One of the first investigations dea

One of the first investigations dealing with the effects of coexposure
to Pb and Cd on liver functions in vivo and further on
oxidative status was conducted by Gupta’s group who treated female
rats i.p. with the same doses of Pb and/or Cd: 0.05 mg Pb-acetate,
0.05 mg Cd-acetate, or combination of 0.025 mg Pb-acetate and
0.025 mg Cd-acetate for 15 days. Lead induced a decrease in the activity
of SOD in liver, while the same dose of Cd caused more
pronounced effects on parameters of oxidative stress: the reduction
of SOD activity was greater, and furthermore, GSH levels were
depleted and CAT activity and TBARS levels were increased. The coexposure
produced effects which were similar to the effects of Cd
given alone in all investigated parameters, while the total concentration
of metals in liver after combined treatment was not
significantly different from the individually treated groups. Hence,
the authors concluded that when Pb and Cd were given i.p. in similar
concentrations, Cd was the one that predominantly affected oxidative
status due to its more reactive nature (Pillai and Gupta, 2005).
Pandya et al. (2010) continued with same model of experiment, but
using 2-fold lower doses. The accumulation of both metals in liver
when given in a mixture was decreased compared with groups
exposed to a single metal, and this decrease was more prominent
in the case of Cd, indicating interactions between these two metals
in liver. In this experiment, more profound effects on parameters
of oxidative stress (with the exception of GPx activity) were observed
in the group treated with Cd only, indicating possible
antagonism between Cd and Pb on oxidative stress induction in liver.
This antagonism resulted in lower levels of hepatic Cd in the cotreated
group inducing less pronounced effects on oxidative status.
These findings are in accordance with proposed more reactive nature
of Cd in producing oxidative stress in comparison to Pb.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สืบสวนแรกที่จัดการกับผลกระทบของ coexposure อย่างใดอย่างหนึ่งPb และ Cd ในฟังก์ชันตับในสัตว์ทดลอง และเพิ่มเติมในสถานะ oxidative ถูกดำเนินการ โดยกลุ่มของกุปตาผู้ถือว่าเพศหญิงi.p. หนู ด้วยปริมาณเดียวกัน Pb และ/หรือซีดี: 0.05 มิลลิกรัม Pb-acetate0.05 มิลลิกรัมซี-acetate หรือชุดของ Pb-acetate 0.025 มิลลิกรัม และมิลลิกรัม 0.025 acetate ซีดี 15 วัน ลูกค้าเป้าหมายทำให้เกิดการลดลงของกิจกรรมของสดในตับ ในขณะที่ปริมาณเดียวกันกับซีดีที่เกิดขึ้นออกเสียงผลพารามิเตอร์ความเครียด oxidative: การลดของสด กิจกรรมได้มากขึ้น และนอกจากนี้ ระดับ GSH ได้พร่อง และเพิ่มกิจกรรม CAT และระดับ TBARS Coexposure ที่ผลิตผลซึ่งคล้ายกับผลกระทบของซีดีกำหนดพารามิเตอร์ทั้งหมด