูกเก็บมาจากหนึ่งในห้า
ลุ่มน้ำ (แกรนด์ริเวอร์ ON) เป็นส่วนหนึ่งของ FoodNet แคนาดา
(เดิม C-Enternet) ชาติเชื้อโรคลำไส้แบบบูรณาการ
โปรแกรมการเฝ้าระวังยังได้รับการรวม ใช้เดียวกัน
ตัวอย่างน้ำตามที่อธิบายไว้ข้างต้นและในบางกรณีเพิ่มเติม
ตัวอย่างน้ำที่เราได้พิจารณาก่อนหน้านี้ชั่ว
ตัวแปรและภูมิศาสตร์ที่อาจส่งผลกระทบต่อและ / หรือการคาดการณ์
การปรากฏตัวของแบคทีเรียหลาย zoonotic ในสองของ
แหล่งต้นน้ำ NAESI (Marti et al, 2013; Jokinen et al, 2011;.
. วิลก์ส et al, 2011) ในช่วงระยะเวลาห้าปีในภาคใต้
ลุ่มน้ำประเทศวิลก์สและอัล (2011) การตรวจสอบความสัมพันธ์
ของเชื้อโรคแบคทีเรียหลายรวมถึงเอส enterica,
น้ำ rese โค้ง 7 6 (2 0 1 5) 1 2 3 1 0e1 121
การแปล กรุณารอสักครู่..
1 . บทนำ
Salmonella enterica เป็นเชื้อโรคที่ทำให้เกิดลำไส้อักเสบ
จํานวนมากในมนุษย์ เหตุการณ์ฉาวของโรคและระดับสูง
ของการเจ็บป่วยและการตายที่เกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตนี้
เป็นเป้าหมายของโปรแกรมควบคุมทั่วโลก ใน
พัฒนาโลก ระบาดมากที่สุดของซาลโมเนลล่าเป็นอาหาร
หรือสัตว์ ( majowicz et al . , 2010 ) ; แต่แม้กับสมัยใหม่
เทคโนโลยีบำบัดน้ำเสีย น้ำผิวดิน ไม่ได้
ตัดออกเป็นแหล่งระบาดโรค waterborne ( wbd )
( levantesi et al . , 2012 ) ในสหรัฐอเมริกา ระหว่างปี 1971 และในปี 2006 , S .
enterica ที่ถูกระบุว่าเป็นเชื้อโรคระบาดเฉพาะใน 20
ที่เกี่ยวข้องกับการดื่มน้ำแทน 3588 กรณีของการเจ็บป่วยและการตาย (
7 craun et al . , 2010 ) ในแคนาดา ระหว่างปี พ.ศ. 2517 และปี 2001
Senterica เกี่ยวข้องกับ 16 wbd ระบาด
( Schuster et al . , 2005 ) wbd ระบาดไม่เพียง แต่เกิดขึ้นเมื่อดื่มน้ำไม่เพียงพอที่จะรักษา
แต่อาจเกิดขึ้นผ่านการบริโภคทางอ้อมของพื้นผิว .
แม้จะแยกบ่อยของ Salmonella ในน้ำพื้นผิว
Salmonella ระบาดจะไม่ค่อยเกิดจากการพักผ่อนหย่อนใจ
( levantesi et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตามระดับการระบาดของเชื้อซัลโมเนลลา waterborne
เนื่องจากการชะล้างหรือน้ำท่าของสัตว์และมนุษย์ในน้ำบาดาล
เสียใช้สำหรับดื่ม ( kozlica
et al . , 2010 ) และการบริโภคผักสดที่มี
ถูกผสมกับมูลสัตว์ และ / หรือ ชลประทาน มีน้ำปนเปื้อนจากของเสียของมนุษย์หรือ
Erickson และสัตว์ ( ดอยล์ 2551 ; nygard et al . , 2008 ; ทำให้ et al . , 2011 ) ได้รับการบันทึกไว้ได้
.
