In the 19th century, a fad for the

In the 19th century, a fad for the Orient appeared. The artists were inspired by its luxury, its mystery and of course, the supernatural that surrounded this part of the world. But this new craze for Orientalism was also the reflection of several historical events such as:


-the Egyptian campaign (1798-1799)
-the Greek war for Independence (1821-1829)
-the conquest of Algiers by the French (1830)
-the opening of the Suez Canal (1869)
-the progressive dismemberment of the Ottoman Empire because of rivalries and of colonial ambitions.


My presentation will be divided into three part: a history of Orientalism, Orientalism in the arts, and Edward Said and Orientalism.

A- History of Orientalism:
1- Definition of the term "Orientalism"

Orientalism is the study of Near and Far-Eastern societies and cultures by westerners (first meaning).
But it can also refer to the imitation or depiction of aspects of Eastern cultures in the West by writers, designers and artists (second meaning).
The first meaning of the term is mainly used to refer to the study of the East during the period of European imperialism in the 18th and 19th centuries. Nowadays, when we talk about "Orientalism", it is mainly with regard to its second meaning, that is to say "Orientalism" as a pictorial genre.

2- Who were the first "Orientalists"?

The first "Orientalists" were 19th century scholars who translated the writings of the Orient into English, based on the supposition that an effective colonial conquest required knowledge of the conquered peoples. This is the idea of knowledge as a power exposed by Said (a Palestinian scholar). Said thinks that by knowing the Orient, the West came to own it. There is the image of the Orient as passive while the West was active. So according to Said, it is imperialism which motivated Orientalism. Without imperialism, westerners would never have study Near and Far-Eastern societies and culture.

3- Negative image of the oriental people

By the mid-19th century "oriental studies" was becoming an established academic discipline. However, while scholarly study expanded, so did racist attitudes and popular stereotypes. Eastern art and literature were still seen as "exotic" and as inferior to the Western ideals. The East’s political and economic systems were generally thought to be feudal "oriental despotism". Many critical theorists regard this form of Orientalism as being representative of the Westerners' colonial mind, justified by the concept of the "white man's burden". The "white man's burden" was the idea that the white men had to civilized, to educate and to christianized peoples of other religion.

B- Orientalism in Art:
1- Imitations of oriental styles

Imitations of oriental styles began in the 18th century with the Turqueries that could be found in clothing, literature, music and furniture.
Then, from the Renaissance to the 18th century, Western designers attempted to imitate the technical sophistication of Chinese ceramics, this was called Chinoiserie. Pleasure pavilions in "Chinese taste" also appeared in Europe.
After 1860, Japonaiserie became an important influence in the western arts. James Mc Neill Whistler's "Peacock Room" is one of the finest works of the genre. The Peacock Room was once the dining room in the London home of Frederick R. Leyland, a wealthy ship-owner. He commissioned the American-born artist James McNeill Whistler to paint the dining room. The painting in the room is called "The Princess from the land of Porcelain".

2- Depictions of the Orient in art

We can find depictions of Islamic Moors (Moslems who lived in Spain in the Middle-Ages) in Medieval and Renaissance art, but it was not until the 19th century that "Orientalism" in the arts became an established theme. In these works, we find mainly the myth of the Orient as exotic and corrupt. Such works typically concentrated on Near-Eastern Islamic cultures. Artists such as Eugène Delacroix and Jean-Léon Gérôme painted many depictions of Islamic culture. Sensuality was seen as acceptable in the exotic Orient as we can see with the painting The Turkish Bath by Jean Auguste Dominique Ingres. If Ingres would have painted Occidental women naked, it would have chocked many people. But sensuality was seen as part of the Orient and so as acceptable. For the artists, Orientalism was a way of expressing their erotic fantasy.

3- Examples of Orientalism in the arts

a- Literature

It is first through literature that depictions of the Orient appeared. Indeed, in 1704, Antoine Galland published the first French translation of The Arabian Nights. And in 1721, the Persian Letters by Montesquieu drew the public’s attention to the East. But the depictions of the Orient that we can find in literature are sometimes romanticized and convey a false image to the Westerners.

b- Poetry

It is for example the case with a poem of Samuel Taylor Coleridge called Kubla Khan (1816). Kubla Khan describes the beauty and the sacredness of an eastern city, Xanadu, thanks to rich, sensual and exotic images. In the first stanza of the poem, we can find a lot of reference to nature: “sacred river”, “sea”, “fertile ground”, “gardens”, “rills”, “tree”, “forests”, “hills”, and “spots of greenery”. There is a dominant impression of light (“bright”, “sunny”) but with strangeness due to element of darkness (“sunless sea”, “caverns”). We find also elements of religion, sacredness: “Alph, the sacred river”, “incense”. We have the impression to be in an imaginative country. So the vocabulary used throughout this stanza and throughout the poem by Coleridge helps to convey an atmosphere of mystery and supernatural. It also helps to convey an image of the East as both fascinating, luxurious and frightful.