investigated ในขณะที่ความเข้มข้นทั้งหมดคนเดียวของโลหะในตับหลังจากรักษารวมไม่อย่างมีนัยสำคัญแตกต่างกันจากกลุ่มบำบัดแต่ละ ดังนั้นผู้เขียนสรุปที่เมื่อ Pb และ Cd ได้รับ i.p. ในคล้ายคลึงกันความเข้มข้น ซีดีมีราคาส่วนใหญ่ได้รับผลกระทบ oxidativeสถานะเนื่องจากธรรมชาติของปฏิกิริยามากขึ้น (Pillai และกุปตา 2005)Pandya et al. (2010) ต่อ ด้วยรุ่นเดียวกันทดลอง แต่ใช้ปริมาณต่ำ 2-fold สะสมของโลหะทั้งในตับเมื่อกำหนด ส่วนผสมลดลงเมื่อเทียบกับกลุ่มสัมผัสกับโลหะเดี่ยว และการลดลงของโดดเด่นมากในกรณีที่แผ่นซีดี การแสดงการโต้ตอบระหว่างโลหะสองเหล่านี้ในตับ ในนี้ทดลอง พารามิเตอร์ผลลึกซึ้งมากขึ้นความเครียด oxidative (ยกเว้นกิจกรรม GPx) สุภัคในกลุ่มที่รักษา ด้วยซีดีเท่านั้น แสดงได้antagonism ระหว่าง Pb และซีในการเหนี่ยวนำความเครียด oxidative ในตับAntagonism นี้ส่งผลให้ระดับต่ำกว่าซีดีตับในการ cotreatedกลุ่ม inducing ผลสถานะ oxidative น้อยออกเสียงผลการวิจัยนี้สอดคล้องกับเสนอมากปฏิกิริยาธรรมชาติซีดีในการผลิต oxidative ความเครียด โดย Pb

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งของการสืบสวนครั้งแรกที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการ coexposure
เพื่อตะกั่วและแคดเมียมในการทำงานของตับในร่างกายและเพิ่มเติมเกี่ยวกับ
สถานะออกซิเดชันได้ดำเนินการโดยกลุ่ม Gupta ของผู้ที่ได้รับการรักษาหญิง
ip หนูกับปริมาณเดียวกันของตะกั่วและ / หรือ Cd: 0.05 มิลลิกรัม Pb- อะซิเตท,
0.05 มิลลิกรัม Cd-acetate หรือการรวมกันของ 0.025 มิลลิกรัมตะกั่วอะซิเตทและ
0.025 มิลลิกรัม Cd-acetate เป็นเวลา 15 วัน Lead เหนี่ยวนำให้เกิดการลดลงของกิจกรรม
ของ SOD ในตับในขณะที่ปริมาณเดียวกันของ Cd ที่เกิดมากขึ้น
ผลกระทบที่เด่นชัดในพารามิเตอร์ของความเครียดออกซิเดชันลด
ของกิจกรรม SOD เป็นมากขึ้นและนอกจากนี้ระดับ GSH ถูก
หมดและกิจกรรม CAT และระดับ TBARS อยู่ เพิ่มขึ้น coexposure
ผลกระทบการผลิตซึ่งมีความคล้ายคลึงกับผลกระทบของการ Cd
ให้อยู่คนเดียวในพารามิเตอร์การตรวจสอบทั้งหมดในขณะที่ความเข้มข้นทั้งหมด
ของโลหะในตับหลังการรักษารวมกันไม่ได้
อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจากกลุ่มที่ได้รับการรักษาเป็นรายบุคคล ดังนั้น
ผู้เขียนสรุปว่าเมื่อตะกั่วและแคดเมียมที่ได้รับ ip ในที่คล้ายกัน
เข้มข้น Cd เป็นคนหนึ่งที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่ออกซิเดชัน
สถานะเนื่องจากลักษณะปฏิกิริยามากขึ้น (พีไลและ Gupta, 2005).
พานเดรียและคณะ (2010) ยังคงมีรูปแบบเดียวกันของการทดลอง แต่
ใช้ 2 เท่าในปริมาณที่ลดลง การสะสมของโลหะทั้งในตับ
เมื่อได้รับในส่วนผสมได้รับการลดลงเมื่อเทียบกับกลุ่ม
ที่สัมผัสกับโลหะเดียวและการลดลงนี้ก็ประสบความสำเร็จมากขึ้น
ในกรณีของ Cd แสดงให้เห็นการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองโลหะ
ในตับ ในการทดลองนี้มีผลกระทบลึกซึ้งมากขึ้นกับพารามิเตอร์
ของความเครียดออกซิเดชัน (ยกเว้นกิจกรรม GPx) ถูกตั้งข้อสังเกต
ในกลุ่มที่รับการรักษาด้วย Cd เพียงแสดงให้เห็นความเป็นไปได้
การเป็นปรปักษ์กันระหว่าง Cd และตะกั่วในการเหนี่ยวนำความเครียดออกซิเดชันในตับ.