senterica เป็นที่แพร่หลายและแพร่หลายในสภาพแวดล้อม
และได้แสดงให้เห็นในการอยู่รอดจากมูลสัตว์
( Semenov et al . , 2011 ) , กากน้ำพื้นผิว
และผลิต ( levantesi et al . , 2012 ) ลักษณะเหล่านี้อาจเพิ่มความน่าจะเป็นของสิ่งแวดล้อม
เปิดรับเชื้อโรคนี้ และดังนั้น ความเสี่ยงของการติดเชื้อของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในชุมชนชนบทที่โครงสร้างพื้นฐานน้ำ
เพียงพออาจจะขาด ซึ่งมีการเกษตรและกิจกรรมของมนุษย์มีผลต่อสัตว์อื่นที่สำคัญที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ
( เช่นความผิดพลาดของระบบการติดเชื้อ
และทะเลสาบจำหน่าย ) และที่น้ำใช้น้ำ
ผลิตไว้บริโภคดิบ มีมากกว่า
2 S . enterica โน ,และมากมายมีถูกเกี่ยวข้อง
โรคมนุษย์ บางซีโรวาร์ฉีกแนวและ
ดูเหมือนก็มีข้างขึ้นและข้างแรมเกี่ยวกับความถี่ของการแยกชนิดและ
จากความสัมพันธ์กับโรคในประชากรมนุษย์สัตว์ที่เฉพาะเจาะจง อย่างไรก็ตาม ซีโรวาร์อื่น ๆเช่น S . typhimurium และ S .
enteritidis เป็นอย่างต่อเนื่องในหมู่ที่พบมากที่สุดของโรคที่เกี่ยวข้องโน
ทั้งในยุโรปและอเมริกาเหนือ ( เช่น Nesbitt et al . , 2012 ) มันได้แสดงให้เห็นว่าภายใน
โนเหล่านี้โดยทั่วไป diseaseassociated บางพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตที่อาจจะเกี่ยวข้องกับแหล่งที่เฉพาะเจาะจงของการติดเชื้อ
เช่น อาหาร หรือแหล่งสิ่งแวดล้อม ( Nesbitt et al . , 2012 ) โคลนเหล่านี้ได้รับการระบุโดยใช้ phagetyping
แผนการ และโมเลกุลลายเทคนิค เช่น การเจลอิเลคโตรโฟรีซีส
ฟิลด์ ( PFGE ) นอกจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ
โรคเหล่านี้เชื่อมโยงซีโรวาร์ ยังมีความกังวลเกี่ยวกับความสามารถของโน
เช่น S . typhimurium ที่ได้รับพลาสมิด
, ซึ่งทำให้พวกเขาทนต่อยาปฏิชีวนะหลาย
( วิลล่าและ carattoli , 2005 ) .
สถานะของเอส enterica ซีโรวาร์ในน้ำที่มากขึ้น
โดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับโรคในมนุษย์ที่แจ้งให้เราทราบเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคแบบ
ทางอ้อมของน้ำที่ปนเปื้อน และยังเตือนเรา ไปยังพื้นที่ที่เฉพาะเจาะจงของ
ลุ่มน้ำที่อาจต้องให้ความสนใจกับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง
และ / หรือการจัดการจากสาธารณสุข
มุมมอง subtyping โมเลกุลและการดื้อต่อสารต้านจุลชีพ
( AMR ) การทดสอบดีเอ็นเอเหล่านี้ .enterica โนให้
การเพิ่มระดับของการแบ่งแยกระหว่างสายพันธุ์
ช่วยตรวจสอบสถานะของทางคลินิกที่สำคัญโคลน
ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในสิ่งแวดล้อม การระบุ และ enterica
โนชนิดย่อยในพื้นผิวน้ำ E
นั้นคือ โนเฉพาะลายนิ้วมือดีเอ็นเอ ( เช่น PFGE
ลายนิ้วมือ ) หรือ AMR patternse จึงให้คุณค่า
ข้อมูลที่อาจช่วยในการควบคุมการปนเปื้อนน้ำ
ผิวในพื้นที่เฉพาะ การศึกษาในปัจจุบันจะขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ได้จากตัวอย่างน้ำผิวดิน
ที่เก็บได้ในช่วง 3 ปี จากลุ่มน้ำ 4
( sumas โอลด์แมน , AB , BC ; ; ประเทศทางใต้ ; บรา
d'henri , QC ) เป็นส่วนหนึ่งของเกษตรแห่งชาติ สิ่งแวดล้อม
มาตรฐานการ naesi ; ขอบ et al . , 2012 ) เพื่อวัตถุประสงค์
การประเมินความเป็นไปได้ของการใช้สิ่งแวดล้อมที่มีอยู่
จุลินทรีย์คุณภาพน้ำแนวทาง Escherichia coli ในลุ่มน้ำการเกษตร
ในแคนาดา นอกจากนี้ ข้อมูลที่ได้จากตัวอย่างน้ำผิวดิน
ที่เก็บได้จาก 5
สันปันน้ำ ( แกรนด์ริเวอร์ , ) เป็นส่วนหนึ่งของแคนาดา foodnet
( เดิม c-enternet ) แห่งชาติแบบบูรณาการ ที่มีเชื้อโรค
โปรแกรมการเฝ้าระวังยังได้รวม ใช้น้ำเดียวกัน
ตามที่อธิบายไว้ข้างต้นและในบางกรณีตัวอย่างน้ำเพิ่มเติม
เราเคยพิจารณาตัวแปรชั่วคราว
และทางภูมิศาสตร์ที่อาจส่งผลกระทบต่อ และ / หรือ ทำนาย
การแสดงตนของหลายเชื้อโรคแบคทีเรียจํานวนมาก 2
naesi ลุ่มน้ำ ( มาร์ตี้ et al . , 2013 ; jokinen et al . , 2011 ;
วิลค์ส et al . , 2011 )มากกว่าระยะเวลาห้าปีในภาคใต้
ประเทศลุ่มน้ำ วิลค์ส et al . ( 2011 ) ตรวจสอบสมาคม
หลายแบคทีเรียก่อโรค ได้แก่ เอส enterica
r e s e , น้ำโค้ง 7 6 2 0 1 1 2 3 5 ) 0e1 121
1
Salmonella enterica เป็นเชื้อโรคที่ทำให้เกิดลำไส้อักเสบ
จํานวนมากในมนุษย์ เหตุการณ์ฉาวของโรคและระดับสูง
ของการเจ็บป่วยและการตายที่เกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตนี้
เป็นเป้าหมายของโปรแกรมควบคุมทั่วโลก ใน
พัฒนาโลก ระบาดมากที่สุดของซาลโมเนลล่าเป็นอาหาร
หรือสัตว์ ( majowicz et al . , 2010 ) ; แต่แม้กับสมัยใหม่
เทคโนโลยีบำบัดน้ำเสีย น้ำผิวดิน ไม่ได้
ตัดออกเป็นแหล่งระบาดโรค waterborne ( wbd )
( levantesi et al . , 2012 ) ในสหรัฐอเมริกา ระหว่างปี 1971 และในปี 2006 , S .
enterica ที่ถูกระบุว่าเป็นเชื้อโรคระบาดเฉพาะใน 20
ที่เกี่ยวข้องกับการดื่มน้ำแทน 3588 กรณีของการเจ็บป่วยและการตาย (
7 craun et al . , 2010 ) ในแคนาดา ระหว่างปี พ.ศ. 2517 และปี 2001
Senterica เกี่ยวข้องกับ 16 wbd ระบาด
( Schuster et al . , 2005 ) wbd ระบาดไม่เพียง แต่เกิดขึ้นเมื่อดื่มน้ำไม่เพียงพอที่จะรักษา
แต่อาจเกิดขึ้นผ่านการบริโภคทางอ้อมของพื้นผิว .