c- Painting

In painting too, the Orient is often represented with many distortions. The oriental men are often depicted as feminine and weak, yet strangely dangerous. It is for example the case with the painting of Eugène Delacroix, Arabe sellant son cheval, or with the one of Jean-Léon Gérôme, La Prière dans la maison. We can see that even alone or praying the Arabs are depicting with arms, knives, which makes them appear as threatening.
As for the representation of oriental women, they are both eager to be dominated and strikingly exotic. An interesting thing to notice is that the word “harem” comes from the Arabic word, “haram”, that means “which is forbidden”. In the orientalist paintings, this meaning seems to have been totally forgotten. The women are very often naked in the paintings as it is the case in Odalisque by Delacroix and in Bain dans le harem by Gérôme for example. By seeing these paintings, we have the feeling that if we go to the East, it would be easy to go in harems and to see sensual naked women everywhere, which is obviously not the case. So, the orientalist art contributed to spread a false and sometimes negative image of the East and that is what Edward Said criticizes.

C- Edward Said and Orientalism:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในศตวรรษที่ 19 แฟชั่นสำหรับตะวันออกปรากฏ ศิลปินได้รับแรงบันดาลของหรูหรา ลึกลับของ และแน่นอน เรื่องเหนือธรรมชาติที่ล้อมรอบโลกส่วนนี้ แต่ความนิยมนี้ใหม่สำหรับ Orientalism ยังเป็นภาพสะท้อนของเหตุการณ์ต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์เช่น:-แคมเปญอียิปต์ (1798-1799)-สงครามกรีกสำหรับความเป็นอิสระ (ประสบ-1829)-ชัยชนะของแอลเจียร์โดยฝรั่งเศส (1830)-การเปิดคลองสุเอซ (งแมง)-แยกชิ้นส่วนที่ก้าวหน้า ของจักรวรรดิออตโตมันเพราะ rivalries และความทะเยอทะยานที่โคโลเนียลงานนำเสนอจะแบ่งออกเป็นสามส่วน: ประวัติ Orientalism, Orientalism ในศิลปะ เอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า และ OrientalismA - ประวัติของ Orientalism:1 - คำจำกัดความของคำว่า "Orientalism"Orientalism เป็นวิชาสังคมใกล้ และตะวัน ออกไกลและวัฒนธรรม โดยชาวตะวันตก (หมายถึงก่อน)แต่มันยังสามารถอ้างถึงเทียมหรือการด้านวัฒนธรรมภาคตะวันออกตะวันตกโดยนักเขียน นักออกแบบ และศิลปิน (ความหมายที่สอง)ความหมายแรกของคำส่วนใหญ่จะใช้อ้างอิงเพื่อการศึกษาของภาคตะวันออกช่วงของลัทธิจักรวรรดินิยมยุโรปในศตวรรษ 18 และ 19 ปัจจุบัน เมื่อเราพูดถึง "Orientalism" เป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับความหมายที่สอง กล่าวคือ "Orientalism" เป็นประเภทจำ"Orientalists" ที่แรกได้ที่ 2-คริสต์ศตวรรษที่ 19 นักวิชาการที่แปลงานเขียนของตะวันออกเป็นภาษาอังกฤษ ยึดหลักชนะโคโลเนียลมีประสิทธิภาพจำเป็นต้องใช้ความรู้ของชนชาติตุ้น แรก "Orientalists" ได้ นี่คือความคิดความรู้เป็นกำลังแสดง ด้วยกล่าวว่า (นักวิชาการปาเลสไตน์) กล่าวว่า คิดว่า ทราบตะวันออก ตะวันตกมาเป็นเจ้าของมัน มีเป็นภาพแห่งแฝงในขณะที่ตะวันตกมีใช้งานอยู่ ดังนั้นตามกล่าวว่า