Main resultsTen RCTs comparing one

Main results
Ten RCTs comparing one to three months of intracranial neurostimulation to sham stimulation were identified. One trial was on
anterior thalamic DBS (n = 109; 109 treatment periods); two trials on centromedian thalamic DBS (n = 20; 40 treatment periods),
but only one of the trials (n = 7; 14 treatment periods) reported sufficient information for inclusion in the quantitative meta-analysis;
three trials on cerebellar stimulation (n = 22; 39 treatment periods); three trials on hippocampal DBS (n = 15; 21 treatment periods);
and one trial on responsive ictal onset zone stimulation (n = 191; 191 treatment periods). Evidence of selective reporting was present
in four trials and the possibility of a carryover effect complicating interpretation of the results could not be excluded in 4 cross-over
trials without any washout period.
Moderate-quality evidence could not demonstrate statistically or clinically significant changes in the proportion of patients who were
seizure-free or experienced a 50% or greater reduction in seizure frequency (primary outcome measures) after 1 to 3 months of anterior
thalamic DBS in (multi)focal epilepsy, responsive ictal onset zone stimulation in (multi)focal epilepsy patients and hippocampal DBS
in (medial) temporal lobe epilepsy. However, a statistically significant reduction in seizure frequency was found for anterior thalamic
DBS (-17.4% compared to sham stimulation; 95%confidence interval (CI) -32.1 to -1.0; high-quality evidence), responsive ictal onset
zone stimulation (-24.9%; 95% CI -40.1 to 6.0; high-quality evidence) ) and hippocampal DBS (-28.1%; 95% CI -34.1 to -22.2;
moderate-quality evidence). Both anterior thalamicDBS and responsive ictal onset zone stimulation do not have a clinicallymeaningful
impact on quality life after three months of stimulation (high-quality evidence).
Electrode implantation resulted in asymptomatic intracranial haemorrhage in 3% to 4% of the patients included in the two largest
trials and 5% to 13% had soft tissue infections; no patient reported permanent symptomatic sequelae. Anterior thalamic DBS was
associated with fewer epilepsy-associated injuries (7.4 versus 25.5%; P = 0.01) but higher rates of self-reported depression (14.8 versus
1.8%; P = 0.02) and subjective memory impairment (13.8 versus 1.8%; P = 0.03); there were no significant differences in formal
neuropsychological testing results between the groups. Responsive ictal-onset zone stimulation was well tolerated with few side effects
but SUDEP rate should be closely monitored in the future (4 per 340 [= 11.8 per 1000] patient-years; literature: 2.2-10 per 1000
patient-years). The limited number of patients preclude firm statements on safety and tolerability of hippocampal DBS.
With regards to centromedian thalamic DBS and cerebellar stimulation, no statistically significant effects could be demonstrated but
evidence is of only low to very low quality.
Authors’ conclusions
