Such cultivation is, in Eastern Sea

Such cultivation is, in Eastern Sea Region is not anything, if in Nine Provinces Continent, even also calculates on is a master.
But in Holy Land of Martialism, in Defoliation Bamboo Forest this kind of big influence, simply does not dare to imagine,
Because, this was really too weak, simply did not have the foothold.
And, listening to Li Xiang saying that these people were waste bamboo forest all people, completely was disciple, without Elder, only Elder, was the waste bamboo forest chancellor person, that was Hong Qiang.
At this moment, Chu Feng knows finally that waste bamboo forest, has looked why down upon including these waste, because of here, indeed very much cannot withstand.
„Does not know Hong Qiang Elder, now is where?”
Chu Feng opens the mouth to ask, how going down in the world no matter he this waste bamboo forest is, Hong Qiang is he joins the waste bamboo forest goal to be, he arrived here, to see one side Hong Qiang.
„Sir Hong Qiang, closes up all the year round, I came here three years, has seen only one side him.” Li Xiang said.
„All the year round closes up? That does not know that he does close up where?” Chu Feng asked.
„This, we do not know.” Li Xiang shook the head.
At this moment, Chu Feng looked to other disciple, but these people also in abundance shook the head, expressed that does not know Hong Qiang closed up where.
This, Chu Feng was depressed, far away catches up, thinks of every means infiltrates this waste bamboo forest, nothing but wants to see one side Hong Qiang.
But may be booing now, this Hong Qiang closes up unexpectedly all the year round, and nobody knows that which closing up he is, which does this want Chu Feng to go to see him?
„Hong Qiang senior!!!”
„Hong Qiang senior!!!!!”
„Hong Qiang senior!!!!!!!”
When, Chu Feng has to strain voice to shout.
His sound, is quite resounding, exceeds thunderously, the bamboo that shakes sways, the earth shivers.
Frightens waste bamboo forest disciple some on the scene, is hurries to stop up the ear, and retrocedes again and again, looks to the Chu Feng vision, filled feared and awed.
However was a pity that Chu Feng shouted for a long time, has been scared numerous position disciple, was startled the bird beast, may not have the response of Hong Qiang.
„Brother Chu Feng, you come this, to look for Chancellor Hong Qiang?” Suddenly, Li Xiang asked.
„Em.” Chu Feng had not denied that nodded.
„Does not know Brother Chu Feng, with Chancellor Hong Qiang is what relations?” Li Xiang curious asking.
„Has the casual acquaintance.” Chu Feng said.
„This, although does not know that what Brother Chu Feng has to look for Chancellor Hong Qiang, but you , if no urgent matter, might as well here waits for the First Rank day, Hong Qiang Elder is here chancellor, would coming.”
„Because I hear, although Chancellor Hong Qiang closes up all the year round, and nobody knows that which he in closes up, but he never has actually left waste bamboo forest.” Li Xiang said.
„Then, Hong Qiang senior, but also in this waste bamboo forest?” Chu Feng asked.
„Properly speaking, he should.” Li Xianghui said.
„Many thanks Brother Li Xiang directs.” Hears this words, already desperate Chu Feng, in the heart glowed is up a hope.
He decided that he in this waste bamboo forest, looks well, he has Heaven’s Eyes, if Hong Qiang really in waste bamboo forest, then he can certainly look.
But if, could not find including his Heaven’s Eyes, that then explained that Hong Qiang mostly not in waste bamboo forest, but this explained that he and Hong Qiang misses, although is unwilling, actually also can only relinquish in light of this.
Such one, Chu Feng will not keep here to waste the time, will leave directly, after all he also has the important matter to do.
Therefore, Chu Feng starts, walks randomly in waste bamboo forest, by the Heaven’s Eyes earnest observation, careful search any corner.
But this waste bamboo forest is also very big, even if Chu Feng, wants to go all over this waste bamboo forest each corner, must cost not the short time.
At this moment, the weather was black, Chu Feng in waste bamboo forest, searched for several double-hour, but actually has achieved nothing.
He walked the back character probably, is doomed unable to result in recompenses to be willing, unable to see Hong Qiang.
„Oh, it seems like has run a fruitless errand , the divine intervention is difficult to disobey.”