มันคือลัทธิจักรวรรดินิยมซึ่งแรงจูงใจ Orientalism โดยลัทธิจักรวรรดินิยม ชาวตะวันตกจะไม่เคยได้ศึกษาใกล้ และตะวันออกไกลสังคม และวัฒนธรรมรูป 3 ลบของคนโอเรียนเต็ลโดยช่วงกลาง 19 ศตวรรษ "ตะวันออกศึกษา" ได้กลายเป็น วิชาจัดตั้งขึ้น อย่างไรก็ตาม ขณะศึกษา scholarly ขยาย ก็ทัศนคติเหยียดสีผิวและมักนิยม วรรณกรรมและศิลปะตะวันออกยังเห็นเป็น "แปลกใหม่" และเป็นน้อยเพื่ออุดมคติตะวันตก ระบบการเมือง และเศรษฐกิจของตะวันออกได้โดยทั่วไปคิดว่า เป็น ศักดินา "ระบบใช้การอำนาจเด็ดขาดโอเรียนเต็ล" Theorists สำคัญมากเกี่ยวกับแบบฟอร์มนี้ของ Orientalism เป็นตัวแทนของชาวตะวันตกใจโคโลเนียล ชิดขอบตามแนวคิดของ "ไวท์แมนของภาระ" "ไวท์แมนของภาระ" เป็นความคิดที่คนขาวมีการอารย รู้ และคน christianized ของศาสนาอื่น ๆB - Orientalism ในศิลปะ:1 - เลียนแบบที่ผลิตรูปแบบโอเรียนเต็ลเลียนแบบที่ผลิตรูปแบบโอเรียนทัลเริ่มในศตวรรษที่ 18 กับ Turqueries ที่พบในเสื้อผ้า วรรณกรรม เพลง และเฟอร์นิเจอร์ แล้ว จากเรอเนสซองซ์ฝักบัว นักออกแบบตะวันตกที่พยายามเลียนแบบความซับซ้อนทางเทคนิคของเครื่องเคลือบจีน นี้ถูกเรียกว่า Chinoiserie ศาลาสุขใน "รสชาติจีน" ยังปรากฏในยุโรปหลังจาก 1860, Japonaiserie กลายเป็น อิทธิพลสำคัญในศิลปะตะวันตก James แม็คนีลสเลอร์ของ "ห้องนกยูง" เป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุดของประเภท ห้องสแตนดาร์ดเป็นห้องรับประทานอาหารในลอนดอนบ้านของเฟรเดอริก R. Leyland มั่งคั่งเรือเจ้าครั้งเดียว เขามอบหมายอำนาจหน้าที่ศิลปินอเมริกันเกิดวิสเลอร์ McNeill James ทาสีห้องรับประทานอาหาร ภาพวาดในห้องเรียกว่า "เจ้าหญิงจากที่ดินเครื่องเคลือบ"2 - การแสดงของโอเรียนท์ในศิลปะเราสามารถพบฉากอิสลามชาวมัวร์ (Moslems ที่อาศัยอยู่ในประเทศสเปนในยุคกลาง) ในศิลปะยุคกลางและเรอเนสซองส์ แต่ก็ไม่จนกว่าศตวรรษที่ "Orientalism" ในศิลปะกลายเป็น ชุดรูปแบบขึ้น ในงานเหล่านี้ เราพบตำนานแห่งส่วนใหญ่แปลกใหม่ และเสียหาย งานเข้มข้นโดยทั่วไปในวัฒนธรรมอิสลามใกล้ตะวันออก ศิลปินไมเคิล Eugène และฌอง-Léon Gérôme สีในการแสดงของวัฒนธรรมอิสลาม ราคะที่เห็นเป็นที่ยอมรับในโอเรียนท์แปลกเห็นกับภาพวาดตุรกี โดยฌองเซฟโดมินิคกร์ ถ้ากร์จะได้ทาสีอ็อคซิเดนทัลผู้หญิงเปลือย มันจะมี chocked หลายคน แต่ราคะที่เห็นเป็นส่วนหนึ่งของโอเรียนท์ และเพื่อให้เป็นยอมรับได้ สำหรับศิลปิน Orientalism ถูกรูปแบบของจินตนาการของพวกเขาเร้าอารมณ์3 - ตัวอย่างของ Orientalism ในศิลปะแบบเอกสารประกอบการเป็นครั้งแรกผ่านวรรณกรรมที่ปรากฏการแสดงตะวันออก จริง ทั้งหมด 14, Antoine รอประกาศคืนอาหรับฝรั่งเศสแปลครั้งแรก และใน 1721 อักษรเปอร์เซีย โดย Montesquieu ดึงความสนใจของประชาชนในตะวันออก แต่แสดงของโอเรียนท์ที่เราสามารถพบได้ในวรรณคดีมีบางลี้ลับ และการถ่ายทอดภาพเท็จกับชาวตะวันตกที่b - บทกวีได้เช่นในกรณีของบทกวีของ Samuel Taylor Coleridge เรียกขาน Kubla (1816) ขัน Kubla อธิบายความสวยงามและ sacredness ของการภาคตะวันออก ซานาดู ขอบคุณ กระตุ้นความรู้สึกหลากหลาย และภาพ ในบทร้อยกรองที่แรกของกลอน เราสามารถหาอ้างอิงธรรมชาติมาก: "แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์" "ทะเล" "พื้นดินอุดมสมบูรณ์", "สวน" "rills" "ต้นไม้" "ป่า" "เขา" และ "จุดสีเขียว" ได้ มีความประทับใจหลัก