แม้จะแยกบ่อยของ Salmonella ในน้ำพื้นผิว
Salmonella ระบาดจะไม่ค่อยเกิดจากการพักผ่อนหย่อนใจ
( levantesi et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตามระดับการระบาดของเชื้อซัลโมเนลลา waterborne
เนื่องจากการชะล้างหรือน้ำท่าของสัตว์และมนุษย์ในน้ำบาดาล
เสียใช้สำหรับดื่ม ( kozlica
et al . , 2010 ) และการบริโภคผักสดที่มี
ถูกผสมกับมูลสัตว์ และ / หรือ ชลประทาน มีน้ำปนเปื้อนจากของเสียของมนุษย์หรือ
Erickson และสัตว์ ( ดอยล์ 2551 ; nygard et al . , 2008 ; ทำให้ et al . , 2011 ) ได้รับการบันทึกไว้ได้
.
senterica เป็นที่แพร่หลายและแพร่หลายในสภาพแวดล้อม
และได้แสดงให้เห็นในการอยู่รอดจากมูลสัตว์
( Semenov et al . , 2011 ) , กากน้ำพื้นผิว
และผลิต ( levantesi et al . , 2012 ) ลักษณะเหล่านี้อาจเพิ่มความน่าจะเป็นของสิ่งแวดล้อม
เปิดรับเชื้อโรคนี้ และดังนั้น ความเสี่ยงของการติดเชื้อของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในชุมชนชนบทที่โครงสร้างพื้นฐานน้ำ
เพียงพออาจจะขาด ซึ่งมีการเกษตรและกิจกรรมของมนุษย์มีผลต่อสัตว์อื่นที่สำคัญที่อาจส่งผลกระทบต่อคุณภาพน้ำ
( เช่นความผิดพลาดของระบบการติดเชื้อ
และทะเลสาบจำหน่าย ) และที่น้ำใช้น้ำ
ผลิตไว้บริโภคดิบ มีมากกว่า
2 S . enterica โน ,และมากมายมีถูกเกี่ยวข้อง
โรคมนุษย์ บางซีโรวาร์ฉีกแนวและ
ดูเหมือนก็มีข้างขึ้นและข้างแรมเกี่ยวกับความถี่ของการแยกชนิดและ
จากความสัมพันธ์กับโรคในประชากรมนุษย์สัตว์ที่เฉพาะเจาะจง อย่างไรก็ตาม ซีโรวาร์อื่น ๆเช่น S . typhimurium และ S .
enteritidis เป็นอย่างต่อเนื่องในหมู่ที่พบมากที่สุดของโรคที่เกี่ยวข้องโน
ทั้งในยุโรปและอเมริกาเหนือ ( เช่น Nesbitt et al . , 2012 ) มันได้แสดงให้เห็นว่าภายใน
โนเหล่านี้โดยทั่วไป diseaseassociated บางพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตที่อาจจะเกี่ยวข้องกับแหล่งที่เฉพาะเจาะจงของการติดเชื้อ
เช่น อาหาร หรือแหล่งสิ่งแวดล้อม ( Nesbitt et al . , 2012 ) โคลนเหล่านี้ได้รับการระบุโดยใช้ phagetyping
แผนการ และโมเลกุลลายเทคนิค เช่น การเจลอิเลคโตรโฟรีซีส
ฟิลด์ ( PFGE ) นอกจากความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับ
โรคเหล่านี้เชื่อมโยงซีโรวาร์ ยังมีความกังวลเกี่ยวกับความสามารถของโน
เช่น S . typhimurium ที่ได้รับพลาสมิด
, ซึ่งทำให้พวกเขาทนต่อยาปฏิชีวนะหลาย
( วิลล่าและ carattoli , 2005 ) .