At this moment, Chu Feng stands above the nighttime sky, looks below waste bamboo forest, on the face has filled , but disappointed, unwilling sigh.
„That is”
But suddenly, the Chu Feng pupil shrinks, at present one bright, then starts the careful observation under.
„Oh, this should not real”
But this careful does not look importantly, Chu Feng actually already was the facial expression big change, in this disappointed eye, covered entirely was startled with the wild with joy color, on that depressed face, bloomed the bright smiling face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพาะปลูกดังกล่าวเป็น ในภาคตะวันออกของทะเลไม่อะไร ถ้าในเก้าจังหวัดทวีป คำนวณยัง เป็นต้นแบบในการแต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของ Martialism ในป่าไผ่ Defoliation อิทธิพลใหญ่ ชนิดนี้เพียงแค่ไม่กล้าจินตนาการเนื่องจาก นี้จริง ๆ เกินไป อ่อนแอ เพียงแค่ไม่มีพร้อมและ ฟังหลี่เซียงบอกว่า คนเหล่านี้คนป่าไผ่เสียหมด หมดเป็นศิษย์ ไม่ มีผู้สูงอายุ ผู้สูงอายุเท่านั้น ไม้ไผ่เสียป่าชานเซลเลอร์บุคคล ที่ฮ่องกงเฉียงขณะนี้ ฮองชูรู้สุดท้ายที่เสียป่าไผ่ มองทำไมลงเมื่อรวมทั้งเหล่านี้ เสีย เพราะที่นี่ แน่นอนมากไม่สามารถทน"ไม่ทราบพี่เฉียงฮ่องกง ขณะนี้ อยู่ตรงไหน"ฮชูเปิดปากถาม วิธีลงไปในโลกไม่ว่าเขาเสียนี้ คือเป็นป่าไผ่ ฮ่องกงเกวียงเป็นเขารวมเป้าหมายป่าไผ่เสียเขามาที่นี่ จะ ดูด้านหนึ่งฮ่องกงเกวียง"รักฮ่องกงเกวียง ปิดขึ้นตลอดทั้งปี มาที่นี่ 3 ปี ข้อคิดเห็นเพียงด้านเดียว" กล่าวว่า หลี่เซียง"ปิดตลอดทั้งปีค่า ที่ไม่ทราบว่า เขาโดนที่ไหน" ชูฮที่ถาม"นี้ เราไม่ทราบ" Li Xiang ส่ายหัวขณะนี้ ฮชูมองศิษย์อื่น ๆ แต่คนเหล่านี้ยังอุดมสมบูรณ์รักหัว แสดงไม่ทราบเกวียงฮ่องกงปิดว่านี้ ฮองชูได้รับความสุข ห่างโลง ตระหนักทุกแทรกวิธีนี้เสียป่าไผ่ ไม่มีอะไร แต่อยากดูข้างหนึ่งเฉียงฮ่องกงแต่อาจ booing ตอนนี้ เฉียงนี้ฮ่องกงปิดขึ้นโดยไม่คาดคิดตลอดทั้งปี และไม่มีใครรู้ว่า ที่ปิดเขาเป็น ซึ่งไม่นี้ต้องชูฮไปเห็นเขา"อาวุโสเฉียงฮ่องกง!!!""อาวุโสเฉียงฮ่องกง!!!""อาวุโสเฉียงฮ่องกง!!!"