ของแสง ("สดใส" "ซันนี่") แต่ strangeness เนื่องจากองค์ประกอบของความมืด ("sunless ซี" "ถ้ำ") เราพบองค์ประกอบของศาสนา sacredness: "Alph แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์" "ธูป" เรามีความประทับใจในประเทศจินตนาการ ดังนั้น คำศัพท์ที่ใช้ ทั้งนี้บทร้อยกรอง และกลอน Coleridge ช่วยในการถ่ายทอดบรรยากาศอันลึกลับแปลกประหลาด มันยังช่วยในการถ่ายทอดภาพของตะวันออกเป็นทั้งเสน่ห์ หรูหรา และ frightfulc- PaintingIn painting too, the Orient is often represented with many distortions. The oriental men are often depicted as feminine and weak, yet strangely dangerous. It is for example the case with the painting of Eugène Delacroix, Arabe sellant son cheval, or with the one of Jean-Léon Gérôme, La Prière dans la maison. We can see that even alone or praying the Arabs are depicting with arms, knives, which makes them appear as threatening.As for the representation of oriental women, they are both eager to be dominated and strikingly exotic. An interesting thing to notice is that the word “harem” comes from the Arabic word, “haram”, that means “which is forbidden”. In the orientalist paintings, this meaning seems to have been totally forgotten. The women are very often naked in the paintings as it is the case in Odalisque by Delacroix and in Bain dans le harem by Gérôme for example. By seeing these paintings, we have the feeling that if we go to the East, it would be easy to go in harems and to see sensual naked women everywhere, which is obviously not the case. So, the orientalist art contributed to spread a false and sometimes negative image of the East and that is what Edward Said criticizes.C- Edward Said and Orientalism:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในศตวรรษที่ 19, แฟชั่นสำหรับ Orient ปรากฏ ศิลปินที่ได้รับแรงบันดาลใจจากความหรูหราลึกลับและแน่นอนเหนือธรรมชาติที่ล้อมรอบส่วนหนึ่งของโลกนี้ แต่ความนิยมใหม่นี้ได้ Orientalism ก็ยังสะท้อนให้เห็นถึงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์หลายเช่น-the แคมเปญอียิปต์ (1798-1799) -the สงครามกรีกอิสรภาพ (1821-1829) พิชิตแอลเจียร์ -the โดยฝรั่งเศส (1830) -the การเปิดตัวของคลองสุเอซ (1869) -the เกี่ยวเนื่องความก้าวหน้าของจักรวรรดิออตโตเพราะการแข่งขันและความทะเยอทะยานของอาณานิคม. นำเสนอของฉันจะถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน:. ประวัติศาสตร์ของ Orientalism, Orientalism ในศิลปะและเอ็ดเวิร์ดพูดและ Orientalism - ประวัติของ Orientalism: 1 ความหมายของคำว่า "Orientalism" Orientalism คือการศึกษาและสังคมใกล้ไกลวัฒนธรรมตะวันออกและตะวันตกโดย (หมายถึงก่อน). แต่ก็ยังสามารถอ้างถึงการเลียนแบบหรือภาพของแง่มุมของวัฒนธรรมตะวันออก เวสต์โดยนักเขียนนักออกแบบและศิลปิน (ความหมายที่สอง). ความหมายแรกของคำว่าส่วนใหญ่จะใช้ในการอ้างถึงการศึกษาของภาคตะวันออกในช่วงระยะเวลาของลัทธิจักรวรรดินิยมยุโรปในศตวรรษที่ 18 และ 19 ปัจจุบันเมื่อเราพูดถึง "Orientalism" มันเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับความหมายที่สองของการที่จะพูดว่า "Orientalism" เป็นประเภทภาพ. 