The thermal dehydration and degrada

The thermal dehydration and degradation of chitosan and heptylidene chitosan were studied by differential scanning calorimetry at four different heating rates: 5, 10, 15 and 20 K min−1. The activation energy values of thermal dehydration and degradation of chitosan and heptylidene chitosan were investigated using different isoconversional and maximum rate (peak) methods viz. Kissinger–Akahira–Sunose (KAS), Tang, Starink, Flynn–Wall–Ozawa (FWO) and Bosewell. The variations of activation energy, Eα, with conversion function, α, established using these different methods were found to be similar. Compared to the FWO method, the KAS method offers a significant improvement in the accuracy of the Ea values. All the maximum rate (peak) methods yielded consistent values of Eα for the dehydration and degradation reactions of both chitosan and HEPT-chitosan. From the results, it can be concluded that one can follow the maximum rate (peak) methods to get the value of Eα; however, the complexity of the reaction can be identified only through isoconversional methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีศึกษาการคายความร้อนและลดประสิทธิภาพของไคโตซานและไคโตซาน heptylidene โดยผ่านบริเวณที่อัตราความร้อนที่แตกต่างกัน 4: 5, 10, 15 และ 20 K min−1 เปิดใช้งานค่าพลังงานคายความร้อนและลดประสิทธิภาพของไคโตซานและไคโตซาน heptylidene ถูกตรวจสอบโดยใช้วิธีอัตราสูงสุด (peak) viz.คิสซินเจอร์ – Akahira – Sunose (คาส), ถัง Starink, Flynn – กำแพง – โอซาวา (FWO) และ Bosewell และ isoconversional แตกต่างกัน พบรูปแบบของพลังงานกระตุ้น Eα มีฟังก์ชันการแปลง α ก่อตั้งขึ้นโดยใช้วิธีการต่าง ๆ เหล่านี้จะคล้ายกัน เมื่อเทียบกับวิธี FWO วิธีคาสมีการปรับปรุงที่สำคัญในความถูกต้องของค่า Ea วิธีการอัตราสูงสุด (peak) ทั้งหมดให้ผลสอดคล้องกันค่า Eα สำหรับปฏิกิริยาคายน้ำและลดประสิทธิภาพของไคโตซานและไคโตซาน HEPT จากผลลัพธ์ มันสามารถสรุปได้ว่า สามารถทำตามวิธีการอัตราสูงสุด (peak) จะได้รับค่าของ Eα อย่างไรก็ตาม ความซับซ้อนของปฏิกิริยาสามารถระบุได้ โดยวิธี isoconversional

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำให้สูญเสียน้ำระบายความร้อนและการย่อยสลายของไคโตซานและไคโตซาน heptylidene กำลังศึกษา scanning calorimetry ค่าที่สี่อัตราความร้อนที่แตกต่างกัน: 5, 10, 15 และ 20 นาที K-1 ค่าพลังงานกระตุ้นของการขาดน้ำความร้อนและความเสื่อมโทรมของไคโตซานและไคโตซาน heptylidene ถูกตรวจสอบโดยใช้ที่แตกต่างกัน isoconversional และอัตราสูงสุด (peak) วิธี ได้แก่ ซิงเกอร์-Akahira-Sunose (KAS) ถัง Starink ฟลินน์-Wall-Ozawa (FWO) และ Bosewell รูปแบบของพลังงานการเปิดใช้งานEαกับฟังก์ชั่นการแปลงαก่อตั้งขึ้นโดยใช้วิธีการที่แตกต่างกันเหล่านี้ถูกพบว่ามีความคล้ายคลึงกัน เมื่อเทียบกับวิธีการ FWO วิธี KAS มีการปรับปรุงที่สำคัญในความถูกต้องของค่าอีเอ ทั้งหมดอัตราสูงสุด (peak) วิธีการให้ผลค่าที่สอดคล้องกันของEαสำหรับการคายน้ำและการย่อยสลายปฏิกิริยาของทั้งสองไคโตซานและ HEPT ไคโตซาน จากผลการศึกษาสามารถสรุปได้ว่าหนึ่งสามารถทำตามอัตราสูงสุด (peak) วิธีการที่จะได้รับค่าของEαนั้น แต่ความซับซ้อนของการเกิดปฏิกิริยาสามารถระบุได้เพียงผ่านวิธีการ isoconversional

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับปานกลางความร้อนและการย่อยสลายของไคโตซาน ไคโตซาน และ heptylidene ศึกษาด้วยดิฟเฟอเรนเชียลสแกนนิง 4 อัตราความร้อนที่แตกต่างกัน : 5 , 10 , 15 และ 20 K มิน− 1 พลังงานกระตุ้นมีค่าความร้อน dehydration และการย่อยสลายของไคโตซานและ heptylidene ไคโตซานและทำการศึกษาโดยใช้ที่แตกต่างกัน isoconversional อัตราสูงสุด ( PEAK ) ได้แก่ วิธีการ คิสซินเจอร์ ( akahira – sunose ( นะคะ ) ตั้ง starink ฟลินน์ ( ผนัง ) คัน ( fwo ) และ bosewell . การเปลี่ยนแปลงของพลังงานก่อกัมมันต์αด้วยฟังก์ชั่นการแปลงαก่อตั้งขึ้นโดยใช้วิธีการเหล่านี้พบได้เหมือนกัน เมื่อเทียบกับ fwo วิธีการ คือ วิธีเสนอสําคัญในการปรับปรุงความถูกต้องของเอค่า ทั้งหมดอัตราสูงสุด ( Peak ) วิธีการหาค่าความสอดคล้องของ E αสำหรับปฏิกิริยา dehydration และการย่อยสลายของไคโตซานและ HEPT ไคโตซาน จากผลการทดลองสามารถสรุปได้ว่า สามารถตามอัตราสูงสุด ( Peak ) วิธีการรับค่าของ E α ; อย่างไรก็ตาม , ความซับซ้อนของปฏิกิริยาสามารถระบุได้เฉพาะผ่านวิธีการ isoconversional .