เมื่อ ฮองชูมีไปพร้อม ๆ เสียงต้องตะโกนเสียงของเขา ค่อนข้างจะกึกก้อง เกิน thunderously ไม้ไผ่ที่สั่นแกว่ง สะบัดโลกFrightens ศิษย์ป่าไผ่เสียบางส่วนในฉาก เป็น hurries ที่อุดหู และ retrocedes อีก วิสัยทัศน์ชูฮ เต็มไปด้วยกลัว และกลัวก็สงสารที่ชูฮตะโกนเป็นเวลานาน มีการ กลัวศิษย์หลายตำแหน่ง ตกใจสัตว์นก อาจไม่มีการตอบสนองของฮ่องกงเฉียง"พี่ชูฮ คุณมานี้ เพื่อหาชานเซลเลอร์ฮ่องกงเฉียง" ทันใดนั้น หลี่เซียงถาม"เอ็ม" ชูฮไม่ได้ปฏิเสธที่เลยต้อง"ไม่ทราบพี่ชูฮ เฉียงฮ่องกงแชนเซลเลอร์เป็นสิ่งสัมพันธ์" หลี่เซียงอยากรู้ถาม"มีความใกล้ชิดแบบสบายๆ" ชูฮที่กล่าวว่า"นี้ แม้รู้ว่า สิ่งที่พี่ชูฮมีหาชานเซลเลอร์ฮ่องกงเฉียง แต่ ถ้าไม่มีเรื่องเร่งด่วน อาจเป็นที่นี่รอวันอันดับแรก ฮ่องกงเกวียงพี่จะนี่ชานเซลเลอร์ จะมา""เพราะฉันได้ ยิน แม้ว่าชานเซลเลอร์ฮ่องกงเฉียงปิดขึ้นตลอดทั้งปี และไม่มีใครรู้ว่าที่เขาปิดในค่า แต่เขาไม่เคยมีจริงซ้ายป่าไผ่เสีย" กล่าวว่า หลี่เซียง"แล้ว ฮ่องกงเฉียงอาวุโส แต่ยังอยู่ในนี้เสียป่าไผ่" ชูฮที่ถาม"พูดอย่างถูกต้อง เขาควร" Li Xianghui กล่าวว่า"ขอบคุณมากพี่หลี่เซียงจูง" ได้ยินนี้คำ หมดหวังแล้วชูฮ เอนสวมเป็นความหวังเขาตัดสินใจว่า เขาในนี้เสียป่าไผ่ ดูดี เขามีดวงตาสวรรค์ ถ้าฮ่องกงเกวียงจริง ๆ ในเสียป่าไผ่ แล้วแน่นอนสามารถดูแต่ถ้า ไม่พบรวมทั้งดวงตาสวรรค์ของเขา ที่ได้อธิบายไว้ว่า ฮ่องกงเกวียงส่วนใหญ่ไม่เสียป่าไผ่ แต่นี้อธิบายได้ว่า เขาและเกวียงฮ่องกง misses แม้ว่า จำยอม จริงยัง สามารถเพียงสละในแง่นี้เช่นหนึ่ง ชูฮจะไม่เก็บไว้ที่นี่เสียเวลา จะทำให้ตรง หลังจาก นี้เขายังมีเรื่องสำคัญจะทำดังนั้น ฮองชูเริ่ม เดินแบบสุ่มในป่าไผ่เสีย โดยสังเกตอย่างจริงจังตาของสวรรค์ ค้นหาระมัดระวังมุมใดแต่เสียนี้ป่าไผ่ก็ใหญ่มาก แม้ว่าฮองชู ต้องการไปทั่วนี้ไม้ไผ่เสียป่าแต่ละมุม ต้องเสียค่าใช้จ่ายได้ในเวลาสั้น ๆขณะนี้ สภาพอากาศเป็นสีดำ ฮองชูในป่าไผ่ ค้นหาหลายสองชั่วโมง เสีย แต่จริง ได้ประสบความสำเร็จอะไรเขาเดินตัวหลังอาจจะ จะถึงวาระที่ไม่สามารถส่งผล recompenses จะยินดี ไม่เห็นฮ่องกงเกวียง"โอ้ มันดูเหมือนรันธุระการ fruitless การแทรกแซงของพระเจ้าเป็นการยากที่จะขัดกัน"ขณะนี้ ฮองชูที่ยืนอยู่บนท้องฟ้ายามค่ำคืน ดูด้านล่างป่าไผ่เสีย บนใบหน้า เต็ม ผิดหวัง แต่ถอนหายใจไม่เต็มใจ"ที่เป็น"แต่ทันใดนั้น หด ตัว ที่ปัจจุบันหนึ่งสดใส นักเรียนชูฮ แล้วเริ่มสังเกตระมัดระวังภายใต้"โอ้ นี้ควรไม่จริง"แต่ระวังนี้ไม่ได้ดูที่สำคัญ ฮองชูจริงแล้วมีสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงใหญ่ ในตาผิดหวัง ครอบคลุมทั้งหมดคือสะดุ้งกับป่าที่มีความสุขสี บนที่ใบหน้าหดหู่ เมื่อยที่ใบหน้ายิ้มสดใส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเพาะปลูกดังกล่าวคือในภาคตะวันออกของทะเลภาคคือไม่ได้อะไรถ้าในเก้าจังหวัดทวีปแม้ยังคำนวณบนเป็นหลัก.
