Towill and his co-authors studied t

Towill and his co-authors studied the bullwhip effect by using a computer simulation model (Towill, 1991; Towill et al., 1992; Evans et al., 1993; Mason-Jones and Towill, 1999; Towill and McCullen, 1999).
As a benchmark, they used the Forrester’s simulation model comprised of a retailer, a distributor, a factory warehouse and a factory.
The results of their studies indicated that information and material delays might be major contributing factors to the bullwhip effect.
When the authors eliminated the time delays in the model, the demand amplification was significantly reduced.
This result led to the argument that both material and information delays would be possible causes of the bullwhip effect.
Along with this, they argued that the removal of one or more intermediaries led to the significant reduction of the bullwhip effect.
This argument was also reinforced by Ackere et al. (1993) and Hong-Minh et al.(2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Towill และผู้เขียนร่วมของเขาศึกษาผล bullwhip โดยใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์ (Towill, 1991 Towill et al. 1992 อีวานส์ et al. 1993 เมสัน-โจนส์และ Towill, 1999 Towill และ McCullen, 1999) เป็นเกณฑ์มาตรฐาน พวกเขาใช้รูปแบบจำลองของ Forrester ที่ประกอบด้วยตัวแทนจำหน่าย ผู้จำหน่าย สินค้าโรงงาน และโรงงาน ผลการศึกษาระบุว่า ความล่าช้าของข้อมูลและวัสดุอาจเป็นสำคัญปัจจัยการผล bullwhip เมื่อผู้เขียนตัดความล่าช้าของเวลาในรูปแบบ การขยายถูกลดลงอย่างมาก ผลการค้นหานี้นำอาร์กิวเมนต์ที่ข้อมูลที่ล่าช้าจะเป็นไปได้และวัสดุที่ทำให้ผล bullwhip พร้อมนี้ พวกเขาโต้เถียงว่า การกำจัดของตัวกลาง หนึ่งนำลดลงอย่างมีนัยสำคัญของผล bullwhip อาร์กิวเมนต์นี้ถูกยังมีการเสริมแรง โดย Ackere et al. (1993) และโฮจิมินห์ Hong et al.(2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Towill และผู้เขียนร่วมของเขาศึกษาผล bullwhip โดยใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์ (Towill 1991; Towill et al, 1992;. อีแวนส์ et al, 1993;. เมสันโจนส์และ Towill 1999; Towill และแมคคัลเลน, 1999)
เป็นมาตรฐานที่พวกเขาใช้รูปแบบจำลองของ Forrester ประกอบด้วยร้านค้าปลีก, ผู้จัดจำหน่าย, โกดังโรงงานและโรงงาน.
ผลจากการศึกษาของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าข้อมูลและวัสดุความล่าช้าอาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญในการผล bullwhip.
เมื่อผู้เขียนตัดออก ความล่าช้าเวลาในรูปแบบการขยายความต้องการที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ.
ผลที่ได้นี้จะนำไปสู่การโต้แย้งว่าทั้งวัสดุและข้อมูลความล่าช้าจะเป็นสาเหตุของผล bullwhip.
พร้อมกับนี้พวกเขาอ้างว่าการกำจัดของหนึ่งหรือมากกว่าตัวกลางนำ การลดลงอย่างมีนัยสำคัญของผล bullwhip.
เรื่องนี้ยังได้รับการเสริมด้วย Ackere et al, (1993) และฮงมินห์ et al. (2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

towill และผู้เขียนร่วมของเขาศึกษา bullwhip ผลโดยใช้คอมพิวเตอร์แบบ ( towill , 1991 ; towill et al . , 1992 ; อีแวนส์ et al . , 1993 ; เมสัน โจนส์ และ towill , 1999 ; towill กับแมคคัลเลน , 1999 )เป็นมาตรฐานที่พวกเขาใช้ ฟอร์เรสเตอร์ของแบบจำลองประกอบด้วยร้านค้าปลีกตัวแทนจำหน่าย , โรงงานคลังสินค้าและโรงงานผลการศึกษาพบว่า ข้อมูลและความล่าช้า วัสดุอาจเป็นหลัก ปัจจัยการ bullwhip Effectเมื่อผู้เขียนตัดเวลาความล่าช้าในรูปแบบการเพิ่มปริมาณความต้องการได้ลดลงอย่างมาก .ผลที่ได้นี้ทำให้การโต้แย้งว่าทั้งวัสดุและข้อมูลล่าช้าจะมีสาเหตุที่เป็นไปได้ของ bullwhip Effectพร้อมนี้ พวกเขาเสนอว่าเอาของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งตัวกลางที่นำไปสู่การลดลงของ bullwhip Effectอาร์กิวเมนต์นี้ยังเสริมด้วย ackere et al . ( 2536 ) และฮงมินห์ et al . ( 2000 )