2 ใครเป็นคนแรกที่ "บูรพา" ครั้งแรก "บูรพา" เป็นศตวรรษที่ 19 นักวิชาการที่แปลงานเขียนของโอเรียนเป็นภาษาอังกฤษบนพื้นฐานของการคาดคะเนที่ว่าพิชิตโคโลเนียลที่มีประสิทธิภาพจำเป็นต้องมีความรู้ของประชาชนเสียที นี่คือความคิดของความรู้พลังงานเปิดเผยโดยกล่าวว่าที่ (นักวิชาการชาวปาเลสไตน์) กล่าวว่าคิดว่าโดยรู้ตะวันออกตะวันตกมาเป็นของตัวเอง มีภาพของโอเรียนท์เป็นเรื่อย ๆ ในขณะที่เวสต์ถูกใช้งานเป็น ดังนั้นตามที่กล่าวว่ามันเป็นลัทธิจักรวรรดินิยมที่มีแรงจูงใจ Orientalism โดยไม่ต้องจักรวรรดินิยมตะวันตกจะไม่ได้ศึกษาและสังคมใกล้ไกลไปทางทิศตะวันออกและวัฒนธรรม. 3 ภาพเชิงลบของคนที่โอเรียนเต็ลโดยช่วงกลางศตวรรษที่19 "การศึกษาโอเรียนเต็ล" ได้กลายเป็นที่ยอมรับวิชาการ อย่างไรก็ตามในขณะที่การศึกษาวิชาการขยายเพื่อให้ได้ทัศนคติเหยียดสีผิวและแบบแผนนิยม ศิลปะและวรรณกรรมตะวันออกยังคงถูกมองว่าเป็น "ธรรมดา" และรองลงมาจากอุดมการณ์ตะวันตก ทางทิศตะวันออกของระบบการเมืองและเศรษฐกิจมีความคิดโดยทั่วไปจะเป็นศักดินา "กดขี่โอเรียนเต็ล" ทฤษฎีที่สำคัญหลายคนมองว่ารูปแบบของการ Orientalism นี้ในฐานะที่เป็นตัวแทนของจิตใจอาณานิคมตะวันตก 'ธรรมโดยแนวคิดของ "ภาระของคนขาวที่" "การเป็นภาระของคนขาว" เป็นความคิดที่ว่าคนขาวมีการอารยะเพื่อให้ความรู้และ Christianized ประชาชนของศาสนาอื่น ๆ . B- Orientalism ในงานศิลปะ: 1- เลียนแบบสไตล์โอเรียนเต็ลเลียนแบบสไตล์โอเรียนเต็ลเริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่18 ด้วย Turqueries ที่สามารถพบได้ในเสื้อผ้าวรรณกรรมดนตรีและเฟอร์นิเจอร์. จากนั้นจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเพื่อศตวรรษที่ 18 นักออกแบบเวสเทิร์พยายามที่จะเลียนแบบความซับซ้อนทางเทคนิคของเซรามิกจีนนี้ถูกเรียกว่า Chinoiserie ศาลาความสุขใน "รสชาติจีน" ก็ปรากฏตัวขึ้นในยุโรป. หลังจากที่ 1860 Japonaiserie กลายเป็นอิทธิพลสำคัญในศิลปะตะวันตก เจมส์โอนีลแมควิสต์ "ห้องนกยูง" เป็นหนึ่งในงานที่ดีที่สุดของประเภท ห้องนกยูงครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องรับประทานอาหารในบ้านในลอนดอนของเฟรเดอริอาร์เลย์เศรษฐีเจ้าของเรือ เขาได้รับหน้าที่ศิลปินชาวอเมริกันเกิดเจมส์ McNeill วิสเลอร์ที่จะทาสีห้องรับประทานอาหาร ภาพวาดในห้องที่เรียกว่า "เจ้าหญิงจากดินแดนของพอร์ซเลน". 2- วิถีแห่งตะวันออกในงานศิลปะเราสามารถหาวิถีแห่งอิสลามทุ่ง(มุสลิมที่อาศัยอยู่ในสเปนในยุคกลาง) ในงานศิลปะยุคกลางและยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา แต่มันไม่ได้จนกว่าศตวรรษที่ 19 ที่ว่า "Orientalism" ในศิลปะกลายเป็นรูปแบบการจัดตั้ง ในงานนี้เราจะพบส่วนใหญ่เป็นตำนานของโอเรียนท์เป็นที่แปลกใหม่และความเสียหาย งานดังกล่าวมีความเข้มข้นโดยทั่วไปในวัฒนธรรมอิสลามใกล้ตะวันออก ศิลปินเช่นEugène Delacroix และGérôme Jean-Léonทาสีหลายวิถีแห่งวัฒนธรรมอิสลาม ราคะถูกมองว่าเป็นที่ยอมรับในตะวันออกที่แปลกใหม่ที่เราสามารถมองเห็นได้ด้วยภาพวาด The Bath ตุรกีโดยฌอง Auguste Dominique Ingres หาก Ingres จะได้วาดผู้หญิงเปลือยกายตะวันตกก็จะได้ chocked หลายคน แต่ราคะถูกมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของตะวันออกและเพื่อให้เป็นที่ยอมรับ สำหรับศิลปิน Orientalism เป็นวิธีการแสดงของพวกเขาจินตนาการกาม. 