The hall-and-parlor style entails a

The hall-and-parlor style entails a rectangular, two-room configuration.[2] The style began in early modern England, where it was often a timber-framed structure. Many could not afford a large house; however, putting up a wall in the only room created a smaller area in the rear of the house, called a parlor. This was the private room, and usually contained a bed.[3] In early examples, the house is one room wide and two deep. The two adjoining rooms are connected by an interior door. An exterior door leads to the hall, the larger of the two rooms and the one in the front of the house. Behind the hall is the parlor. The hall may have been used for cooking, while the parlor was the general living space and bedroom.[4]

In colonial America, hall and parlor houses were two rooms wide and one deep. They were often one and a half stories tall, with a steeply pitched side-gabled roof. The style was at one time so ubiquitous that it was known colloquially as the 'Virginia style'. In the southern colonies, there were usually flush or exterior gable-end chimneys on one or both sides of the house. Northern examples often featured a central chimney. The houses were most often of wood-frame construction on a brick or stone foundation, but sometimes the entire structure was masonry. The windows were often asymmetrically placed. Common dimensions for the entire house were between 16 to 20 feet (5 to 6 m) deep and 20 to 40 feet (6 to 12 m) wide. The larger hall was the general purpose room and, if a loft existed, contained a stairway or ladder to it. The parlor was the smaller of the two rooms and more private. It was commonly used for sleeping.[1][5]

The central-passage house, also known as the hall-passage-parlor house, is believed by architectural historians to have developed out of the earlier hall and parlor house-type. In fact, many examples are known where an earlier hall and parlor house had an additional wall added inside the larger hall room to form a central-passage house.[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สไตล์ฮอลล์ และร้านมีโครงสี่เหลี่ยม 2 ห้องนอน[2] สไตล์เริ่มในอังกฤษสมัยก่อน ซึ่งมันมักจะมีโครงสร้างกรอบไม้ จำนวนมากไม่สามารถซื้อบ้านใหญ่ อย่างไรก็ตาม วางผนังห้องเพียงสร้างรูปด้านหลังของบ้าน เรียกว่าเป็นห้องนั่งเล่น นี้คือ ห้องส่วนตัว และมักจะประกอบด้วยเตียงอย่างในช่วงต้น [3] บ้านเป็นหนึ่งห้องที่กว้างและลึก 2 ห้องอยู่ติดกันมีการเชื่อมต่อ โดยภายในประตู ประตูภายนอกนำไปสู่ศาลา ขนาดใหญ่สองห้องและหนึ่งอยู่หน้าบ้าน หลังห้องโถงเป็นห้องนั่งเล่น ศาลาอาจใช้สำหรับการปรุงอาหาร ในขณะร้าน ทั่วไปนั่งเล่นและห้องนอน[4]

ในอเมริกาโคโลเนียล ห้องโถงและห้องนั่งเล่นบ้านมีสองห้องที่กว้างและลึกหนึ่ง พวกเขามักจะถูกเรื่องราว 1.30 สูง มีหลังคาด้าน gabled อย่างสูงทำให้เกิดมโนภาพ แบบที่แพร่หลายเพื่อที่ถูกเรียก colloquially เป็น 'สไตล์เวอร์จิเนีย' ได้ ในอาณานิคมใต้ มีปกติปล่องไฟภายนอก หรือล้างช่อฟ้าส่วนหนึ่ง หรือทั้งสองด้านของบ้าน ตัวอย่างภาคเหนือมักจะห้องปล่องไฟกลาง บ้านได้บ่อยที่สุดของกรอบไม้ก่ออิฐหรือหินมูลนิธิ แต่บางครั้งโครงสร้างทั้งหมดเป็นวัสดุก่อสร้าง Asymmetrically มักจะถูกวางใน windows ขนาดทั่วไปสำหรับทั้งบ้านอยู่ระหว่าง 16 ถึง 20 ฟุต (5-6 เมตรลึก) 20-40 ฟุต (6-12 m) ห้องโถงใหญ่ห้องวัตถุประสงค์ทั่วไป และ ถ้าขนาดอยู่ ประกอบด้วยบันไดหรือบันไดให้ ร้านมีขนาดเล็กสองห้อง และส่วนตัว โดยทั่วไปถูกใช้สำหรับนอน[1][5]

