ven his calm and reasoned academic

ven his calm and reasoned academic demeanor, it is easy to miss just how provocative Erik Brynjolfsson’s contention really is. ­Brynjolfsson, a professor at the MIT Sloan School of Management, and his collaborator and coauthor Andrew McAfee have been arguing for the last year and a half that impressive advances in computer technology—from improved industrial robotics to automated translation services—are largely behind the sluggish employment growth of the last 10 to 15 years. Even more ominous for workers, the MIT academics foresee dismal prospects for many types of jobs as these powerful new technologies are increasingly adopted not only in manufacturing, clerical, and retail work but in professions such as law, financial services, education, and medicine.

That robots, automation, and software can replace people might seem obvious to anyone who’s worked in automotive manufacturing or as a travel agent. But Brynjolfsson and McAfee’s claim is more troubling and controversial. They believe that rapid technological change has been destroying jobs faster than it is creating them, contributing to the stagnation of median income and the growth of inequality in the United States. And, they suspect, something similar is happening in other technologically advanced countries.

Perhaps the most damning piece of evidence, according to Brynjolfsson, is a chart that only an economist could love. In economics, productivity—the amount of economic value created for a given unit of input, such as an hour of labor—is a crucial indicator of growth and wealth creation. It is a measure of progress. On the chart Brynjolfsson likes to show, separate lines represent productivity and total employment in the United States. For years after World War II, the two lines closely tracked each other, with increases in jobs corresponding to increases in productivity. The pattern is clear: as businesses generated more value from their workers, the country as a whole became richer, which fueled more economic activity and created even more jobs. Then, beginning in 2000, the lines diverge; productivity continues to rise robustly, but employment suddenly wilts. By 2011, a significant gap appears between the two lines, showing economic growth with no parallel increase in job creation. Brynjolfsson and McAfee call it the “great decoupling.” And Brynjolfsson says he is confident that technology is behind both the healthy growth in productivity and the weak growth in jobs.