3 ตัวอย่างของ Orientalism ในศิลปะa- วรรณกรรมมันเป็นครั้งแรกผ่านวรรณกรรมที่เด่นชัดของโอเรียนท์ปรากฏ แท้จริงใน 1704, แอนทอนเกลแลนด์ตีพิมพ์แปลภาษาฝรั่งเศสแรกของอาหรับราตรี และใน 1721, จดหมายเปอร์เซียโดยเตสกิเออดึงความสนใจของประชาชนไปทางทิศตะวันออก แต่ที่เด่นชัดของโอเรียนท์ที่เราจะพบในวรรณคดีบางครั้งโรแมนติกและถ่ายทอดภาพเท็จเพื่อตะวันตก. the B- บทกวีมันเป็นตัวอย่างเช่นกรณีที่มีบทกวีของซามูเอลเทย์เลอร์โคลริดจ์ที่เรียกว่าKubla Khan (1816) Kubla Khan อธิบายความงามและความศักดิ์สิทธิ์ของเมืองตะวันออกซานาขอบคุณที่อุดมไปด้วยราคะและภาพที่แปลกใหม่ ในบทแรกของบทกวีที่เราสามารถพบมากของการอ้างอิงกับธรรมชาติ "แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์", "ทะเล", "ดินอุดมสมบูรณ์", "สวน", "rills", "ต้นไม้", "ป่า", "เนินเขา "และ" จุดสีเขียว " มีการแสดงผลที่โดดเด่นของแสง ("สดใส", "แดด") แต่มีความแปลกเนื่องจากองค์ประกอบของความมืด ("ทะเล sunless", "ถ้ำ") เราพบยังองค์ประกอบของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ "Alph แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์", "ธูป" เรามีความประทับใจที่จะอยู่ในประเทศที่จินตนาการ ดังนั้นคำศัพท์ที่ใช้ตลอดทั้งบทนี้และตลอดทั้งบทกวีของโคลริดจ์จะช่วยในการถ่ายทอดบรรยากาศของความลึกลับและเหนือธรรมชาติ นอกจากนี้ยังช่วยในการถ่ายทอดภาพของภาคตะวันออกเป็นทั้งน่าสนใจและน่าตกใจที่หรูหรา. จิตรกรรม c- ในการวาดภาพมากเกินไปตะวันออกเป็นตัวแทนมักจะมีการบิดเบือนหลาย คนที่โอเรียนเต็ลที่ได้รับมักจะเป็นภาพของผู้หญิงที่อ่อนแอและยังเป็นอันตรายแปลก มันเป็นตัวอย่างเช่นกรณีที่มีภาพวาดของEugène Delacroix, Arabe sellant กระจกลูกชายหรือหนึ่งของ Jean-LéonGérôme, La Maison Prière dans ลา เราจะเห็นว่าแม้แต่คนเดียวหรือสวดมนต์ชาวอาหรับที่มีภาพวาดด้วยอาวุธมีดซึ่งทำให้พวกเขาปรากฏเป็นขู่. ในฐานะที่เป็นตัวแทนของผู้หญิงโอเรียนเต็ลที่พวกเขามีทั้งความกระตือรือร้นที่จะถูกครอบงำอย่างน่าประทับใจและแปลกใหม่ สิ่งที่น่าสนใจที่จะสังเกตได้ว่าคำว่า "ฮาเร็ม" มาจากคำภาษาอาหรับ "ฮารอม" ที่หมายถึง "ซึ่งเป็นที่ต้องห้าม" ในภาพวาดคล้อยความหมายนี้ดูเหมือนจะถูกลืมโดยสิ้นเชิง ผู้หญิงที่มีมากมักจะเปลือยกายในภาพมันเป็นในกรณีที่ Odalisque โดย Delacroix และเบน dans le ฮาเร็มโดยGérômeตัวอย่างเช่น โดยเห็นภาพเหล่านี้เรามีความรู้สึกว่าถ้าเราไปทางทิศตะวันออกก็จะเป็นเรื่องง่ายที่จะไปในแกร็ดและเพื่อดูผู้หญิงเปลือยกายตระการตาทุกที่ซึ่งจะเห็นได้ชัดไม่ได้กรณีที่ ดังนั้นศิลปะคล้อยส่วนร่วมในการแพร่กระจายภาพเท็จและเชิงลบบางครั้งของภาคตะวันออกและเป็นสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดพูดบารมี. C- เอ็ดเวิร์ดพูดและ Orientalism:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในศตวรรษที่ 19 , แฟชั่นสำหรับ Orient ปรากฏ ศิลปินที่เป็นแรงบันดาลใจจากความหรูหราของความลึกลับ และแน่นอน เรื่องเหนือธรรมชาติที่ล้อมเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ แต่ความนิยมใหม่สำหรับตะวันออกยังสะท้อนของเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์หลายประการเช่น :