แต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของ Martialism ในการผลัดใบป่าไผ่ชนิดของอิทธิพลใหญ่นี้ก็ไม่กล้าที่จะคิด
เพราะนี่คือจริงๆอ่อนแอเกินไปก็ไม่ได้มีการตั้งหลักได้.
และฟัง Li Xiang บอกว่าคนเหล่านี้เป็นป่าไผ่เสียทุกคนสมบูรณ์เป็นศิษย์โดยไม่ต้องพี่เท่านั้นพี่เป็นไม้ไผ่เสียคนป่านายกรัฐมนตรี นั่นคือฮ่องกง Qiang.
ขณะนี้จือฮรู้ในที่สุดว่าป่าไผ่เสียได้มองว่าทำไมลงมารวมทั้งของเสียเหล่านี้เพราะจากที่นี่แน่นอนมากไม่สามารถทน.
"ไม่ทราบฮ่องกงเกวียงพี่ตอนนี้อยู่ที่ไหน"
จือฮอ้าปากเพื่อถามว่าจะลงในโลกไม่ว่าเขาป่าไผ่เสียนี้คือฮ่องกง Qiang คือเขามาร่วมเป้าหมายป่าไผ่เสียที่จะเขามาที่นี่เพื่อที่จะเห็นอีกด้านหนึ่ง Hong Qiang.
"เซอร์ฮ่องกง เกวียงปิดขึ้นตลอดทั้งปีที่ผมมาที่นี่สามปีได้เห็นเพียงด้านใดด้านหนึ่งเขา. "Li Xiang กล่าวว่า.
" ตลอดทั้งปีปิดได้หรือไม่ ที่ไม่ทราบว่าเขาไม่ปิดขึ้นที่ไหน? "จือฮถาม.
" นี้เราไม่ทราบว่า. "Li Xiang ส่ายหัว.
ขณะนี้จือฮมองไปสาวกอื่น ๆ แต่คนเหล่านี้ยังอยู่ในความอุดมสมบูรณ์ส่าย หัวแสดงว่าไม่ทราบฮ่องกง Qiang ปิดที่.
นี้ชูฮก็มีความสุขห่างไกลสบตาคิดของทุกวิธีการแทรกตัวเข้าไปในป่าไผ่เสียนี้ไม่มีอะไร แต่ต้องการที่จะเห็นอีกด้านหนึ่ง Hong Qiang.
แต่อาจจะโห่ตอนนี้ นี้ฮ่องกงปิด Qiang ขึ้นโดยไม่คาดคิดตลอดทั้งปีและไม่มีใครรู้ว่าที่ปิดขึ้นเขาเป็นที่ไม่ต้องการนี้จือฮจะไปเห็นเขาได้หรือ
"Hong Qiang อาวุโส !!!"
"Hong Qiang อาวุโส !!!! ! "
" Hong Qiang อาวุโส !!!!!!! "
เมื่อจือฮมีสายพันธุ์ที่จะตะโกนเสียง.
เสียงของเขาเป็นดังก้องมากเกินราวกับฟ้าร้องไม้ไผ่ที่ส่ายไปส่ายสั่นสั่นแผ่นดิน.
กลัวเสียศิษย์ป่าไผ่ บางส่วนในที่เกิดเหตุเป็นรีบที่จะหยุดการขึ้นหูและ retrocedes อีกครั้งและอีกครั้งมีลักษณะเป็นจือฮวิสัยทัศน์ที่เต็มไปและกลัวกลัว.
แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าจือฮตะโกนเป็นเวลานานได้รับกลัวหลายตำแหน่งสาวก ก็ตกใจสัตว์นกอาจจะไม่ได้ตอบสนองของฮ่องกงเกวียง.
"บราเดอร์จือฮคุณมานี้จะมองหานายกรัฐมนตรีฮ่องกงเกวียง?" ทันใดนั้น Li Xiang ถาม.