Only short term RCTs on intracranial neurostimulation for epilepsy are available. Compared to sham stimulation, one to three months
of anterior thalamic DBS ((multi)focal epilepsy), responsive ictal onset zone stimulation ((multi)focal epilepsy) and hippocampal
DBS (temporal lobe epilepsy) moderately reduce seizure frequency in refractory epilepsy patients. Anterior thalamic DBS is associated
with higher rates of self-reported depression and subjective memory impairment. SUDEP rates require careful monitoring in patients
undergoing responsive ictal onset zone stimulation. There is insufficient evidence to make firm conclusive statements on the efficacy
and safety of hippocampal DBS, centromedian thalamic DBS and cerebellar stimulation. There is a need for more, large and welldesigned
RCTs to validate and optimize the efficacy and safety of invasive intracranial neurostimulation treatments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์หลักระบุ 10 RCTs intracranial neurostimulation นับหนึ่งถึงสามเดือนเปรียบเทียบกับซัมซุยโปกระตุ้น ทดลองหนึ่งอยู่แอนทีเรียร์ thalamic เศรษฐกิจ (n =รอบระยะเวลาการรักษา 109; 109); การทดลองที่สองบน centromedian เศรษฐกิจ thalamic (n = 20; 40 รอบระยะเวลาการรักษา),แต่เฉพาะหนึ่งทดลอง (n =รอบระยะเวลาการรักษา 7; 14) รายงานข้อมูลที่เพียงพอสำหรับการรวมในแบบเชิงปริมาณ meta-analysisสามการทดลองบน cerebellar กระตุ้น (n =รอบระยะเวลาการรักษา 22; 39); สามการทดลองบนเศรษฐกิจ hippocampal (n =รอบระยะเวลาการรักษา 15; 21);และทดลองหนึ่งบนเริ่มตอบสนอง ictal โซนกระตุ้น (n =รอบระยะเวลาการรักษา 191; 191) มีหลักฐานของการรายงานที่เลือกใน 4 การทดลองและสามารถเป็น carryover complicating ตีความผลลัพธ์ผลอาจไม่ออกในขนมากกว่า 4การทดลองไม่ มีรอบระยะเวลาใด ๆ ไปกวาดออกหลักฐานคุณภาพปานกลางสามารถแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทางสถิติ หรือทางคลินิกสำคัญในสัดส่วนของผู้ป่วยที่ฟรีเป็นลม หรือมีประสบการณ์ 50% หรือลดลงมากกว่าในความถี่เป็นลม (วัดผลหลัก) หลังจากเดือนที่ 1 ถึง 3 ของแอนทีเรียร์เศรษฐกิจ thalamic (หลาย) โฟกัสโรคลมชัก กระตุ้นโซน ictal เริ่มตอบสนองในผู้ป่วยโรคลมชักที่โฟกัส (หลาย) และเศรษฐกิจ hippocampalในโรคลมชักของสมองกลีบขมับ (ด้านใกล้กลาง) อย่างไรก็ตาม ความถี่เป็นลมลดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติถูกพบแอนทีเรียร์ thalamicเศรษฐกิจ (-17.4% เมื่อเทียบกับซัมซุยโปกระตุ้น ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) -32.1 การ-1.0 คุณภาพหลักฐาน), ictal เริ่มตอบสนองโซนกระตุ้น (-24.9%; 95% CI-40.1 กับ 6.0 หลักฐานคุณภาพ)) และเศรษฐกิจ hippocampal (-28.1%; 95% CI-34.1 กับ-22.2คุณภาพปานกลางหลักฐาน) ThalamicDBS แอนทีเรียร์และเริ่มตอบสนอง ictal โซนกระตุ้นไม่มีการ clinicallymeaningfulส่งผลต่อคุณภาพชีวิตหลังจาก 3 เดือนกระตุ้น (คุณภาพหลักฐาน)อิเล็กโทรดฤทธิ์ทำให้เกิด haemorrhage intracranial แสดงอาการใน 3% ถึง 4% ของผู้ป่วยที่อยู่ในสองที่ใหญ่ที่สุดการทดลองและ 5% ถึง 13% มีการติดเชื้อของเนื้อเยื่ออ่อน ผู้ป่วยไม่มีรายงานอาการ sequelae ถาวร แอนทีเรียร์ thalamic เศรษฐกิจได้เกี่ยวข้องกับน้อยเกี่ยวข้องกับโรคลมชักการบาดเจ็บ (7.4 เมื่อเทียบกับ 25.5% P = 0.01) แต่ราคาสูงกว่าของรายงานด้วยตนเอง (14.8 เมื่อเทียบกับ1.8% P = 0.02) และหน่วยความจำตามอัตวิสัยผล (13.8 