It’s a startling assertion because it threatens the faith that many economists place in technological progress. Brynjolfsson and McAfee still believe that technology boosts productivity and makes societies wealthier, but they think that it can also have a dark side: technological progress is eliminating the need for many types of jobs and leaving the typical worker worse off than before. ­Brynjolfsson can point to a second chart indicating that median income is failing to rise even as the gross domestic product soars. “It’s the great paradox of our era,” he says. “Productivity is at record levels, innovation has never been faster, and yet at the same time, we have a falling median income and we have fewer jobs. People are falling behind because technology is advancing so fast and our skills and organizations aren’t keeping up.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวนของเขาสงบ และ reasoned กิริยาท่าทางวิชาการ ซึ่งง่ายต่อการช่วงชิงงานบนนางสาวเพียงวิธีกระตุ้น Erik Brynjolfsson ของจริง ๆ คือ Brynjolfsson ศาสตราจารย์ ที่ MIT สโลนโรงเรียนของผู้ บริหาร และเขา collaborator coauthor McAfee แอนดรูว์มีการโต้เถียงสำหรับตัวสุดท้ายปีครึ่งน่าประทับใจความก้าวหน้าของเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ — จากวิทยาปรับปรุงอุตสาหกรรมบริการแปลภาษาอัตโนมัติซึ่งอยู่เบื้องหลังการเติบโตการจ้างงานที่ซบเซาของ 10-15 ปีส่วนใหญ่ ยิ่งดคิลสำหรับผู้ปฏิบัติงาน นักวิชาการ MIT เล็งเห็นแนวโน้มแค่สำหรับงานหลายชนิดมีมากขึ้นมีนำเทคโนโลยีใหม่เหล่านี้มีประสิทธิภาพไม่เพียงแต่ ในการ ผลิต เสมียน และงานขายปลีก แต่ ในวิชาชีพเช่นกฎหมาย บริการทางการเงิน การศึกษา และยาว่า หุ่นยนต์ อัตโนมัติ และซอฟต์แวร์สามารถแทนคนอาจดูเหมือนชัดเจนกับทุกคนที่ทำงาน ในการผลิตรถยนต์ หรือท่องเที่ยว แต่เรียกร้อง Brynjolfsson และของ McAfee จะเพิ่มปัญหา ความแย้ง พวกเขาเชื่อว่า การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีอย่างรวดเร็วมีการทำลายงานเร็วกว่ามันจะสร้างพวกเขา สนับสนุนความซบเซาของมัธยฐานของรายได้และการเติบโตของความไม่เท่าเทียมกันในสหรัฐอเมริกา ก พวกเขาสงสัย คล้ายที่เกิดขึ้นในประเทศอื่น ๆ เทคโนโลยีขั้นสูงบางทีหลักฐาน ตาม Brynjolfsson ชิ้นสุด damning คือ แผนภูมิที่ไม่สามารถรักเท่าที่นักเศรษฐศาสตร์ ในเศรษฐศาสตร์ ผลิต — จำนวนมูลค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างสำหรับกำหนดหน่วยของอินพุต เช่นชั่วโมงแรงงานซึ่งเป็นตัวบ่งชี้สำคัญของการสร้างการเจริญเติบโตและมั่งคั่ง การวัดความคืบหน้าได้ บนแผนภูมิ Brynjolfsson ชอบแสดง บรรทัดแสดงผลผลิตและการจ้างงานรวมในสหรัฐอเมริกา ปีหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง สองบรรทัดอย่างใกล้ชิดติดตามกัน กับการเพิ่มขึ้นในงานที่สอดคล้องกับการเพิ่มประสิทธิภาพในการ เป็นรูปแบบที่ชัดเจน: เป็นธุรกิจสร้างมูลค่าเพิ่มมากขึ้นจากแรงงานของพวกเขา รวมทั้งประเทศกลายเป็นสวยงามยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงเพิ่มเติมกิจกรรมทางเศรษฐกิจ และสร้างงานเพิ่มเติม แล้ว เริ่มต้นในปี 2000 บรรทัด diverge ผลผลิตยังคงเพิ่มขึ้นอย่างทนทาน แต่จ้างงานทันที wilts ปี 2011 ช่องว่างสำคัญปรากฏระหว่างสองบรรทัด แสดงการเติบโตทางเศรษฐกิจ มีเพิ่มคู่ขนานในการสร้างงาน Brynjolfsson และ McAfee เรียกว่าการ "ดี decoupling" และ Brynjolfsson กล่าวว่า เขามีความเชื่อมั่นว่า เทคโนโลยีจะอยู่เบื้องหลังการเติบโตที่มีสุขภาพดีในผลผลิตและการเติบโตที่อ่อนแอในงานมันเป็นการยืนยันตกใจ เพราะมันข่มขู่เชื่อว่านักเศรษฐศาสตร์จำนวนมากทำในความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี Brynjolfsson และ McAfee ยังเชื่อว่า เทคโนโลยีเพิ่มผลผลิต และทำให้สังคม wealthier แต่พวกเขาคิดว่า มันยังสามารถมีด้านมืดของพลัง: ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสำหรับงานหลายชนิด และออกจากผู้ปฏิบัติงานโดยทั่วไปแย่ลงปิดมากกว่า Brynjolfsson สามารถชี้ไปที่แผนภูมิที่สองระบุว่า รายได้มัธยฐานล้มเหลวจะเพิ่มขึ้นแม้เป็นผลิตภัณฑ์ภายในประเทศรวมโถง "มันเป็น paradox ดียุคสมัยของเรา เขากล่าวว่า "ผลผลิตอยู่ที่ระดับระเบียน นวัตกรรมไม่เคยเร็ว แต่ในเวลาเดียวกัน เรามีรายได้มัธยฐานตก และเรามีงานน้อยลง คนจะลดลงหลังเนื่องจากเทคโนโลยีก้าวหน้าเพื่อให้รวดเร็ว และทักษะของเรา และองค์กรไม่ทัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวนประพฤติทางวิชาการของเขาสงบและเหตุผลมันเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดเพียงวิธีการต่อสู้ที่เร้าใจของเอริค Brynjolfsson จริงๆ Brynjolfsson อาจารย์ที่ MIT Sloan