บ้านกลางทาง หรือที่เรียกว่าบ้านหอพาสห้องนั่งเล่น เชื่อว่า โดยนักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมได้พัฒนาห้องโถงและห้องนั่งเล่นแบบบ้านก่อนหน้านั้น อันที่จริง หลายอย่างรู้จักกันซึ่งเป็นฮอลล์ก่อนหน้าและร้านบ้านมีผนังเพิ่มเติมการเพิ่มภายในหอประชุมขนาดใหญ่แบบบ้านทางกลาง[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สไตล์ฮอลล์และห้องนั่งเล่น entails สี่เหลี่ยมกำหนดค่าสองห้อง. [2] รูปแบบเริ่มต้นขึ้นในช่วงต้นทันสมัยอังกฤษซึ่งมันก็มักจะเป็นโครงสร้างไม้กรอบ จำนวนมากไม่สามารถซื้อบ้านหลังใหญ่; แต่การวางขึ้นผนังในห้องเพียง แต่สร้างพื้นที่ขนาดเล็กที่อยู่ด้านหลังของบ้านที่เรียกว่าห้องนั่งเล่น นี่เป็นห้องส่วนตัวและมักจะมีเตียง. [3] ในตัวอย่างแรกของบ้านเป็นหนึ่งในห้องพักกว้างและลึกสอง สองห้องที่อยู่ติดกันจะถูกเชื่อมต่อกันด้วยประตูภายใน ประตูภายนอกนำไปสู่ห้องโถงใหญ่ของทั้งสองห้องและหนึ่งในด้านหน้าของบ้าน หลังห้องโถงเป็นห้องนั่งเล่น ฮอลล์อาจจะถูกนำมาใช้สำหรับการปรุงอาหารในขณะที่ห้องนั่งเล่นเป็นพื้นที่อยู่อาศัยทั่วไปและห้องนอน. [4] ในอาณานิคมอเมริกาห้องโถงและห้องนั่งเล่นบ้านมีสองห้องกว้างและลึกหนึ่ง พวกเขามักจะถูกเรื่องและครึ่งหนึ่งสูงมีหลังคาด้านหน้าจั่วแหลมสูงชัน สไตล์เป็นช่วงเวลาหนึ่งเพื่อให้แพร่หลายว่ามันเป็นที่รู้จักเรียกขานสไตล์เวอร์จิเนีย ในภาคใต้อาณานิคมที่มีก็มักจะล้างหรือภายนอกปล่องไฟจั่วสิ้นในหนึ่งหรือทั้งสองด้านข้างของบ้าน ตัวอย่างภาคเหนือมักจะให้ความสำคัญกับปล่องไฟกลาง บ้านส่วนใหญ่มักจะเป็นของการก่อสร้างไม้กรอบบนอิฐหรือหินรากฐาน แต่บางครั้งโครงสร้างทั้งหมดเป็นอิฐ หน้าต่างมักจะถูกวางไว้ไม่สมดุล ขนาดทั่วไปสำหรับบ้านทั้งหมดอยู่ระหว่าง 16 ถึง 20 ฟุต (5 ถึง 6 เมตร) ลึกและ 20 40 ฟุต (6 ถึง 12 เมตร) กว้าง ห้องโถงขนาดใหญ่เป็นห้องพักวัตถุประสงค์ทั่วไปและถ้าลอฟท์มีตัวตนมีบันไดหรือบันไดไป ห้องนั่งเล่นเป็นขนาดเล็กของทั้งสองห้องและเอกชนมากขึ้น มันถูกใช้กันทั่วไปสำหรับการนอนหลับ. [1] [5] บ้านกลางทางที่เรียกว่าเป็นบ้านห้องโถงทางห้องนั่งเล่น, มีความเชื่อโดยนักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมจะมีการพัฒนามาจากฮอลล์ก่อนหน้านี้และห้องนั่งเล่นบ้านประเภท ในความเป็นจริงหลายตัวอย่างที่เป็นที่รู้จักกันในห้องโถงและห้องนั่งเล่นที่บ้านก่อนหน้านี้มีผนังเพิ่มเติมเข้ามาภายในห้องโถงขนาดใหญ่ในรูปแบบบ้านกลางทาง. [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องโถงและสไตล์ที่ร้านใช้สี่เหลี่ยมสองค่าห้อง [ 2 ] สไตล์เริ่มในอังกฤษสมัยก่อน ซึ่งมักจะเป็นไม้กรอบโครงสร้าง หลายคนอาจไม่ซื้อบ้านหลังใหญ่ แต่ใส่ขึ้นผนังในห้องพักเพียงสร้างพื้นที่ขนาดเล็กในด้านหลังของบ้าน เรียกว่า ห้องรับ นี่เป็นห้องที่เป็นส่วนตัว และมักจะมีเตียง [ 3 ] ในตัวอย่างแรกบ้านเป็นหนึ่งในห้องที่กว้างและลึก สองห้องเชื่อมติดกัน มีประตูภายใน ประตูภายนอกนำไปสู่ห้องโถงขนาดใหญ่ของทั้งสองห้อง และหนึ่งในด้านหน้าของบ้าน หลังห้องเป็นห้องนั่งเล่น ทางเดินอาจจะถูกใช้สำหรับการปรุงอาหาร ส่วนห้องรับแขกเป็นทั่วไป พื้นที่นั่งเล่น และห้องนอน [ 4 ]