"เอ็ม." จือฮไม่ได้ปฏิเสธว่าพยักหน้า .
"ไม่ทราบบราเดอร์จือฮกับนายกรัฐมนตรีฮ่องกง Qiang คือสิ่งที่ความสัมพันธ์?" Li Xiang ถามอยากรู้อยากเห็น.
"มีความใกล้ชิดในบรรยากาศสบาย ๆ ." จือฮกล่าวว่า.
"นี้แม้จะไม่ทราบว่าสิ่งที่บราเดอร์จือฮต้องมองหา นายกรัฐมนตรีฮ่องกงเกวียง แต่คุณหากไม่มีเรื่องเร่งด่วนเช่นกันอาจจะที่นี่รอวันอันดับแรก, ฮ่องกงเกวียงพี่อยู่ที่นี่นายกรัฐมนตรีจะมา. "
" เพราะผมได้ยินแม้นายกรัฐมนตรีฮ่องกง Qiang ปิดขึ้นตลอดทั้งปี และไม่มีใครรู้ว่าที่เขาในปิดขึ้น แต่เขาไม่เคยได้ออกจริงป่าไผ่เสีย. "Li Xiang กล่าวว่า.
" แล้ว, ฮ่องกง Qiang อาวุโส แต่ยังอยู่ในป่าไผ่เสียนี้? "จือฮถาม.
" พูดถูกต้องเขา ควร. "หลี่ Xianghui กล่าวว่า.
" ขอบคุณมากบราเดอร์ Li Xiang ชี้นำ. "ได้ยินคำนี้แล้วหมดหวังจือฮในหัวใจเรืองแสงขึ้นอยู่ความหวัง.
เขาตัดสินใจว่าเขาอยู่ในป่าไผ่เสียนี้ดูดีเขามีสวรรค์ ตาถ้าฮ่องกงเกวียงจริงๆในป่าไผ่เสียแล้วเขาได้อย่างแน่นอนดู.
แต่ถ้าไม่สามารถหารวมทั้งดวงตาสวรรค์ของเขานั้นอธิบายว่าฮ่องกงเกวียงส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในป่าไผ่เสีย แต่นี้อธิบายว่าเขายิงเฉียงไปทางฮ่องกงเกวียง แม้จะไม่เต็มใจที่จริงยังสามารถสละในไฟนี้.
ดังกล่าวหนึ่งจือฮจะไม่ให้ที่นี่ให้เสียเวลาที่จะออกโดยตรงหลังจากทั้งหมดเขายังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ.
ดังนั้นจือฮเริ่มต้น เดินแบบสุ่มในป่าไผ่เสียโดยดวงตาสวรรค์สังเกตอย่างจริงจังค้นหาระมัดระวังมุมใด ๆ .
แต่ป่าไผ่เสียนี้ยังมีขนาดใหญ่มากแม้ว่าจือฮต้องการที่จะไปทั่วป่าไผ่เสียนี้แต่ละมุมจะต้องเสียค่าใช้จ่ายไม่ได้ ช่วงเวลาสั้น ๆ .
ขณะนี้สภาพอากาศที่เป็นสีดำชูฮในป่าไผ่เสีย, การค้นหาหลายคู่ชั่วโมง แต่ที่จริงได้ประสบความสำเร็จอะไร.
เขาเดินตัวละครกลับมาอาจจะถึงวาระที่ไม่สามารถที่จะส่งผลในการตอบแทนแก่ที่จะเต็มใจ ไม่สามารถมองเห็น Hong Qiang.
"โอ้ดูเหมือนว่าได้ทำงานไปทำธุระไร้ผลการแทรกแซงของพระเจ้าเป็นเรื่องยากที่จะไม่เชื่อฟัง."
ขณะนี้จือฮยืนเหนือท้องฟ้ากลางคืนมีลักษณะดังต่อไปนี้ป่าไผ่ของเสียบนใบหน้าได้เติมเต็ม ผิดหวัง แต่ถอนหายใจไม่เต็มใจ.
"นั่นคือ"
แต่ทันใดนั้นนักเรียนจือฮจิตวิทยาอย่างหนึ่งในปัจจุบันที่สดใสแล้วเริ่มสังเกตระมัดระวังภายใต้.