วิทยาลัยการจัดการและการทำงานร่วมกันของเขาและผู้เขียนร่วมแอนดรูแมคอาฟีได้รับการโต้เถียงสำหรับปีที่ผ่านมาและครึ่งหนึ่งที่ความก้าวหน้าที่น่าประทับใจในเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์จากหุ่นยนต์อุตสาหกรรมที่ดีขึ้นกับการแปลอัตโนมัติบริการส่วนใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังการชะลอตัว การเจริญเติบโตของการจ้างงานของช่วง 10 ถึง 15 ปี แม้จะเป็นลางไม่ดีมากขึ้นสำหรับคนงานที่เอ็มไอทีนักวิชาการคาดการณ์แนวโน้มลดใจสำหรับหลายประเภทของงานที่เป็นเทคโนโลยีใหม่เหล่านี้มีประสิทธิภาพเป็นที่ยอมรับมากขึ้นไม่เพียง แต่ในการผลิต, ธุรการ, ค้าปลีกและการทำงาน แต่ในวิชาชีพเช่นกฎหมาย, บริการทางการเงิน, การศึกษา, และยารักษาโรคที่หุ่นยนต์อัตโนมัติและซอฟแวร์สามารถแทนที่คนอาจจะดูเหมือนชัดเจนกับทุกคนที่ทำงานในการผลิตยานยนต์หรือเป็นตัวแทนการท่องเที่ยว แต่การเรียกร้อง Brynjolfsson และ McAfee เป็นที่หนักใจมากขึ้นและความขัดแย้ง พวกเขาเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีอย่างรวดเร็วได้รับการทำลายงานได้เร็วขึ้นกว่าที่มันคือการสร้างให้พวกเขามีส่วนทำให้เกิดความเมื่อยล้าของการแบ่งรายได้และการเติบโตของความไม่เท่าเทียมกันในประเทศสหรัฐอเมริกา และพวกเขาสงสัยว่าบางสิ่งบางอย่างที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นในประเทศอื่น ๆ ในเทคโนโลยีขั้นสูง. บางทีชิ้นสาปแช่งมากที่สุดของหลักฐานตาม Brynjolfsson เป็นแผนภูมิที่มีเพียงนักเศรษฐศาสตร์จะรัก เศรษฐศาสตร์ผลผลิตปริมาณของมูลค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นสำหรับหน่วยที่กำหนดของการป้อนข้อมูลเช่นชั่วโมงของแรงงานเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของการเจริญเติบโตและการสร้างความมั่งคั่ง มันเป็นตัวชี้วัดความคืบหน้า ในชาร์ Brynjolfsson ชอบที่จะแสดงเส้นที่แยกจากกันเป็นตัวแทนของการผลิตและการจ้างงานทั้งหมดในประเทศสหรัฐอเมริกา ปีที่ผ่านมาหลังสงครามโลกครั้งที่สองสายการติดตามอย่างใกล้ชิดกันกับการเพิ่มขึ้นในงานที่สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นในการผลิต รูปแบบที่มีความชัดเจน: เป็นธุรกิจที่สร้างมูลค่าเพิ่มจากคนงานของพวกเขาซึ่งเป็นประเทศที่เป็นทั้งกลายเป็นยิ่งขึ้นซึ่งผลักดันกิจกรรมทางเศรษฐกิจมากขึ้นและสร้างงานได้มากยิ่งขึ้น จากนั้นเริ่มต้นในปี 2000 เส้นแตกต่าง; การผลิตยังคงเพิ่มขึ้นอย่างทนทาน แต่การจ้างงานอย่างกระทันหัน Wilts โดยปี 2011 มีช่องว่างที่สำคัญปรากฏขึ้นระหว่างทั้งสองเส้นแสดงการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่มีการเพิ่มขึ้นคู่ขนานในการสร้างงาน Brynjolfsson และ McAfee เรียกมันว่า "decoupling ที่ดี." และ Brynjolfsson เขาบอกว่าเขามีความมั่นใจว่าเทคโนโลยีที่อยู่เบื้องหลังทั้งการเจริญเติบโตมีสุขภาพดีในการผลิตและการเจริญเติบโตที่อ่อนแอในงาน. มันเป็นความยืนยันที่น่าตกใจเพราะมันขู่ว่าเชื่อว่านักเศรษฐศาสตร์หลายคนวางในความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี . Brynjolfsson และแมคอาฟียังคงเชื่อว่าเทคโนโลยีที่ช่วยเพิ่มผลผลิตและทำให้สังคมที่มั่งคั่ง แต่พวกเขาคิดว่ามันยังสามารถมีด้านมืด: ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจะไม่จำเป็นต้องใช้หลายประเภทของงานและออกจากคนงานทั่วไปที่เลวร้ายยิ่งกว่าก่อน Brynjolfsson สามารถชี้ไปที่แผนภูมิที่สองแสดงให้เห็นว่ารายได้เฉลี่ยเป็นความล้มเหลวที่จะเพิ่มขึ้นแม้ในขณะที่ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศบิน "มันเป็นความขัดแย้งที่ยิ่งใหญ่ในยุคของเรา" เขากล่าว "ผลผลิตอยู่ที่ระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์นวัตกรรมที่ไม่เคยได้เร็วขึ้นและยังในเวลาเดียวกันเรามีรายได้เฉลี่ยที่ลดลงและเรามีงานน้อยลง คนที่อยู่เบื้องหลังจะล้มเพราะเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วและทักษะของเราและองค์กรที่ไม่ได้รับการรักษาขึ้น. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยังสงบของเขาและเหตุผลพฤติการณ์วิชาการ มันเป็นเรื่องง่ายที่จะพลาดเพียงวิธียั่วอีริค Brynjolfsson การแข่งขันจริงๆ อง Brynjolfsson , อาจารย์ที่เอ็มไอทีสโลนโรงเรียนการจัดการเกี่ยวกับผู้เขียนร่วม Andrew McAfee ของเขาและได้รับการโต้เถียงสำหรับปีที่ผ่านมาและครึ่งหนึ่งที่ก้าวหน้าในเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่น่าประทับใจจากหุ่นยนต์อุตสาหกรรมการปรับปรุงการบริการการแปลอัตโนมัติเป็นส่วนใหญ่ หลังซบเซาการเจริญเติบโตของการจ้างงานในช่วง 10 ถึง 15 ปี ยิ่งน่ากลัวสำหรับคนทำงานนักวิชาการคาดลูกค้า MIT กลุ้มใจสำหรับหลายประเภทของงานเป็นเทคโนโลยีใหม่เหล่านี้มีประสิทธิภาพมากขึ้นใช้ไม่เพียง แต่ในการผลิต , ธุรการ และธุรกิจค้าปลีก แต่ในงานวิชาชีพ เช่น กฎหมาย บริการทางการเงิน การศึกษา และการแพทย์