ในอาณานิคมอเมริกาบ้านห้องรับแขก 2 ห้อง และมีห้องโถงกว้างและลึก พวกเขามักจะเป็นหนึ่งและครึ่งชั้นสูง กับแหลมสูงด้านจั่ว หลังคาปั้นหยามุงหลังคา ลักษณะเป็นครั้งเดียวที่แพร่หลายมากว่ามันเป็นที่รู้จักเรียกขานว่า ' เวอร์จิเนียสไตล์ ' ในอาณานิคมทางตอนใต้ มีมักจะล้างหรือภายนอกจั่วปล่องไฟในหนึ่งหรือทั้งสองด้านของบ้านตัวอย่างที่โดดเด่นเหนือมักจะปล่องกลาง บ้านส่วนใหญ่มักจะไม้กรอบการก่อสร้างอิฐหรือหินรองพื้น แต่บางครั้งโครงสร้างทั้งหมดเป็นก่ออิฐ หน้าต่างมักจะ asymmetrically วางไว้ ขนาดธรรมดาสำหรับบ้านทั้งหมดอายุระหว่าง 16 ถึง 20 ฟุต ( 5 ถึง 6 เมตร ) ลึกและ 20 ถึง 40 ฟุต ( 6 ถึง 12 เมตร ) กว้างห้องโถงใหญ่เป็นห้องวัตถุประสงค์ทั่วไป และถ้าห้องอยู่ มีบันไดหรือบันไดให้มัน รับเป็นขนาดเล็กของทั้งสองห้อง และส่วนเพิ่มเติม มันถูกใช้โดยทั่วไปสำหรับนอน [ 1 ] [ 2 ]

บ้านทางเดินส่วนกลาง , ที่รู้จักกันเป็นโถงทางเดินห้องรับแขกบ้าน เชื่อ โดยนักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมให้มีการพัฒนาจากก่อนหน้านี้ที่ห้องโถงและห้องเล่นบ้านประเภท ในความเป็นจริงตัวอย่างมากมายเป็นที่รู้จักซึ่งก่อนหน้านี้ Hall และบ้านห้องรับแขกมีผนังเพิ่มเติมภายในห้องโถงห้องใหญ่เป็นรูปบ้าน ทางเดินส่วนกลาง [ 6 ]