เทียบกับ 1.8% P = 0.03); มีไม่แตกต่างกันเป็นทางการneuropsychological ผลการทดสอบระหว่างกลุ่ม กระตุ้นโซน ictal เริ่มตอบสนองได้ดีสมกับผลข้างเคียงน้อยแต่อัตรา SUDEP ควรจะใกล้ชิดตรวจสอบในอนาคต (4 ต่อ 340 [= 11.8 ต่อ 1000] ผู้ป่วยปี วรรณกรรม: 2.2-10 ต่อ 1000ผู้ป่วยปี) จำกัดจำนวนผู้ป่วยห้ามงบบริษัท tolerability hippocampal เศรษฐกิจและความปลอดภัยเกี่ยวกับ centromedian thalamic เศรษฐกิจและกระตุ้น cerebellar อาจแสดงผลไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่หลักฐานที่เป็นของต่ำเฉพาะคุณภาพต่ำมากข้อสรุปของผู้เขียนเพียง ระยะสั้น RCTs บน neurostimulation intracranial สำหรับโรคลมชักมี เมื่อเทียบกับซัมซุยโปกระตุ้น หนึ่งถึงสามเดือนของเศรษฐกิจ thalamic แอนทีเรียร์ ((หลาย) โฟกัสโรคลมชัก), กระตุ้นเริ่มตอบสนอง ictal โซน ((หลาย) โรคลมชักโฟกัส) และ hippocampalเศรษฐกิจ (สมองกลีบขมับโรคลมชัก) ลดความถี่เป็นลมในผู้ป่วยโรคลมชัก refractory ปานกลาง แอนทีเรียร์ thalamic เศรษฐกิจจะเชื่อมโยงด้วยราคาที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าด้วยตนเองรายงานผลหน่วยความจำตามอัตวิสัย ราคา SUDEP ต้องตรวจสอบระมัดระวังในผู้ป่วยระหว่างกระตุ้นโซน ictal เริ่มตอบสนอง มีหลักฐานไม่เพียงพอต้องรายงานข้อสรุปยืนยันประสิทธิภาพและความปลอดภัยของ hippocampal เศรษฐกิจ centromedian thalamic เศรษฐกิจและกระตุ้น cerebellar จำเป็นต้องเพิ่มเติม มีขนาดใหญ่ และ welldesignedRCTs เพื่อตรวจสอบ และปรับปรุงประสิทธิภาพและความปลอดภัยของการรักษา neurostimulation intracranial รุกราน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลหลักสิบ RCTs เปรียบเทียบ 1-3 เดือนของการ neurostimulation สมองเพื่อ sham การกระตุ้นที่ถูกระบุ
หนึ่งในการพิจารณาคดีอยู่บนหน้า thalamic ดีบีเอส (n = 109; 109 ระยะเวลาการรักษา);
สองการทดลองใน centromedian thalamic ดีบีเอส (n = 20; 40 ระยะเวลาการรักษา)
แต่เพียงอย่างใดอย่างหนึ่งของการทดลอง (n = 7; ระยะเวลา 14 รักษา) รายงานข้อมูลที่เพียงพอเพื่อรวมไว้ในเชิงปริมาณการวิเคราะห์อภิมา;
สามการทดลองในการกระตุ้นสมองน้อย (n = 22; 39 ระยะเวลาการรักษา); สามการทดลองใน hippocampal ดีบีเอส (n = 15; 21 ระยะเวลาการรักษา)
และการพิจารณาคดีหนึ่งที่เริ่มมีอาการตอบสนองต่อการกระตุ้นชักนานโซน (n = 191; 191 ระยะเวลาการรักษา) หลักฐานของการรายงานเลือกเป็นของขวัญในสี่ของการทดลองและความเป็นไปได้ของผลยกยอดแทรกซ้อนการแปลผลไม่ได้รับการยกเว้นใน 4 ข้ามไปทดลองโดยไม่มีกำหนดเวลาการชะล้างใดๆ . หลักฐานปานกลางที่มีคุณภาพไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงสถิติหรือทางคลินิกการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใน สัดส่วนของผู้ป่วยที่เป็นโรคลมชักฟรีหรือมีประสบการณ์การลดลง50% หรือมากกว่าความถี่ในการจับกุม (มาตรการผลลัพธ์หลัก) หลังจาก 1-3 เดือนข้างหน้าthalamic ดีบีเอสใน (หลาย) โรคลมชักโฟกัสเริ่มมีอาการชักนานที่ตอบสนองต่อการกระตุ้นโซน (หลาย) โฟกัส ผู้ป่วยโรคลมชักและ hippocampal ดีบีเอสใน(ตรงกลาง) โรคลมชักกลีบขมับ อย่างไรก็ตามการลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความถี่ในการจับกุมได้พบหน้า thalamic ดีบีเอส (-17.4% เมื่อเทียบกับการกระตุ้นเสแสร้ง; 95% confidence interval (CI) -32.1 -1.0 ไป; หลักฐานที่มีคุณภาพสูง) เริ่มมีอาการชักนานที่ตอบสนองต่อการกระตุ้นโซน(- 24.9%; 95% CI -40.1 ถึง 6.0; หลักฐานที่มีคุณภาพสูง)) และ hippocampal ดีบีเอส (-28.1%; 95% CI -34.1 -22.2 