เป็นปรปักษ์กันนี้ส่งผลในระดับที่ต่ำกว่า Cd ของตับใน cotreated
กลุ่มก่อให้เกิดผลกระทบน้อยเด่นชัดเกี่ยวกับสถานะออกซิเดชัน.
การค้นพบนี้เป็นไปตามธรรมชาติที่นำเสนอปฏิกิริยา
ของ Cd ในการผลิตความเครียดออกซิเดชันในการเปรียบเทียบกับ Pb

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในครั้งแรกการจัดการกับผลของ coexposure
เพื่อตะกั่วและซีดีตับฟังก์ชันชนิดต่อไป
สถานะออกซิเดชันนี้ดำเนินการโดยกลุ่มผู้ปฏิบัติหญิง Gupta
หนูจำกัดกับปริมาณเดียวกันของตะกั่วและ / หรือ CD : 0.05 มิลลิกรัมตะกั่วอะซีเตต
0.05 มิลลิกรัม ซีดี หรือ การรวมกันของ 0.025 มิลลิกรัมตะกั่วอะซิเตทและ
0.025 มิลลิกรัมซีดีอะซิเตท เป็นเวลา 15 วัน นำโดยลดลงในกิจกรรม
ของ SOD ในตับ ในขณะที่ปริมาณเดียวกันของแผ่นซีดีเกิดมากขึ้น
ประกาศผลพารามิเตอร์ความเครียดออกซิเดชัน : ลด
กิจกรรมสดได้มากขึ้น และนอกจากนี้ ระดับ 10
หมดและกิจกรรมแมวและโดยวัดระดับเพิ่มขึ้น การ coexposure
ผลิตผลที่คล้ายกับผลของซีดี
ให้อยู่คนเดียวในทั้งหมดตรวจสอบพารามิเตอร์ ในขณะที่
มาธิทั้งหมดของโลหะในตับหลังจากรวมการรักษาก็ไม่แตกต่างจากการรักษา
เป็นรายกลุ่ม ดังนั้น ผู้เขียนสรุปได้ว่าเมื่อ
PB และซีดีได้รับผลในความเข้มข้นที่คล้ายกัน
CD , เป็นคนส่วนใหญ่ที่ได้รับผลกระทบภาวะออกซิเดชัน
เนื่องจากมากขึ้นปฏิกิริยาธรรมชาติ ( Pillai and Gupta , 2005 ) .
ปัณฑยะ et al . ( 2010 ) ยังคงมีรูปแบบของการทดลองแบบเดียวกันแต่
ถึงการลดปริมาณยา การสะสมของโลหะทั้งสองในตับ
เมื่อได้รับในการผสมลดลงเมื่อเทียบกับกลุ่ม
สัมผัสกับโลหะเดี่ยว และการลดลงนี้โดดเด่นมากขึ้น
กรณี CD , แสดงปฏิสัมพันธ์ระหว่างสองโลหะ
ในตับ ในการทดลอง ผลที่ลึกซึ้งมากขึ้นในพารามิเตอร์
ความเครียดออกซิเดชัน ( ยกเว้นกิจกรรม GPX ) พบ
ในกลุ่มที่ได้รับซีดีเท่านั้น ซึ่งเป็นไปได้
กันระหว่างแคดเมียมและตะกั่วในการเหนี่ยวนำภาวะเครียดออกซิเดชันในตับ .
antagonism นี้ทำให้ลดระดับของเอนไซม์ในซีดี cotreated
กลุ่มกระตุ้นน้อยกว่าผลกระทบต่อภาวะออกซิเดชัน .
ข้อมูลเหล่านี้ให้สอดคล้องกับธรรมชาติของเสนอ
ปฏิกิริยาความเครียดออกซิเดชันในการผลิตซีดี ในการเปรียบเทียบกับตะกั่ว