"โอ้นี้ไม่ควรจริง"
แต่ระวังนี้ไม่ได้มีลักษณะที่สำคัญจือฮ ที่จริงแล้วเป็นการแสดงออกทางสีหน้าการเปลี่ยนแปลงใหญ่ในสายตาผิดหวังนี้ครอบคลุมทั้งหมดก็ต้องสะดุ้งกับป่าที่มีสีความสุขบนใบหน้าที่หดหู่ดอกใบหน้ารอยยิ้มที่สดใส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปลูก เช่น ในเขตทะเลภาคตะวันออก ไม่อะไรเลย ถ้าในจังหวัดเก้าทวีป แม้ยังคำนวณเป็นหลักแต่ในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ของการทำสงครามในการตัดป่าไผ่นี้เป็นอิทธิพลใหญ่ ก็ไม่กล้าที่จะจินตนาการเพราะนี่มันอ่อนแอเกินไป เพียงแค่ไม่ได้ตั้งหลักและ ฟัง หลี่เซียง ว่าคนพวกนี้เป็นเศษไม้ไผ่ป่า ทุก คน ทั้งหมด เป็นศิษย์ โดยไม่มีพี่ แต่พี่ก็เสียป่าไผ่ อำมาตย์คน นั่นคือ เจียงในช่วงเวลานี้ ชู ฟงรู้ในที่สุดว่า ไม้ไผ่ป่าเสีย ได้ดู ทำไมลงเมื่อรวมเหล่านี้เสีย เพราะที่นี่ แน่นอนมากไม่สามารถทนต่อ„ไม่ทราบว่าหงเฉียงผู้อาวุโส ตอนนี้อยู่ที่ไหน "ชู ฟงจะเปิดปากถาม แล้วจะลงในโลกไม่ว่าเขานี้ ไม้ไผ่ป่าร้าง ฮงเจียงเขารวมของเสียป่าไผ่เป้าหมายต้อง เขามาถึงที่นี่ เห็นด้านหนึ่งหงเฉียง„ใต้เท้าฮงเจียง ปิดขึ้นตลอดทั้งปี ผมมาที่นี่ 3 ปี ได้เห็นเพียงด้านเดียวเขา " หลี่เซียงกล่าว„ทั้งปีปิดขึ้น ที่ ไม่ รู้ ว่า เขาจะปิดตรงไหน " ชู ฟงถาม„นี้เราก็ไม่รู้ว่า " หลี่เซียง ส่ายศีรษะในช่วงเวลานี้ ชู ฟงมองศิษย์อื่น ๆแต่คนเหล่านี้ในความอุดมสมบูรณ์ สั่นศีรษะ แสดง ที่ ไม่ รู้จัก ฮงเจียงปิดที่นี้ ชู ฟงก็หดหู่ ไกลออกไปทัน คิดของทุกวิธีการแทรกซึมนี้เสีย ป่าไผ่ ไม่มีอะไร แต่อยากเห็นด้านหนึ่งหงเฉียงแต่อาจจะโห่นี่หงเฉียงปิดขึ้นโดยไม่คาดคิดตลอดปี และไม่มีใครรู้ว่า ที่ปิดเขา ซึ่งมันต้องการ ชู ฟงไปหาเขา ?„หงเฉียงรุ่นพี่ ! ! ! ! ! ! ! "„หงเฉียงรุ่นพี่ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! "„หงเฉียงรุ่นพี่ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! "เมื่อ ชู ฟงต้องเมื่อย เสียงตะโกนเสียงของเขาดังก้องสนั่นหวั่นไหวมากเกิน ไม้ไผ่ที่สั่นไหวเอนไป โลกสะท้านกลัวเสียป่าไผ่ สาวก บางฉาก ก็ควรรีบหยุดขึ้นหู และ retrocedes อีกครั้งและอีกครั้ง ดูให้ ชู ฟงวิสัยทัศน์เต็มกลัวและตกใจ .อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายที่ ชู ฟงตะโกนอยู่นาน กลัวลูกศิษย์ได้รับตำแหน่งมากมาย ตกใจ นก สัตว์ อาจไม่มีการตอบสนองของฮงเจียง„พี่ชู ฟง เธอมาเพื่อตามหาท่านฮงเจียง ? " ทันใดนั้น หลี่ เซียง ถาม„ em " ชู ฟงก็ไม่ได้ปฏิเสธว่า พยักหน้า„ไม่ทราบว่าพี่ชู ฟง กับ อำมาตย์ ฮอง เจียง เป็นสิ่งที่มีความสัมพันธ์ " หลี่ เซียง สงสัยถาม„มีความใกล้ชิดเป็นกันเอง " ชู ฟง กล่าว„นี้ , แม้ว่า ไม่ รู้ ว่า อะไรพี่ ชู ฟงมองเสนาบดีฮงเจียง แต่คุณ ถ้าไม่มีเรื่องด่วน ก็มารอให้วันอันดับแรก หงเฉียงท่านอยู่ที่นี่ท่านจะมา "„เพราะฉันได้ยิน แม้ว่าท่านหงเฉียงปิดขึ้นตลอดทั้งปี และไม่มีใครรู้ว่า ที่เขาปิดหมด แต่เขาไม่เคยได้จริงเหลือเศษไม้ไผ่ป่า " หลี่เซียงกล่าว„แล้ว เจียง ฮอง อาวุโส แต่ยังเสียในป่าไผ่ " ชู ฟงถาม„ถูกต้องพูด เขาควร xianghui " ลีกล่าว„ขอบคุณมากพี่หลี่เซียง จูง " ได้ยินคำพูดนี้แล้วหมดหวัง ชู ฟง ในใจก็เรืองแสงขึ้น ความหวังเขาตัดสินใจว่าเขาในนี้ต้องเสียป่าไม้ไผ่ ดูเขามีดวงตาสวรรค์ ถ้าหงเฉียงจริงๆในป่าไผ่เสีย แล้วเขาก็มองแต่ถ้าไม่สามารถหารวมทั้งของเขาดวงตาสวรรค์ ที่อธิบายว่า ฮงเจียงส่วนใหญ่ไม่ได้อยู่ในป่าไผ่ที่สูญเปล่า แต่นี้ อธิบายว่า เขา และ เจียง คิดถึง ถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใจ จริงยังสามารถสละในแสงนี้เช่นหนึ่ง ชู ฟงจะไม่เก็บมาเสีย เวลาจะทิ้งโดยตรงหลังจากทั้งหมดเขาก็มีเรื่องสำคัญต้องทำดังนั้น ชู ฟงเริ่มเดินสุ่มในป่าไผ่เสียโดยสวรรค์ตาจริงจัง การสังเกต การค้นหาระวังมุมใด ๆ .แต่นี่เสียป่าไผ่ก็ใหญ่มาก แม้ว่า ชู ฟง อยากไปทั่วป่าไผ่นี้เสียค่าใช้จ่ายแต่ละมุมต้องไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆในช่วงเวลานี้อากาศเป็นดำ ชู ฟงในป่าไผ่เสียหาชั่วโมงคู่หลาย แต่ก็มีความไม่มีอะไรเขาเดินตัวหลังอาจจะถึงวาระที่ไม่สามารถส่งผลใน recompenses เต็มใจ ไม่สามารถเห็นฮงเจียง„ดูเหมือนได้ทำธุระที่ไร้ผล , การแทรกแซงของพระเจ้าเป็นเรื่องยากที่จะไม่เชื่อฟัง "ในช่วงเวลานี้ ชู ฟงที่ยืนข้างต้นกลางคืนท้องฟ้าดูด้านล่าง ไม้ไผ่ป่าขยะ บนใบหน้ามีเต็ม แต่ผิดหวัง ไม่ถอนใจ„นั่น "แต่ทันใดนั้น ชู ฟง รูม่านตาหด ปัจจุบันหนึ่งสว่าง แล้วเริ่มต้นการสังเกตระมัดระวังภายใต้„นี่ไม่ควรจริงๆ "แต่ระวัง ไม่ ดู คือ ชู ฟงจริง ๆ แล้วมีสีหน้าเปลี่ยนใหญ่ในสายตาผิดหวังนี้ครอบคลุมทั้งหมดตกใจกับป่า กับความสุขที่ depresse สี