- อียิปต์รณรงค์ ( 1798-1799 )
- กรีกในสงครามเพื่อเอกราช ( 1821-1829 )
- ชัยชนะของแอลเจียร์โดยฝรั่งเศส ( 1830 )
- การเปิดคลองสุเอซ ( 1869 )
- การเพิ่มขึ้นของจักรวรรดิออตโตมันเพราะการแข่งขันและความทะเยอทะยานอาณานิคม


งานนำเสนอของฉันจะถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน : ประวัติศาสตร์ของตะวันออกตะวันออก , ในศิลปะ และเอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า และ ตะวันออก .

-- ประวัติความเป็นมาของตะวันออก :
1 - นิยามของคำว่า " ตะวันออก "

ตะวันออก คือ การศึกษา สังคม และ วัฒนธรรม ใกล้ตะวันออกโดยชาวตะวันตก ( ความหมายที่หนึ่ง )
แต่มันยังสามารถอ้างถึงการเลียนแบบ หรือภาพในลักษณะของวัฒนธรรมตะวันออกในตะวันตกโดยนักเขียน ศิลปินและนักออกแบบ (
ความหมายที่สอง )ความหมายแรกของคำว่าส่วนใหญ่ใช้เพื่ออ้างถึงการศึกษาของภาคตะวันออกในช่วงระยะเวลาของจักรวรรดินิยมยุโรปในศตวรรษที่ 18 และ 19 . ปัจจุบันเมื่อเราพูดถึง " ตะวันออก " นั้นส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับความหมายที่สอง กล่าวคือ " ตะวันออก " เป็นประเภทภาพ

2 - ใครเป็นคนแรก " orientalists "

แรก " orientalists " ศตวรรษที่ 19 นักวิชาการที่แปลงานเขียนของ Orient เป็นภาษาอังกฤษ ตามสมมุติฐานที่พิชิตอาณานิคมที่มีความรู้ของปราบประชาชน นี่คือความคิดของความรู้เป็นพลังที่สัมผัสได้ว่า ( นักวิชาการชาวปาเลสไตน์ ) บอกว่า คิดว่ารู้จักตะวันออก ตะวันตก มาเองเลยมีภาพแห่งตะวันออกเป็นเรื่อยๆ ในขณะที่ฝั่งตะวันตกที่ถูกใช้งาน จากที่บอกว่า มันเป็นจักรวรรดินิยม ซึ่งแรงจูงใจตะวันออก . โดยจักรวรรดินิยมชาวตะวันตกไม่เคยศึกษาใกล้และสังคมตะวันออกและวัฒนธรรม

3 - ภาพลบของตะวันออกคน

" โดยศตวรรษที่ 19 ตะวันออกศึกษา " ได้กลายเป็นก่อตั้งวิชาการวินัย อย่างไรก็ตามในขณะที่ทางวิชาการศึกษาขยายแล้วทัศนคติเหยียดผิว และแบบแผนนิยม ศิลปะและวรรณคดีตะวันออกยังมองว่า " แปลก " และที่ด้อยกว่าอุดมคติตะวันตก ระบบเศรษฐกิจและการเมืองของตะวันออกโดยทั่วไปคิดเป็น ศักดินา " โอเรียนเต็ลทรราช " นักทฤษฎีวิจารณ์มากมายเกี่ยวกับรูปแบบของตะวันออกเป็นผู้แทนของชาวตะวันตก ' ในจิตใจเป็นธรรมตามแนวคิดของ “ภาระคนขาว " " ภาระของคนขาว " เป็นแนวคิดที่คนขาวต้องมีวัฒนธรรม เพื่อให้ความรู้และคริสต์ศาสนิกชนชาวศาสนาอื่น ๆ .

b - ตะวันออกในศิลปะ :
1 - เลียนแบบลักษณะของตะวันออก

เลียนแบบตะวันออกรูปแบบ เริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่ 18 กับ turqueries ที่พบในเสื้อผ้า วรรณคดี ดนตรีและเฟอร์นิเจอร์
จากนั้นจากยุคกลางศตวรรษที่ 18 , นักออกแบบตะวันตกพยายามที่จะเลียนแบบความซับซ้อนทางเทคนิคของเซรามิกจีน นี้ชื่อว่า ชินัวเซรี่ . สุขศาลาในจีน " รสชาติ " ยังปรากฏในยุโรป .
หลังจากที่ 1860 japonaiserie กลายเป็นอิทธิพลสำคัญในศิลปะตะวันตก " เจมส์ แม็คนีล วิสท์เลอร์นกยูงห้อง " เป็นหนึ่งในผลงานที่ดีที่สุด ของประเภทห้องนกยูงเคยเป็นห้องอาหารในลอนดอนบ้านสมเด็จ อาร์เลย์ , เจ้าของเรือที่ร่ำรวย เขาสั่งการ ศิลปิน เจมส์ วิสท์เลอร์ ชาวอเมริกัน เกิด แม็คนีลจะทาสีห้องทานอาหาร ภาพในห้องพัก เรียกว่า " เจ้าหญิงจากดินแดนของพอร์ซเลน " .

2 - วิถีตะวันออก ในศิลปะ

เราสามารถหาวิถีทุ่งอิสลาม ( มุสลิมที่อาศัยอยู่ในสเปนในยุคกลาง ) ในยุคกลางและยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาศิลปะ แต่มันไม่ได้จนกว่าศตวรรษที่ 19 ว่า " ตะวันออก " ในศิลปะกลายเป็นกระทู้ตั้งขึ้น ในงานนี้เราพบว่าส่วนใหญ่เป็นตำนานแห่งตะวันออกที่แปลกใหม่และโกงกิน เช่นงานมักจะเน้นใกล้วัฒนธรรมอิสลามตะวันออกศิลปินเช่นไทยเชื้อสายอินเดีย และ jean-l é G é r เป็นการฉันวาดหลายวิถีวัฒนธรรมอิสลาม ราคะ คือเห็นเป็นที่ยอมรับในประเทศตะวันออก แปลกใหม่ เช่นที่เราเห็นกับภาพวาดที่อาบน้ำโดยศูนย์ประชุมและศูนย์แสดงสินค้า . ถ้าลูกค้าจะได้ผู้หญิงเปลือย Occidental ทาสี มันคงจะช็อคค่ะหลายคน แต่ ราคะที่เห็นเป็นส่วนหนึ่งของตะวันออก และเพื่อให้เป็นที่ยอมรับสำหรับศิลปิน ตะวันออกเป็นวิธีแสดงออกถึงจินตนาการของพวกเขา เร้าอารมณ์

