There is still debate and uncertain

There is still debate and uncertainty in the literature about the health benefits of community water supply
interventions. This paper reports on a changing incidence of self-reported diarrhoea associated with
the implementation of two community water supplies. We conducted prospective weekly recording of
diarrhoeal disease in three communities. Two of the communities were scheduled to receive an improved
water supply and one was expected to continue to rely on an unimproved source during the study period.
Data of self-reported diarrhoea was collected from each participating household on a weekly basis for up
to 56 weeks, of whichsome17 weeks were prior to implementation of thenewwater supply systems. Data
was modelled using Generalized Estimating Equations (GEE) to account for possible clustering within
households and within villages. For the two intervention communities in the study, the incidence rate
ratio (IRR) for all ages after the intervention was 0.43 (95% CI 0.24–0.79) when compared to the control
community (who did not receive an intervention), implying a 57% reduction of diarrhoea. Both of the
new water systems were unreliable, one not operating on 4 weeks and the other on 16 weeks. The more
reliable of the two intervention systems was also associated with less illness than in the least reliable
system (IRR = 0.41, 95% CI 0.21–0.80). We also noted anecdotal reports that during supply failures in
the new systems some people were starting to use household water treatment. The implementation of
improved water systems does appear to have been associated with a reduction of diarrhoeal disease in
the communities. However the health impact was most obvious in the community with the more reliable
system. Further research needs to be done to determine whether public health gains from community
water supply interventions can be leveraged by occasional use of household water treatment (HWT)
during supply failures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

There is still debate and uncertainty in the literature about the health benefits of community water supplyinterventions. This paper reports on a changing incidence of self-reported diarrhoea associated withthe implementation of two community water supplies. We conducted prospective weekly recording ofdiarrhoeal disease in three communities. Two of the communities were scheduled to receive an improvedwater supply and one was expected to continue to rely on an unimproved source during the study period.Data of self-reported diarrhoea was collected from each participating household on a weekly basis for upto 56 weeks, of whichsome17 weeks were prior to implementation of thenewwater supply systems. Datawas modelled using Generalized Estimating Equations (GEE) to account for possible clustering withinhouseholds and within villages. For the two intervention communities in the study, the incidence rateratio (IRR) for all ages after the intervention was 0.43 (95% CI 0.24–0.79) when compared to the controlcommunity (who did not receive an intervention), implying a 57% reduction of diarrhoea. Both of thenew water systems were unreliable, one not operating on 4 weeks and the other on 16 weeks. The morereliable of the two intervention systems was also associated with less illness than in the least reliablesystem (IRR = 0.41, 95% CI 0.21–0.80). We also noted anecdotal reports that during supply failures inระบบใหม่บางคนเริ่มใช้บำบัดน้ำใช้ในครัวเรือน ดำเนินงานของปรับปรุงระบบน้ำจะ มีการเชื่อมโยงกับการลดลงของโรค diarrhoeal ในชุมชน อย่างไรก็ตาม ผลกระทบต่อสุขภาพได้ชัดเจนสุดในชุมชน มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นระบบ วิจัยเพิ่มเติมต้องทำการกำหนดว่า สาธารณรับจากชุมชนสามารถมี leveraged มาตรการน้ำประปา โดยใช้น้ำรักษา (HWT) เป็นครั้งคราวระหว่างความล้มเหลวในการจัดหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังคงมีการอภิปรายและความไม่แน่นอนในวรรณกรรมเกี่ยวกับประโยชน์ต่อสุขภาพของผู้ป่วย
ประปาชุมชน บทความนี้รายงานการเปลี่ยนแปลงการ self-reported ท้องเสียที่เกี่ยวข้องกับการใช้น้ำของชุมชน
2 วัสดุ เราทำการบันทึกรายสัปดาห์ในอนาคต
โรคอุจจาระร่วงใน 3 ชุมชนสองของชุมชนมีกำหนดจะได้รับการปรับปรุง
ประปาและหนึ่งถูกคาดว่าจะยังคงพึ่งพาแหล่งเดิมในช่วงที่ศึกษา .
ข้อมูล self-reported ท้องเสีย รวบรวมข้อมูลจากแต่ละครัวเรือนที่เข้าร่วมในสัปดาห์สำหรับขึ้น
ถึง 56 สัปดาห์ whichsome17 สัปดาห์ก่อนการจัดหาระบบ thenewwater .
ข้อมูลเป็นจำลอง โดยใช้ตัวประมาณสมการ ( Gee ) ไปยังบัญชีสำหรับการจัดกลุ่มภายในครัวเรือนและเป็นไปได้
ภายในหมู่บ้าน สำหรับสองการแทรกแซงของชุมชนในการศึกษาอัตราส่วนอัตราอุบัติการณ์
( IRR ) สำหรับทุกเพศทุกวัย หลังจากที่การแทรกแซงเป็น 0.43 ( 95% CI เท่ากับ 0.24 – ) เมื่อเทียบกับชุมชนควบคุม
( ที่ไม่ได้รับการแทรกแซง ) , implying 57% ลดอาการท้องร่วงทั้งของ
ระบบน้ำใหม่มีเสถียรภาพ ไม่ปฏิบัติใน 4 สัปดาห์ และอีก 16 สัปดาห์ ยิ่ง
ที่เชื่อถือได้ของสองการแทรกแซงระบบก็ยังเกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยน้อยกว่าในระบบอย่างน้อยความน่าเชื่อถือ
( IRR = 0.41 , 95% CI 0.21 ( 0.80 ) เราก็สังเกต จดรายงานว่าในระหว่างจัดหาความล้มเหลวใน
ระบบใหม่บางคนเริ่มที่จะใช้บำบัดน้ำเสียในครัวเรือนการใช้
ปรับปรุงระบบน้ำไม่ปรากฏที่จะได้รับที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของโรคอุจจาระร่วงใน
ชุมชน อย่างไรก็ตาม ผลกระทบต่อสุขภาพที่เห็นได้ชัดที่สุดในชุมชนด้วยระบบที่เชื่อถือได้
เพิ่มเติม การวิจัยเพิ่มเติมจะต้องทำเพื่อตรวจสอบว่า สาธารณสุขกําไรจากชุมชน
การแทรกแซงการประปาสามารถ leveraged โดยใช้เป็นครั้งคราวของการบำบัดน้ำในครัวเรือน ( hwt )
ในระหว่างความล้มเหลวจัดหา