ไป; หลักฐานพอสมควรที่มีคุณภาพ) ทั้งสอง thalamicDBS หน้าและเริ่มมีอาการตอบสนองชักนานกระตุ้นโซนไม่ได้มี clinicallymeaningful ผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตหลังจากสามเดือนของการกระตุ้น (หลักฐานที่มีคุณภาพสูง). การฝังขั้วไฟฟ้าส่งผลให้เลือดคั่งในสมองอาการใน 3% ถึง 4% ของผู้ป่วยที่รวมอยู่ในทั้งสอง ที่ใหญ่ที่สุดในการทดลองและ5% ถึง 13% มีการติดเชื้อเนื้อเยื่ออ่อน; ไม่มีรายงานผู้ป่วยที่มีอาการผลที่ตามมาอย่างถาวร ก่อนหน้า thalamic ดีบีเอสได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บน้อยที่เกี่ยวข้อง-โรคลมชัก(7.4 เมื่อเทียบกับ 25.5%; p = 0.01) แต่อัตราที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าที่ตนเองรายงาน (14.8 เมื่อเทียบกับ1.8%; p = 0.02) และความจำเสื่อมอัตนัย (13.8 เมื่อเทียบกับ 1.8%; P = 0.03); ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญอย่างเป็นทางการผลการทดสอบวิทยาระหว่างกลุ่ม ที่ตอบสนองต่อการกระตุ้นโซนที่เริ่มมีอาการชักนานได้รับการยอมรับอย่างดีมีผลข้างเคียงน้อยแต่อัตรา SUDEP ควรจะตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในอนาคต (4 ต่อ 340 [= 11.8 ต่อ 1000] ผู้ป่วยปีวรรณกรรม: 2.2-10 ต่อ 1000 ผู้ป่วยปี) จำนวนที่ จำกัด ของผู้ป่วยดักคองบ บริษัท เกี่ยวกับความปลอดภัยและความทนของ hippocampal ดีบีเอส. ด้วยการไปถึง centromedian thalamic ดีบีเอสและสมองน้อยกระตุ้นไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติอาจจะแสดงให้เห็น แต่หลักฐานที่ต่ำเท่านั้นที่จะมีคุณภาพต่ำมาก. บทสรุปผู้เขียน 'เพียงระยะสั้นRCTs neurostimulation ในสมองสำหรับโรคลมชักที่มีอยู่ เมื่อเทียบกับการกระตุ้นเสแสร้ง 1-3 เดือนของหน้าthalamic ดีบีเอส ((หลาย) โรคลมชักโฟกัส) กระตุ้นโซนที่เริ่มมีอาการชักนานตอบสนอง ((หลาย) โรคลมชักโฟกัส) และ hippocampal ดีบีเอส (โรคลมชักกลีบขมับ) ในระดับปานกลางลดความถี่ในการชักโรคลมชักในผู้ป่วยที่ทนไฟ ดีบีเอส thalamic ล่วงหน้ามีความเกี่ยวข้องกับอัตราที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าที่ตนเองรายงานและการด้อยค่าหน่วยความจำอัตนัย อัตรา SUDEP จำเป็นต้องมีการตรวจสอบอย่างระมัดระวังในผู้ป่วยที่ได้รับการกระตุ้นโซนที่เริ่มมีอาการตอบสนองชักนาน มีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะทำให้งบ บริษัท ได้ข้อสรุปเกี่ยวกับประสิทธิภาพและความปลอดภัยของhippocampal ดีบีเอส, centromedian thalamic ดีบีเอสและการกระตุ้นสมองน้อย มีความจำเป็นอย่างมากที่มีขนาดใหญ่และเป็น welldesigned RCTs ในการตรวจสอบและเพิ่มประสิทธิภาพประสิทธิผลและความปลอดภัยของการรักษา neurostimulation สมองรุกราน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์หลัก
สิบ RCTs เปรียบเทียบระหว่างหนึ่งถึงสามเดือนของทาง neurostimulation กระตุ้นปลอมมีการระบุ . หนึ่งการทดลองบน
ด้านหน้าเทค DBS ( n = 109 ; 109 รักษาระยะเวลา ) ; สองการทดลองใน centromedian เทค DBS ( n = 20 ; 40 รักษาช่วงเวลา ) ,
แต่เพียงหนึ่งของการทดลอง ( n = 7 ;14 การรักษาระยะเวลา ) รายงานข้อมูลที่เพียงพอเพื่อรวมไว้ในการวิเคราะห์เชิงปริมาณ ;
3 การกระตุ้นซีรีเบลลัม ( N = 22 ; 39 ; 3 การรักษาระยะเวลา ) น้ำหนัก DBS ( N = 15 ; 21 ระยะเวลาการรักษา ) ;
1 การทดลองที่ตอบสนองการกระตุ้น ictal โซน ( n = 191 ; 191 รักษาครั้ง ) . หลักฐานของการรายงานการเลือกเป็นของขวัญ
4 การทดลองและความเป็นไปได้ของผลแทรกซ้อนคงไปตีความผลลัพธ์ที่ไม่สามารถแยกออกได้ 4 ครั้งโดยไม่ต้องใด ๆโดยเว้นระยะเวลาข้าม
.