3 - ตัวอย่างของตะวันออกในศิลปะ

-

เป็นครั้งแรกผ่านวรรณกรรมวรรณกรรมที่เด่นชัดของตะวันออก ปรากฏ แน่นอน ใน ค.ศ. 1704 , อองตวน galland ตีพิมพ์การแปลฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกของอาหรับราตรี . และใน 1721 , เปอร์เซียตัวอักษรโดยมองเตสกิเออดึงความสนใจของสาธารณะทางทิศตะวันออกแต่วิถีแห่งตะวันออกที่เราพบในวรรณคดี บางครั้งโรแมนติกและถ่ายทอดภาพเท็จให้ฝรั่ง

b - บทกวี

มันมีตัวอย่างคดีกับบทกวีของเลสลี่ จาง เรียก kubla ข่าน ( 1816 ) kubla ข่านอธิบายถึงความสวยงามและความศักดิ์สิทธิ์ของตะวันออกเมืองซานา , ขอบคุณที่อุดมไปด้วยความรู้สึกที่แปลกใหม่และภาพ ในบาทแรกของบทกวีเราสามารถพบมากของการอ้างอิงถึงธรรมชาติ : ศักดิ์สิทธิ์ " แม่น้ำ " , " ทะเล " " พื้นดินอุดมสมบูรณ์ " , " สวน " , " rills " " ต้นไม้ " " ป่า " , " ฮิลล์ " และ " จุดเขียว " มีความประทับใจที่เด่นของแสง ( " สดใส " , " ซันนี่ " ) แต่น่าแปลกเนื่องจากธาตุแห่งความมืด ( " sunless ทะเล " , " ถ้ำ " ) เราพบยังองค์ประกอบของศาสนา , ศักดิ์สิทธิ์ " alph , แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์" เครื่องหอม " เรามีความประทับใจที่จะอยู่ในประเทศที่เป็นจินตนาการ ดังนั้น ศัพท์ที่ใช้ตลอดฉันท์นี้ และ ตลอดบทกลอนโดยโคลริดจ์ ช่วยถ่ายทอดบรรยากาศของความลึกลับและเหนือธรรมชาติ นอกจากนี้ยังช่วยในการถ่ายทอดภาพแห่งตะวันออก ทั้งด่า หรูหราและน่ากลัว

C

ในงานจิตรกรรม - จิตรกรรมด้วย โอเรียนท์มักแสดงด้วยหลายการบิดเบือนคนตะวันออกมักจะวาดเป็นผู้หญิงอ่อนแอ แต่แปลกที่อันตราย มันมีตัวอย่างคดีกับภาพวาดของไทยเชื้อสายอินเดียชาวอาหรับ , sellant ลูกชายเชอวาล หรือกับหนึ่งของ jean-l é G é r è re เป็นการฉัน , La pri ใน La Maison . เราจะเห็นได้ว่า แม้แต่คนเดียว หรือ ภาวนา ชาวอาหรับเป็นภาพวาดด้วยอาวุธ มีด ซึ่งทำให้พวกเขาปรากฏเป็นข่มขู่
สำหรับการเป็นตัวแทนของผู้หญิงตะวันออก พวกเขามีทั้งความกระตือรือร้นจะโดดเด่นมากและแปลกใหม่ สิ่งที่น่าสนใจที่จะสังเกตได้ว่าคำว่า " ฮาเร็ม " มาจากคำภาษาอาหรับ " Haram " หมายถึง " ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้าม " ใน orientalist ภาพวาด ความหมายนี้ดูเหมือนจะถูกลืม .ผู้หญิงมักจะเปลือยในรูปมันเป็นกรณีใน odalisque โดยเดอลากรัวและเบน ใน เลอ ฮาเร็มโดย G é r เป็นการแม่เป็นตัวอย่าง เห็นภาพพวกนี้ เราก็รู้สึกว่าถ้าเราไปตะวันออก มันคงจะง่ายไปใน harems และเห็นผู้หญิงเปลือยราคะทุกแห่ง ซึ่งไม่ใช่กรณี ดังนั้นการ orientalist ศิลปะส่วนกระจายข่าวเท็จและบางครั้งภาพลบของตะวันออก และนั่นคือสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดกล่าววิจารณ์

C - เอ็ดเวิร์ดกล่าวและตะวันออก :