สถานะของเอส enterica ซีโรวาร์ในน้ำที่มากขึ้น
โดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับโรคในมนุษย์ที่แจ้งให้เราทราบเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคแบบ
ทางอ้อมของน้ำที่ปนเปื้อน และยังเตือนเรา ไปยังพื้นที่ที่เฉพาะเจาะจงของ
ลุ่มน้ำที่อาจต้องให้ความสนใจกับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง
และ / หรือการจัดการจากสาธารณสุข
มุมมอง subtyping โมเลกุลและการดื้อต่อสารต้านจุลชีพ
( AMR ) การทดสอบดีเอ็นเอเหล่านี้ .enterica โนให้
การเพิ่มระดับของการแบ่งแยกระหว่างสายพันธุ์
ช่วยตรวจสอบสถานะของทางคลินิกที่สำคัญโคลน
ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในสิ่งแวดล้อม การระบุ และ enterica
โนชนิดย่อยในพื้นผิวน้ำ E
นั้นคือ โนเฉพาะลายนิ้วมือดีเอ็นเอ ( เช่น PFGE
ลายนิ้วมือ ) หรือ AMR patternse จึงให้คุณค่า
ข้อมูลที่อาจช่วยในการควบคุมการปนเปื้อนน้ำ
ผิวในพื้นที่เฉพาะ การศึกษาในปัจจุบันจะขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ได้จากตัวอย่างน้ำผิวดิน
ที่เก็บได้ในช่วง 3 ปี จากลุ่มน้ำ 4
( sumas โอลด์แมน , AB , BC ; ; ประเทศทางใต้ ; บรา
d'henri , QC ) เป็นส่วนหนึ่งของเกษตรแห่งชาติ สิ่งแวดล้อม
มาตรฐานการ naesi ; ขอบ et al . , 2012 ) เพื่อวัตถุประสงค์
การประเมินความเป็นไปได้ของการใช้สิ่งแวดล้อมที่มีอยู่
จุลินทรีย์คุณภาพน้ำแนวทาง Escherichia coli ในลุ่มน้ำการเกษตร
ในแคนาดา นอกจากนี้ ข้อมูลที่ได้จากตัวอย่างน้ำผิวดิน
ที่เก็บได้จาก 5
สันปันน้ำ ( แกรนด์ริเวอร์ , ) เป็นส่วนหนึ่งของแคนาดา foodnet
( เดิม c-enternet ) แห่งชาติแบบบูรณาการ ที่มีเชื้อโรค
โปรแกรมการเฝ้าระวังยังได้รวม ใช้น้ำเดียวกัน
ตามที่อธิบายไว้ข้างต้นและในบางกรณีตัวอย่างน้ำเพิ่มเติม
เราเคยพิจารณาตัวแปรชั่วคราว
และทางภูมิศาสตร์ที่อาจส่งผลกระทบต่อ และ / หรือ ทำนาย
การแสดงตนของหลายเชื้อโรคแบคทีเรียจํานวนมาก 2
naesi ลุ่มน้ำ ( มาร์ตี้ et al . , 2013 ; jokinen et al . , 2011 ;
วิลค์ส et al . , 2011 )มากกว่าระยะเวลาห้าปีในภาคใต้
ประเทศลุ่มน้ำ วิลค์ส et al . ( 2011 ) ตรวจสอบสมาคม
หลายแบคทีเรียก่อโรค ได้แก่ เอส enterica
r e s e , น้ำโค้ง 7 6 2 0 1 1 2 3 5 ) 0e1 121
1
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- กรอกข้อมูลเที่ยวบิน ผ่านทางเว็บไซต์
- ขอโทษค่ะฉันไม่เข้าใจที่คุณพูดอยู่ดี
- ทุกอย่างที่เป็นตัวฉัน
- To evaluate the role of Aloe vera gel co
- excellently
- Sorry i cant go there Because i dont Kno
- เกรียงไกร
- ถ้าเหนื่อยนักก็หยุดพักเสียบ้าง
- spiritually linked to another character
- จันทร์ทิพย์
- ทุกอย่างที่เป็นตัวฉัน
- To evaluate the role of Aloe vera gel co
- ฉันนับถือคุณเป็นพี่ชาย
- คน
- I come to you
- I like you. You're a nice girl. We just
- เรือนไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือมียอดจั่วลั
- il a commis
- Congratulations
- แต่ฉันต้องฝึกการฟัง
- ฉันชอบวิชาฟิสิกส์ แต่เรียนจบด้านบริหาร แ
- กรอกข้อมูลเที่ยวบิน ผ่านทางเว็บไซต์
- คน
- ลาพักร้อน