ที่หุ่นยนต์อัตโนมัติและซอฟต์แวร์จะแทนที่คนอาจดูเหมือนชัดเจนเพื่อทุกคนที่ทำงานในยานยนต์ หรือที่ตัวแทนท่องเที่ยว . แต่ Brynjolfsson และ McAfee เรียกร้องหนักใจมากขึ้นและขัดแย้ง พวกเขาเชื่อว่า การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีอย่างรวดเร็วได้รับการทำลายงานเร็วกว่า มันคือการสร้างพวกเขาเกิดความซบเซาของรายได้เฉลี่ย และการเติบโตทางเศรษฐกิจในสหรัฐอเมริกา และพวกเขาสงสัยว่าสิ่งที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นในประเทศที่ทันสมัยอื่น ๆ .

บางทีสาปแช่งมากที่สุดชิ้นส่วนหลักฐานตาม Brynjolfsson เป็นแผนภูมิที่นักเศรษฐศาสตร์ควรจะรัก ในเศรษฐศาสตร์การผลิตปริมาณของมูลค่าทางเศรษฐกิจ สร้างขึ้นเพื่อให้หน่วยป้อนข้อมูล เช่นชั่วโมงของแรงงานเป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของการเจริญเติบโตและการสร้างความมั่งคั่ง เป็นการวัดความก้าวหน้า บนแผนภูมิ Brynjolfsson ชอบโชว์ , สายแยกเป็นตัวแทนของผลผลิตและการจ้างงานทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ปีหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสองบรรทัดอย่างใกล้ชิดติดตามแต่ละอื่น ๆด้วยการเพิ่มในงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อเพิ่มผลผลิต รูปแบบที่ชัดเจน คือ เป็นธุรกิจที่สร้างมูลค่าเพิ่มจากแรงงานของประเทศโดยรวมเริ่มดีขึ้น ซึ่งเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจมากขึ้น และสร้างงานมากขึ้น แล้ว เริ่มต้นในปี 2000 บรรทัดแตกต่าง ; ผลผลิตยังคงเพิ่มขึ้นอย่างทนทาน แต่การจ้างงานก็จะเหี่ยวเฉา . โดยปี 2554ช่องว่างที่สำคัญจะปรากฏขึ้นระหว่างสองบรรทัด แสดงการเติบโตทางเศรษฐกิจกับขนานไม่มีเพิ่มในการสร้างงาน Brynjolfsson และ McAfee ก็เรียกว่า " decoupling ที่ดี . " และกล่าวว่าเขามีความมั่นใจว่า Brynjolfsson เทคโนโลยีที่อยู่เบื้องหลังทั้งสุขภาพ การเจริญเติบโต ผลผลิตและการเจริญเติบโตที่อ่อนแอในงาน

มันน่าตกใจ เพราะการคุกคามความเชื่อว่านักเศรษฐศาสตร์หลายสถานที่ในความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี Brynjolfsson และ McAfee ยังคงเชื่อว่าเทคโนโลยีที่ช่วยเพิ่มผลผลิตและทำให้สังคมที่มั่งคั่ง แต่เขาคิดว่ามันยังมีด้านมืด : ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีจะขจัดความต้องการสำหรับหลายประเภทของงานและปล่อยให้คนงานทั่วไปแย่ลงกว่าเดิมอง Brynjolfsson สามารถชี้ไปที่สองกราฟระบุว่ารายได้เฉลี่ยคือความล้มเหลวเพิ่มขึ้นแม้ในขณะที่ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศบิน . " มันขัดกันมาก ในยุคของเรา " เขากล่าว " ผลผลิตอยู่ที่ระดับบันทึกนวัตกรรมที่ไม่เคยมีเร็วขึ้น และยังได้ในเวลาเดียวกัน เรามีตกเฉลี่ยรายได้และมีงานน้อยลง