หลักฐานคุณภาพปานกลาง ไม่สามารถแสดงหรือการเปลี่ยนแปลงทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในสัดส่วนของผู้ป่วย
ชักฟรีหรือมีประสบการณ์ 50% หรือมากกว่าในการลดความถี่การวัดผลการศึกษา ) หลังจาก 3 เดือนของด้านหน้า
เทค DBS ใน ( หลาย ) โฟกัสโรคลมชัก , การตอบสนองการกระตุ้น ictal โซนใน ( หลาย ) โฟกัสโรคลมชักผู้ป่วยและฮิปโปแคมปัส DBS
( medial ) สมองกลีบขมับโรคลมชัก อย่างไรก็ตามการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในความถี่ของการพบเทค
DBS ( - 17.4% เมื่อเทียบกับการกระตุ้น ; Sham ความเชื่อมั่น 95% ( CI ) - 32.1 - 1.0 ; หลักฐานที่มีคุณภาพสูง ) , การตอบสนองการกระตุ้น ( โซน ictal
- 24.9 % ; 95% CI - 40.1 6.0 ; หลักฐานที่มีคุณภาพสูง ) และ ฮิปโปแคมปัส DBS ( - 28.1 % ; 95% CI - เริ่ม - p ;
( คุณภาพของหลักฐาน )ทั้งด้านหน้าและ ictal thalamicdbs ตอบสนองการโจมตีเขตกระตุ้นไม่ได้มีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิต clinicallymeaningful
หลังจากสามเดือนของการกระตุ้น ( หลักฐานที่มีคุณภาพสูง )
( intracranial ตกเลือดระหว่างขั้วใต้ใน 3 ร้อยละ 4 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วย รวมสองที่ใหญ่ที่สุด
การทดลองและ 5% เป็น 13% มีการติดเชื้อของเนื้อเยื่ออ่อนนิ่มไม่มีรายงานอาการผู้ป่วยทางหัวใจถาวร ก่อนเทค DBS เป็น
ที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้อง ( 7.4 ชักน้อยลงเมื่อเทียบกับ 25.5 % ; p = 0.01 ) แต่อัตราที่สูงขึ้นของ self-reported ภาวะซึมเศร้า ( 14.8 เมื่อเทียบกับ 1.8 %
; p = 0.02 ) และการด้อยค่าหน่วยความจำอัตนัย ( 13.8 เทียบกับ 1.8% ; p = 0.03 ) ; ไม่แตกต่างกัน
การทดสอบผลการทดสอบอย่างเป็นทางการ ระหว่างกลุ่มการตอบสนองการกระตุ้น ictal โซนเป็นอย่างดียอมรับบางข้างเคียง
แต่อัตรา sudep ควรตรวจสอบอย่างใกล้ชิดในอนาคต ( 4 / 340 [ = 11.8 / 1000 ] ปี ผู้ป่วยวรรณกรรม : 2.2-10 ต่อ 1000
ปีผู้ป่วย ) จำนวน จำกัด ของ บริษัท เกี่ยวกับความปลอดภัยและผู้ป่วยดักคองบทดลองของฮิปโปแคมปัส DBS
ช่วย centromedian DBS และกระตุ้นซีรีเบลลัมเทค ,ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสามารถแสดงหลักฐานน้อย เพียงแต่

คุณภาพต่ำมาก ผู้เขียนสรุปเพียงระยะสั้นในระดับ
RCTs neurostimulation สำหรับโรคลมชักมี เมื่อเทียบกับการกระตุ้นขี้นก หนึ่งถึงสามเดือน
ของด้านหน้าเทค DBS ( ( หลาย ) ศูนย์โรคลมชัก ) , การตอบสนอง ictal การโจมตีเขตกระตุ้น ( ( หลาย ) ศูนย์โรคลมชัก ) และน้ำหนัก
DBS ( สมองกลีบขมับโรคลมบ้าหมู ) ลดความถี่ปานกลาง อาการชักในผู้ป่วยโรคลมชักของวัสดุทนไฟ ก่อนเทค DBS เกี่ยวข้อง
กับอัตราที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าและการ self-reported หน่วยความจำอัตวิสัย อัตราการ sudep ต้องระวังในผู้ป่วยที่ได้รับการตอบสนอง ictal
โซนกระตุ้น มีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะให้ข้อสรุปเกี่ยวกับประสิทธิผล
งบบริษัทและความปลอดภัยของฮิปโปแคมปัส ดีบีเอส centromedian เทค DBS และกระตุ้นซีรีเบลลัม . มีความต้องการมาก มีขนาดใหญ่ และ welldesigned
RCTs เพื่อตรวจสอบและเพิ่มประสิทธิภาพประสิทธิผลและความปลอดภัยของการรุกรานทาง neurostimulation บําบัด